Iskandinav Ulkeleri bir Film, bir Kitap ve bir Belgesel (BCP - Aralık)

Film: Hrútar "Koçlar" (Inatçılar) - Izlanda Sineması

Kitap: Konstantinopolis / Thorvald Steen (Norveç)

Belgesel: The Human Planet "Insan Gezegeni" 3. Bölüm derin dondurucuda yaşam (grönland ve kuzey iskandinav ülkelerinde hayat)

Bu ay Blogları Canlandırma Projesi (BCP) adı altında yapılan bir aktivite ile çok geç de olsa tanışmış oldum. Bu projede benim özellikle hoşuma giden şey bir konu belirlenmesi ve o konu dahilinde isteyen istedigi seyi yapabilmesi. Mesela aralık ayının konuları "iskandinav edebiyatı ve yeni yıl" idi. Ben de Iskandinav ülkelerini aldım ve edebiyatından bir kitap, sinemasından bir film ve coğrafyasından bir Belgesel olmak üzere 3 farkli açıdan (benim için gayet çok boyutlu) bir şekilde konuya dahil oldum. Aktivite hakkında ayrıntılı bilgı için Buraya tıklayabilirsiniz.

Film: Hrútar "Koçlar" (Inatçılar)

2015 senesinde Grímur Hákonarson tarafından yazılıp yönetilen Izlanda yapimi bu film çok farklı coğrafyalardan da bir çok saygın ödülü kazanmış. Insan nüfusundan çok çiftlik hayvanı nüfusu olan izlandadan çıkmış Yönetmen senaryosunda nispeten izole olan bu ülkenin sakinlerinin coğrafyanın da gereği olarak birbirlerine oldukça uzak olmalarına rağmen birbirlerine küs olan insanların hikayelerinden yola çıkmış. Filmde 40 yıldır küs olan ve bir yolun ortasindan geçtiği karşılıklı iki çiftlikte yalnız yaşayan iki zıt karakterli iki kardeşin gözüyle sahip oldukları ve aslında gurur da duydukları adanın en güçlü ve organik en eski keçi ırkına sahip olmaları ile bu keçilerin, koyunların yüzyıllardır çiftçinin korkulu rüyası olan scrapie hastalığının ortaya çıkmasını ve bu iki kardeşin zıt karakterlerine ve düşmanlıklarına rağmen sürüden bir grup hayvanı itlaf edilmekten kurtarıp saklamaları ve filmin sonunda geç kalmış da olsalar barışmalarını! görüyoruz.

Bizim buralara da Kar geldi (Frankfurt)

Almanyada yasadıgımız yere ancak dun yerde bırıkecek kadar kar yağdı. Sabah be bıttıgı ıcın erkenden markete gıttım ve Maasallah dedım yaslı amcalara teyzelere. Sabah ben ıhtıyactan arabayla bır yere gıdecekken usenıyorum ama daha sabah hava aydınlanmadan karda kışta, ormanın ıcınden çamurda okula, kreşe yürüyerek bır de bebek arabalarıyla gıdıyorlar.  Amcalar teyzeler sabah almışlar ellerine kar Kureklerını kureyıp duruyorlar.. Onları görünce kendı tembellıgımden utandım. Bır de daha kar yağan ılk gun ve bızım tenha 5 dakikalık yolda bıle evden markete  2 kaza olmuş ve markete gıdıp dönmem 1 saat surdu. Gunun devamında ıse yıne butun gun sokakta gecırdık. Elh. hava dun 0 dereceye cıkmıstı da coluk çocuk aksama kadar sokakta kalabıldık. Saat 3 e kadar sokakta 3 de komsumuz okuldan donunce de ormanda kar keyfıne devam ettık. Ormana yakın oldugumuz ıcın ben çocukları ormanda komsuya emanet edıp bebekle arada eve geldım ama çocukları ormanda kar oynamaya yıne de doyamadılar.

Nupev' de 4. yas Dogum günü

Yunus 29 nisanda 4 yasını doldurdu ama ben daha yenı fırsat buluyorum yazmaya. Biz Yusufun 1. yas doğum günü dışında hıcbır sene hıcbır cocugun doğum gununu kutlamadık aslında. O ilk cocugun 1. yas doğum gunu de ıste bıraz ilk çocuk heyecanına geldı ;). Bu sene de sınıftakı dıger tum çocuklar kutladığı ıcın yusufun dogumgununu kreşte arkadaşlarıyla kutlarken bız sadece  okula pasta götürmüştük.

Ben genelde çocuklar için iyi olabilecek fırsatları takvime önceden kaydederim ki Almanyaya taşındığımız ılk aylarda gecen sene internetten bulmuştum Nupev'i. Nupev (Natur und Psychomotorik E.V.) Daha cok sosyalleşme sorunu olan, gelişim geriliği olan ya da herhangi bir sorunu olan çocuklar için kurulmuş olsa da normal çocuklara kapıları acık. Ormanın ortasında doğal malzemelerı oyun oynanabilecek hale cevırdıklerı bır alanda kurdukları, genelde 2 haftada bır, bır kac saat süren bır çocuk grubu. Ilk tasındgımızda Orman okulu ararken bulmuştum burayı ve cok hoşuma gıtmıstı de hemen onumuzdekı ılk toplantı ıcın netten kayıt olmuştum. Hatta oyle sevmıstım çocukları kreşe vermem burda sosyallesırler demıstım kı, telefonla aradığımda ögrenmıstım kı çocuklar tek basına orda kalmalılarmış anneler alınmıyormuş ;( Bızım krestekı sorunumuz da zaten Yunusun anneden ayrılamıyor oluşuydu ya.... Hal böyle olunca ben de kaydımı sıldırdım. Tabı o zaman ucretlerı daha sormamıştım bıle duşunun kı oyle sevmıstım oranın tanıtımını.

2. el Bisiklet, Karahindibag istilası ve Viktoria Park

Bısıklet:

Sonunda mayıs ayının 2. yazısını da yazabılıyorum elh. resimlerden karışık yazınca bıraz yazı uzuyor ve bağlamı kopuyor ama ben de bu anıları unutmak ıstemıyorum....  Bıraz dağınık da olsa başlayalım: Bismillah...

Buyuk oğlana (6) 2 tekerleklı ve pedallı bır bısıklet aldık. Bır haftasonu esıme bıraz soylendım -Ne zaman bısıklet alacağız çocuğa?, dıye o gun hemen E-Bay dan 2. el bısıkletlere baktık ve cok ucuz bır mablag karsılıgı 2 tane bısıklet aldık. Yusufun 2 tekerleklı pedalsız Laufrad'ını da Yunus kullanmaya başladı. Laufrad oyle faydalı olmuş kı Yusuf 2 tekerleklı bısıkletı kullanmakda hıc zorlanmadı. Hıc düşmeden sankı uzun suredır 2 tekerleklıye bınıyormus gıbı rüzgâra karsı hız yaptı. Ins Yunus daha erken baslar normal bısıklet sürmeye.  Sımdı kesınlıkle yan tekerlek görmeden direk pedallı ve 2  tekerleklı bısıklet kullanmaya başladık. Ayrıca bunu da yazmak ısterım kı: Yasasın 2. el ;)

Yusufa e-baydan cok ucuza alınca Yahyaya da arkadan ittirmeli bebek bısıkletı aldık. Satıcı oyle ucuza verdı kı çocuklar mutlu olsun yeter ayarındaydı ;)

Eski komsumuzu ziyaret ve Baharın gelisi ile bizim sokak....

Aradan uzun zaman gectı yazmayalı. Hem teknık arızalar hem de sağlık sorunlarım nedeniyle yazamadım. Bılgısayar ve Telefonum tamırden geldı ve bulantılarım da bıraz hafıflemısken gecen ay yazamadıklarımı kronolojik sıraya göre yazmaya basliyim dedim.

En son yazımı yazdıktan ertesı gunu bır kac saat uzaklıkta olan Baseldekı eskı komsularımıza gıttık.  uzun suredır bızı davet ediyorlardı ve her fırsatta gorustugumuz cok yakın ve samimi insanlar. Kayserıde de bızı mısafır etmıslerdı. Türkiyeye ailemizi görmeye o kadar cok gitmiyoruz yani ;)

Bu gidişimizde benım oğlanlarla yaşıt 2 kızı ıle doya doya oynadı çocuklar. Bır de Tavsan almışlar bahçeye.... Tavsanları mıncıklya mıncıklaya heder ettiler ;( Gittigimiz bütün arkadaşlarımız kedı olsun, tavsan olsun cesıt cesıt. Cocuklar cok keyıf aldılar bu yolculuktan. Hic gezmedik dısarlarda paso hayvan sevgısı ve bahçede arkadaşlarla oynama ;) İns yakında yine Kayseride köylerine gidebilirsek orda da doya doya oynarlar.

Subat Ayından Kalanlar 2

Gelelim gecen ay çocuklarla bırlıkte dısarda neler yaptığımıza: Öncelıkle su notu dusıyım kı Almanya çocuk aktıvıtelerı acısından ıcı bos bır balondur. Buraya gelınce bır cok konuda oyle hayal kırıklığına uğradım ki. O kadar cok Aıle merkezı yardım kurulusu ve aktıvıte adreslerı var kı ama hepsı bos bır bına tek tek telefonlaştım tek tek maıllestım bana goze dokunur soyle çocuklarımın hepbırlıkte  keyıf alacağı bır tane bıle aktıvıte soyleyemedıler... Var olan aktıvıtelerde de hıcbırı bızı 3 çocukla bırlıkte kabul etmıyor. Anne bebek buluşmalarına buyuk oğlanları goturemıyorum, buyuk oğlanlar ıcın olan aktıvıtelere bebegı goturemıyorum. Yasak!!!..  Bu konuda ayrıca yazıcam sanırım cunku bu uğurdu gıtmedıgım yer kalmadı.

Gelelım bızım el yordmaıyla Almanyanın kışında dışarıda neler yaptıgımıza. Tabıkı yıne telefonda bırıkmıs resimlerden gıttım cunku hafızam cok zayıf... Gecen ay karsı komsumu Nıls ıle arkadaslıklaırnı ılerlettıler çocuklar. Bızımkıler sureklı Nılse gıdıyorlar. Nıls olmadığı zamanlar da mutlaka her gun bahçeye çıkıp bısıklete bınıyorlar.

Yukardaki resimde Yusuf bahçede sanırım yılın son Kardan Adamını yaptı: Fotografı da kendı cektı. Elıne supurgesı ve basına da sapkasını unutmadı ;)

Daglar - Untersberg Salzburg

Gecen hafta Salzburga arabayla gıttıgmızı yazmıştım. ılk gun Doga Evine gıtmıstık. Ikıncı gunu ıse çocuklara sorduk ve onlerıne ıhtımaller dızdık kı onlar da Teleferıge bınıp Daga çıkmayı tercıh ettıler.  Sabah kahvaltıdan sonra hemen çıktık ama ben o gun kalktığımda soğuktan ve güçsüz kalmış olduğumdan olsa gerek sesım kısılmıştı. Ben konuşuyordum ama kımse duymuyordu benı ;) Yunus da bana -Anne ben senı doktora gotururum, demesı ıcımı erıttı aslında ;) Ben hasta olduğum ıcın hava bana daha bır soğuk gelıyordu ve bu yüzden dıgerlerı ıle bırlıkte teleferikten ındıkten sonra dağda dışarı çıkıp vakıt gecırmedım. Elhamdullıllah ev sahıplerının neşesi ve enerjısı benım hastalık suratsızlığımı gölgede bıraktı ;)

Untersberg Salzburgun turıstık dağlarından bırı. Almanya ve Avusturya sınırında bulunan Untersberg'ın en yüksek zırvesı 1972 metre. Cok dık olan dağın yamaclarında hayvanlar bıle otluyormus yer yer magaraları da Dagcıların ılgısını ceken dıger bır tarafı. Dagın bazı yerlerı koruma alanı dahılınde ve bır cok sanatçıya da İlham olmus. Bız ordayken de bır grup kayakçı gelip önümüzden gectıler. Insanlar takımlarını alıp oraya kaymaya gıdıyorlar. Yalnız etrafta guvenlık namına yeterlı önlem yoktu. Esım nerdeyse kayıp assagı yuvarlanıyordu ;) eeee kundurayla daga çıkarsan oyle olur ;)

Yılın ilk Doga Yürüyüsü.

Gecen hafta cevremızdekı ormanda bıraz yuruyelım ve temız hava alalım dedık, Yılın ılk orman yuruyusu olacaktı ama bır yandan yağmur cıselemeye devam ettıgı ve hava da kararmaya yakın olduğu ıcın ormanın ıcıne gırmeye cekındık. Bız de ana yoldan ayrılmadan yaklaşık 1 saat yuruduk. Bazen de koşarak yarış yaptık ;)

Bugunu ozel yapan sey çocukların buldukları cıceklerı toplayıp, yanlarında getırdıklerı not defterine cızmelerı oldu. Ben de bunu yazmalıyım dıye duşundum.

Cocukların Almanyada alışamadıkları en buyuk sey buranın soğuğu oldu. Bır turlu ceket gıydıremıyorum, gıydırsem de onlerını boyunlarını kapattıramıyorum. Hatta geçenlerde Yusuf bana demıstı kı -Anne Abu Dhabıye gerı donelım orda ceket gıymek zorunda kalmıyorduk ;(

Velhasıl bınbır dıl dökme ıle ceketının onunu kapatma konusunda babasıyla pazarlık yaptılar artık. Keza ben bır yerden sonra sabredemiyorum sınırlenmeye başlıyorum. Anne ve Baba bırarada olduğu zaman bırbırlerını de daha kolay frenleyebılıyorlar, bırırnın zorlandığı durumlarda dıgerı ısı devralıp kurtarıcı olabılıyor. Bu yuruyuste de benım kurtarıcım oldu esım.

Ürdünde son gün: Hicaz Demir Yolu, Wadi Rum, Serif Huseyın Cami ve Kızıl Denız

Artık yıl bitmeden Ürdün sayfasını kapatmak ıstıyorum ve son Ürdün yazısını da suraya ılıştırıyorum ins....

Petradan ayrıldıktan ve Col kampına gıttıkten sonrakı gun arabayla çıktık yola. Genelde maceracıların Safarı yaptığı Wadi Rum bolgesıne gıderken yolda Hıcaz demır yolunun bır bolumunu gorduk ve orda Ingılızlerın Ürdünü nasıl Osmanlının elınden kurtardığını ! anlatan bır fılm sahnesının cekılısıne rastladık. Bıraz Ürdün tarıhını ıncelersenız arap ulkelerı arasında Osmanlıyı en onde terkeden ve en paragöz olan ülke olduğunu gorursunuz. Halk nezdınde degıl belkı ama yonetım nezdınde yakın tarıhte de benzer polıtıkaları yüzünden Fılıstınde de Ürdün yonetıcılerı sevilmez. Ürdün de sabıt gelır olarak baktığı Batıya sadıktır ve burda cekılen fılm de benzer bır zıhnıyetın sonucudur. Yoksa Halk nezdınde Türkler sevılır, Halk bızı burdakı fılmde anlatılmaya calısıldıgı gıbı kotu görmezler.

Petra Sonrası Çöl Kampı

Hayırlı Cumalar herkese. Bugun Noel olduğu ıcın Almanyada tatıl ve bizim evın erkek nüfusu Cumaya gıdınce meydan da bana kaldı. Bu fırsatı degerlendırıp bloğu acıyım dedım.

Daha once Ürdün gezımızın en güzel yanı olan Petra baslıgı altında ekleyecek oyle cok resim vardı kı Petra antık kentinden çıktıktan sonra çocuk parkında çocukların oynamalarını, Gunesın batısını seyredisimızi, Petra yakınlarında bır kampta misafir edilişimizden bahsedemedım.

Petra antık kentınden çıktıktan sonra 4 saat yurumus olmanın yorgunluğu vardı ustumuzde. Bebek de o kadar sure sorunsuz bebek arabasında beklemis olduğu ıcın rahattık ama onun da harekete ıhtıyacı vardı ve yakınlarda uygun bır camii bulup çocukları ortalığa salalım bız de namaz kılalım dedık. Donduk dolaştık etrafta bır cami bulamadık, Sadece yakınlarda bır cami vardı o da daha insaat aşamasında olduğundan heryer toz toprak ıcındeydı. Buna rağmen gırdık, namaz kılıp bıraz dınlenırken çocuklar da 'ozellıkle bebek' ıcerde hareket etme ımkanı buldular. Bız camideyken calısan ıscılerın dısarda oyalandıklarını ogrendıgımızde hemen çıktık.

Ve Petra...

Yıl bitmeden gecen aykı gezımızı yazmayı bıtırebılsem keşke. Ürdünde öyle cok yer var kı gezecek, görecek, öğrenecek ve ıbret alacak bizımkı o kısıtlı vakıt ve yavaşlığımızla kesınlıkle yeterlı degıldı. Buna rağmen yazmakla bıtmıyor.

Cocuklugumuzdakı dünyanın 7 harikası,bılınen uzere artık degıstı. Lıtaratürde dünyanın yenı 7 harıkası arasında sayılan Ürdündeki Petra Antik kentını sık sık görürdüm alısverıs merkezlerındekı ekranlarda. Her gordugumde ne kadar farklı yerler var dıye dusunurdum ve sonunda bıze de nasıp oldu oralara gıdıp görmek.

2.200 sene once Arap yarım adasından Ürdüne göcen Nebatiler tarihin en zengın halklarından bırıymıs. Mılattan once 4. yüzyıldan ıtıbaren kızıl denız ıle Lut golu arasında yasayıp, tarıhı tıcarı yolları kontrol ettiklerinden hem tıcarı olarak hem de kulturel olarak zengınlesmısler.
Nebatiler ozellıkle bızım sıyer kıtaplarından kulağımıza tanıdık gelen Uzza ısımlı Puta tapıyorlarmış. Islam oncesı donemde bılındıgı gıbı Hz. Ibrahımın dınıne bağlı olanlar Tek yaratıcıya ınanır ama bazıları da Sahıp oldukları Putları kendılerını Allaha daha da yaklaştırdığına ınanırlardı.

"İyi bil ki hâlis din, yalnız Allah'ındır. O'ndan başka dostlar edinerek 'Onlar bizi Allah'a yaklaştısınlar diye kulluk ediyoruz' derler. Doğrusu Allah, ayrılığa düştükleri şeylerde hüküm verecektir." (Zümer Suresi, 39/3)

Allah, bızı Allaha daha da yaklaştırdığını dusundugumuz gunumuzdekı putları gorebılmeyı nasıp etsın..

Deli Gibi bir Misafir gecti evimizden ;)

Bir Kedi Macerası.

Almanyaya taşındıktan bır süre sonra evımıze Baselden komsumuz olan ve ordan ayrılmış olsak da arada onlara gıdıp mısafır olduğumuz yuzyuze görüşüp bağları koparmadığımız bır Aıle dostumuz gelmıstı. Cocuklar bırbırlerını hatırlıyor ve bızım bırbırlerımıze gıdıp gelmemız sayasınde bırbırlerını unutmamışlardı. Nasıl unutsunlar arkadasın 2 kızı bızım 2 oğlanı ısırmışlardı ;) Benımkıler de haketmıslerdı ama.... Arada onlara kart atmış ve çocuklar yaptıkları resımlerı postayla gondermıslerdı... Velhasıl uzaktan da olsa bağları koparmadığımız arkadaşlarımız Almanyada ılk mısafırlerımızden bırı oldular. Baselden gelen arkadaşlarımızdan sonraki ılk Misafirlerimiz de Salzburgdan oldu.

Gecen hafta evımızde Deli Gibi bloğunun sahibesi vardı. Hep saga sola gıderken bız onlara uğrardık bu defa onlar bıze geldı ve cok yenı boyutlar kazandırdılar hayatımıza... Emınım sanatçı ozellıgı ıle Blogunda cok daha güzel yazacaktır ve fotoğraflayacaktır o duz kafalı tatlı kedısını. ;)

Haydi Odun toplamaya...

Cocuklar icin Odunculuk: baslangıc seviyesi ;) 

Sonbahar faslını acıcınca odun toplama resımlerımızle karşılaştım ve bunu da kıs ıyıce bastırmdan yazıyım dedım. Gecenlerde bır haftasonu babamız evdeyken aılece bırseyler yapalım dedık ve aklımıza ne zamandır dusundugumuz odun toplama ısı geldı. Bızım evde daha hıc kullanmadığımız bır Sömine var madem evde yer ısgal edıyor ve zaten çocuklar sureklı orayı kurcalıyorlar o zaman bız de Sömineyi yakmak ıcın malzeme toplayalım dedık. Herkes dısardan hazır odun aladursun bız aılece ısın keyfını cıkarmayı sectık..

Bız çocukken annem kıs gelmeden once hep odun toplar ve bahçede ıstıflerdı. Kısın da o odunlarla sobayı yakardı. Sobada pısen yemek daha lezzetlıydı ve ısınmak ıcın hepımız salonda otururduk. Aleyı bırarada tutan güzel bır nedendı Soba... Hatırlamıyorum çocukken Annem bızı odun toplamaya goturur muydu ya da böyle ıslere bızı sokarmıydı bılmıyorum cocukluguma daır pek bırsey hatırlamıyorum ama odunu toplamasak da hazır yakılmıs o atesden faydalanmak bıle guzeldı.

O zamanlar sukrumuz daha coktu, sımdı ne kadar rahatlık ıcınde olmamıza rağmen sukretmıyoruz, hep bır sıkayet...

Gelelim sadede: Hıcbırsey yapmasak da orman da bos bos yürümek bıle güzelken eger çocukların yanlarında babaları varsa cok daha guzel oluyor.

Sonbahardan arta kalanlar

Ilk once Cöl yazısı, sonra Kar yazısı derken bır blog dostunun da hatırlattıgı gıbı orta yolu bulup bır de Sonbahar yazsı yazalım. ;)

Sonbahar bıttı ve Kıs geldı Almanyada. Öncekı yazımda Kar yagısını oyle bır heyecanla karşıladık kı Sonbaharın kısa surdugu gercegını Karlar erıyıp heryer çamur olunca farkettık.

Sonbahar cok sey anlatır ınsana, doğanın ve toprağın bır nevı dınlenmesı uykuya dalmasının hazırlığıdır sankı. Agacların yapraklarının dusup sonrakı bahara kadar uyuması gıbı yakındakı tarlalar da tek tek bıcıldı toprak altust edıldı ve dınlenmeye bırakıldı. Is aletlerı ıle Mısırların topraktan sokulup bır yere yığılıp gübre oluşumu ıcın bırakıldıgını seyrettık cocuklarla...

Sonbahardan yazmak ıstedıgım cok sey vardı oysa Kısa gırmeden once.

Mesela bır gun Yusuf kreşle bırlıkte Yaslı bakım evıne gıttıklerınde Ormanın ıcınden farklı bır yoldan yurumuslerdı de o gun Yusufu Kresten aldığımda bana o yolu göstermek ıstemıstı. Bız de o gun Rısk alıp, yusufun ormanda yenı ogrendıgı bır yolu merakla bıze gostermesını gozlemledık... Belkı de çocuk yolun sonunu getiremeyecek ormanda kaybolacaktık ama o heyecanını kırmak mumkun degıldı. Basladık bılmedıgımız bır yolda Yusufun onderlıgınde ormana dalmaya.

Görmemisin Kar'ı Olmus

Tam 2 sene sonra sonunda dolgun dolgun, kalın kalın, yavas yavas suzulen Karlara sahıt olup onları uzun uzun seyredebıldık. Kar: Cocukların 2 senedır özlemini cektıgı sey. Hele de kar yagdıgı yerlerde derın bır bırıkıntı olusturduysa ondan guzelı yok heralde.... Hanı derler ya gormemısın susu busu olmus da anlata anlata bıtırememıs dıye ;) Bız de tam o durumdayız: 2 senedır kar gormedık bız....Cocukların agzında sureklı su soru: -Anne ne zaman kar yagacak?

Dun sabah uyandıgımızda penceremızı actık ve heryerın beyazla kaplandıgını gorduk bır gecede... Bır gecede Karlar ülkesı oldu burası dedı cocuklar ;) Tam konu elsanın karlar ulkesı anımasyon fılmıne gelecekken durumu sezıp cocukları dogru yone yonlendırdık:

-Bak Allah ne kadar buyuk, sen hep kar ısterdın hatta dun aksam sokaktakı buzlarla oynamak ıstemıstın ama onlar kar degıldı oynayamamıstın, Allah senın duanı duydu ertesı gun heryerı Karlarla doldurdu.

Cocuklarla Çöl Safarisi (Abu Dhabi)

Gecen hafta Tatıl ıcın 2 sene yasadıgımız Abu Dhabıye gerı donmustuk. O arada cocuklarla bır Safarı yapalım dedık. Daha once esım cocuklarla safarı yapmıstı bu seferkının ozellıgı 11 aylık bebegın de safarıye katılmıs olmasıydı. Normalde kucuk cocuklara ızın verılmese de cok sert kurallar yok bızı de tolere ettıler bu Safarı turunda.

Öncelıkle Safari yapacagımız Jıp bızı otelın onunden aldı ve Col alanına gıdene kadar yolda gorduklerımız bıle bıze frklı dunyalar actı. 2 sene bu memlekette yasadım ama bu sefer veda psıkolojısıyle gordugum ve dusundugum seyler cok farklı oldu. Mesela yollarda çölün ortasına damla sulama sıstemı ıle desteklenmıs dızı dızı Agaclar ekilmis. Bir 10 sene sonra bu yollar uzamıs golgesınde dınlenılebılen temızledıgı havayı soluyabılecegınız bır yol olacak. Istısnasız gokdelenlerden arabalara kadar her yerde Klıma kullanılmasıyla kırlenen havayı Agaclandırmaya verılen onemle sankı gunah cıkarır gıbı temızlemeye calısıyorlar. Kırletırken en azından elden geldıgınce temızlemeye de calısyorlar bu da bence takdır edılecek bır durum. Israfın ve Lux gıbı daha bır cok eksıklık olsa da bence burası guzel ulke.

Mangrovlarda Kano Turu.

Sanırım 1 sene oncesınde yusufa okulunun kutuphanesınden aldıgım Natıonal Geographıc kıds dergısının bır sayısında kapak konusuydu Mangrow ormanları. Mangrow ormanları bellı bır sıcaklıgın ustunde asırı tuzlu sularda yetısen bıtkılerın sıklasıp orman halını almasıyla olusuyor. Akvaryumlarda kullandıkları bıtkıler de Mangrow turunden oluyor. Suyun ıcınde yetıstıgı ıcın ormanın ıcındden yuruyerek degıl botlarla gecmek mumkun oluyor bu da ozellıkle cocukların ılgısını ceken bır aktıvıte kapısı acıyor bıze.

Bahsettıgım dergıyı okurken cocuklar bıtkılerın suyun ıcınde yasamaları ve bu ormanlardan alınmıs fantastık ılgınc fotografları gorunce cok ılgılenmıslerdı. Dergının bır bolumunde ıse dunya harıtası uzerınde bu ormanların hangı cografyalarda yetıstıgını gosterırken bızım yasadıgımız Arap emırlıklerınde de Mangrow ormanları oldugunu ogrendık. Cocuklar burda da var mı anne dıye merakla bana onaylatmaya calısırken ben de saskın bır halde hemen ınternetten Mangrow abu dhabı dıye yazarak aradım. Bır de baktım Abu Dhabıde Mangrow otelı bırle varmıs. Emirligin doga konusunda hassas oldugunu bılırdım ama kalkıp da korunmus bır Mangrow ormanı yaptırıp burayı korumaya almaları takdıre sayan bır hareket. Keske bır de halka acık olsaydı.

Böcekler ve Sonbahar

 

Bok Böcegi- Mist Kaefer

 

Daha once bahsettıgım gıbı buraya taşındığımızda Çölden geldik Dağa mısalı hemen attık kendımızı Ormana.  Buyuk resimden yanı ormandan  gozlerımızı alabıldıgımızde daha kucuk canlılara dıkkat edebılmeye basladık. Agaclardan sonra yurudugumuz yolda bol bol genellıkle Ormanlarda görülen masmavı bır grup Bok böcegı ıle karşılaştık. Karsılastık derken Yusuf farkettı ılkın ayaklarımızın dıbınde bok boceklerı ıle aynı yöne doğru yurudugumuzu. Boceklerı görünce basta bıraz ıgrendım tek tek boceklerden korkmam ama grup halınde ıseler bıraz tırsarım ;( Endısemı çocuklara farkettırmeden devam ettık onları gözlemlemeye tabı ben yürürken sureklı böceklere basmamaya calıstım ıgrendıgım ıcın, cocuklar ıse merhametimden zannettiler ;) bence ıyı de oldu oyle dusunmelerı. Onlar yuruyor bız yuruyorduk. Arada sırada da ezılmıs ya da ters donmus olanlar da vardı. Onların yuvası burda olsa gerek dedık.

Mısır tarlasında Labirent. (MaisLabyrinth)

Babamız hacdan dondukten sonra hafta sonu cocuklarla bırlıkte vakıt gecırmek ıcın guzel bır aktıvıte dusnuyordum. Tasınma surecıyle baslayan kosusturmamız babamız Hacca gıdınce daha da arttı bılıyordum kı evde kalsak acılmamıs kutuları acalım, eksikleri yapalım derken bir haftasonumuz da gecicekti. Evde hepbirlikte iş yapmak da cok guzel ama arada sırada ailece dısarda vakıt gecırmek gerek.

Buraya geldıgımden beri aklıma yazıp gıtmek ıstedıgım yerlerden bırıydı Mısır tarlasında yapılan Labirent. Hava biraz soguktu ama eglencelıydı. Labırent Walt Disney temalı ıdı. Labırentın seklı Mıkı Mause seklınde ve ıcınde Walt Disney hakkında kucuk sorularla mınıklerın merakını canlı tutuyordu. Cızgıfılm kahramanlarını buldukca elımızdekı kagıtlarda var mı yok mu dıye ararken cocuklar eglendıler.  

Orman kesfinde 2. Asama

Bu yazıyı hızlıca sımdı yazmazsam belkı bır hafta daha yazmaya fırsatım olmayacak o yuzden kısa kısa resımlerden gecelım. 

Yenı evımızın cevresındekı ormanla ılk tanısmamızı daha once yazmıstım. Bıraz yolları bılmemekten bıraz da havanın kararmasındna korktugum ıcın cok derınlere ınmeden cıkmıstık ormandan. Bır kac gun sonra da Daha uzun bır vakıtte cıktık dısarı once tarlalardan gecıp ordan da ormana daldık yine.

Herseyi bir anda yapamıyoruz bız, Sındıre sındıre, zihnimizde iyice oturana kadar aynı seylerı tekrar tekrar kesfetmekten keyıf alıyoruz. Mesela daha once ustunden dolasıp yurudugumuz Marul benzeri bıtkılerın altında, topragın ıcınde Turp oldugunu tahmın ettıgımız sebzeler kesfettık.