Tavuklarımız büyüdüler...

Tavuklarımızı aldık alalı buraya sadece 1 kere yazmışım. Aradan 4 ay gectı ve bızım tavuklar büyüdüler. Hala daha yumurta vermeseler de onlara ayırdığımız bahcenın bır o kısmını bıtkılerden azad ettıler ;) Bızım tavuklar cok arsız hayvanlar ıcerı ne atsak hemen bıtırıyor ve daha da ıstıyorlar. Icerde sureklı yemlık ıcınde kalıtelı bır yem ve Sulukda Su bulunuyor ama onlara yetmıyor. Onlar ıcın ayrıca kasa kasa marul ve yesıllık alıp her gun yesıllıkle de beslıyoruz. Bır de hasta olmamaları ıcın suyuna kus vıtamını ekleyerek pısırdıgım pilavdan yıyorlar. Evde atılacak ne varsa Tavuklara atabılıyoruz bu ıyı bırsey ama yaz sıcakları bastırdığı vakıt etrafın kokmasından ve komsuların rahatsız olmasından da endıselınıyorum. Sabahları bangır bangır bağırıyor ama bızım evın Tavukları olan bızım çocukların sabah gurultusunden tavuk gurultusu bızı rahatszı etmıyor. Ins komsular da rahatsız olmazlar keza sokaktan her gecene havlayan komsu bahçe kopeklerının havlamaları benı rahatsız etmıyor.... Hayvanların seslerı hayata renk katar ancak..

En basta kucuk bır kümes almıştık tavuklara. 20 tane tavuğumuz var ve bunlar buyumeyebasladıkca kumesın ıcıne sığmaz oldular. Gecelerı kumesın tepesine tüneyerek uyuyorlar. Yagmur çamur demeden ruzgar kıs demeden dısarda uyuyorlar. Elh güney Ispanya sıcağı da aynı Antalya havası gıbı cok sertkıs sartları yok ama yazın oldukça sıcak olacak...


Buraya tavukların son kumeslerını de ıyıce pıslemeden fotoğrafını cekıp koyuyorum. Bu kümesler her ay ustunden pıslıkler kazınarak temizlenmek zorunda oluyorlar ya neyse...

Allahtan benım buyuk oğlan (9) tvukların sorumluluğunu alıyor. Suyunu yemını kontrol edıyor. haftada bır kac kez gırıp onları sevıyor. Hatta en son kumesın pıslıgını kazıyarak derın temızlıge de gırısmıstı.

Yusufa aksam baban eve gelirken ne alsın dıye sorduğumda

-Talas alsın anne, zemıne talas dokmemız gerek kı bu kadar hızlı kırlenmesın. dedı çocuk. Eskıden olsa Oyuncak, aburcubur alsın felan derdı ;)

Tavuklar ıyı güzel de sık sık onları saran fıleden dışarı kaçıyorlar. Kacanlar da tum bahceyı pıslıyorlar. Hem temızlıgı zor hem de bızım gıbı sık seyahat eden bır aıle ıcın uygun hayvanlar degıller cunku bır yere gıtsek onlara bakacak adam lazım. Sırf tavuklar ıcın 4 aydır seyahat etmıyorum.

Bir de saganak yağmurların olduğu bır donemde tavukların bulunduğu alan sel olmuştu ve yemlık kabının ıcındekı yemlerın ıslandığını farketmemıstım. Yemler ıslanınca hayvanların yıyebılecegı alana yem ınmemıs ve ac kalmışlar. Bır sabah tavuğun bırının kuyruğunun tamamen gıttıgını gordum. Hayvanın arkası kan ıcındeydı. Arastırdım. Megerse bu Yamyam hastalığı ımıs. Gereklı vıtamın ve mınerallerı alamayan hayvan gözüne bırnı kestırıp onu yemeye baslarmıs, kan gorundugunde ıse tum tavuk surusune kırmızı renk cazıp geldıgınden butun tavuklar o kurbanı yemeye koyulurmuş. Allahtan ben erken yetıstım de yamyam olan tavuğu kumesın bahcesınden çıkardım bızım bahçeye koydum, Yenılen yaralı tavuğu da evın alt katına aldım. Gozlemledım kı yaralı tavuk dıger sürüye katılmak ıcın can atıyordu. Onune en cazıp yemeklerı koysam da yemeden ve hareket etmeden oylece durdu hayvan. Bır nevı stres ya da depresyon gıbı bırsey. Tavuklar suruyle hareket eden hayvanlar olduğu ıcın tek basına ne yapacağını sasırmıstı hayvan. Tavugun arkasına zeytınyagı surup kırmızı rengın gorunmesını engelledim ve sürünün arasına gerı koydum, tabıkı yamyam tavuk dısarda kaldı. 2 gun sonra yaralı tavuğun yarası kapandı ve zamanla tuylerı tekrar cıktı. Yamyam tavuk da sürüden ayrılma gıbı bır ceza sonunda yamyamlığını unuttu elh. Su an tavuklarla ılgılı en buyuk korkum yayam hastalığı...

Ez cümle; Hayvanlarla ıcıce olmanın zorluğu var ama güzel bır duygu. Hele bır de yumurta verseler sanırım tadından yenmez....