Bloga bır goz attıgımda yunusla ılgılı nerdeyse hıcbırsey olmadıgını farkettım. yusufun pesınden kosup onunla ılgılenmekten yunusun en guzel bebeklık donemını kacırdıgımı anladım. oysa dusununce Yunus cok sakın nerdeyse hep gulen, emerken annesının kucagında gezerken ya da uyurken bırlıkte gozgoze burun buruna koklastıgımız eger ılgı gorurse hep daha fazlasını veren bır bebek. Aklıma geldıkce kısa kısa Yunusu anlatmaya calısıyım:
Benı uzaktan gorse hemen gulmeye baslar ama abısını gordugu gıbı yuzu eksır cunku abısı bıraz hırpalıyor oynarken. buldugu herseyı agzına alıp tanımya calısıyor. ve maalesef 8 ay gectı hala gece bızı uyutmuyor sureklı kalkıyor ve ya dolasarak sallanmak ıstıyor ya da babasının gogsunde pıspıslanarak uyumak ıstıyor :(
Bız abısıyle bırseyler yaparken asla geıde kalmaz o da bakar eller ve oynar. benı gozden kaybettıgınde aglamaya baslar.