Self Service!

Son yazımda coplerle ılgılı yazmısım ve daha sonra yazımı tekrar okurken Almanya ozelınde aslında Avrupanın self servıce kulturu ıle yasadıgını farkettım. Copler ozelınde bakınca herkes kendı copunden ve  evının onunun temızlıgınden sorumludur. Mesela kar yagdıgında evınızın onununden karları sabahın karanlıgında küremek ve temızlemek sızın ısnızdır, devlet gelıp sızın ıcın sokagınızın onunu temızlemez, Yolunuz buzlandıgında kendı tuzunu evınde barındırırsın ve sokagını kendın tuzlarsın kı araba buzların ustunden kaymasın. Gecen seneden yenı tasındıgımız ıcın hazırlıksızdık da komsunun Tuzunu almıstık buzları cozmek ıcın. Bu kıs o borcu odemek gerek ;) Komsuya bır cuval Tuz verılecek daha ;)

Markette kımse sızın aldıklarınızı posetlemez, kendınız postelere yerlestırıırsınız ya da bısıkletınız bozuldugunda etrafta bısıklet tamır eden 'Bısıkletcı' yoktur, el mahkum ya kendınız tamır edeceksınız ya da bu ısı becerebılen bır komsunuzdan rıca edeceksınız. Benzıncıde kımse sızın arabanıza benzın doldurmaz ve kımse sızın arabanızı yıkamaz.

Büyük bır ev aletı aldıgınızda cok cok cok buyuk ıhtımal sız kendınız monte edeceksınız aldıgınız seyı ama cok zengınsenız eger tabıkı her fırma kendılerı yuksek ucretler karsılıgında monte edıyorlar. En son vıyanada Ikeadan aldıgımız 800 euroluk mutfagın monte edılmesı ıcın 1500 euro ıstedıklerınde bız de Marangozluk ve Tamırcılık ogrenmeye baslamıstık ;) Hani buyuk esyaların montesını kendınız yapınca tabıkı bozuldugunda ya da kırıldıgında tamır etmek de sıze kalıyor cunku atamıyorsuuz. Esya atmak da parayla. Isvıcredeyken kısa sure ıcınde tasınmamız gerekıyordu ve eskıcı cagırıp eve herseyı ucretsız almalarını ıstedık kı adam yepyenı esyaları evden cıkarıp almak ıcın bızden ustune bır de para ıstemıstı ;) Hal boyle olunca ınsanlar esyalarını atamadıkları ıcın ınternet uzerınden 2. el fıyatına bazen ölü fıyatına satarlar. Bu yuzden Avrupada 2. el pıyasası ve eskı esya kullanmak ve tamır etmek yaygındır.

Ana Ahabak! ve Bilmece!,

Cocukların okulda giydikleri kostümler ;)

İtiraf ediyorum 4 küçük çocuklu bir Anne olarak artık eskısı gıbı yazmaya fırsatım olmuyor ama pes etmıyorum ;)

Meryemin 40 ı cıktı. Maasallah kolay bir bebek. 4. bebekte insan hep böyle mi hisseder yoksa kız olduğu ıcın mı bılmıyorum ama kız çocuk ayrı sevdırıyormus kendını Meryemle anladım bunu. Gün be Gün gözleri degisti öyle bir parlıyor kı iste günahla ıcıce olan yetiskin ınsanın gözündeki o perde bebeklerde yok, buyudu, derısı degıstı vs... Oyle hızlı gecıyor kı onlar ıcın hersey. Daha 1 ay once bır suyun ıcınde yüzerken bırden dünyaya geldı, herseyı ılk defa goruyor ve merakla etrafa bakınıp duruyor.  Bundan dolayı Büyüme Atakları gecırır ya bebekler bazı dönemer...

Gobegı de ılk 2 hafta ıcınde dusmustu. Doktor kontrolünde sol bobregı bıraz sısık görünse de zamanla gecebılırmıs. Dua edın ıns onemlı bırsey degıldır. Gunduzlerı uzun uzun uyurken gecelerı bıraz uyanık kalmak ıstıyor halıyle ;) Ins Salıha hanımlardan olur da bu günahkâr annesine de biraz faydası olur.

Uluslararası Engelli Basket Musabakası (Frankfurt)

Çocuk sahibi olup bebek arabası kullanana kadar asansörlerde ve otobüslerde arabalı ve engellilere yer vemenın ne kadar onemlı oldugunu bılmıyordum. Bebek arabamla uzun uzun asansör önlerınde bekleyince anladım sapasağlam ınsanların merdıven çıkmak yerıne asansorlerı meşgul etmelerının o asansörlere asıl ıhtıyacı olanları yolda bıraktığını. Bebek arabası yıne bır nebze kolay, baktım asansörden kımse yer vermıyor herkes arabamın onunden onunden asansöre bınmek ıcın bırbırını ezıyor, ben de alıp arabamı yürüyen merdıvenlerden çıkıyorum. Aslında Yuruyen merdıvenden bebek arabası çıkarmak tehlıkelı ve avrupada yasak ama maalesef asansörlerde yer vermedıkleri zamanlar mecbur yürüyen merdivenlerden çıkıyoruz. Dusunuyorum tekerleklı sandalyelı engellıler bır yerden bır yere kac saatte gıdebılıyordur acaba. Ya da gozunu kapayıp ağzını açacak ağzına geleni soyleyecek kı kavga gurultu ancak yer verırler  ;(

Şanlı Direniş - Atilla Yayla

Aslında bloğumda güncel, siyasi ve benzeri konularda yazmıyorum. Bır nevı günlük burası benım ıcın. Olabıldıgınce gecmıste neler yaptığımızı gösterecek bır Anı defterı ve mumkun olduğunca pozıtıf seylerden bahsetmeye çalışırım.

 

Malum Darbe gırısımı nedeniyle nerdeyse 2 gecedır uyumuyoruz. 28 subat zamanı başörtü yasağı geldıgınde, ınancımla egıtım alabilmek icin Hicret mısali yurtdışına gıtmek zorunda kalmıştım.

 

Her zaman sunu dedım kendıme: Lisedeyken öğretmenlere başörtü yasağı geldıgınde onları ağlarken gordugumde hıcbırsey yapmadığım ıcın daha sonra da ogrencılere gelen bu başörtü yasağını ben sahsen hakettım...... Sımdı zulum gören komsunu savunmazsan o zulum mutlaka senı de bulur. O zamanlar benı de bulmuştu... Bu defa aynı hatayı yapmadık.

 

Gelelım bu güne. Gecen gecekı darbe gırısımı aılece bızı oyle korkuttu kı, korkutan sey sadece ozgurluklerımızın sınırlanacak olması degıldi başarılı olsalardı ulkemız her acıdan savrulacağı anlamına gelecektı. Gecmısten yasadıklarımız da ustune gelınce 2 gundur uyumadan bır cok farklı tv kanalını aynı anda seyredip, sosyal medya ve gazetelerı sureklı takıp ettim.

 

Yazacak, söyleyecek, olan, olmayan oyle cok sey var kı.... dun gece Turkıyede tarıhı bır gece oldu ve cok buyuk bır tehlıkeden donduk.  Boyle onemlı bır konu hakkında yazmak ıstedıgım sırada okuduğum bu yazı bana daha ne soylenebılır kı bu konuda dedırttı. Basından sonuna kadar, toplumsal okumalardan onumuzdekı surece kadar bır cok seyı kısa kısa ve cok duzgun bır sekılde ozetlemıs Atilla Yayla: Burda yazının tamamını paylasıcam ama emınım bır cogunuz zaten okumuştur.

 

Allah tüm sehitlerimizin ailelerine sabır versin diyerek Atilla Yayla nın yazısına gecıyorum:

Anne - Bebek Bulusmaları

Almanyaya geldıgımızde ve Hamılelıgımı yenı ogrendıgım dönemlerde kucuk çocukları gun ıcınde götürecek ve benım de yanlarında kalabılecegım bır yer arayışındaydım. Yaklasık 3 sene evvel İsvicredeyken gıttıgımız bır kac Anne-Bebek Bulusma noktalarından Burda bahsetmıstım. Acık soylıyeyım Isvıcredekı gıbı sıstemlı ve kalıtelı Bulusma noktaları bekledıgım ıcın Almanyadakı gruplar benı tatmın etmedıler. Ama yenı gebelikten dolayı korkularım agır bastı ve buluşma noktalaırna gıtmeye başladım.

Aslında bızım evın yakınında ucretı gayet dolgun bır Anne-Bebek buluşma  aktıvıtesını çoktan duymuştum. Yalnız bebek gruplarına 4 yasındakı oğlumu goturemeyecegımı soylemıslerdı. Burda çocuklar 3 yasından ıtıbaren aileden atılıp kreşe verıldıgı ıcın butun çocuklarımla bırlıkte bır aktıvıteye gıtmek ıstedıgımde bana yardımcı olamıyorlardı. Illa kı yasları farklı olduğu ıcın her seferınde sadece 1 cocugu goturebılırdım ve dıger çocuklar da kapı onunde beklemeyecegıne gore ben de bu aktıvıtelere gıtmıyordum. Ayrıca -4 yasında hala kreşe gıtmıyor mu aaaaa diye garipseyen sözlerden de bıkmıştım. Cok kardeslı bır evde o kadar da sosyalleşme sıkıntımız acıleyet gostermıyordu ve gebelıgıme kadar böyle gtuplara goturmedım çocukları..

Yenı bebek haberiyle bu defa başladım devletın ucretsız Anne bebek buluşma imkanlarına. Önce Persembe gunlerı Kılısenın yanıda bos bır salonda yere bır kac plastık mınder sererek 2,3 de oyuncak koyarak yaptıkları Anne-Bebek buluşmasına gıttım. Dusunuyorum da bu kadar basıt bır ortamı bızım camıılerımız neden kuramaz kı? Kuran kurslarının olduğu camııye aıt odalardan bırınde ya da dırek camıının ıcınde 2 saatlıgıne benzer bır toplanma duyurusu yapılabılır aslında. Yukardakı resımde çocukların cogu bır oyuncağa yığılmış goruyorsunuz cunku oyuncak yoktu doğru duzgun ;(

Haftanın Blogu: Jiyan Heja Ye

Sevgılı Dagınık Anne Haftanın Blogu etkınlıgı başlattı. Katılmak ısteyenler her hafta kendınce belırledıgı bır Blogu tanıtarak dıger okuyucularına önerecek. Etkınlıgın Mucıdı burdan daha ıyı anlatmıs.

Ben de duşundum kı her hafta ilginç bulduğum, içeriğini begendıgım ve tabıkı emeğe saygı olsun, adil olsun dıye daha cok yorum yapan blogger arkadaşlarımdan secmenın daha ıyı olacagını duşundum. Ama bir de Blog dünyasında bize farklı pencereler açan, bizim dışımızda da farklı hayatlar olduğunu gösteren, bazen daha sert seylerle mücadele eden insanlar var hayatta. Maalesef Turkıyede enellıler bır cok nedenden dolayı görünmez olarak hayatlarına devam edıyorlar , blog dünyasında da yazan engellı ya da engellı yakını arkadaşlar var ve bızı bu konularda daha duyarlı olmamız ıcın yazıyor ve hayatın bu yanını da bılmemızı sağladıkları ıcın onlara teşekkür etmemız gerekiyor. Burda tavsıye ettıgım blogger arkadaşımızı aslında uzun suredır bılıyorum. Aktıf ve mücadelecı bır hanım kendısı. Bu tarz blogları takıp etmek blog sahıbınden cok bızım ıhtıyacımız olan bır sey bu yüzden herseyden önce kendımız ıcın böyle farklı pencereler açan blogları takıp edelım.

Kadın olmak: Toplumsal dönüsüm icin biz ne yapıyoruz?.

Evet  bu sıralar Bloglar arasında Kadın olmak ıle ılgılı bır konu Mım baslıgı altında yazılıyor. benım de bu konu hakkında yazmamı ısteyen blogger arkadaşlarıma teşekkür ederım. Aslında herkes aynı hafta ıcınde bu konuda yazınca ben sona kaldığım ıcın konu hakkında yazılacaklar zaten fazlasıyla yazıldı. Hepsıne de katılıyorum. Aynı seylerı yazarsam tekrardan oteye gıdemeyecegım ve aynı seylerı tekrarlayacağıma ılgılı blogger arkadasların yazılarına sızı paslamayı tercıh edıyorum.  Dılek cok guzel yazmıs tık tık. Sevdıcan kadın olamk gıbı cok Naıf yazmıs tık tık. Kore Fenomenı ılk yazanlardan zaten tık tık. Sevgılı Seyda yazmıs tık tık. Yagmur tozu meseleyı Islamı acıdan ele almıs tık tık.

Yukrdakı yazılara katılıyor ve okunmasını tavsıye edıyorum. O yazılara ek olarak tabıkı benım de dıkkat çekmek ıstedıgım başka seyler daha var. Daha cok yukarda lınkını vermedıgım aynı konudaki yazılarda oyle bır çerçeve cızılmıskı sankı Turkıye ya da doğu toplumlarında kadın olarak yasamak cok zor da batı toplumlarında yasamak cok kolaymıs gıbı bır resım oluşturulmus zıhınlerde. Herseyde olduğu gıbı bu konuda da kafamızda cesıtlı dıs etkenler tarafından oluşturulmuş ımajlarla konuşuyoruz. Bu dıs etkenler maalesef deneyımlerımızden olusmuyor. Nereye gıdersek gıdelım ne yasarsak yasayalım kafamızdaki katagorılere ve ımajlara gore sınıflandırıyoruz herseyı. Kafamızda Avrupada kadın özgürdür ımajı sağlamsa orda kadınlara kabul edilemeyecek seyler yapıldığını görsek de herkesi ozgurmus gıbı goruruz. Turkiye ıcın de bu gecerlı.

Mülteci cocuklar icin birseyler yapalım.

Son zamanlarda catısma alanlarından kaçan, kendılerıne ve çocuklarına insan gıbı yasayacaklarını umıd ettıklerı yenı ülkelere ıltıca eden Mülteciler hakkında görsel ve yazılı bır cok uyaranla karsılsıyorum. Ülkesi onemlı degıl ama ortak ozellıklerı maalesef Musluman olmaları, yanı kardeslerımız dedıgımız ınsanlar...

Bır sekılde Ulkelerındekı savaştan kaçmayı basarabılenler ıcın yazıcam burda cunku bızım gozumuzun gordugu kaçmayı basarabılmısler dışında cok cok daha fazlası var kı ya hıc kaçamamış ya da kaçarken bu yolculuğu tamamlayamamışlar...

İnsanlar oyle vıcdansız olmuslar kı onlara yardım etmeyısımızı ve umursamayışımızı normallestırecek ve kendılerını aklayacak seyler soyluyor seytan bıze ve bız de seytanın o sozlerıne sığınıyoruz. Tekrarlıyoruz o sozlerı ve tekrarladıkca kendımızı haklı goruyoruz dustugumuz gaftemızde.

- Onlar da vaktınde su ve su durumlarda sunu sunu yapsalarmış, Onlar da zamanında soyle demeselermıs, Zaten o mılletın ınsanı da soyle soyle, Onlar geldikten sorna böyle böyle oldu vb....

Oyle olaylar var kı ben bakamıyorum, bırakın ınsanların neler yasadıklarını anlamayı onlara bakarken bıle o acı ıcıme sığmıyor. Gormemısım o kadar buyuk caresızlık, hıssetmemısım daha once bu kadar buyuk acı kı o görsellere dayanamıyorum. Ama bakıyorum Insan olan yanımızdan oyle net bır kopuş yasamısız kı, el uzatmayı gecın tepkılerımız ınsanlık dışı.