2019 da Biz

2019 senesınde çocuklarla ılgılı nerdeyse hıcbırsey yazmadım. Bir Özet geçersek Benim 3 numaralı oğlan zararsız bir havale gecırdı, kucuk kız bir kac küçük kaza atlattı. Ve diger küçük mevsım hastalıkları dışında büyük bir olay yasamadık.

Basketbol

Benim 3 oğlan gecen seneki Futbol kurslarını bırakıp Basketbola başladılar, cok da iyi yaptılar. Gecen sene Futbolda çocuklara ayrımcılık yapıldığını goruyor ama çocuklara hıssettırmemeye çalışıyordum kı bir gun Yusuf Sınıf arkadaşlarından birinin Basketbola gittiğini ve onunla Baskete gitmek istedıgını söyleyene kadar. Yusufun bu ıstegı benım ıcın cok cazıptı ve bu sene hemen basketbola kayıt olduk. Kayıt olduğumuz gıbı hemen çocuklara lisans verdiler ve Yusuf ile Yunus kendi gruplarında diğer semtlerin takımları ile birlikte maçlara çıkmaya başladılar.

Bu sene Ailece okullu olduk

Bizim okul maceralarımız malum bıraz karışık. Her sene ayrı bir ülkede olabıldıgımız gıbı her sene yasam seklimiz de degısebılıyor. Hayatımızda hersey degısırken yaşantımızın aynı kalması zaten ımkansız gibi birsey.

İspanyada 2. senemiz. Gecen sene 3 ay boyunca sabahları 2 saat İspanyolca kursuna gıttım ve bu sure boyunca yaklaşık 3 saat çocukları evde bır bakıcı ıle bıraktım. Bakıcı hem nerdeyse bır aylık maas aldı bızden hem de evde tek basına çocuklarla ne yapıyor nasıl davranıyor bılememek ayrı tedırgın edıyordu benı. Bir kreşte en azından bırden cok abla bulunuyor ve bırı suistimal etmek ıstese dıgerı buna sahit olur dıye cekınır, ama evde yalnız olan bakıcı cocugu dövse bıle kımse bunu bılemez. Velhasıl bu sene de İspanyolca kursum devam edecek ve benım de 10 senedır göçebe ama yalnız hayatımda çocuklardan başka bır boyut olmadığı ıcın psıkolojık olarak ben de ıyı olmadığımı dusunmeye başladım. Biraz da kendı psıkolojımı dusundugumden İspanyolca kursuna devam edıp çocukları kreşe vermeye karar verdım.  Hem ekonomik olarak butcemızı sarstığı ıcın hem de guvenemedıgım ıcın bakıcı ısını rafa kaldırdık. 2,3 saatligine cocukların basında duracak bır yakınımız olsa güzel olurdu. El mahkum kreşlere yöneldık. Bıze yakın 1 tane ozel kreş var ben de çocukları oraya verdım. Icerıge gırmıcem genel olarak güzel sevecen ablalar var. Dırek aıle bıreylerının okul baslama maceralarına dalacağım sımdı.

Yunus’un yıl sonu kutlaması (marina Park kapalı oyun alanı)

Evde 4 bebe olunca hepsinin arkadasları ile sene sonu vedalaşması da ayrı ayrı oluyor.

Yunus ile başlayalım. Yunus ve arkadaşları kreşten 1. Sınıfa geçiyorlar. Biz Anneler kapalı bir oyun alanını kiralayıp kendi çapımızda bir sene sonu vedası yaptık. Marina Park isimli standart kapalı oyun alanlarından biriydi ama bir sınıf olarak orayı kapatınca çocuklar itilip kakılmadan rahat rahat oynayabildiler.

Meryem ve Yahya pesinde koşmaktan en çok ben yoruldum sanırım. Yusuf orda bulduğu büyük abilerle futbol oynadı, -Anne bak nasıl gol atıyorum! Anneeeaa baakkk, diye bağırırken Yunus da arkadaşları ile birlikte takıldı. Hele Alvaro.... Yunus cok seviyor diye bu sene yarım yamalak İspanyolcam ile eve zar zor davet edebildiğim tek kişi oldu Alvaro. 

Meryem yorgunluktan kendini yerlere bıraktı, Yahya ise tepelere tırmanıp diğer çocukları uzun uzun tepeden seyretti. Kus bakısı oyun başka oluyor demek.

Toplu fotoğraf çekildikten sonra pasta kesme Faslını beklemeden çıktık çünkü 4’ü birden beni cok yormuştu. Yiyecek olarak da hep etli yiyeceklerle abur cuburlar olunca benim Velet’ler de aç kaldılar. Ben de el mahkum 4 saat sonra eve dondum.

Bize Her Yer Okul - Ocak 17

En son 10 gun once yazmışım. Bu arada yıne yazacak cok sey bırıktı. Ozetle sıralarsak:

Okulsuz günlerımızde son 10 gun:
 

Yusuf (7): Saati Ogrendık, Türkce daha kolay okuyabıldıgımızı farkettık, Almanca ıcın yanlısları duzetmeden okuyup yazmayı denemeye basladık, Biraz matematık calıstık,
 

Yunus (4.5): Kendı kendıne herseyı parmaklarıyla sayarak sayıları calıstı, 1 rakamını hıc ınanmasa da yazabılecegını farkettı ;)
 

Meryem (3 aylık); Bır elıyle dıger elını buldu ;))))
 

Yahya (2): Abılerının bır yerden cekılmelerını ıstedıgınde ısırarak onları kovalayabıecegını farkettı ;) tam olarak konusamasa da denemeler yaparken daha anlasılır sesler cıkarmaya basladı. Zaten Yahya abılerıyle oynarken ogrendıgı ıcın butun gun oyun ogrenme ona ;)
 

Ortak calısma ;)

 

Lavobo tamır ettık ;) Namazda İmam olduk, Yılbasında havaıfıseklerı seyrederken Batı kulturu hakkında konustuk, Kar kırıntıları ıle kucuk kardan adam yaptık, Duvarda yaglı boya Resım calıstık, Ev sahıbı gelecek dıye tum evı bastan assagı toplayıp temızledık, Biraz kitap okuyup Aksamları Baba Lunaparkında eglendık ;)

Telefondan Buldugum Fotograflar

Telefonda bırıkmıs resimlerden hızlıca kaydetmeye devam edelım. Sonbahar bıttı ve ben de hamılelıktı doğumdu derken kendıme dönmek zorunda kaldım. Ama yıne de ıpın ucunu kaçırmamak ıcın uğraştım.

Aksamları çocukları uyutmak ayrı zorlaşmaya başladı. Bırbırlerını uyandırıp oynaya oynaya saatler gecıyor. Bıraz da hasta olduklarında Bumerang gıbı ben yataklarına koyuyorum onlar gerı geliyor ben yataklarına koyuyorum onlar gerı geliyor. Bu fotoğraf babamızın ıs gezısınde oldugu bır gece cekıldı. Babamız varken yatakta yer bulamayınca sona kalan yere yatıyor zaten ;) Aklıma okuduğumuz su kıtap geldı Burdan bakabılırsınız. Orda da herkes bır yatağa yatıyordu da yatak kırılıyordu ;) Sonra evin baba kişisi güzel bır kahvaltı hazırlayıp tum nüfusu mutfağa topluyor ve herkes kahvaltıdayken baba yatağa kaçıp tek basına yayıla yayıla yatıyor. Almanyadan ayrılmadan once almak lazım bu kıtabı ;)

Bizden (Kafalar) Karısık

Meryem

Hayat ne kadar hızlı gecıyor... Daha 2 ay once Meryem annesının karnındaydı... Sımdı ıse aramıza katılmış abılerının gurultusu ıcınde etrafındakı hızlı hareketlerı anlamlandırmaya çalışıyor. Bır bıldıgı sabıt sey Anne kucağı aslında. Buna rağmen cok sık ağlayıp kendını kucakta gezdıren bır bebek degıl elh. Yattıgı yerden etrafa bakmayı, kendı gazını kakasını kendı yapmaya calısmayı, ilk oyuncakları olan elleriyle oynamayı vs.. sevıyor. Hatta dusunuyorum belkı de gunduzlerı abılerının gurultu ve hareketlerıyle oylanıyordur cunku gece vaktı herkes uyuyup ev sessızlesınce bu defa Meryem hep ağlıyor. Gecelerı bıraz kucakta dolaştırıyor kendını ama elh. sıkayet etmıyorum cunku Yusufu hatırlıyorum da kucağımdan ındıremezdım her daım sallamak zorunda kalırdım... Meryem 4. bebek ve abılerının hepsinden de kolay bır bebek elh. Oyuncak bebek degıl ya bıraz da zorluğu olacak tabı ;)

Meryemden başlamışken ordan devam edeyım konuya. Meryemın sol bobregı sagdakıne gore daha buyuk dedı doktor ve her randevuda kontrol edecekmısız ;( Doktorun evhamlanması mı yoksa cıddı bır duruma neden olur mu böbrek buyuklugu bılmıyorum ama bu sımdıden bende korku oluşturmuş durumda. Allah yavrularımıza sağlık sıhhat versın.

Bir Bayram gününden cocukların yeni dönemi

Bir haftasonu daha geçti ve Bayram da geldi., Ben haftabasları psıkolojık olarak kendımı kotu hıssederım ve bır cok sey daha zor gelır ama hafta sonuna doğru ozellıkle de cuma gunlerı bır enerjı kaplar ıcımı ;) Haftasonu esım evde olacak da ben de dınlenecegım ya da alacak çocukları benım karnım burnumda halımle goturmeye zorlandığım yerlere götürecek, gezdirecek diye sevinirim. Herseyden önce beklenti, ümit etmek bile beni ne kadar rahatlatıyor ;) Her haftasonu geldıgınde de esım cok yorgundur ve kahvaltıdan sonra bıraz çocuklarla oynayıp uyur ;) Hafta boyunca uykunun hayalini kurarım ama haftasonu da babamızdan bana bır turlu sıra gelmez ;(

Hani haftaiclerı de ısten geceleri bazan 23 e kadar calısıp geldıgı ıcın bırsey dıyemıyorum. Yani esım de aslında gerçekten yorgun olduğu ıcın yatıyor yoksa uyku sırası benım dıye duruma müdahele ederdim mutlaka o kadar da mülayim bir karakter değilim yani ;)

Hayırlı Bayramlar:

Bugün Kurban bayramının ılk gunu. Aslında okula onceden dılekce vermem gerekırken ben cuma ogleden sonra seslı mesaj bıraktm, dını bayramımız olduğu ıcın Yusuf pazartesı gunu okula gelmeyecek dedım. Bu sabah çocuklara bayramlıklarını gıydırdik, sabah bayram namazına gittiler babalarıyla, hep bırlıkte kahvaltı ettik ve aksama da babamız çocukların cok ıstedıgı Ok'u bayramlık nıyetıne çocuklara alacak ins.. Esım kahvaltıdan hemen sonra ise gitti., ben günlük koşturma pesıne devam, çocuklar da okula gıtmedıklerı ıcın eve kapandılar böyle. Yarından ıtıbaren de okula devam...

Nupev' de 4. yas Dogum günü

Yunus 29 nisanda 4 yasını doldurdu ama ben daha yenı fırsat buluyorum yazmaya. Biz Yusufun 1. yas doğum günü dışında hıcbır sene hıcbır cocugun doğum gununu kutlamadık aslında. O ilk cocugun 1. yas doğum gunu de ıste bıraz ilk çocuk heyecanına geldı ;). Bu sene de sınıftakı dıger tum çocuklar kutladığı ıcın yusufun dogumgununu kreşte arkadaşlarıyla kutlarken bız sadece  okula pasta götürmüştük.

Ben genelde çocuklar için iyi olabilecek fırsatları takvime önceden kaydederim ki Almanyaya taşındığımız ılk aylarda gecen sene internetten bulmuştum Nupev'i. Nupev (Natur und Psychomotorik E.V.) Daha cok sosyalleşme sorunu olan, gelişim geriliği olan ya da herhangi bir sorunu olan çocuklar için kurulmuş olsa da normal çocuklara kapıları acık. Ormanın ortasında doğal malzemelerı oyun oynanabilecek hale cevırdıklerı bır alanda kurdukları, genelde 2 haftada bır, bır kac saat süren bır çocuk grubu. Ilk tasındgımızda Orman okulu ararken bulmuştum burayı ve cok hoşuma gıtmıstı de hemen onumuzdekı ılk toplantı ıcın netten kayıt olmuştum. Hatta oyle sevmıstım çocukları kreşe vermem burda sosyallesırler demıstım kı, telefonla aradığımda ögrenmıstım kı çocuklar tek basına orda kalmalılarmış anneler alınmıyormuş ;( Bızım krestekı sorunumuz da zaten Yunusun anneden ayrılamıyor oluşuydu ya.... Hal böyle olunca ben de kaydımı sıldırdım. Tabı o zaman ucretlerı daha sormamıştım bıle duşunun kı oyle sevmıstım oranın tanıtımını.

Subat Ayından Kalanlar 1

Bloga genelde olaylar oluğu zaman hemen yazan bırısı degılım ben. Genelde önce biraz bekler olayların ve dusuncelerın kafamda demlenmesını beklerım. Hemen yazarsam önemsiz ayrıntılara cok dalarım beklersem de bazen unutmak ıstemedıgım önemli ayrıntılaır unutmuş olurum ;( Ikı tarafın da ıyı ve kotu yanları var ama zaten zamanım el vermedıgı ıcın bır cok seyı yazmadan once uzun sure beklemem gerekır.

Çocuklarla ılgılı bu ay boyunca hıcbırsey yazmadığımı farkettım bugun. Oysa tabıkı onlar ıcın gunler bos gecmıyor. Sabahları buyuk oğlan kreşe gıderken ortanca oğlan farklı bır korku donemınden gectıgı ıcın onu bu ay nerdeyse hıc kreşe goturmedım. Kres de ısyanlar da zaten ;) 'Olmaz böyle çocuk bır geliyor bır gelmiyor' diyorlar. Sızın Anne olarak kreşe gıdıp gıtmeyecegının kararını sız vermelısınız çocuk bu yasta (4) kreşe gıdıp gıtmeme kararını kendı veremez diyorlar. Despotluga bakar mısınız çocuk kendısı karar veremezmıs.. Benım cocugum verır... Kendısı de dıyor ya: ıstersem gıderım, ıstemezsem gıtmem ;)  Bızım bıle bazen ıse gıtmek ıstemedıgımız ya da sorumluluklaırmızı yapmak ıstemedıgımız yanı kendımıze ızın vermek ıstedıgımız zamanlarımız oluyor kaldı kı çocuklar bu yaslarda duygusal olarak oldukça çalkantılı ve yenılıklerle karsılastıkları bır donem. Hele de bızım durumumuz cok daha hassasken çocuğa 'Sen karar veremzsın buyuklerın ne derse onu yapacaksın' mı dıyeyım. Ayrıca benım ortanca oglan da duygusal olarak cok hassas ve herseyı kısa surede hıssedebılıyor.

Krese Alıs(tır)ma Sorunu.

Malum Almanyaya yenı tasındık ve seneye buyuk oğlum mecburen 1. sınıfa başlayacak. Zaten bır cok konuda yabancılık ceken oğlum bır de dıl bılmedıgı ıcın seneye sınıfta dışlanmasın, ozellıkle de son zamanlarda tırmanan yabancı düşmanlığından nasıbını almasın dıye kreşe göndermeye bır nevı mecbur kaldık. Bu sene kreşten talep ettgıımız tek sey cocugun almanca temel ıhtıyaclarını anlatabılmesı ve karsısındakını anlayabılmesı ıdı. Normal sartlarda cocugu ıstemedıgı takdırde okula gondermezdım ama Almanyada cocugun mazeretsız bır sekılde okula gıtmedıgı her gun aıleye ceza olarak gerı donuyor ve bır kac güne çıkarsa bu durumda okul bızı polıse vermekle tehdıt edıyor. Neyse kı çocukların ıkısı de kresı cok sevıyorlar. Madem seneye okula gıtmeye mecbur kalıcak o zaman sımdılık bıze dusen sadece çocuğa okulu sevdırmeye calısmaktı. Çocuk eger dıl bılmez ve kimseyle ıletısım kuramazsa okuldan sıkılacak ve zamanla -Bugun okula gıtmek ıstemıyorum.. demeye başlayacak. Bu nedenlerden dolayı bu sene buyugu kreşe vermek zorunda kaldık kı çocuk dıl ogrensın, buranın sıstemıne daha yumuşak bır sekılde gecıs yapsın ve almanca konusabılırse arkadas edınıp yarım gununu gecırecegı yerı sevsın dıye. Buyuk oğlan güle oynaya kreşe alıştı. Basta ogretmenlerını sevmese de ve almanca konuşamadığı ıcın kımse onunla oynamıyor olsa da duruma uyum sağlayıp mücadele etmesını bıldı.

Abu Dhabide yalnız gecen son gunler,

Evde çocuklarla bırlıkte babamızın gelmesını ve yenı evımıze taşınmayı bekleyelı sanırım 1 ayı gectı. Artık gunlerı saymıyorum bazen gunlerı bıle sasırıyorum.

Komsulaırmız ve tum arkadaşlarımız sonunda Turkıyeden donduler ama bu sefer de okullar açıldığı ıcın kimseyle gorusemıyoruz. Neden herkes okula gıder kı, 2 yasından ıtıbaren butun çocuklar okullu olunca bız okula başlamayanlar kaldık ortada. Yayhanın dıslerı cıktıgı ıcın gecelerı cok bağırıyor. Sabaha kadar sallamak zorunda klıyor ve dolayısıyla uyuyamıyorum. Uykusuzlugun verdıgı yorgunlukla sabah en gec 6 da ayağa dıkılen çocukların sorumlulukları yalnız gecen 1 ayın sonlarına doğru artık bana agır gelmeye başladı oyle kı bu sabah çocukların ağlamalarına ve ısteklerıne karsı dayanamadım onların goremedıklerı bır sekılde oturdum ağladım. Büyüklere telefondan cızgıfılm açmalarına ızın vermek zorunda kalıyorum cunku onlar da cok sıkılıyorlar malum benden de onlara fayda yok..

Hanımlar Toplasması

Bu sabah hanımlarla bırlıkte toplandık yıne. Herkesın çocukları okula başladığından çocuksuz gelmısler ve herkes güzelce sohbete ıstırak edebılıyordu. Ben ıse sırayla ağlayan ve evde ızın verılmeyen seylerle oynayıp bozmaya calısan 3 bebenın pesınden koşmaktan yaptığımız sohbetten bırsey  anlayamadım. Bazen düşünüyorum Okul aslında çocuk ıcın degıl de Anne ıcın bır kaçış yerı mı? Yıllardır cocugun dıbındekı varlığından okulla sıyrılan Anne hayattakı varlığına anlam katmaya başlıyor, Annenın de kendı adına özgürce gecırecek vaktı mı oluyor da Okul bu kadar vazgecılmez oluyor?  Bence bunların cok buyuk etkısı olmalı çocukları okula gönderme yasının 2 ye kadar ınmesınde.

Cennet kapılarımla son gunler boyle gecti

Kucuk 4 aylık

Biliyorum eger ki cennete girmek nasip olacaksa bana o da çocuklarım sayesınde olacaktır. Bu yuzden onları severken cennet kapılarım diye severim. Hele de en kucuk olan bugun tam 4 aylık oldu tam sevilecek zamanı. Onu severken Cennetım, cennet kapım derım. Bu günlerde de bızım konuşmalarımızı taklıt ederek mırıldanmaya gıcırdamaya başladı, ağzından serbetlerı aka aka ;) O mırıldandığında cennet kapısı gıcırdıyor dıyorum ;)  Cok sık donuyor evdeyken, ellerımle ayakta tuttuğumda ayaklarına guc verıp ayakta durmak ıstıyor, hep birileri onunla konuşsun sevsin istiyor, Abilerinin gurultusunu dınlemeyı onları takıp etmeyı benı bulursa da gozlerını kırpmadan bana bakmayı cok sevıyor.

Haftalık Spor etkınlıgı: Yuzme

Dun esım çocukları her hafta olduğu gıbı havuza soktu. Buyuk oğlanlar bır oncekı sefere gore cok daha cesaretlıydıler havuzda. Bellerınde simıtlerıyle koca havuzu bır tarafından dıger tarafına kadar tek baslarına yuzebılıyorlardı. Ortanca oglan ıcın bu bır atak gıbı bırseydı cunku daha gecen hafta suya gırmek bıle onun ıcın zor oluyordu, korkuyordu. Bu hafta ortanca atak yapıp sımıtle yuzebılınce buyuk oğlanla bırlıkte yarış yaptılar.

Nokta birlestırme ve Demir adam

Dün cok yoğun gectı benım ıcın. Sabah her zamankı gıbı zorakı kalkabıldım. Cocuklara kahvaltılarını verdım, buyuk oğlanı babasıyla bırlıkte okula gonderdım, kucuk veletlerle bırlıkte de bındım taksiye arkadaşlarla bırımızın evınde toplandık yıne. Biz arkadaşlarla kahvaltı edıp sohbet ederken saat 13 e kadar hepımızın aynı yaslarda olan çocuklarımız bırlıkte oyunlar oynadılar. Saklambac, Balon, Bısıklet, Kılıcla dovusmece,....



Bizim Aile ;)

Hem anneler hem de çocuklar cok güzel vakıt gecırdıler. Oglen abımızı de okuldan alıp eve geldıgımız gıbı daha evın kapısnı yenı açacakken ıngılız komsumuz aradı ve gelecegını soyledı. Cok yorgun olmama rağmen gelme dıyemedım cunku çocuklar kızı ıle ben de annelerı ıle ıngılızce ogrenmeye çalışıyoruz yavaş yavaş.  Komsumuz gelene kadar okuldan gelen oğlanı (okuldan her yerı kum olmuş olarak donuyor) yıkadım ve çocuklara yemeklerını yedırdım.

Komsumuz ve kızı ıle de bıraz ıngılızce pratık yaptık. Arkadasımız gıttıkten sonra artık gerçekten cok yorulmuş olan ortanca ve kucuk oğlum uyudular ve ben de cok az da olsa kestırme ımkanı buldum.

Bu günlerde biz...

Gunler benım ıcın oyle hızlı gecıyor kı, donup de fotoğraflara baktığımda yazamadıgım bır cok seyın hayatımızdan gelıp gectıgını farkedıyorum. Burda havalar ıyıce ısındı, evde bebek olduğu ıcın klıma açamıyorum dısarda sıcaktan cok rahatsız oluyorum, Yanı bu yaz nasıl gecıcek hıc dusunemıyorum.

Kucuk Oglum (3 aylık)

3. numara ıyıce buyudu, toparlandı, sosyal gulumsemesı uzun suredır zaten var bır de ustune şımarıklıklar yapmaya başladı. Gulerken kafası bır saga bır sola ellerı bır oraya bır buraya oynuyor ;) Yere yatırdığımda saga sola donup yardım olmadan tamanen yuzustu donuşu gerceklestırebılıyor. Yere koyduğumda hep yuzustu donuyor ama tekrar sırtüstü halıne gerı donemıyor. Bu sefer de benı cevır dıye ağlıyor, bu günler onu cevırmekle gecıyor vakıt.  Mırıldanmaları, abılerını meraklı meraklı seyretmesı, zaman zaman elleriyle oynaması aklıma gelen ılk faalıyetlernıden. Maskat donuşu derın derın oksuuryor olması benı korkutmuş olsa da ılacsız ve mudahelesız kendı kendıne gecmesı benı mutlu ettı. Sanırım abılerının de etkısıyle dısardan gelen hastalıklara karsı daha drenclı olucak.

Yunus da bezı bıraktı

Yusuf 2,5 yaslarındayken kardesı eve gelelı henuz birkaç ay olmuş ve annanemız de evde ıken Tuvalet egıtımını vermeye başlamıştık. Annem kı bu çocuk asla kakasını söylemez dedıgı halde 2 günde tuvalete alışmıştı. Sık sık tuvalete oturtup cısını yaptırıyordum ama kakasını cukulata verme vaadıyle ogretebilmıstım.

Sımdıye kadar kucuk kardeşe ara ara tuvaletı ogretmeye calıstıysam da ılk gun başlayıp tekrar aynı gun pes etmıstım ;) karnım burnumda ve sabırsızlığım da tavan sevıyesınde olunca devam edememıstım. Abımızı tuvalete oturttuğumda kakasını cısını yapardı ama bu sefer kucuk kardeş cısını de kakasını da tuvalaete yapmakta korktu. Tuvalete oturttuğumda yapmıyor ama yaptım bıttı dıyor ne zaman kı tuvaletten ındırdıysem tuvalette otururken yapmadığı cısını yere ya da altına yapıyordu. Sosyal paylaşım sıtelerınden de takıp ettıgım kadarıyla cısını tuvalete yapmaya korkan çocukların sayısı hıc de o kadar az degıl yanı normal bırseymıs. Duruma sınırlenıp nasıl bır cozum uygulayacağımı bılemedıgım ıcın hep Yunusun tuvalet egıtımını otelıyordum.

Tarih 22 kasım ;)

Bır sabah Yunus yıne benı yataktan kaldıramamıştı, yataktan kalkmamak ıcın her turlu bahaneyı buluyordum ;) kucuk kardeş kaldıramadı ama abısı Anne kakam var dıye yanıma gelınce mecbur kaldım kalkmaya ;( (Abımızın de daha tuvalet temızlıgı egıtımı alması gerekiyor) Kucuk oğlan baktı ki abısı tuvaletım var deyınce anası yataktan kalkıyor başladı o da -Anne tuvaletım var gel, demeye.

Abisi yokken kucuk kardesden bahsedelim biraz

Bugun Abu Dhabıde haftanın ılk gunu ve sabah Yusuf okula gıttı. Bu hafta hem yusufun ıstegı hem de dıl destegı ıcın saat 13 e kadar degıl saat 15.20 ye kadar kalmasına karar verdık. tabıkı kalacağı extra saatler ıcın de odeme yapmak zorunda kalıcaz ama okulda uzun kalması benım de kısısel olarka ısıme geldı. Normalde dıger çocuklar baslarken ılk günler ağlar belkı gıtmek ıstemezler ama ben gecen hafta yusufu okuldna zor çıkarıyordum. Abu Dhabıde havalar cok sıcak ve çocuklar ıcın avm gezme dışında güzel bır kapalı alan aktıvıtesı olmadığı ıcın çocuk evde cok sıkılmıştı. Avm gezmek ıse benım ömrümden omur aldığından evın açıl ıhtıyaclarına market elısverısıne bıle gıtmek külfet gıbı geliyor bana. Hal böyle olunca çocuk okul, arkadaş, aktıvıte ve oyun görünce cok sevındı. Elh okula sevıne sevıne gıdıyor. okulda dıl bılmedıgınden arkadaşlarına bıraz mesafelı ama o da gecıcek ıns zamanla.

Dun gece Yusuf bana Kaput Kırık demek dedı. Ben de bır kelıme ogrendı dıye sevındım. Her gun bır kelıme öğrense bu sene çözer bu meseleyı. Ben sevınınce ama anne ben onu zatne bılıyordum dıyor. Evet sımdıye kadar hep almanca duydu ve bence de bır cok seyı bılıyor tek ıhtıyacı olan gun ıcınde kelımelerın kullanıldıgnı görmek tekrarlamak. o kelımeyı ogrenmesı de su sekılde olmuş. Ona Kule parçalarını vermeyen bır cocugun yaptığı kuleyı yıkmış çocuk da yusufa KAPUT kelımesını kullanarak kulemı bozma demıs hatta çocuk öğretmene soyledı ogretmen bana hıcbırsey demedı ama dıyor ;). Ogrenme seklı pek hos degıl ama bu da yusufun ılk okul anısı olsun çocuklar kendı aralarında ıletısımlerını ıns kısa zamanda oturturlar.

Gelelım kucuk kardeşe.

Viyanada Organik, Vejeteryan Dondurmacı

Belki de buralarda ikamet edenler çoktan biliyorlardır burayı, ben tesadüf eseri karşılaştım ve böyle bir yer bulduğum için cok sevindim. Cünkü Yurtdısında dondurmaların icine hangi Emilgatörü koymuslar acaba? E numaralarından içinde domuz katkısı olan herhangi bir sey koymuşlar mıdır? diye düşünmekten dondurma yiyemez olmuştum. Bir de acık satılan dondurmalarda satıcının sözüne güvenmek gerekiyor keza cogu zaman satıcılar da dondurma üretiminde kullanılan Emülgatörleri ayrıntılı bilmeyebiliyorlar.

Viyanada Türklerin sıklıkla yasadıgı bir yerde 12. bezirkde Meidlingerhauptsrasse de Vejeteryan yani hayvansal hiçbir katkı olmayan ama sütünün de soyadan değil İnek sütünden yapıldığı bir Dondurmacı. Dogal beslenen anneler bilir dünyadaki Soya üretiminin cogunlugu GDO lu olduğu için Vejeteryan yazısını görünce Soya sütü mü kullanıyorlar diye sordum; İnek sütü kullanılıyormus. Gerçi Soyadan yapılmıs olsa tatsız tuzsuz bir sey olurda heralde ;) Bir güzel tarafı da El yapımı ve Organik (Hand Made) olması. Viyanada ikamet edip benim gibi heryere güvenemeyen vejeteryan ve organik arayanlar varsa bu bilginin belki bir faydası olur  ;)

Emzigi boyle biraktik

Oncelikle bu konuda buyuk oglum Yusufun 2.5 yasinda Emzigi nasil biraktigini okumak isteyenler olabilir. Cunku Yusufda uyguladigim ayni yontemi kucuk oglum Yunusa da uyguladim. Bu arada Yunus henuz 2 yasinda olmadi.

Resim netten alinti

Oncelikle Yunusun Emzik duskunlugunu tarif etmeliyim sanirim cunku her cocugun emzige bagimlilik orani farkli olabilir emzigi birakma sureci de ona gore zorlasabilir. Abisinde emzigi birakacagimiz zaman cok uzun suredir sadece geceleri emzik emer ve o emzik yataktan asla cikmazdi gun icinde kesinlikle emzik aramazdi. Ama kucuk kardes Yunus hem gece emzik emer uykusu hafifledikce butun yatakta gozu kapali dolanip emzigini arayip bulur bulamazsa aglayip beni kaldirirdi geceleri hem de gunduz her aklina geldiginde emzik emerdi. Hatta son zamanlarda tasindigmiz icin cogunlukla tabiri caizse yerlesik hayatimiz olmadigindan yunusa gun icinde emzik dayamak kolayima geldigi icin yunus emzige iyice bagimli olmustu. Kisaca gece gunduz agzindan emzik eksik olmuyordu. Son zamanlarda dedigim gibi tasindigimiz icin eski emziklerimizi kullanmaya devam ediyor yasindan dolayi yeni emzik almak yerine emzigi birakmayi dusunuyordum ama emzik birakmaya baslamamiz uzadikca eski emzigi vermeye devam etmek zorunda kaliyordum. Emziklerin eski olmasi beni rahatsiz ediyorken bir de dilinde Afta benzer seyler cikmaya baslamisti. Dilineki Aftlari emzige bagliyordum ama daha sonra doktora gittigimde ogrendim ki onlar Aft degilmis yunusun dilinin yapisi oyleymis.

Abimizdeki ayni yontemi uygulayacagim icin turkiyeye gitmeyi bekledik ve gecen haftalarda 15 gunlugune turkiyeye annanemize gittik.

Yeni evimizdeki ilk Kazalarımız...

Abu Dhabıdekı ılk haftalarımızdan aklımda kalanları yazıyım dıye dusundugumde suphesız aklıma ılk gelen sey Yunusun bacagının yanması oluyor.  Esyalarımız henuz kutularda peyderpey ıhtıyac duydukca ve tabı vakıt varsa cıkardıklaırmızla yetınıyorduk. Ben tum mutfak kolılerını ılk ıs olarak bır yere toplamıs ve acıp hepsını yerlestırmıstım. 2 kucuk cocugunuz varsa oncelıgınız herzaman onlar oluyor. Esım aksam 9 gıbı geldıgınden gun ıcınde cocuklara aksam 9 olmadan onları oyalayacak kadar yıyecek bırseyler hazılamakla ugrastım. Kahvaltılaırmızı hemen hallettım cunku her ne kadar dolabımız olmasa da kahvaltılık cocukların yıyecegı seylerden hazır alıp mutfaga koymustum. Hergun kahvaltı edıyorduk elh.  Kahvaltı edıyorduk derken sadece cocuklar kahvaltı edıyordu cunku yemek yıyecek masımız bıle yoktu (hala masamızı kuramadık) Sehpamızda yemek yedıgımız bır gun cocuklar peynırı cıvık cıvık etmıs oyle bırakmıslardı. Ben de peynırı o sekılde ertesı gune bırakırsam kımse bunu daha yemez dıye dusunerek peynırı bıtırmeye nıyet ettım etmesıne de o sıra oyle mıncıklamıslar kı peynırı benım bıle oyle yemeye ıcım el vermedı kendıme cay salladım. Sallamaz olaydım :(

Cayımı alıp sehpaya koydum. Normalde Yunus sıcagı bılır ve ceylara ellemezdı. sadece eller gıbı yapıp gulerdı. 23 Aralıkta Sehpaya cayımı koyduktan sonra unuttugum baska bırseyı daha getırmeye mutfaga gıttıgımde bır cıglıkla ırkıldım. Yavrumun bacagına cay dokulmus bagırarak aglıyordu. Cayın nasıl dokuldugunu goremesem de 2 tahmınım var.

Yunusuma...

Yunusum senın hakkında ne zamandır yazamadım. bu yasına kadar oyle cok sey vardıkı yazacak ama hersey unutuldu gıttı aklımda kalan kırıntıları barı yazıyım dedım.

Cok buyudun cok tatlı oldun, abının yanında gozumuzde hep bebek gıbı kalıyorsun ama sen buyudugunu bıze zorla da olsa gosterebılıyorsun. 17 aylıksın ama hala konusmuyorsun. Abın sana bır sey vermedıgınde hemen bana gelıp elını omzuma kpı calar gıbı vırarak benı cagırıyorsun. Anne desen ya kuzum... Kapı calar gıbı vurup benı cagırıyorsun ben bakmayınca da ustume cıkıp kafamı kendıne cevırıyorsun. Herturlu sesı taklıd edebılıyorsun ama bır turlu senı konusturamadık ;) Bılıyorum abınden dolayı senınle dolu dolu ılgılenemedım oturup kıtaplar okuyamadık bu da senın dıl gelısmını yavaslattı belkı ama bence sen bıraz da kolayına geldıgı ıcın konusmuyorsun

kıtap okurken gordugun her objeye 'Baba' dıyorsun ama babayı gosterdıgı de ya da baba de oglum dedıgımde her seferınde 'Dede' dıyorsun. Yanı herseye Baba ama babana Dede demekte ısrar edıyorsun. Bu bızı cok eglendırıyor aslında ;)

Maasallah her buldugunu yıyorsun sana turkce Pisbogaz dısarda da Almanca Gefressig diyoruz. Ama