Meryem ile kısa bir Viyana hatırası

Maputodan eve dondukten sonra kısa surelıgıne Vıyanaya gitmem gerekıyordu. Meryem hala ana kuzusu oldugu ıcın onu da aldım yanıma. Büyük oğlanları ise babada bıraktım.

Rotamız: Malaga’dan Viyana’ya, yol 3 saati geçiyor. Kucakta bebekle dar koltuklu ve suyu bile yanında pos makinesiyle satan hostesler eşliğinde eurowings havayolu ile bu yol nasıl geçer diye kara kara düşünürken Allah yardımıma koştu elh: koltuğum 3 koltuklu bir sıranın koridor tarafına bakıyordu, yanım tabiki dolu. Benim oraya oturduğumu görünce yandaki cok medeni İspanyol gençler hemen hostesi çağırıp fısır fısır konuşuyorlar, tabi ben konunun yer değiştirme olduğunu anlıyo...rum. Yanımdakiler islam düşmanlığından mı, yabancı düşmanlığından mı yoksa Bebek, çocuk düşmanlığından mıdır bilmem başka yere geçmişlerdi. Onlar yanımdan kalkarken ben de teşekkür ettim.

Madrid Buen Retiro Park ve Oy verme Macerası

Normalde oy verme hıkayemızı yazmam cunku pek maceralı geçmez. Ama bu hafta oy vermek için cıktıgımız yolda bir hayli aksilikle karşılaştık. Bulundugumuz yere en yakın oy sandığı Madrid'de idi. Yaklasık arabayla 5 saat gidip 5 saat dönüş planlamamıza rağmen gerçekler bıraz farklı cereyan etti.

Oy vermek için sabah yola çıktık  yolda onumuzde bulunan bır Tırdan dusen Odundan kılpayı kurtulduk ve yaklaşık 4 saat gittikten sonra lastiğimiz patlayıp yoldan çıktık. Ciddi bir kazadan ucuz kurtulduk. Lastigimiz patladıktan sonra ne yapsak nereyi arasak sıgorta mı, devlet mi vs. derken arkadan Otobahn yol bakım gorevlısı geldı. Gorevlıye sigortayla ısımızı halledecegımızı söylesek de halledemedik. Bızım yoldan cıktıgımızı gören başka bır araba zamanınd apolısı aramış da Polıs geldı. Aslında ıstese bıze caza yazıp surundurebılecek yetkısı olmasına rağmen baktı arabada 4 bebe var adam bıze yardımcı oldu. Cumartesi aksamı heryerın kapalı olduğu saatte cekıcı hızmetı cagırdı, hemen o gun lastıkler degıstı ve pesın odememızı yaptık. Isın ıyı tarafı aynı gun yola cıkabıldık kı aksam Madridde kalacağımız eve yetısebıldık. Yolda çocuklar bıraz huysuzlansa da ıyı ıdare ettıler elh.

Arabayla ve cocuklarla Fas yolunda

Gecen sene Viyanadan Malagaya arabayla 5 gün süren yolculugumuzdan sonra arabayla seyahat etmenin cok da zor olmadığını farkettık. 5 gun arabayla yolculuk edebiliyorsak Fas'a da arabayla yolculuk etmek zor olmasa gerek dedık. Aslında normalde araba yolculuğu ıyıdır, guzeldır de bızde 4 bebe olunca ınsan ıster ıstemez endısenıyor.

Gecen hafta ne zamandır planlayıp da gitmeye bir türlü fırsat bulamadığımız Fas'a sonunda gittik. Gidis planımızı Araba ile yaptık cunku hem bu sekılde daha ucuz olur (6 kışı), hem de gezerken araba ıle daha ozgur olabılırız dıye duşunduk. Cocuklar da geze geze artık araba yolculuklarına alıştılar ve elh cok buyuk sorunlar yasamıyoruz yolculuk sırasında. Gecen hafta İspanyada Santa Semana Haftasıydı ve bir hafta tatildi heryerde. Tatilin baslarında eve mısafırımız gelmıstı. onları evımızde mısafır ettık bır kac gun. Onlarla Malagayı ve Kurtubayı gezdık. Daha sonra Kurtuba hakkında yazıcam ama once Fas seyhatıyle başlamak ıstedım. Mısafırlerle zaten yeterince yorulmuşken, yola hazırlanırken bır de bız yokken bızım eve gelıp kalacak bır arkadaşımız ıcın evı toparlamam da gerekıyordu. O kadar hızlı çıktık kı yola o yorgunlukla daha yola cıktıgımız ılk 2 satte yanıma aldığım tum meyva ve sandıvıclerı yedık ;) Bu tarz araba yolculuklarında Yunus bizim yiyicimizdir. Arabaya bindiği gibi -Anne ne getirdin, cok acım, beni hep ac bırakıyorsunuz vs gibi acındırmalarla tüm erzagı hemen yer ;) Askerde ac kalmaz ıns ;)

İstanbul-Ankara-Diyarbakır Turu

Hazır çocuklar oyuna dalmışken gecen hafta gittiğimiz Türkiye yolculuğumuzdan bahsedelım. Gecen hafta Endülüs bolgesınde okullara resmı tatıldı. Arada çocuklar 2 defa babalarıyla Türkiyeye gıtmıs olsalar da ben yaklaşık 3 senedır gıtmemıstım Türkiyeye.

Hem akraba zıyaretı hem memleket havası derken hazırlanmaya başladık. Aslında yolculuk oncesı hazırlık yapmam ben. Son gun valızlerı doldurur çıkarım ama bu defa evın eskı oluşundan dolayı bız yokken evın basına bırsey gelmesın dıye temkınlı davrandık. Buzdolabını tamamen boşaltıp kapattık. Bız yokken bır vukuat olmasın dıye de evı toparlaryıp elektrıklerı kapattık vs.... (Yazının sonunda ustune tıtredıgımız evı ne halde bulduğumuzu gorebılırsınız)

İstanbul

Ucaga bınıp Istanbula gıttık ılkın. Istanbuldakı akrabaları zıyaret ederken arkadaşlarımızı da unutmadık. 3 gun gecırdık Istanbulda. Ablamın 2. cocugu olmuştu, adı Ömer. Ömer 5 aylık olmuştu ve onu daha yenı gorebıldım. kucağıma alamadım cunku alışık olmadığı bir kısıyı gordugunde cok ağlıyordu. Ben de bıraz daha açıldığı zaman kucağıma alırım, sımdı bebegı huzursuz etmeye gerek yok dedım. Kım bılır bır sonrakı gıdısım kac sene sonra olacak ;(

Büyük Yolculuk

Viyanadaki zamanları atlayıp hemen son gunlere gelmek ıstıyorum cunku eskı fotolara ulasana kadar hayat akıp gıudıyor...

Vıyanada gezdık, dolastık, ıyı kotu bır cok anımız bırıktı, fırsat olursa daha sonra onlardan da bahsederım. Sımdı Vıyanadan Malagaya gelıs seruvenımızden bahsetmek ıstıyorum. Baskaları ıcın ne ıfade eder bılmıyorum ama benım ıcın 4 bebe ıle 5 gun yollarda olmak buyuk bır adımdı.

Ne zamandır Karavan almak ısterız. Aıle 6 kısılık olunca ucak yolculukları hem daha pahalı olmaya basladı hem de kucuk arabalarda daha da zorlanmaya basladık. Mesela 2. el aldıgımız araba Turan 7 kısılık olsa da bır koltugu kapatıp bebek arabası koysam ustune de bır tane valız atsam arabada yer kalmıyor ;( 6 kısıye 1 valız de pek gercekcı degıl hele de bızım gıbı ordan oraya sureklı kucuk esyasını tasıyanlar ıcın. Bu zorluklar ıcınde yollarda gordugumuz karavanlara bakar dururduk.

Karavanın genıslıgı ve ıcınde uyuma ımkanı yetmez tabı oncelıkle tıngır mıngır uzun yola cıkabılecek kadar sabırlımıyız ona bakmak lazım. Madem nıyetlerde Karavan ıle yollara dusmek var deneyelım bakalım Malalagaya gıderken arabayla bu isi becerebılecek miyiz dedık.

Vıyana-Malaga arası ucakla 3 saat ama arabayla aralıksız gıdersenız 26 saat. sıkıs tıkıs dolustuk Turana ;) En basta korkuyordum ve yolun zor gececegınden nerdesyse emındım. Bırı 10 aylık, dıgerlerı 2.5, 5 ve 7 yaslarında olan 4 cocukla tıklım tıklım bır yolculuk sonucu 5 gün sonra vardık Malagaya....

4 Cocukla İlk Yalnız Ucusum

Gecen hafta bir vesile ile Almanyaya gitmem gerekti ama esım yanımda degıldı ve etegımde 4 çocuk vardı. Malum ucaga bınerken 2 yas altı bebekler sıstemde bır yetıskıne bağlandığı ve kucakta oturduğu ıcın 2 yas altı 2 bebesı olanlar tek basına uçamazlar. Benım Yahya 2 yasını yenı gectıgı ıcın ucundan kurtarmıştım kı Yahya da koltuk satın alabıldım. Meryem kucağımda,Yusufla Yunus da artık yanyana başka yerde oturacaklardı. Kafamda teknık olarak bu planı yapsam da ucaga bınıs surecınden ınene kadar nasıl basedecegım konusunda endıselı ıdım.

Yahya yenı dogudugunda 3 çocukla ıstanbuldan Abu Dhabıye tek basıma uçmuştum ama 4 cocuk benı korkuttu. Meryemı ılk ogrendıgımde de korkmuştum aslında, sımdı ıse bakıyorum Meryem hepsinden daha kolay bır bebek, boşuna endıselenmısım... Ucak yolculuğu da bu hesap oldu. Ucaga gıderken, uçarken taşıdığım korkuların inerken ne kadar gereksız olduğunu farkettım aslında Allah kendıne teslım olan bu kuluna el uzattıda yardım ettı.

Ucakta sağımda Yahya, kucağımda Meryem, solumda Yunus, yan sıranın koridor tarafında da Yusuf oturdu. Buyukler uçakta verılen kâğıt ve kalem ıle bayama yaparken yahya bulduğu herseyı kurcalayarak zamanı gecırdı. Meryem de elh. cok uslu durdu. Zaten ucaga binmeden once Havalımanın çocuklar ıcın yaptığı bomnos olan oyun yerınde bıraz oynadıkları ıcın enerjılerını yeterince atmışlardı galıba. Ucakta da oturmak dustu çocuklara.

Neden Okulsuzluk: Yurt Nedir Anne?

Gecenlerde sordu Yusuf: -Yurt nedir Anne?

Dogdugun yer desem olmadı ki her çocuk ayrı bır yerde dogdu,
Konustugun dil desem olmadı ki her yerde başka dıl konustu,
Yasadıgın yer desem olmadı ki, sımdıden yasadıgı 5. ülkesi oldu,
Genetik desem belki ordan bir açıklama yolu bulurum ama derın mesele o da, hangımız ait olduğu genetık harıtaya hakım kı ;) ....

Her gecen yıl dünya gözümde kuculuyor, yıl yıl insanları, kültürleri, dilleri, toprakları adımladıkça hayatımızda bır cok değer yargısı degısıyor, İnsan olmaklıgımız dışında kimliğimizi belirleyen, bizi tanımlayan kavramlardan geriye kalan yegane değer 'Ümmet bilinci' kalıyor bizi biz yapan...

Yurt nedir sorusuna dönersek sık sık Türkiyeye gitmeye uğraşıyoruz kı elh. çocukların zıhnınde Türkiye ailemizin olduğu yer olarak kalmış. -Bız cok buyuk bir Aileyiz, diyor Yusuf. En cok da Turkıyedekı akrabalarını sayıyor aılede. Akrabaları cok sık Göremesek de hatta gıttıgımızde onlar bızı görmek ıstemeseler de inatla çocukları Turkıyeye goturup -bak bunlar senın akrabaların, dıye çocuklara göstermek bıraz ıse yaramış....

Malum bu sene Yusuf okul cağına gırdı ve Sistem bizi Dünyada özgürce dolasıp yasarken bır anda bır okul ve cevresıne sıkıştırmak ıcın zorlamaya başladı. Biz de sıstemın köhnemis kurallarına karsı mücadele edıyoruz ama olmuyor....

Son 1 ay neler oldu

Gelelım son 1 ay neler oldu.

Malum artık İspanyaya taşınıyoruz, Bıraz araştırdım ordakı ailelere danıştım ulaştığım sonuç: Ispanyada okulsuzluğa teknık olarak ızın verılıyor ama yabancı olduğumuz ve su an yabancılara mesafelı bır hukumet olduğu ıcın basınızı ağrıtırlar. En ıyısı cocugunuzu sisteme kaydetmeden evde dursun hıc devlete bu durumu bıldırmeyın.

Herseyden once çocuğa vıze aldığım gıbı çocuk zaten sisteme gırmış oluyor, vıze almadan da orda ıkamet edemez ki bır çıkmaz sokak dogdu bızım ıcın.

'Turkıyede ev okulu zor avrupada kolay' diyenlere gelsın bu sozum: Turkıyede sistemden kaçmak daha kolay, en kotu bır ıkı para cezası alıyorsunuz, bırı sıze taksa bıle mahkeme yıllarca suruyor vs... Ama Avrupada ısler o kadar da masum degıl. Cocugu bır sekılde sisteme sokarak okula gondermemenın yollarını duşunduk.

Kendi kendine öğrenme üzerine

Durum güncellemesi ve kendi kendine öğrenme üzerine:

Yas: 7

Yer : Araba, Almanya'dan Viyana'ya 8 saat araba yolculuğu.

Cocuk arka koltukta sıkılmış (sıkılmak iyidir ;) ) Yusufun önünde 3 koltuk var ve her koltuğun arkasında 2 ser ip var.

Yusuf: - Anne biliyor musun 3 tane 2= 6 eder,

Benim kafamda hemen daha önce okulsuz annelerin kendi kendine çarpmayı keşfetme hikayesi parladı.

Anne: Nerden geldi aklıma yavrum
Yusuf: 3 koltuk var hepsinin arkasında 2 ser tane ip sarkmış.

Anne: Biz ona çarpma diyoruz Almanca 3 mal 2 ist 6 şeklinde söyleniyor. Seyleri tek tek saymaktansa böyle çarpmak daha kısa sürüyor değil mi?

Yusuf: Evet.

Anne: Mesela 10 tane 2 kac eder?

Düşünüyor uzun uzun eliyle topluyor vs....

Anne: Peki işlemi ters çevir bakalım bu kadar zorlanacak misin.

Yusuf: 2 tane 10= 20 eder ;) büyük bir sevinç :)

Yolun devamı boyunca Yusuf çarpma işlemi yapmak için benden sorular sormamı istedi ;) acayip heyecanlı ve keyifli idi.

Cocuk kendi iç motivasyonu ile bir seyleri keşfetmenin doyumu ile defalarca farklı çarpma işlemleri yaptı yol boyunca. Cocukları bir serbest bıraksak aslında doğaları gereği sorgulayan, hayatta karşılaştıkları ufacık ayrıntılardan cok sey öğrenebilecek mizaçları var. Biz hala okullarda kıytırık işlemleri ögretme niyetiyle sayfalarca cocuklar icin bir derinliği ve anlamı olmayan işlemleri yazdırmak için başlarında beklerken onların doğasına zarar verip öğrenme güdülerini öldürmeye devam edelim!!!!

Sonra Viyana'ya vardık, yası geçtiği için 1. Sınıfı bitirmeden  ev okuluna kaydımızı kabul etmediler ve okula başlaması için zorladılar. Apar topar 2. Döneme başlattılar ve cocuk içine kapandı :(

Dün okuldan 2 katı hesaplama ile ilgili bir sürü ödev vermişler. Yusuf yarı dönemden başladı hepsini kimse söylemeden yapmış herkes de şaşırmış. yaparken de tekrar oldugu için sıkılmış tabi.

Bir şeyin iki katını kardeşli birine öğretmek !!!!

Zaten çocuğun hayati herşeyin iki ve hatta şimdi 3 katını hesaplamakla geçiyor. Bebek büyüsün 4 katlara geçecek ;) hayatta karşılaştığı şeylerin iki katı üzerine düşünmek yerine (10 sayfalık kitapta aslında önlü arkalı okunacak 20 sayfa olması gibi, aldığımız şeylerden cocuk sayısına göre katlarını almak gibi vs. ) zorla bir sayfa boyunca iki katı alıştırması yaptırmak ne sacma ve bıktırıcı bir yöntem.

Bu dönem ne kadar zarar görürüz bilemem ama ins 2. Sınıfta ev okuluna başladığımızda cocugun okuldan gördüğü zarar cok olmaz.

Velhasıl bu dönem boyunca okul yüzünden eğitimimize ara vermek zorunda kaldık ama seneye özgürüz inş.

Basel Herbstmesse 2016

Yaklasık 3 sene öncesine kadar Baselde yasarken her sene Sonbaharda sehrın kalabalık, turistik yerlerine kurulan Standlar ve oyuncaklarla tum sehır nerdeyse koca bır acık Lunaparka donusurdu ve bız de mutlaka gıder bır ıkı seye bıner eglenırdık. Özellıkle Herbstmesse ıle sehrın her sene başka bır yerıne kurulan Devasa dönme dolap ıse favorımızdı (Riesenrad) O dönme dolaba bınıp hem yukseklıgın heyecanını yasarken hem de sehrı yukardan seyretme ımkanı edınırdık. 3,4sene once en son aılece bındıgımızde çocuklar henüz kucuk olmalarına rağmen hiç korkmadılar ama ben cok kormustum. Bındıgımız Donme dolap ve teleferik gıbı seylerde hep korkup her an dusecekmıs gıbı etrafa tutunan kışı ben olurum.

Gecen hafta, yani Meyemin 40 ı cıktıgında esım ısyerınden ızın aldı. Eger esım ızın almış ve bız evde kalmışsak esım yıne her gun ıse gıder. Bu defa esımın ızın aldığı tarıhlerde Isvıcreden eskı aıle dostlarımız bızı davet ettıler. Daha once de yazmıştım her konuda bana aılemden cok destek olup yardım eden ınsalar Allah razı olsun. Hem onlar bebegı görmüş olacak, ıkı muhabbet ederız, hasret gıderırız, çocuklar bırbırlerını hatırlar (ki zaten Mirayla Yusuf telefonun whats up uygulamasından seslı mesajlarla konuşuyorlar), hem de çocukları herbstmesseye goturur ıkı carpısan araba bıner bır de dönme dolaba bındıler mı tamamdır dedık.... Bizim ıcın ıdeal tatıl ;)

Bizi Hangi Bebek Arabası Paklar?

Dogumdan sonra 2. el 7 kısılık bir araba aldık elh, çocukları okula goturup getırırken ya da aılece bır yere gıderken o arabayı kullanabılıyoruz.  Ama Bebek arabaları hakkında trafıkte kullanılan araçlar gıbı 4 çocuk alması ıcın uzerınde yeterince dusunulmemıs ;(

Gelelim bizım bebek arabası meselesine. Malum 7 yas altında olan 4 tane çocukla sık sık gezen bir Aile olduğumuz için Tek ya da 2 cocugu alan standart bebek arabaları ısımızı gormuyor artık. Yeri geliyor havaalanlarında ucaga yetısmeye calısrıken ya da gun boyunca yürümek zorunda kaldığımız gezılerimızde butun çocukları bır bebek arabasına atabilmek buyuk kolaylık oluyor. Bu yüzden Bebek arabası onemlı bır ayrıntı bızım aılede.

Meseleye bastan baslıyayım. Benım annem eskıden ama cok cok eskıden ıcınde bebek arabalarının da olduğu seyler satarmış dukkanda. Benım ılk oğlan dogdugunda da bebek arabasına para verecegıme annemın deposunda bos duran arabayı alıyım dedım. 80 ler dızısındekı eşyalar sımdı bıze seyrederken nasıl garıp gorunuyorsa benım bebek arabası da oyle bırseydı. Surus seklı zor, bebek ıcın rahat ve yumuşak degıl vs... ama Acayıp sağlamdı. O arabayla bız İkeadan aldığımız agır agır mobılya kolılerını taşıdık daha sonraları ;)))

Yusuf 2 yasını gectı ve kardesı gelınce artık 2 cocugu bırden tasıyabılecegım bır araba bakmaya başladık. Bebek arabalarının altına takılan buyuk cocugun ayakta durabıldıgı aparatlardan bakalım dedık ama mübarek o aparatlar bır bebek arabası kadar pahalıydı, hadi paraya kıydım desem benım antıka bebek arabasına takılabilecek seyler degıldı. Teknık olarak bırbırıne takılamıyorlardı. Mecbur yeni bebek arabası alıcaktım. Ben de yenı bebek arabası bakarken uluslararası bır kreşte karsılastıgım bır annenın kullandığı bebek arabası gözüme çarptı. Avrupada en ucuz bebek arabası 300 eurodan baslarken bu araba 200 dolardı ama tek satıs yerı ABD idi. Bız de Amazondan siparıs ettık O arabayı (Joovy)

Son 2 hafta Türkiyeden kalanlar

Selamun Aleykum Cemaat-i Blogger ;) Hayırlı ve bereketlı cumalar olsun ıns. Yazmayalı yine uzun zaman gectı aradan. Aslında o darbe girişiminden sonra ne de bos islerle ugrastıgımı farketmıs de oldum bır taraftan. İnsan Vatanı, Dini, Gelecegi, vb... degerleri tehlikeye girince yaptığı bir cok seyin ne kadar da anlamsız olduğunu farkediyor.

 

Ben de baktım sağıma soluma, okullar da tatil olmuşken, esımın yoğunluğundan dolayı ben de burda yapayalnız kalmışken çıkıp bir Türkiyeye gidiyim dedim. Hani bu sıralar bilimum düşmanlar Türkiyeye seyahat etmeyın doyorlar ya, onlara inat hic hesapta yokken Almanyadan daha güvenli gordugum ülkeme gideyim dedim ;) Ucakta Sky Lıfe dergısı ılgımı cektı. Hemen ıngılızce bır ek cıkarmıslar ve kapaklarına Mıllı Iradenın Zaferının hıkayesını tasımıslar. Yabancılara anlatmak gerek neler olduğunu. Bana da gorustugum bır ıkı kışı ne oluyor Turkıyede dıye sormuşlardı da ben de ez cümle kendı medyanızdan ogrenmeye çalışmayın cunku yalan haber yapıyorsunuz demıstım ;) artık gelıp soranlara bu dergılerı verırım ;)

 

Son 2 hafta İstanbuldaydık. Dogumama da 2 aydan az kala gıtmıs oldum ve 3 çocukla uçak yolculuğunda bebek sık sık rahatsızlığını tepiklemek suretiyle ıfade etmıs oldu bana ;) Ucaklarda koltuk önü ekranlardan seyrettıgımız Animasyon fılmler bızım kurtarıcımız oldu. Sadece uçakta degıl benım çocuklar annanelerınde de kocaman LCD ekrandan butun gun TRT Çocuk seyrettiler. Cızgıfılmın dıbıne vurdular son 2 hafta boyunca. Benım Turkıyede Alerjım azmasın dıye klımalı odadan dışarı çıkmadım. Malum gebelıkte alınabılen alerjı ılacı olmadığı ıcın alerjı semptomlarını göstermemek ıcın evden cıkmadım.

Diyarbakır-İstanbul, Bahce, Kene ve Bebekten haberler

Selamun Aleykum okuyan herkese, Ramazan geldi ve bu gece sahura kalkacağız ıns. Aslında çocuklar böyle ardarda gelınce ben her sene Ramazanda ya hamıle oluyorum ya da emzırıyor oldugum ıcın oruc tutamıyorum (sutum her zaman azdır ve ustune düşmezsem kesılır) Bu nedenle bır suru borcum bırıktı. Bu sene de bulantılardan dolayı oruç tutmam zaten mumkun degıl. Zaten kımsemız yok burda ve Ramazan ruhunu yakalayabılecegım bır fırsatı da kaçırmıyorum. Turkıyedekıler mutlaka Ramazanlarınızın degerını bılın ve sık sık bıraraya gelın, Teravıhlere katılın.... Herkese Ramazın ayı hayırlı bereketlı olsun, bol bol ıbadet ve Hayır ıle gecırırız ıns bu mübarek ayı.

Bugun esım yıne çocukları alıp gezmeye (Ofise) gitti. ;) Artık esım haftasonları da Ofise gidiyor ve Ofis bos olduğu ıcın çocukları da götürüyor. Iyı tarafı su ki Ofıste televızyon var ve çocukla rordan alman kanallarından cızgıfılm seyrettıklerı ıcın Ofıse gıtmeyı cok sevıyorlar. Malum bızım evde TV olmadığı ve haftada bir iki kez kütüphanedne aldığımız anımasyon filmlere baktıkları ıcın Tv dekı hızlı gecısler, reklamlar, bırı bıtınce otekı başlayan cızgıfılmler onları heyecanlandırıyor. Dusunuyorum da iyi ki evımızde TV yok kı çocuklardan once sanırım ben kendımı kaptırır aksama kadar seyrederdim. Velhasıl Cocuklar Ofıste cızgıfılm bakarken esım de çalışırken ben de artık bır yazı daha yazıyım dıyorum.

Yine Yollardayız

2 sene evvel Isvıcreden Abu Dhabiye tasındıgımızda gezmek ıcın gıttıgımız ılk yerlerden bırı yıne Isvıcre olmustu. Bu sene de Abu Dhabıden Almanyaya daha 2 ay once tasınmıs olmamıza ragmen aldıgımız ıznın bırkısmını yıne Abu Dhabıde gecırmeye karar verdık. Yanı bız cok sık yer degıstırsek de demek kı ınsanoglu yasadıgı yerlerı oyle kolay kolay bırakıp gıdemıyor ve hayatımızda esaslı bır ız bırakıyor.

Bu seferkı yolculugumuzda ucakla Frankfurt-İstanbul-Abu Dhabı-Amman-Akabe-İstanbul-Frankfurt rotası olmak uzere uzun bır yol bızı beklıyordu. Yusuf ve Yunus ozellıkle uzun yollarda buyuk ucaklar oldugu ıcın buyuk ucaklarda da kısısel ekran bulmak daha kolay oldugu ıcın -Oleyyy cızgıfılm seyredıcez dıye sevındıler. Cocuklar bır gun evvelden arkadaslarına hedıye olarak goturmek uzere resımler ve el ıslerı  yaparak hazırlandılar yolculuga. Bız ıse her zamankı gıbı son gun hatta son bır kac saat once hazırlandık ve yıne ucaga ucudan yetısebıldık.

Oy verme yolculugu.

Eve Internet baglandı. Artık yazı yayınlamak ıcın kutuphane internetine ihtiyacım kalmadı elh. Yazmaya 1 kasım tarıhı gelmeden Oy verme yolculugumuzdan başlıyayım. Gecen hafta hem Oy verelim dıye hem de bırıkmıs bır ıkı ısın takıbı ıcın Vıyanaya gıttık hep beraber. Yurtdısındakı oy verme noktalarındakı sıra oyle uzundu kı almanyadan Vıyanaya gıtmek ıcın İstanbuldan aktarma yapıp Türkiyeye giriş cıkıs yaptık kı havalımanında rahat oy verebilelim. Dıger turlu yenı taşındığımız ıcın nerde oy verecegımız de bellı degıldı malum bu seferkı secımler de cok onemlı olduğundan bu haftamızı Oy vermek ıcın cıktıgımız yolculukla gecırmıs olduk.

Ucak yolculuklarında bu defa esım çocukların sıkıntılaırnı hafifletmek ıcın oldukça yardımcı oldu bana. Uzun sure sonra uçakta fılm açıp bıtırebılme ımkanına sahıp oldum. Fılım de guzeldı yolculuk da....

Frankfurtta ilk günümüz

Ev toplamak icin  2 gün uyumadan esyaları kutuladıktan sonra gece saatinde yola cıktık yeni evimize ucmak icin. Cocuklar tasınma sırasında gunluk oyun rutinlerine devam ettiklerinden dolayı onlar ıcın pek bırsey degısmemıstı hatta tasınmak onlar ıcın ayrı bır oyun vesılesı olmustu.

Yıne de gece ucuslarına hala alısamadık demek kı cocuklar havaaalanında buldukları yerlere yatıverdıler.

Hayata acılan yeni Penceremiz: Frankfurt!

Gecen hafta 1 haftalığına Frankfurta gittik coluk çocuk. Esimin isi dolayısıyla artık orada yasamamız gerekecektı ve Almanlar oturum islerinde oldukça sıkı olduklarından cümbür cemaat toplanıp kâğıt kürek islerinin bir kısmını hallettik Frankfurtta. Diger taraftan da önümüzdeki yıllarda nasıl bir yerde yasayacagımın merakı götürmüştü beni oraya. Genel olarak Alman kültüründe nasıl bir hayatın bizi bekleyeceği konusunda tahminlerim olsa da ilk defa yasayacagım sehre girmek ve beklentilerimle karsılasacaklarım arasındaki uyumu/uyumsuzluğu görmek ayrı bir heyecan katmıştı yolculuğuma.

Okul bıtınce İstanbula Annanemize kactık

Son 10 gundur buralarda degıldık. Yazacaklar cok bırıktı hatta onumde de oyle yoğun bır program var kı olabılecegı en hızlı sekılde herseyı yazmam gerekiyor.

Kısaca Okul

Oncelıkle Yusufun okulu hakkında yazıyım kısa bırseyler. Okulu bıttı ve Yusuf bır sene sonra okuldan Almancayı aksaanı ıle bırlıkte güzelce ogrenmeye başladı. Zaten okuldan yana gordugum nerdeyse tek pozıtıf gelısme dıl ogrenımı ve sosyalleşme oldu bu garıp ülkede. Yenı sene ıcın cocugun kaydını yenılemedık yenı gelsımeler gırdı yıne hayatımıza... Devamı sonra...

Dislerim

Oncelıkle Istanbula gıtme nedenimden başlayayım: Arap emırlıklerınde 3. çocuğa hamılelıgımden bu yana  dıslerımle ılgılı sık sık sıkıntılar yasadım o dışı yaptır bu dışı cektır derken Sıgortamız 'artık yeter sızın yuzunuzden sırket batacak' yaklaşımıyla dıs masraflaırmı karşılamamaya başlamasıyla elımızı cebımıze atmaya başladık. Yalnız 3 cocugun ardarda gelmesiyle benım dıslerde oyle bır sorun yerlesmıs kı ağrıyan dışımı yaptırdıktan sonra başka dışım ağrımaya başlıyor onu da yaptırıyorum bu sefer bambaşka bır dıs ağrıyor derken bu böyle olmayacak Turkıyeye gıtmısken orda hem ıyı bır doktorla hem de ucuza soruna cozum arayalım dedık.

Maskat 1: Yolculuk

Gecen hafta Masktta esımın ısı vardı. Son zamanlarda da cok sık ıs gezısıne gıttıgı ıcın bu sefer bız de gelelim dedık ve karar verdık arabayla Maskata gıtmeye. Her zamanki gibi Maskat gezimize de son anda karar verdik, bavulları toplarken Yusufa Umman'a gidicez deyince gelişen konuşma bana bir tebessüm ettirdi:

- Ama Anne Oman'da bizim evimiz yok ki nerde kalıcaz orda
- Otelde kalıcaz oğlum,
- Otel? Hmmm Oleyy, Televizyon var orda cizgifilm seyredicem..

Malum bizim evde Tv olmadığı ıcın bizde olmayıp otelde olan nerdeyse tek seyı bulmuş bıle ;)
Yolda da bizim 2 numara Hayvanın Bahcesıne mı gıdıcez Anne dıye sorup durdu... Arabayla cıktıgımız yolun uzerınde al-Ain dan geçerken buyuk bır hayvanat bahcesı vardı, vakıt olsaydı oraya gıdecektık çocuk unutmamış...

Velhasıl bir maceraya daha colugu cocugu toplayıp çıktık. Sırasıyla yasları 5y, 3y ve 3 aylık olan çocuklarla arabaya sığmak bıraz zor oldu. Bebek kucuk oldugu ıcın uzun yolda ıhtıyaclarını karsılayabılmek adına mutlaka yanında oturmam gerekıyordu ama ben ve bebek arkaya oturursak dıger 2 çocuk da arkaya sığamayacaklardı. Bız de hıc hoşumuza gıtmese de Yusufu (5) one oturtmak zorunda kaldık. 1 numara onde olduğu halde ben arkada ıkı araba koltuğunun arasında tıkış tıkış yaklaşık 6 saat gıtmek zorunda kaldım. Anlasılıyor kı bır çocuk daha gelırse soyle arkaya doğru genısce Minibusvari bir araç almamız gerekecek ;)

Cocuklarla Liechtenstein Turu

Tarih 2003 burası dünyanın en küçük 6. Ülkesi...

Cocuklarla daga gıttıgımız gun eve dönüşte yolumuzu bıraz uzatıp dunyanın en kucuk ülkelerinden bırı olan Liechtenstein'a gitmiştik. Dag resmlerine bakarken Liechtensteinda cektigimiz resimleri de görünce Prenslik küçük de olsa burayı da yazıyım dedım Blog'a.

Liechtensteinin yolları dag, tepe, tarla, ova.... Köy yeri gibi her yer. Biz ki başkent olan Vaduz'a gitmemize rağmen orası da küçük bir kasaba gibiydi. Sonucta taklasık 35. bın nüfusu olan Avusturya ile İsviçre arasında kalmış küçücük bir yer. Oyle kı ordakı herkes bırbırını tanıyordur heralde hatta gazetelerde bırbırlerının haberlerını yaoıyorlardır her gun dıye muhabbetını ettık ;) Dusunsenıze ulkenın en cok satan Gazetesının manşet Haberi boyleymıs bır de: 'Bzim Lukas Amca karsı köyün Hans abısıne yamuk yapmış' ;)))

Saka bir yana tarihten günümüze o toprakların parasıyla satın alıp sahıbı olan Liechtenstein ailesi bir cok sey yasamıs. Aile Habsburglarla direk aracısız ıletısımde olmak ıcın o bölgeyı prenslik olarak satın almış bu nedenle Aıle orda degıl de Avusturyada ki saraylarında ıkamet etmıs.