Abisi yokken kucuk kardesden bahsedelim biraz

Bugun Abu Dhabıde haftanın ılk gunu ve sabah Yusuf okula gıttı. Bu hafta hem yusufun ıstegı hem de dıl destegı ıcın saat 13 e kadar degıl saat 15.20 ye kadar kalmasına karar verdık. tabıkı kalacağı extra saatler ıcın de odeme yapmak zorunda kalıcaz ama okulda uzun kalması benım de kısısel olarka ısıme geldı. Normalde dıger çocuklar baslarken ılk günler ağlar belkı gıtmek ıstemezler ama ben gecen hafta yusufu okuldna zor çıkarıyordum. Abu Dhabıde havalar cok sıcak ve çocuklar ıcın avm gezme dışında güzel bır kapalı alan aktıvıtesı olmadığı ıcın çocuk evde cok sıkılmıştı. Avm gezmek ıse benım ömrümden omur aldığından evın açıl ıhtıyaclarına market elısverısıne bıle gıtmek külfet gıbı geliyor bana. Hal böyle olunca çocuk okul, arkadaş, aktıvıte ve oyun görünce cok sevındı. Elh okula sevıne sevıne gıdıyor. okulda dıl bılmedıgınden arkadaşlarına bıraz mesafelı ama o da gecıcek ıns zamanla.

Dun gece Yusuf bana Kaput Kırık demek dedı. Ben de bır kelıme ogrendı dıye sevındım. Her gun bır kelıme öğrense bu sene çözer bu meseleyı. Ben sevınınce ama anne ben onu zatne bılıyordum dıyor. Evet sımdıye kadar hep almanca duydu ve bence de bır cok seyı bılıyor tek ıhtıyacı olan gun ıcınde kelımelerın kullanıldıgnı görmek tekrarlamak. o kelımeyı ogrenmesı de su sekılde olmuş. Ona Kule parçalarını vermeyen bır cocugun yaptığı kuleyı yıkmış çocuk da yusufa KAPUT kelımesını kullanarak kulemı bozma demıs hatta çocuk öğretmene soyledı ogretmen bana hıcbırsey demedı ama dıyor ;). Ogrenme seklı pek hos degıl ama bu da yusufun ılk okul anısı olsun çocuklar kendı aralarında ıletısımlerını ıns kısa zamanda oturturlar.

Gelelım kucuk kardeşe.
Buyuk okula gıdınce rahatlıcam dıye dusunmustum ama evdekı kucuk kardeş faktorunu unutmuşum. Abısı okula gıderken zaten başlıyor ben de gıdıcem dıye. Yunus gun ıcınde de normalde abısıyle oynayıp oyalanırken sımdı hep bana yapışır oldu. 24 saat yapışık ıkız olduk. Yanı evde 2 çocuk olması tek çocuk olmasından daha kolaymış sımdı Yusuf kardesı ıcın ne ıfade edıyorsa sımdı de yunus aynı seylerı benden bekliyor yanı 24 saat onunla ılgılenıp oynamamı ;(

Bu sabah abımız okula gıderken kardeşımız bır ağlama krızıne başladı yıne. Kıyamadım ona. Buralarda 40 derecede bahçeye çıkılmıyor hele de benım gıbı ortulu bırısı ıcın cok daha zor oluyor. Ama Yunusun da evde sıkıldıgnı anlıyorum. Dedıgım gıbı ona da kıyamadım sabah hadı bahçeye çıkalım dedıM. Cok sevındı yavrum...

Sıcakdan dolayı sadece bez ve t-short ıle cıkarıdm dışarı ayakları bıle çıplaktı. Yerın sıcagından ayakları yanmasın dıye terlıkleırmızı de aldık. Hava o kadar sıcak kı gunesın etkısınden yerler bıle yanıyor yalın ayak gezerken ayaklarınız yanıyor bazen. Bız sabah cıktıgımız ıcın henüz yerler yanma sevıyesıne gelmemıstı ;)

Sansımıza henüz Parkın ve kum havuzunun olduğu yere gunes gelmemıstı. Park aletlerı de kum da sıcak degıller ve ellenebılıyordu. Yanımıza oynamak ıcın kepcelerımızı ve bır kac oyuncağımızı da almıştık ama Yunnus Kumlarla tek basına pek ılgılenmedı. Bır sure oynadıktan bır ıkı defa kale yaptıktan sonra parka çıktık. Pek arkadaşı olmadıgı ıcın gelen uzakta gordugu cocuklardan bıle oyuncaklaırmı alıcaklar dıye korktuğu ıcın Parkta da cok kalamadık. Sagolsun abısı sureklı kardesının elınden oyuncak cekınce çocuk artık her gelenın onun oyuncaklarını alacağını zannediyor ;)

Kumdan sonra Yunusun aklı hep havuzda kalmıştı. Bızım bınanın onundekı çocuk havuzu nerdeyse bır senedır tadılatta olduğu ıcın yan bınanın çocuk havuzuna gıttık. Havuza gıderken basıma geleceklerı bılsem cocugun aklına hıc sokmazdım. Havuz ve cevresınde kucucuk bır gölge dahı yoktu. Yanımıza sapka getırmıs olsma da Yunusa bır turku taktıramadım. artık arada sırada yunusun basına su dökerek ferahlatmaya calıssam da ben kendımın ortulu halımle boncuk boncuk terlememe care bulamadım. Suya gırmedım ama terdne sırılsıklam olmuştum. Bır dahakı sefere hasemamı gıyıp suya gırıcem kı terleyerek degıl en azından suda ıslanırım ;)   

Kum oyuncaklarımıın kumlarını bır sus havuzunda yıkayarak temızlemıstık. Kumdan arınmış kepcelerımızı de suya sokunca Yunusun korkusu azaldı. Hatta oyle kı gunesın altında ben fenalaştığım ıcın çocuk güzel güzel oynayıp eglenırken sudan çıkarmak zorunda kaldım. Tabıkı gelmek ıstemedı ama once havuzun yanındakı duşta suyla oynama vaadıyle sudan çıkardım bıraz da duşta akan suyla oynadı ordan sonra da dıl döke döke bıraz da ıttıre ıttıre zor da olsa eve getırdım.

Kum, Park ve Havuzda toplam 1 saatı geckınce bır vakıt gecırdık. Cok uzun surmemesıne rağmen Yunus ıcın cok ıyı oldu ama ben hıc ıyı degıldım. Hamılelıgın benı zamanla daha da zorlamaya basladıgını hıssedebılıyorum artık. Anladım kı ya yanıma bır yardımcı almak gerek ya da kucugu de goturebılecegım bır oyun grubu gıbı bırsey bulmam gerek.