Facebookdakı ssvd (sezeryan sonrası vajınal dogum) grubundan Dogum hıkayesının sahıbı E. Hanım ve Grup kurucusunun da İzniyle bir ssvd, yanı sezeryan sonrası vajinal doğum hıkayesı daha paylasıcam, Bu defa ki doğum Hastane ortamında degıl Evde gerceklesıyor, Hem SSVD hem SSED (Sezeryan sonrası evde doğum) Hikayesi.
Bu hıkayeyı okurken aklıma bızım de ssvd ıcın hastaneye son anda yetıstıgımız geldı. Tabı benım hastanem çocuk dostu bır hastane olduğundan sancılaırmı evde cekmemın daha ıyı olacağını soyleyıp benı eve gondermıstı, bu hıkayede ıse Anne adayımız ılk doğumu sezeryan olduğu ıcın tum sartlar uysa bıle 2. doğumu normal yapmasına ızın vermeyen doktorlara karsı tabırı caızse bır dırenme okudum...
Ben bu kadar guclu olamazdım heralde sansım var kı ben yurtdışındaydım ve bu hıkayedekı Anne adayımızın yaptığını bana hastane onermıstı eve gerı dönerken ıcım rahattı benım hıkayemde korku yoktu, bu yüzden Dogum Hıkayesının sahıbı E hanımı kararlı olusundan dolayı cok takdır ettım.
Ins Turkıyede de doktorlar ve hastaneler zamanla Anne adaylarının kendı ısteklerını de dınlemeyı ogrenır ve desteklemeye başlarlar, kı böylece ssvd yapmak ısteyenler hastanelerden korkmak zorunda kalmasınlar...
Buyrun sıze bır SSED yanı Sezeryan Sonrası Evde Dogum Hikayesi:
E. nin ( TEMMUZ /2013 de ) Sezeryan Sonrası Evde Dogumu
İlk bebeğimi mart 2010 da sezeryanla dünyaya getirdim.doktorum çok tecrübeli ve normal doğumu destekleyen bir doktordu. Hamileliğim boyunca hep normal doğumu istiyordum ama ölmekten acı çekmekten vs çok korkuyordum. Bu sebepten hiç internete girmiyor kimseyle konuşmuyordum ki olur da olumsuz bişey duyarım diye..e tabi geçmişte duyulmuş şeyler ve her şeye rağmen bazı teyzeleri susturamamak da korkularımı arttırdı. Doktor muayenesinde kendimi çok kasıyor ve çok fazla bağırıyordum sözde canım acıyordu. Doktora bunlardan bahsedip psikoloğa gideyim mi dedim gerek yok ben hastalarımla konuşurum zaten dedi, peki dedim. Velhasıl 37+0 da suyum geldi tabi ben bilgisizliğimden dolayı panik olup dr.umu aradım hemen, o da hastaneye geçmemi söyledi.
Hastaneye giderken hafif hafif sancılarım başlamıştı eşimle gayet neşeliydik. Vardığımızda bi ebe muayene etti tabi ben kasılınca kızdı, ardından hastanenin dr.u geldi kendisi de hamile olmasına rağmen üşenmeyip 15 dk boyunca yaşadığı olumsuz doğum hikayelerini anlatıverdi. Sonra beni nstye bağlayıp gittiler, çok gerilmiştim. Sonra doktorum geldi bidaha hastane ebesi vs görmek istemediğimi söyledim tamam dedi. neyse muayenelerde hep sıkıntı yaşadım ve dr sormadan suni sancı bağladı.12 saat yattığım yerde sancı çektim. Muayene sırasında hep kendimi kastığım için dr.um bebeğin başı sıkışabilir nefessiz kalır sezeryan ol dedi çok da sinirlenmişti. Esim de ben de çok üzüldük çok ağladım, ameliyathaneye girdiğimde çok yorulmuştum.çıktığımda canımın çok yandığını ve karnıma vurup ölmek istiyorum dediğimi hatırlıyorum. Odama gittim herkes keyifli resim vs çektiriyordu benimse canım çok yanıyordu. Yanıma bi bebek koymuşlar emzirtmeye çalışıyorlardı. O an sadece uyumak istiyordum, bebeğimin sağlıklı olmasına sevinmiştim ama doğumu benim için çok fazla yıpratıcıydı. Dr yanıma geldiğinde ona çok kızgındım bidaha asla size gelmem dedim,üzülme 5 çocuk istiyorsan ben 5 sezeryan yaptırırım sana dedi sağolsun çabuk toparlandım çok şükür.sonrası da malum zaten.
Birkaç ay sonra bi arkadaşımla sohbet ederken sezeryan sonrası normal doğum yapanların da olduğunu öğrendim ama o an önemsemedim ta ki kızımı sütten kesene kadar. Henüz bebek düşünmesek de araştırmaya başladım ve ssvd grubunu buldum ordan fecebook grubuna ulaşıp takip etmeye başladım. Bikaç ay sonra da 2.kere anne olacagımı öğrendim. Tabi dr arayışı basladı..bazı dr fiyatları bana göre fazlaydı, bazı dr.lardan da beklediğim güveni alamamıştım. Bir o dr bir bu dr derken 34.haftamda Z.burnunda yeni bi isim duyup ona devam etmeye başladım. Gereksiz epizyo yapmayacağına vakum kullanmayacağına vs söz aldım. Herşey yolundayken bir iki olumsuz yaşadığım tavır ve arkadaşlarımdan duyduklarım dr.a karşı olan güvenimi sarstı ki bu benim için çok önemliydi. Bir yandan da gidecek başka dr.yoktu, malum ssvd yapan doktorlardan dilek hnm da o tarihte izin de olacaktı. Kendime hep doğuracak olan sensin dr önemli değil diye telkinde bulunuyordum ama nafile içime sinmiyordu. Bütün hamileliğim boyunca olmazsa evde doğururum deyip eşimle geyiğini yapıyorduk da gerçek olabileceğini tahmin etmezdim.
38.haftamda evde doğuma karar verdim sadece eşimle paylaştım. Başak hanıma da danıştım, eşimle birlikte en ufak aksilikte alternatif planlar yaptık 3-4 dk mesafede büyük 2 hastane mevcuttu ebem yanımda olacaktı araba da aşağıdaydı sn kaybetmemek için çok ufak detayları bile düşündük.ve kesin olarak kararımızı verdik. Ebe aramaya başlamıştım, bana yakın olan Hanife ebe memleketteydi.Sebahat ebeyle konuşup muayene olmaya gittim olumlu geçti sancılarım başladığında haberleşecektik, ama o da çok uzaktı bu da beni epey düşündürse de bakalım kısmet diyordum. Bu arada takibimi yapan dr da bayram iznine yurtdışına çıkacaktı ve olmazsa dilek hnma giderim diye düşünüyordum o da tatildeydi.
Arefe günü ebeyi aradım bayramda burada olup olmadığını öğrenmek için ama o da acil hasta akrabası için tokattaydı dönüş tarihi bilinmiyordu ve ben 39.haftamdaydım 5 gün önce de biraz nişan gelmişti. Bisürü ebe aradık ama yoktu, en son naziye ebeyi bulduk o da 1.5 sene önce bırakmış mesleği imkanı yok olmaz diyor eşi izin vermiyormuş. Evine kadar gidip ısrar edip ancak kabul ettirdik ama hala gönülsüzdü. Bayramın 3.günü sabahı nişan yoğun şekilde geldi, ara ara sancılarım başlamıştı ama kimseye söylemedim ebeyi bilgilendirdim o da akşama kalacağı için çok üzüldü ve dr.a git ben yapmıyım dedi yine ikna turları vs.vs. derken akşam 17.30 da suyum geldi bi yarım saat sonra da sancılarım başlamıştı.10 dk da bir 5 dk da bir derken sancılarım arttı ve 11 gibi ebe geldiğinde 2 dk.da bir gelmeye başlamıştı sancılar.
Ebe muayene etti açıklık 5 cm di ama muayenede yine kasıldım ebe annemiz ozaman bidaha muayene etmeyeyim dedi çok sevindim. Sancılar dk.da bire indi bazen 40 sn de 50 sn de bir oluyordu, yerde 4 ayak yürüyordum ağrı geldikçe,belime masaj yapıyorlardı ama yok çok çok yorulmuştum, saniyelik aralarda uyuyakalıyordum vs derken sancıların arası uzamaya başladı 3 gibiydi yine muayene oldum ve bi baktık ilerleme yok ve kaslarım çok gergin, kemik gibi dedi ebemiz çok yırtığın olur evde dikemem sen hastaneye git dedi. Benim konuşmaya bile halim yok olmaz diyorum kesin sezeryana alırlar, ama bak ilerlememiş dedi, ben konuşamıyordum ama yorgunluktan olduğunu tahmin ettim gidip duş aldım ebeye yatak yaptık ve siz uyuyun biraz diyerek onu dinlendirdik.
Bu arada benim sancılarım yeniden arttı ama ebenin söyledikleri eşimi ve yanımda olan görümcemi düşündürüyordu. Dediler ki ebeyle birlikte hastaneye gidip doğumu orda yapalım. Tek tek hastaneleri aradılar fakat hepsi sezeryan diyordu, en son 4.30 gibi muayene olduğum hastaneye gitmeye karar verdik ama benim gözümü açacak halim yoktu artık bittim diyordum hiç bişeyi gözüm görmüyordu, çantayı hazırladık ebeye seslendik gel bidaha muayene edelim dedi yere minderler koymuştu geçtik veee dedi ki bebek geliyor.
Hastaneye gidemedik tabi ben ıkınmayı beceremedim, bir ıkınıyordum bebeğin saçı gözüküyordu ikinci ıkınmam olmadan bebeği içime çekiyordum böyle böyle tam 5 kere oldu derken en son 5.45 te bebeğim dünyaya geldi. Ebe annemiz hemen göğsüme koydu görümcem ağlamaya başladı ve ben şaşkındım, çok çok farklıydı hala o doğuran ben değilmişim gibi geliyor. Kordonu atım bitince kesildi. Mecburi epizyo uygulandı ve bi de bi yırtığım vardı ama hiiiiççç önemi yoktu oğlum doğmuştu sağlıklıydık. O andan itibaren ve hala nasıl şükredeceğimi bilemiyorum, babası görmek istedi vermedim dikişlerim bitsin öyle dedim ama kıyamadım gösterip getirdiler. Sonra ayağa kalktım ebe annemiz bebeği muayene ederken ben duş alıp giyinip süslenip yattım. O uykusuz kışı hemen gıtmıstı, çok çok mutluydum eşime sarılıp ağladım ama mutluluktan. Evet çok kolay bi doğum değildi ama çok çok güzeldi benim için ve değerdi.
Bir de sancılar sırasında küvette de durdum ama fayda görmedim benim için aktif hareket gerekiyordu.
Herkese sağlıklı ve huzurlu doğumlar diliyorum..
Bu hıkayeyı okurken aklıma bızım de ssvd ıcın hastaneye son anda yetıstıgımız geldı. Tabı benım hastanem çocuk dostu bır hastane olduğundan sancılaırmı evde cekmemın daha ıyı olacağını soyleyıp benı eve gondermıstı, bu hıkayede ıse Anne adayımız ılk doğumu sezeryan olduğu ıcın tum sartlar uysa bıle 2. doğumu normal yapmasına ızın vermeyen doktorlara karsı tabırı caızse bır dırenme okudum...
Ben bu kadar guclu olamazdım heralde sansım var kı ben yurtdışındaydım ve bu hıkayedekı Anne adayımızın yaptığını bana hastane onermıstı eve gerı dönerken ıcım rahattı benım hıkayemde korku yoktu, bu yüzden Dogum Hıkayesının sahıbı E hanımı kararlı olusundan dolayı cok takdır ettım.
Ins Turkıyede de doktorlar ve hastaneler zamanla Anne adaylarının kendı ısteklerını de dınlemeyı ogrenır ve desteklemeye başlarlar, kı böylece ssvd yapmak ısteyenler hastanelerden korkmak zorunda kalmasınlar...
E. nin ( TEMMUZ /2013 de ) Sezeryan Sonrası Evde Dogumu
İlk bebeğimi mart 2010 da sezeryanla dünyaya getirdim.doktorum çok tecrübeli ve normal doğumu destekleyen bir doktordu. Hamileliğim boyunca hep normal doğumu istiyordum ama ölmekten acı çekmekten vs çok korkuyordum. Bu sebepten hiç internete girmiyor kimseyle konuşmuyordum ki olur da olumsuz bişey duyarım diye..e tabi geçmişte duyulmuş şeyler ve her şeye rağmen bazı teyzeleri susturamamak da korkularımı arttırdı. Doktor muayenesinde kendimi çok kasıyor ve çok fazla bağırıyordum sözde canım acıyordu. Doktora bunlardan bahsedip psikoloğa gideyim mi dedim gerek yok ben hastalarımla konuşurum zaten dedi, peki dedim. Velhasıl 37+0 da suyum geldi tabi ben bilgisizliğimden dolayı panik olup dr.umu aradım hemen, o da hastaneye geçmemi söyledi.
Hastaneye giderken hafif hafif sancılarım başlamıştı eşimle gayet neşeliydik. Vardığımızda bi ebe muayene etti tabi ben kasılınca kızdı, ardından hastanenin dr.u geldi kendisi de hamile olmasına rağmen üşenmeyip 15 dk boyunca yaşadığı olumsuz doğum hikayelerini anlatıverdi. Sonra beni nstye bağlayıp gittiler, çok gerilmiştim. Sonra doktorum geldi bidaha hastane ebesi vs görmek istemediğimi söyledim tamam dedi. neyse muayenelerde hep sıkıntı yaşadım ve dr sormadan suni sancı bağladı.12 saat yattığım yerde sancı çektim. Muayene sırasında hep kendimi kastığım için dr.um bebeğin başı sıkışabilir nefessiz kalır sezeryan ol dedi çok da sinirlenmişti. Esim de ben de çok üzüldük çok ağladım, ameliyathaneye girdiğimde çok yorulmuştum.çıktığımda canımın çok yandığını ve karnıma vurup ölmek istiyorum dediğimi hatırlıyorum. Odama gittim herkes keyifli resim vs çektiriyordu benimse canım çok yanıyordu. Yanıma bi bebek koymuşlar emzirtmeye çalışıyorlardı. O an sadece uyumak istiyordum, bebeğimin sağlıklı olmasına sevinmiştim ama doğumu benim için çok fazla yıpratıcıydı. Dr yanıma geldiğinde ona çok kızgındım bidaha asla size gelmem dedim,üzülme 5 çocuk istiyorsan ben 5 sezeryan yaptırırım sana dedi sağolsun çabuk toparlandım çok şükür.sonrası da malum zaten.
Birkaç ay sonra bi arkadaşımla sohbet ederken sezeryan sonrası normal doğum yapanların da olduğunu öğrendim ama o an önemsemedim ta ki kızımı sütten kesene kadar. Henüz bebek düşünmesek de araştırmaya başladım ve ssvd grubunu buldum ordan fecebook grubuna ulaşıp takip etmeye başladım. Bikaç ay sonra da 2.kere anne olacagımı öğrendim. Tabi dr arayışı basladı..bazı dr fiyatları bana göre fazlaydı, bazı dr.lardan da beklediğim güveni alamamıştım. Bir o dr bir bu dr derken 34.haftamda Z.burnunda yeni bi isim duyup ona devam etmeye başladım. Gereksiz epizyo yapmayacağına vakum kullanmayacağına vs söz aldım. Herşey yolundayken bir iki olumsuz yaşadığım tavır ve arkadaşlarımdan duyduklarım dr.a karşı olan güvenimi sarstı ki bu benim için çok önemliydi. Bir yandan da gidecek başka dr.yoktu, malum ssvd yapan doktorlardan dilek hnm da o tarihte izin de olacaktı. Kendime hep doğuracak olan sensin dr önemli değil diye telkinde bulunuyordum ama nafile içime sinmiyordu. Bütün hamileliğim boyunca olmazsa evde doğururum deyip eşimle geyiğini yapıyorduk da gerçek olabileceğini tahmin etmezdim.
38.haftamda evde doğuma karar verdim sadece eşimle paylaştım. Başak hanıma da danıştım, eşimle birlikte en ufak aksilikte alternatif planlar yaptık 3-4 dk mesafede büyük 2 hastane mevcuttu ebem yanımda olacaktı araba da aşağıdaydı sn kaybetmemek için çok ufak detayları bile düşündük.ve kesin olarak kararımızı verdik. Ebe aramaya başlamıştım, bana yakın olan Hanife ebe memleketteydi.Sebahat ebeyle konuşup muayene olmaya gittim olumlu geçti sancılarım başladığında haberleşecektik, ama o da çok uzaktı bu da beni epey düşündürse de bakalım kısmet diyordum. Bu arada takibimi yapan dr da bayram iznine yurtdışına çıkacaktı ve olmazsa dilek hnma giderim diye düşünüyordum o da tatildeydi.
Arefe günü ebeyi aradım bayramda burada olup olmadığını öğrenmek için ama o da acil hasta akrabası için tokattaydı dönüş tarihi bilinmiyordu ve ben 39.haftamdaydım 5 gün önce de biraz nişan gelmişti. Bisürü ebe aradık ama yoktu, en son naziye ebeyi bulduk o da 1.5 sene önce bırakmış mesleği imkanı yok olmaz diyor eşi izin vermiyormuş. Evine kadar gidip ısrar edip ancak kabul ettirdik ama hala gönülsüzdü. Bayramın 3.günü sabahı nişan yoğun şekilde geldi, ara ara sancılarım başlamıştı ama kimseye söylemedim ebeyi bilgilendirdim o da akşama kalacağı için çok üzüldü ve dr.a git ben yapmıyım dedi yine ikna turları vs.vs. derken akşam 17.30 da suyum geldi bi yarım saat sonra da sancılarım başlamıştı.10 dk da bir 5 dk da bir derken sancılarım arttı ve 11 gibi ebe geldiğinde 2 dk.da bir gelmeye başlamıştı sancılar.
Ebe muayene etti açıklık 5 cm di ama muayenede yine kasıldım ebe annemiz ozaman bidaha muayene etmeyeyim dedi çok sevindim. Sancılar dk.da bire indi bazen 40 sn de 50 sn de bir oluyordu, yerde 4 ayak yürüyordum ağrı geldikçe,belime masaj yapıyorlardı ama yok çok çok yorulmuştum, saniyelik aralarda uyuyakalıyordum vs derken sancıların arası uzamaya başladı 3 gibiydi yine muayene oldum ve bi baktık ilerleme yok ve kaslarım çok gergin, kemik gibi dedi ebemiz çok yırtığın olur evde dikemem sen hastaneye git dedi. Benim konuşmaya bile halim yok olmaz diyorum kesin sezeryana alırlar, ama bak ilerlememiş dedi, ben konuşamıyordum ama yorgunluktan olduğunu tahmin ettim gidip duş aldım ebeye yatak yaptık ve siz uyuyun biraz diyerek onu dinlendirdik.
Bu arada benim sancılarım yeniden arttı ama ebenin söyledikleri eşimi ve yanımda olan görümcemi düşündürüyordu. Dediler ki ebeyle birlikte hastaneye gidip doğumu orda yapalım. Tek tek hastaneleri aradılar fakat hepsi sezeryan diyordu, en son 4.30 gibi muayene olduğum hastaneye gitmeye karar verdik ama benim gözümü açacak halim yoktu artık bittim diyordum hiç bişeyi gözüm görmüyordu, çantayı hazırladık ebeye seslendik gel bidaha muayene edelim dedi yere minderler koymuştu geçtik veee dedi ki bebek geliyor.
Hastaneye gidemedik tabi ben ıkınmayı beceremedim, bir ıkınıyordum bebeğin saçı gözüküyordu ikinci ıkınmam olmadan bebeği içime çekiyordum böyle böyle tam 5 kere oldu derken en son 5.45 te bebeğim dünyaya geldi. Ebe annemiz hemen göğsüme koydu görümcem ağlamaya başladı ve ben şaşkındım, çok çok farklıydı hala o doğuran ben değilmişim gibi geliyor. Kordonu atım bitince kesildi. Mecburi epizyo uygulandı ve bi de bi yırtığım vardı ama hiiiiççç önemi yoktu oğlum doğmuştu sağlıklıydık. O andan itibaren ve hala nasıl şükredeceğimi bilemiyorum, babası görmek istedi vermedim dikişlerim bitsin öyle dedim ama kıyamadım gösterip getirdiler. Sonra ayağa kalktım ebe annemiz bebeği muayene ederken ben duş alıp giyinip süslenip yattım. O uykusuz kışı hemen gıtmıstı, çok çok mutluydum eşime sarılıp ağladım ama mutluluktan. Evet çok kolay bi doğum değildi ama çok çok güzeldi benim için ve değerdi.
Bir de sancılar sırasında küvette de durdum ama fayda görmedim benim için aktif hareket gerekiyordu.
Herkese sağlıklı ve huzurlu doğumlar diliyorum..
Hatırlatma: Facebook dakı ssvd
grubunun lınkı : https://www.facebook.com/groups/ssvd1/
Blogu ılk açtığımda tamamen acemıce
ve acelece yazmak zorunda kaldığım benım SSVD Hikayem http://sudagidan.blogspot.ae/2012/08/ssvd-sezeryan-sonrasi-vaginal-dogum.html
Not: Yayınlamama ızın verdıgı ıcın
SSVD yapan annemize ve Grup kurucusu olan Nılay Guler hanıma teşekkür
ederım.
okurken bile içim sıkıldı kadında ne cesaret varmış paylaşım için teşekkürler
YanıtlaSilben asla bu kadarına cesaret edemezdim açıkçası,okurken bile ürktüm hem bebek hem de anne açısından elbette herkesin kendi tercihidir ama sadece şanslıymış demekle yetiniyorum!
YanıtlaSilsevgiler
Arkadaslar okurken kı sıkıntınızı anlıyorum, Ben de hayatımın buyuk bolumunu turkıyede yasadım ve hala Aılem benı bır cok konuda anlayamıyorlar cunku anlamadığım bır sekılde Turkıyede sağlık sektörü ınsanlara cok normal olan seylerı olum tehlıkesı varmış gıbı anlatıyorlar, Bence burdakı hıkayede anneyı caresız bırakan sey hıcbır hastanenın normal doğumu kabul etmemesı ve hersey normal olduğu hıcbır sağlık problemı komplıkasyon cıkmadıgı halde bıle otomatık olarak sezeryana almak ıcın anneyı zorlamaları olmuş.
YanıtlaSilBen de 2 sene arayla ssvd yapmak ıcın hastaneye sancıyla gıttıgımde evde sancılaırmı daha rahat gecırebılecegımı soyledıler ıstersenız hastanede kalabılırsınız ama sancılar sırasında annenın güven duyduğu bır ortamda olması doğumu daha da kolaylaştırır dendı, olası bır sezeryan durumu olursa dıye turkıyede ılk doğumunu yapanalara bıle yıyıp ıcmelerıne ızın vermıyorlar, yıyıp ıcemeyen enerjısı tukenen anne bır sure sonra güçsüz kalıyor ve sezeryana zorlanıyor benım hastanemde (yurtdışında) ozellıkle enerjı veren seyler yıyıp ıcmemeı onerdılerdogum sırasında enerjıye ıhtıyacın lucak dedıler ustelık ılk doğumunu yapan bır anne degıl 2 sene arayla ssvd yapacağım halde...
Bunları görmesem ben de korkardım, Ama ssvd yı kabul etmeyen turkıyedekıler de doktor Turkıye sınrılrı dısındakı yurtdısındakı ıkı kere sezeryanın ssvd den daha rısklı olacagını söyleyenler de doktor....
Bence bu hıkayede Anneyı sezeryan olmaya zorlayan doktorlar yüzünden Anne mecburı larak ebe ıle evde doğum yapmaya zorlanmış.
Keza benı de almanyada hastanede ebe doğurttu ne doğum oncesı ne doğum sonrası hıc doktor bakmadı, Yurtdısında ssvd yı rısklı doğum olarak kabul etmıyorlar doktor bıle bakmıyor... benım sansım yurtdışında olmamdı ama aynı sekılde turkıyede ssvd ıstedıgımı soyledıgımde bıle en donanımlı unıversıte hastanelerı bıle kabul etmıyor.
Anne adayı ılk doğumu sezeryanla sonuçlandı dıye hıcbır zaman normal doğumu tadamaması mı gerekiyor... Ben bu hıkayeyeı okuduğumda daha anneyı muayene bıle etmeden hastanemize gelırsenız sızı hemen sezeryana alırız dıye tehdıt eden gorevlılere kızdım sadece.
merhaba kimseyi korkutmak istemiyorum tabiki de böyle olumlu sonuçlanan hikayelerde var ama bir kaç ay önce arkadaşımı sırf sezeryan yapacaklar korkusuyla hastaneye gitmediği evde doğum yapmak için direttiği ve ebelerin rahmindeki yırtığı farketmediği için kaybettik.aynen daha önce sezeryan ile dünyaya getirmiş olduğu bir kızı ve şimdi göremediği bir minik kızı daha var..lütfen ama lütfen rabbim imkanlar vermiş akıl fikir vermişken çok da saplantıya girmeyelim.hala kendimize gelemedik aklımız almıyor hastaneye gitmektense eşini ve kendini nasıl ikna etti aklımız almadı ve hepimizi bu sürecin dışında tuttu.bazen kendini doktorlarada teslim etmek güvenmekde iyi birşeydir.
YanıtlaSilEsra hanım gecmıs olsun oncelıkle, Bahsettıgınız yırtılmadan kastınız Ruptur mudur anlayamadım cunku Ruptur yırtılmasını farketmemek ımkansız gıbı bırsey, Facebook dakı ssvd grubumuzda daha once yasamıs deneyımlerını anlatan bır Annemız vardı oyle bır acı oluyormuş kı rupturu farketmemenın mumkun olmayacağını soylemıs doktoru da. Keza ben de doğumdan sonra doktoruma dıkıs yerimden bır kısmın cok acıdığını soylemıstım Ruptur olabılır mı demıstım de doktor gulmustu Ruptur olsa dayanamazdın demıstı.... Sanırım sızın bahsettıgınız yırtık başka bırsey olsa gerek doğum sırasında Epızyo yapılmadığında yırtık olusabılıyor ama bu bahsedılen yırtık da bebek olumunu gecın anneye bıle zararı olmayan bır yırtık keza benım de 2. derecede yırtığım oldu ve ebe hanım doğumdan hemen sonra dıktı.
SilAslında sızın anlattığınız hıkayede de suçlu Hastaneler, Her doğum hastanesı bır anneye normal doğum sırasında destek olmak ıle yukumludur. Bana gelırsen senı sezeryan yaparım dıye tehdıt etmelerı ınsanlık dışı. Hastaneler Anneye samımı bır sekılde once normalı deneriz tıbbı bır gereklılık doğarsa sezeryana alırız dese hıc bır annenın buna bır ıtırazı olmaz zaten...
Bır de ssvd nın bahsedılen rıskı oncekı dıkısın yırtılması yanı Rupturdur bu da bebeğe degıl anneye zararı yuznden cok kucuk bır rısk olarak kabul edılır ama rupturun bebek olumune nasıl sebep olacağını anlayamadım? Bazen başka nedenlerdne oturu oluşan komplıkasyonları da sankı ssvd den dolayı oluyormuş gıbı düşünüyor ınsanımız. Sızın bahsettıgınız rısk ılk doğumunu yapan bır annede de olabılır aslında.
Selamun aleykum
YanıtlaSilöncelikle Allah razi olsun, güzel bir blogunuz var ve istifade ediyorum:)
vee ben sizi gördüm de, dr,Mitter de bi sene oluyordur sanirim. biz cikacagimiz siralarda gelmistiniz bogaz/öksürük gibi bi sorundu ama asil sekreter almancanizi begenmis olmaliki güzel seyler söyledi ve benim dikkatimi cektiniz.sonra blogta cocuklarin resimlerini görünce tanimis oldum,neyse konum bambaskaydi aslinda..
bende hamileligim basindan beri ev dogumu istiyordum, ev dogumu yapmis bi arkadasimda vardi,bana bicok konuda yardimci oldu.burdaki(viyana) sistem bambaska,sirf ev dogumu yaptirmak icin ebeler var kadin dogum doktorunuza bahsedince size uzunca bi liste veriyor ve size de sectiklerinizle görüsüp anlasmaya varmak düsüyor..(yani fiyat, dogumdaki genel tavri vs..)
neyse benim dogum tarihim buranin dini bayramina denk geldigi icin ilk üc ebe o tarihlerde tatilde olacaklarini söylediler.tam ümidim azalmaya baslamisken arkadasim kendi ebesiyle görüstürdü vee viyanadaki tek müslüman ebe olmasiylada extra istiyordum onun olmasini.elhamdulillah anlastik,cok sakindi ve rahatlatiyordu benide.dogumdan önce son ayimda hem ufak bi kontrol hemde muhabbet maksatli evime gelmisti.sonrakinde dogum icin:))
gece saat 12 de sancim az ama duzenli araliklarla basladi, iki saat hic gecmeyince nisanda geldikten sonra ebemi aradik,dus alip uyumaya calismami önerdi cünkü daha iki haftam vardi doguma.bizde biraz hazirliksizdik.neyse dustan sonra sancilarim cogaldi ve ebeyle konustuk tekrar,geldi muayene etti dogum sancilari bunlar dedi.ben küvette olsun istiyordum iki kere denedim ama bi zamandan sonra cok bunaltiyo ve dayanamayip ciktim.burda annem olmadigi icin teyzemin gelmesini istedim oda geldi evde esim, ben, teyzem ve ebemiz vardi.ebem tam bir dogal dogumcu hicbir agri kesici dahi kullanmadik, ve beni hicbiseye zorlamadi hersey dogal akisina birakilmisti.benim gücüm iyice azalmisti cunku cok uykusuzdum, dualarla saat birde bebegim dünyaya geldi, melegimi besmeleyle aldi ve kucagima verdi, gözlerini acmis tatli tatli bakiyordu.bütün yorgunlugumu unuttum.babasi kordonu kesti sonra temizlemeye götürdü ebem, ayrica dogumda zeytinyagi kullandi, bunun da etkisiyle dikissiz atlattim cok sükür;)
ama ev dogumunun asil faydasi bundan sonra basliyor, kendi eviniz, sevdiklerinz size bebek gibi bakiyor ve hele tesettürlüyseniz hastahanelerde yasayacaginiz skntilari yasamiyorsunuz.bebeginiz cok huzurlu, ses, isik,gürültü hepsinden uzak ve sadece sevdiklerinin kucaginda olmasindan gerek emme,uyuma problemi yasamadik.ilk hafta icinde cocuk doktoruna bir kez götürme zorunlulugu var, onun disinda lohusayken disari hic cikmadik sadece birbirimize zaman ayirlik ve Allah`in büyük bir ihsaniydi esim dogumdan sonra iki haftalik izniyle hep yanimizdaydi.
ama acizane tavsiyem eger saglik sorununuz yoksa her anne benim yasadigim olaganüstü bu güzelligi yasayabilir.bunun sirri yersiz korkulari bi kenara birakip tevekkül etmek sadece..
baki selam ve dualarimla...
A.S ozur dılerım gec cevap yazdığım ıcın turkıyedne yenı donduk ancak vakıt bulabıldım cevap yazmaya ;(
Silkeşke tanışsaydık ya da ıns daha sonra tanışırız, Mıtter cok ıyı bır doktor ama maalesef hıtzıngın oraya ozel muaeyenehane açtı, sız hala ona gıtmeye devam edıyor musnuz yoksa muayenehanesını bıraktığı dıger doktora mı devam edıyorsunuz.
Hıkayenız harıka okurken tekrar doğurasım ve bu sefer evde deneyesım geldı ;) Aslında anlattgınızı turkıyedekı doktorlar da desteklese ısteyen annelere ev ortamında ya da hastanede doğal doğum yapmalarına ızın verılse bunlar anlattıgnız gıbı sorunsuz olan herhangı bır sorunda da yanınızda olan uzman tarafından denetım altında olabılsenız... Ama Turkıyede ılkı sezeryansa doğum anında bıle hastaneler bana gelme bana gelırsen sezeryan yaparım diyerek annelerı maalesef yalnızlaştırıyorlar.
Sızın gıbı pozıtıf orneklerı görmek ve okumak cok guzeldı tekrar gelın yazın, ıletısmı koparmayalım ;)
estagfurullah, insallah bir dahaki viyana ya gelmenizde önceden haberlesebilirsek bulusur güzel vakit gecirebiliriz diye umuyorum. dediginiz gibi dr.Mitter cok iiyi bi doktor,fakat yeni actigi yer bizim evimize uzak oldugu icin degistirdik ama cok da pisman olduk.bidahakine tekrar dr.mitter e gidicez, zaten her sigortaya özel degil,bizim sigortamiz karsiliyormus elhamdulillah;))
Siltürkiye konusunda da tamamen haklisiniz, hatta öyle bi zihniyet yerlesmis ki alternatif cözümlere karsi kapalilar.öyle ki ben anneme bile söyleyememistim ev dogumu yapacagimi,dogumdan sonra ögrendi, ve bir bucuk yil olucak nerdeyse hala acar konuyu, sen nasil cesaret ettin vs.der muhabbet ederiz güler geceriz:)
ama güzel gelismeler de oluyor, sezeryan sayilarinin azaltilmasi icin ciddi calismalar var, insallah muvaffak da olurlar ve devami gelir böyle güzel hizmetlerin.
biliyorum ki ücüncü numarayida istiyorsunuz, Rabbim en hayirli zamnda hayirli bi sekilde kucaginiza almayi nasib etsin, kolay huzurlu bi ev dogumunuz olsun insallah, Allah herseye kadir, ben cok dua etmistim bana ev dogumunu hayirlisiyla nasib etsin diye, birde Aidin Salih in kitabi GERCEK TIB da gecen ev dogumu hikayeleri beni cok etkilemisti, herkese okumasini tavsiye ederim,gercekten motive ediyor pozitif hikayeler..
ıns bır daha kı sefere. hem hayvanat bahcesı ıcın hem de doga tarıhı muzesı ıcın yıllık bıletım var sırf o bıletlerı kullanmak adına vıyanaya mutlaka gelmelıyım ;) belkı oralardan bır yerde buluşur gorusuruz
Silyaaa böyle hikayeler yok türkiyede
YanıtlaSillütfen anlatıp durmayın insanları da özendirmeyin ütopik şeylere
Bu dogum Türkiye oluyor iyi okumadınız galiba. Bu hikayelerden öyle cok var ki. Eger gerçekten ütopik olup olmadığını bilmek isterseniz linkini verdiğim gruba bakın derim.
Sil