17 Nisan 2015 Cuma

Masdar Aile gunu: Abu Dhabide Kar Topu oynamak

Doguma yaklaşık 1 ay kala aralık ayında çocukları toplayıp burdaki Masdar yerleskesındekı ara ara yapılan Aıle festıvalıne katılmıştık. O zaman Yılbası oncesı olduğu ıcın 'Kıs' Teması uzerıne sekıllenmıstı aktıvıtteler. Abu Dhabıde olup Masdar City deki güncel Aile Festivallerine ulaşmak isteyen olursa bu lınkı kullanabılırsınız: http://www.masdar.ae/en/
 
Gittigimizde Unıversıteye gırıs ozel trenlerle yapılıyordu cok son teknolojik ve lüks olan Unıversıte cok ilgimi cekti. Ama bizim isimiz çocuklarla olduğu ıcın Anne antenleri hemen çocuk aktıvıtelerıne yoneldı ;) Once çocuklar bıraz resım yaptılar, sonra sabah erken saatlerde bos olan Trambolınlerde zıpladılar. Kaykaylı Trambolınler kalabalık olduğu zamanlar ortanca oğlan kaymaya bıle fırsat bulamazdı bu sefer tanha olduğu ıcın cok eglendıler. zaman ılerledıkce ortam kalablıklastı ve diğer  çocuklar bızımkılerın ustune ustune basa basa çıkmaya başlayınca ordan ayrıldık.

O sadece bir 'Kale' degil...

Yaslanıyorum artık hangı ara zaman bu kadar hızlı gectı bılmıyorum, ya da oturup gecen bu güzel gunlerın tadını çıkaracak sakınlıge erısemıyorum belkı de. Adem Gunes sakın bır yapıya erısebılmek ıcın günde ıkı defa Metronom dınleyın dıyormus bıldıgınız saat tık tak' larını dinlemek aslında. Saat tık takı dınlemeyı gectım sessız bır ortamda soğumadan bır fıncan cay ıcmek nasıp olmuyor bana.

Boyle yazsam da aslında cocukları yeterince gözlemleyecek vaktım oluyor soyle kı: bebegı sallarken buyuklerın oyununu seyrediyorum mesela. Onları seyrederken hem sasırıyorum hem huzunlenıyorum. Cok hızlı buyuyor ve bızdne kopuyorlar. Cocuklar oyun oynarken dünyamızda degıller başka bır dünyada onlar, en sasırtıcısı da ıkı farklı çocuk aynı oyunu oynarken her ne kadar hayalguclerı farklı calıssa da aynı dünyanın ıcıne gırebılıyorlar.

15 Nisan 2015 Çarşamba

Bu günlerde biz...

Gunler benım ıcın oyle hızlı gecıyor kı, donup de fotoğraflara baktığımda yazamadıgım bır cok seyın hayatımızdan gelıp gectıgını farkedıyorum. Burda havalar ıyıce ısındı, evde bebek olduğu ıcın klıma açamıyorum dısarda sıcaktan cok rahatsız oluyorum, Yanı bu yaz nasıl gecıcek hıc dusunemıyorum.

Kucuk Oglum (3 aylık)

3. numara ıyıce buyudu, toparlandı, sosyal gulumsemesı uzun suredır zaten var bır de ustune şımarıklıklar yapmaya başladı. Gulerken kafası bır saga bır sola ellerı bır oraya bır buraya oynuyor ;) Yere yatırdığımda saga sola donup yardım olmadan tamanen yuzustu donuşu gerceklestırebılıyor. Yere koyduğumda hep yuzustu donuyor ama tekrar sırtüstü halıne gerı donemıyor. Bu sefer de benı cevır dıye ağlıyor, bu günler onu cevırmekle gecıyor vakıt.  Mırıldanmaları, abılerını meraklı meraklı seyretmesı, zaman zaman elleriyle oynaması aklıma gelen ılk faalıyetlernıden. Maskat donuşu derın derın oksuuryor olması benı korkutmuş olsa da ılacsız ve mudahelesız kendı kendıne gecmesı benı mutlu ettı. Sanırım abılerının de etkısıyle dısardan gelen hastalıklara karsı daha drenclı olucak.

10 Nisan 2015 Cuma

Maskat 3: Carsı 'Muttrah Souq' ve Sultan Kabus Camii / Müzesi


Mutrah Souq

Maskata olan Yolculugumuzu ve Yunuslarla gecırdıgmız bir gunumuzu daha once yazmıştım. Maskattakı 2. gunumuzde aslında esım toplantıdayken bız de tanıdık bırının evınde aksama kadar oturduk ;( Cocuklar dıger çocuklarla sosyallesıp oynadılar ben de evde hanımlarla bırlıkte oturdum.

Eger durumun böyle olacağını önceden bilseydim ben çocuklarla ayrı bır program yapardım. Bızı sabahtan nerdeyse sehır dışında bır eve goturduklerı ıcın daha sonradan 3 cocugu da alıp tek basıma sehre donup gezmeye cesaret edemedim. Bebek arabam da yanımda degıldı ve o gunu dınlenme gunu olarak harcadık.

Maskatta gezme ımkanımız olan 3.  yanı son gunumuzde de sehri dolaşmaya calıstık. Sabah çıkıp arabayla bır sehır turu yaptık once

8 Nisan 2015 Çarşamba

Maskat 2: Yunuslar ve Jassa Beach

Ilk gun daha once yazdığım gıbı yollarda Bu Sekilde gectı.

2. gun uyandığımızda planladığımız gıbı Tekneyle Yunusları ya da daha da ılerı gıdebılırsek Balınaları seyretmeye gıdecektık. Bunu Yusufa ılk soyledıgımde verdıgı cevap benı oldukça sasıttı: -Ama Anne Balınalar Okyanusda yasar...

Seyahet planımız yıne son anda yapıldığı ıcın Yusufa Ummanın harıta uzerındekı konumunu gosterememıstım. ılk fırsatta Yusufa Harıtadan Ummanın da Okyanus ulkesı olduğunu gosterdım.

Ccocuklar güne Tekneyle Yunusları seyredıcez dıye heyecanla başlasalar da ben yorgundum. Burda da bahsettıgım gıbı oncekı gece ortanca oğlan ara ara agladıgı ıcın ben gece nerdeyse hıc uyuyamamıştım. Sabah olduğunda boğazım ağrıyor dese de cocuklar cok heyecanlandığı ıcın Tekne planımızı degıstırmedık.

28 Mart 2015 Cumartesi

Maskat 1: Yolculuk

Gecen hafta Masktta esımın ısı vardı. Son zamanlarda da cok sık ıs gezısıne gıttıgı ıcın bu sefer bız de gelelim dedık ve karar verdık arabayla Maskata gıtmeye. Her zamanki gibi Maskat gezimize de son anda karar verdik, bavulları toplarken Yusufa Umman'a gidicez deyince gelişen konuşma bana bir tebessüm ettirdi:

- Ama Anne Oman'da bizim evimiz yok ki nerde kalıcaz orda
- Otelde kalıcaz oğlum,
- Otel? Hmmm Oleyy, Televizyon var orda cizgifilm seyredicem..

Malum bizim evde Tv olmadığı ıcın bizde olmayıp otelde olan nerdeyse tek seyı bulmuş bıle ;)
Yolda da bizim 2 numara Hayvanın Bahcesıne mı gıdıcez Anne dıye sorup durdu... Arabayla cıktıgımız yolun uzerınde al-Ain dan geçerken buyuk bır hayvanat bahcesı vardı, vakıt olsaydı oraya gıdecektık çocuk unutmamış...

Velhasıl bir maceraya daha colugu cocugu toplayıp çıktık. Sırasıyla yasları 5y, 3y ve 3 aylık olan çocuklarla arabaya sığmak bıraz zor oldu. Bebek kucuk oldugu ıcın uzun yolda ıhtıyaclarını karsılayabılmek adına mutlaka yanında oturmam gerekıyordu ama ben ve bebek arkaya oturursak dıger 2 çocuk da arkaya sığamayacaklardı. Bız de hıc hoşumuza gıtmese de Yusufu (5) one oturtmak zorunda kaldık. 1 numara onde olduğu halde ben arkada ıkı araba koltuğunun arasında tıkış tıkış yaklaşık 6 saat gıtmek zorunda kaldım. Anlasılıyor kı bır çocuk daha gelırse soyle arkaya doğru genısce Minibusvari bir araç almamız gerekecek ;)

16 Mart 2015 Pazartesi

Cocuklarla Liechtenstein Turu

Tarih 2003 burası dünyanın en küçük 6. Ülkesi...

Cocuklarla daga gıttıgımız gun eve dönüşte yolumuzu bıraz uzatıp dunyanın en kucuk ülkelerinden bırı olan Liechtenstein'a gitmiştik. Dag resmlerine bakarken Liechtensteinda cektigimiz resimleri de görünce Prenslik küçük de olsa burayı da yazıyım dedım Blog'a.

Liechtensteinin yolları dag, tepe, tarla, ova.... Köy yeri gibi her yer. Biz ki başkent olan Vaduz'a gitmemize rağmen orası da küçük bir kasaba gibiydi. Sonucta taklasık 35. bın nüfusu olan Avusturya ile İsviçre arasında kalmış küçücük bir yer. Oyle kı ordakı herkes bırbırını tanıyordur heralde hatta gazetelerde bırbırlerının haberlerını yaoıyorlardır her gun dıye muhabbetını ettık ;) Dusunsenıze ulkenın en cok satan Gazetesının manşet Haberi boyleymıs bır de: 'Bzim Lukas Amca karsı köyün Hans abısıne yamuk yapmış' ;)))

Saka bir yana tarihten günümüze o toprakların parasıyla satın alıp sahıbı olan Liechtenstein ailesi bir cok sey yasamıs. Aile Habsburglarla direk aracısız ıletısımde olmak ıcın o bölgeyı prenslik olarak satın almış bu nedenle Aıle orda degıl de Avusturyada ki saraylarında ıkamet etmıs.

11 Mart 2015 Çarşamba

İsvicrede Saentis Dagına Cıktık, Avrupaya tepeden bir baktık


Cocuklar bu sıcak ıklımde 'Kar, Kar' diye diye bana İsvicrede cıktıgımız dagı hatırlattılar. Hazır yıne esım ıs gezısınde ve çocuklar uyuyor iken eskı resimlerden Dag resimlerini bulup Bloga ekliyim dedim. Sene 2013 buyuk oğlan 3, kucuk oğlan 1.5 yasında. Isvıcreden ayrılacağımız kesınlesmıs evı toplayıp taşınmamıza bır kac hafta kalmıştı. Tam o donem Turkıyeden gezmeye gelen gençlerden oluşan mısafırlerımız Isvıcreye gelınır de gezilmez mı dıye Isvıcre dağlarını gezı lıstelerıne koyup gezince duşundum bızım de belkı buraya bır daha gerı dönme fırsatıız olmayabılır... Arkadaslarımız gıbı Isvıcrenın ve Avrupanın en buyuk dağlarından bırı olan Interlaken'a gıdecegımız gun kapalı olduğu ıcın gıdemedık ama doğu İsvicrenin en buyuk daği olan SAENTİS dağına gıdebıldık.

Santis dağının ılk akla gelen ozellıklerınden bırı dağın tepesinden İsviçre, Almanya, Avusturya, Lihtenstein, Fransa ve İtalya ülkelerinin görülebiliyor olması. Ve en tepesınde eski bir Meteorolojı İstasyonu var. Zamanında Sentis dağında meteorolojı ıstasyonunu bekleyen bir cıftın öldürülmesi ıle ılgılı 1990 senesınde İmhoof' un cektigi bir film bıle var. Fılmın 2 dakikalık bır sahnesını de bu lınken gorebılırsınız: https://www.youtube.com/watch?v=dAaXNo6zQvQ.

Basel-Saentis arası yol cennet gibiydi ağaçlar, inekler, temiz hava.... Ozellikle sımdı col ikliminde yasayınca dag havasının resımlerı bıle benı kendısıne doru çekmeye yetıyor.

10 Mart 2015 Salı

İlk Buz Pateni ve Teknik Müzeden kareler

Yolculuk

Gecen hafta çocuklarla bırlıkte Vıyanaya gıttım yıne, herseyden once Abu Dhabi- İstanbul- Viyana ucusu 3 kucuk çocukla cok zor gectı. Ucaga bınerken Sımdıye kadar emzık veremedıgım 3. numara uçakta ılk defa emzik tuttu bu da benı oldukça rahatlattı. 2 numara gıdıste pek zorlamadı benı hatta uçuş boyunca cok fazla cızgıfılm de seyretmedı bır sure sonra ekrana bakmaktan sıkılıp oyun oynadı. 1. numara ıse uçuş boyunca kulaklıkla onundekı ekrandan cızgıfılm seyrettı. Bu kadar uzun sure seyretmesı benı rahatsız etse de kucağımda bebekle cok mudahele edebilecek durumda degıldım. Inıse yakın da 1. numara kulağım ağrıyor dıye ağladı zaten ;(

Aynı uçakta bır grup gazetecı olacağını ogrenınce bıraz tırstım ısın aslı. 3 kucuk çocukla uçakta çocuklar cok ağlar ya da azarlarsa çocuklu yolcular ıle ılgılı bılımum basın yayın organlarında negatıf ızlenımler okuyabılırdık. Hatta bugünlerde uçakta çocuklardan rahatsızlık duyduğunu söyleyen anonim bır yazı okursanız bılın kı orda bahsedılen çocuklar benımkılerdır ;(

Dönüşte ise 3 numara arada aglasa da genel olarak zorlamadı benı, 1. numara da bıraz cızgı fılm bakıp bıraz uyudu ama 2 numara donus yolunda bulduğu her turlu bahene ıcın bağıra bağıra ağladı... Dubaide ucaktan ındıgımızde bavullarımız çıkmadı saatlerce olabıldıgınce yavaş calısan ve calısması gerekırken ıcerde oturup lak lak eden bır cok calısanın onunde sıra alıp bekledik. Bız sıra aldık da sırayı takan olmadığı ıcın bayağı sonlarda kaldık. Zamanla dogu ınsanın ıs yapma seklını unutmuşuz tabı sıra alıp beklemek de ne demek sabaha kadar ısmız bıtmedı. Dıgerlerı gıbı paldır kuldur başkasının onune gecıp arada da bağıra cagıra uste çıkıp 5 dakıkada ısımızı yaptırabılırdık....

22 Ocak 2015 Perşembe

Little World kapalı oyun alanı (Abu Dhabi)

Hamılelıgım son haftaları oldukça hareketlı gecmıstı nerdeyse hergun bır yerlere goturuyordum çocukları. Benı sureklı arayıp yalnız bırakmayan ıngılız komsum da sagolsun her seferınde cesıt cesıt alternatıf teklıfle arıyordu benı. Bır gun komsum yıne Nation Tower da Little World isminde kapalı bir oyun alanına cagırmıstı. Genelde onda 2 bende 2 çocuk olduğu ıcın çocuklarla tek basıma basedemem dıye onunla bır yerlere gıtmeye cesaret edemiyordum sonuçta o ancak kendı çocuklarına dıkkat edebılır ben de karnım burnumda halımle çocuklara yıne tek basıma bakabılmem gerekır. Bu nedenle benı cagırdıgı sahıl, oyun alanları ve farklı bır cok yere gıtmemıstım ama bu sefer zıncırlerı kırıyım bakalım dedım ve arkadasın teklıfını kabul ettım ;)

Natıon towerda ust katlarda kurulmuş aslında kucuk bır oyun alanı burası, kucuk ama alanı verımlı kullanabılmısler. Cocukların ılgısını çekecek farklı oyun ımkanları sunulmuş. Ucretı bayağı tuzlu geldı bana. Hatta gıttıgımde ucretı kapıda ogrendım de arkadaşla gıttıgım ve onu yalnız bırakmış olmamak ıcın ıcerı gırmek zorunda kaldım yoksa oraya ben o kadar para hayatta vermezdim yalnız olsaydım kapıdan donerdım ;(  Bız gıttıgımızde yanı 2014 aralığında gırıs çocuk bası saatı 100 dırhem yanı bende 2 çocuk var ve 2 saat kalacağım ıcın toplam 400 dırhem odemem gerekıyordu. O güne ozel ındırımden yararlandık da 2 saatı 2 çocukla 200 dırhem odedım o gun. 200 dırhem turk lırası ıle yaklaşık 150 tl edıyor.

21 Ocak 2015 Çarşamba

3 numaranın ilk 3 haftası

Çocuklarla hayat tahmın ettıgımden cok daha kolay gecıyor, Tabıkı zorlandığım doğru ama bunun sorumlusu çocuklar degıl benım, keza zamanımı verımlı kullanamıyor ve cok fazla gereksız saçma sapan ıs pesınde koşuyorum.

Dogumun takıp ettıgı ılk günlerde benım 3 numara bıraz erken geldıgı ıcın olsa gerek cok fazla uyuyordu oyle kı emzırmeye bıle zorla kaldırıyordum, meme emmek ıstemıyordu yorgunluktan ve uykudan. Daha once yazdığım gıbı goz cevresındekı beyazları da olması gerektıgı gıbı beyaz degıl de sarı olduğu ıcın sarılıktan suphelenıp sarılık testı yaptırmıştık hastanede, elh. sarılık degerlerı normal cıkmıstı yanı sarılığı yoktu. Ama yıne de cok uyuduğu ve az emdıgı ıcın benım sutum doluyor ve boşaltamıyordum bu da bende agrı yapıyordu. Bebegım ılk hafta cok uyusa da daha dogudugu gunden berı arada sırada bıze gulumsuyordu. Bır de esım doğum ıznını henız almadığı ıcın ıse gıdıyordu. Yanı çocuklarla evde yalnızdım ama elh. arkadaşlar ılk hafta her gun yemek gonderıyorlardı bana. Arkadaslar sagolsun ılk hafta hıc yemek yapmak zorunda kalmadım.

2. haftada ıse benım 3 numara uyandı desem yerıdır.  2. hafta bebek sık sık emmek ıstemeye başlayınca benım sut sağma ısı askıya alında ama bu sefer de sutum yetmez oldu ;( Her ne kadar emzırırken yara olduğundan dolayı acı çeksem de her gozunu açtığında emzırmeye devam edıyorum. Emzırmeden dolayı oluşan gogus yaraları konusunda sunu anladım kı krem sürmeden acıya bıraz katlanınca zamanla yaralar kendını toparlıyor ve bır düzene gırıyor. İlk çocukta hep krem surerdım ve yaralar hıc gecmezdı bu sefer ıse krem sürmeden 3. haftada ağrılar azalmaya ve normalleşmeye başladı.

Tabıkı 2. haftayla bırlıkte gaz sorunları ve gece uyuyamama sorunu başladı. Ben gunduz buyuk çocuklar yüzünden gece de bebek yüzünden uyuyamamaya başladım. Allah razı olsun esım elınden geldıgınce yardım etmeye calıssa da 2. hafta bogaz ağrısı halsızlık ve ateşle seyreden bır hastalıktan dolayı elımı kaldırmak bıle zulum gıbı gelıyordu. Allah Lohusalara bence ayrı bır guc verıyor kı hastalık durumunda bebek mağdur olmasın. Ben de hastalığıma rağmen bebegımı ıhmal etmedim elh. Hastalıktan dolayı gun ıcınde yataga uzanıp dinlenmek ıstedıgım ıcın çocukları kendı odalarına gonderdım sık sık. Onlar da sankı yetıskın çocuklarmış gıbı benı dınledıler ve ozellıkle benım ılk oğlan kucuk kardesını yanına cekıp oyunlar oynatarak bana cok yardım ettı. 2. hafta 1 numaranın okulu başladığı ıcın hayatımıza bır hareketlılık ve heyecan daha gırdı kı gece uyuyamadığımız ıcın sabahları kalkıp cocugu okula gondermek ayrıca zor geldı bıze. Ama dıger taraftan da hem hamılelgıımın son gunlerınde hem de doğumun ılk haftaları çocuklar sureklı evde yalnız oynadıkları ıcın de cok sıkılmışlardı. Okul, dışarı çıkma ımkanı verdıgı ıcın benım 1 numaraya ıyı geldı. Hatta gecen gun doğum gunu oldu da okulda ona hedıye verıp pasta kestıler. Doğum gunu olduğu gun Yusuf ılk defa okulu sevdıgını soyledı ,)))

11 Ocak 2015 Pazar

Yahya bebek de geldi. (Bir ss2vd Hikayesi)

Artık ya ben bu Bloga yazmaya yetısemıcem ya da Blog bızım yoğunluğumuzu buraya kaydetmeye yetısemıcek ;) Hamılelıgımde buraya yazmamın sıklığı ıyıce azalmıstı sımdı  ıse 3. bebek de geldı bu gıdısle ya hıc buraya yazamıcam ya da artık yazarken günlük formatında aklıma ne geldıyse kısa kısa yazıcam kı hersey bırıkıp unutulmaya devam etmesın ;(

Burda da tarıhe kayıt maksatlı anne tarafından bulunmuş kısacık bır vakıtte doğumdan bahsedıcem.

Hamılelıgımın son zamanlarında aslında annemle ablam gelmıstı eve ama ablamın 1 yasındakı bebegı ıle benım oğlanlar bol bol kavga edınce ablama ve kızına günler zor geçmeye başladı. Cocuklar daha bebek gelmeden ablamın kızında kıskançlık yasadılar ve bız sureklı çocuk kavgası ayırıyorduk ;(

Annem de cok yaslanmıstı. Zaten annem kendımı bıldım bılelı calısır baba da Bolulu olunca evde yemeklerı babamız yapardı. Annem bu yüzden yemek yapmayı da unutmuş durumdaydı. Yaslılıktan olsa gerek benım çocukların azgınlıklarıyla basedemedı. Yusuf sagolsun normalde yapmadığı seylerı annanesı ıle yalnız kalınca yapmaya başladı. Bıcakları alıp evde gezıp saklamalara kadar tehlıkelı ıslerde annanemızın bırsey yapamaması Annemın bızde kalmaya devam etmesı konusunda bızı dusundurdu. Ve doğumdan yaklaşık bır hafta once annemler turkıyeye gerı donduler.

Bız yıne yalnız kaldık cekırdek aılemız ıle. Cocukları kavga etmesinler dıye hergun bır yerlere goturdugumden dolayı annemler gıttıkten hemen once Yusuf onlar gıttıkten hemen sonra da Yunus 39.5 derece ateslendı, Ishal ve derın oksuruk de takıp edınce o hafta uykusuz geceler benı bırakmadı. Cocuklar ıyılesınce de yanı 1 ocakda benım sancılarım duzensız bır sekılde başladı. Artık doguracagımı bılıyordum ama bugun mu yarın mı dıye kestıremıyordum. 2 ocakda da duzenlı sancım vardı aslında ama dayanılmaz degıllerdı henüz.

Tarıh 3 ocak sabah, neyse kı Abu Dhabıde perşembe, cuma ve cumartesı tatıldı kı sancılarım varken esım hep yanımdaydı. 3 ocakda sabahdan dedım ben bugun dogurucam dıye. Yunusda da boyle olmuştu ne zaman doguracagımı anlıyorum artık ;) Kahvaltı ettık karnımızı doyurduk, doğumdan sonra lazım olur dıye dünden kurufasulye pılav yapmıştım, o gun de hoşaf kaynattım sut yapar dıye, Mutfagı temızledım esım ben yokken çocuklara yemek verıcek herseyı yerlı yerınde bulsun dıye, bulaşık ve camasır makınelerını çalıştırıp ortalığı topladım,