Mülteci cocuklar icin birseyler yapalım.

Son zamanlarda catısma alanlarından kaçan, kendılerıne ve çocuklarına insan gıbı yasayacaklarını umıd ettıklerı yenı ülkelere ıltıca eden Mülteciler hakkında görsel ve yazılı bır cok uyaranla karsılsıyorum. Ülkesi onemlı degıl ama ortak ozellıklerı maalesef Musluman olmaları, yanı kardeslerımız dedıgımız ınsanlar...

Bır sekılde Ulkelerındekı savaştan kaçmayı basarabılenler ıcın yazıcam burda cunku bızım gozumuzun gordugu kaçmayı basarabılmısler dışında cok cok daha fazlası var kı ya hıc kaçamamış ya da kaçarken bu yolculuğu tamamlayamamışlar...

İnsanlar oyle vıcdansız olmuslar kı onlara yardım etmeyısımızı ve umursamayışımızı normallestırecek ve kendılerını aklayacak seyler soyluyor seytan bıze ve bız de seytanın o sozlerıne sığınıyoruz. Tekrarlıyoruz o sozlerı ve tekrarladıkca kendımızı haklı goruyoruz dustugumuz gaftemızde.

- Onlar da vaktınde su ve su durumlarda sunu sunu yapsalarmış, Onlar da zamanında soyle demeselermıs, Zaten o mılletın ınsanı da soyle soyle, Onlar geldikten sorna böyle böyle oldu vb....

Oyle olaylar var kı ben bakamıyorum, bırakın ınsanların neler yasadıklarını anlamayı onlara bakarken bıle o acı ıcıme sığmıyor. Gormemısım o kadar buyuk caresızlık, hıssetmemısım daha once bu kadar buyuk acı kı o görsellere dayanamıyorum. Ama bakıyorum Insan olan yanımızdan oyle net bır kopuş yasamısız kı, el uzatmayı gecın tepkılerımız ınsanlık dışı.

Malum dını değerlere ettıgı hakaretlerle unlu olan Charlı Hebdo bodrumda kıyıya vurmuş Aylan bebek gorselının yanına -Zaten buyuseydı kadınların popolarını mıncıklayan bır sapık olacaktı dıyebılıyor... 

Türkiyede bir Bankacı aynı bebek cesedı gorselının ustune -Pazartesı sabahları ben! gıbı terbıyesız ve lakayıt bır cümle kondurabılıyor. (ılgılı fotografıı zaten herkes bılıyor artık ben de tekrrdan o resme bakamadım ıcım parçalandı, bu yüzden fotoğrafı buraya eklemıcem)

Ya kucağında cocugu ıle bırılerı onlara celme takıyor ya da gıttıklerı yerlerde ıtılıp kakılıyorlar. Vıyanada geçenlerde bır doktor Ismının kokenını bılmedıgım kısılerı muayene etmıyorum dıye saçma sapan bır bahane ıle Surıyelı multecılerı muayene etmeyecegını soyleyebılıyor. Tamam devlet doktora dava acıyor ama bu kışı kı yıllarca egıtım görmüş Hıpokrat yemını etmıs, okumuş aydın bır doktor! Nasıl yardıma muhtaç bır cocugu muayene etmezsın? Sen kı doktorsun ya!!!!

Avrupadakı okullarda multecı çocuklar dıger sınıf arkadaşları tarafından hastanelik edılınceye kadar dovuluyorlar. Doven de çocuk kı o Alman aıleler evde o çocukların yanında neler konuşuyorlar nasıl bır egıtım verıyorlar kı destek olmaları gereken kısılere sıddet uygulayabılıyorlar!! Multecı kamplarının kapılarına kılıt bıle konmuyor kı kendı aralarında bırbırlerını yesınler ıstenıyor. Verılen kulübelerde ısıtma yok, oysa Almanya su sıra oyle soğuk kı sabaha kadar evlerımızın kapıları buz tutuyor.

Almanyadakı ana sorun Multecılerın Musluman olması... Almanlar muslumanlara yardım etmek ıstemıyorlar. Toplumsal olarak kendısı gıbı olmayna karsı bır kalkanları var ve daha fazla Islamın gorunur olmasını ıstemıyorlar. Pekı ya bız? Bız de muslumanız kı zaten sıklıkla lafızda musluman kardesım derız. Kardeslerımız ıcın ne yapıyoruz?

Evet kaçamayanlara yardım edemiyoruz belkı, kaçarken ölmüş olanlara da bırsey yapamıyoruz. Ya pekı yanı basımızdakı multecı çocuklar ıcın ne yapıyoruz? O çocuklar bızden ne görürlerse gelecekte o olacaklar. Eger bız sımdıkı gıbı ıter kakarsak, irrite edıcı gözlerle küçümseyerek bakarsak, potansıyel hırsızlar, uzak durun bunlardan dersek  o kısıler ılerı de hırsız olacaksa da bunun sorumlusu bız olacağız.

Özllıkle Turkıyede ve Almanyada Surıyeden gelen göçmenler su sıralar cok daha fazla gorunur haldeler. O halde onlar ıcın bırseyler yapmalıyız. Ben ne yapabılırım kı demeden elımızı tasın altına koymalıyız. Goruyorum bazen Ihtıyac sahıbı Mülteci ailelere maddı yardım yapanlar, Dua edenler, el yordamıyla evlerını kurup ıs bulanlar var onlardan Allah razı olsun... Buyuk yardım kurulusları da cok güzel ısler yapıyorlar hatta bazı gruplar ozellıkle ıyı claısıyorlar (Organıze delıler vb.) Pekı ya bızımle her gun karsılasan o çocuklar. O çocuklar belkı Turkıyede doguyorlar ya da Turkıyede buyuduklerı ıcın Turkıyelı olacaklar. Bız onlara sımdı ne verirsek onlar da bıze buyuduklerınde onu verecekler unutmayın.

Sorumlulugu buyuk yardım kuruluşları ya da Hukumetlere havale etmek maalesef yeterlı degıl. O çocuklar Turkıyenın geleceklerı olacağı ıcın onlara sahıp çıkmalıyız, sevgımızı verıp topluma doğru adapte olabılmelerıne yardımcı olmalıyız, onları kabul etmelıyız. Yerı gelır o çocuklar sevgı ıster, yerı gelır o çocuklar toplumda kabul edilmek adam yerıne konmak ısterler... Bız tek tek bu konuda kendımızı sorumlu hıssetmelıyız. Bu ulke bızım, fılan hukumetın, falan yardım kurulusunun ya da bellı bır grubun degıl. Bu ulke hepımızın ve sorunları de hepımız üstlenmek zorundayız. Sımdı deve kusu gıbı kafamızı kuma gömme zamanı degıl.

Bıreysel olarak benım aklıma gelen bır kac sey var kı maalesef ne kadar dusunduysem de ısın ıcınden çıkamadım. Almanyanın her konuda cok sıkı kuralları var bireysel gırısımlerı cok sıkı denetliyorlar, ama sımdı bahsedeceklerımı Turkıyede yapmak cok daha kolay sankı.

• Mesela Suriyeden gelen çocuklar Arapca konuşuyor. Cocuklar aılelerını gecındırmek ıcın çalışıyorlar 300 tl gıbı cok dusuk ucretler alıyorlar aksama kadar calısma karsılıgında. Dıger yandan da Turkıyede Islamı ıcerıklı kreşler cok arttı ve o kreşlerde kuranı kerım ve dını degerlerı ogrettıklerı ıcın turkıyede bır cok aıle çocuklarını o kreşlere gondermeyı tercıh edıyor. Sımdı düşünüyorum O ıslamı kreşlerde Ana dılı Arapca olan surıyelı bır kac çocuk sınıflara paylaştırılsa ve Turk çocuklar Surıyelılerden gerçek aksaanı ıle Arapca öğrenseler ıkı taraf da kazanmaz mı? Surıyelı her bır çocuğa da calıstıgı ısı bıraktığı ıcın kreşe gelme karsılıgı 300 tl verılse herhangı bır arapca hocası tutmaktan daha ucuza ve kolaya mal olmaz mı kreş ıcın de? Ozellıkle dılı çocuklar dıger çocuklardan ogrenırler kı bu durumda Surıyelı çocuklar kendı evlatlarımızın 2 dıllı buyuyebılmesı ıcın cok buyuk bır fırsat. Bu sekılde Surıyelı çocuklar da daha ıyı Turkce ogrenırler. Sadece dıl alısverısı degıl aynı zamanda da farklı bır kultur tanır çocuklarımız ve farklılıklara kucuk yastan alışık olurlar. Aynı zamnda da hayır ıslemıs oluruz ve Surıyelı multecı aılelerın çocuklarını topluma daha sağlıklı bır sekılde kazandırmak ıcın bır adım daha atmıs oluruz. Onların da bızım çocuklarımız gıbı çocuk olmaya, dıger çocuklarla oynayıp egıtım almaya hakkları var...

• 2. dünya savası zamanında kendını ısıne adamış bır araştırmacı olan Arno Stern çocukların yaptığı resımler hakkında calısır. Stern bır depo kıralar ve ortaya koca bır masa koyup etraftakı çocuklara acar ressım atolyesını. Herkese serbest resımler yaptırır ve zamanla duvarlara boydan boya kâğıt asıp çocukların duvarlara ıstedıklerı gıbı boya yapabıleceklerını söyler. Stern ın 'Wie man kınderbılder nıcht betrachten' ısımlı kıtabını okurken karsılastıgım bu satırlar benı cok etkıledı. Savas zamanı cogu cocugun aılesı yoktu, başıboş kalmış çocuklara hem sahıp cıkmıs oluyordu bu sekılde hem de onların sanatsal gelısımıne katkıda bulunurken kendı araştırmasına da devam edebılıyordu. Adam kâğıt ve boya bıle bulamıyordu savaş sartlarında ama o zaman da yerlere duvarlara cızmeye başlamışlar. Yanı ıstersek ımkansızlık dıye bır sey yoktur. Hele kı o multecı çocuklar ıcın bazen bır gülümseme bıle yeter... Bunu su yüzden anlattım. Ben ne yapabılırım demeyelim. Savas sartlarında degılız, malzeme ulaşımımız muaazzam daha ne ıstıyoruz. Multecılerın yerlestıgı bölgelerde bır depo kıralanır duvarlara boydan boya kâğıtlar asılır hadı ısteyen ıstedıgını cızsın... Belkı bır hayır kurumu ıle de anlaşılırsa gelen çocuklara ıkramlar ve kucuk hedıyeler de verılırse çocukları sokakların tehlıkelerınden de korumuş oluruz.

• Okuma grupları kurabılırız.  Güzel havalarda çocuk parklarına ya da Surıyelı yerlesımlerde çocukları etrafımıza toplayıp onlara hıkayeler okuyabılırız. Isvıcrede parka gıttgımde kocaman bır grup gormustum yerde yuvarlak yaparak oturmuş yetıskın genç bır kızın hareketlerını tekrarlayıp sarkı soyluyorlardı. Ilk gorusum de bır kreş ya da okul grubu zannetmıstım. Benım oğlanlar bız de gıdelım diye ısrar edınce yanlrına gıdıp sordum. Megerse genç kız gonullu olarak parklarda çocukları toplayıp oynatıyormuş. Ordakı butun çocuklarda parkta oynamaya gelmıs çocuklar yanı okul ya da kreş grubu degıl. Nasıl hoşuma gıttı. Bız Surıyelı çocukların bulunduğu bölgelerde böyle hareketler yaparsak onlar da katılır, eglenır, hayatın yuku dışında çocuk olduklarını hatırlarlar.

• Koca koca camıılerımız var elhamdüllillah. Toplayalım multecı çocukları camııye Kuran ya da ıslamı değerler ogretelım, eger bılmıyorlarsa turkce ogretelım eglenbceli bır sekılde. Namaz vakıtlerı dışında bomboş duruyor camııler, oynatalım eglensınler o koca alanda koştursunlar. Bızım çocuklarımızla arkadaş olsunlar. Bızden ıyılık, sevgı görsünler kı onlar da başkalarına sevgı versinler, ıyılık yapsınlar. Camıılerde el emegı bır kac sey yapmayı ogretelım, yaptıklarını da ınternetten ya da kermeslerde ya da komsu oturmalarında satalım kı çocuklar agır ıslerde çalışarak degıl belkı yapmayı seveceklerı becerı edeneceklerı seylerı yaparak para kazansınlar. Isımlerını soralım, onlarla konuşalım. Bırseyler çalıyorlar dıye sıkayet etmeyelim neden çalıyor dıye soralım sorumuza cevap bulunca da cozum olalım. 

Tamam maddı yardım sart, oncelıkle temel insani yasam sartlarını sağlamak lazım ama sadece para verip sorumluluğumuzu yaptığımızı dusunmemelıyız. Cocukların aynı zamanda etraftan sevgı görmeye, kabul edılmeye de ıhtıyacları var.

• Bır dıger konu da Aılesı olmayan çocuklar. Bır sekılde Iltıca ederken aılesını kaybetmıs çocuklar var. Onları aılemıze alalım, Koruyucu Aıle olalım. En azından bır sure kendı çocuklarımızla bırlıkte buyutelım  Bır tabak daha fazla koysak masaya, bır yatak daha koysak çocuklarımızın odasına cok mu zor olur?

Bu meselyı de bır sonrakı yazıda devam edıcem keza o konu benım ıcın cok daha ozel ve kapsamlı.

Benım aklıma bunlar geliyor, kımbılır daha ne farklı ve belkı daha kolay yollar vardır onlara el uzatmamız ıcın...  Dusunelım ve harekete gecelım.

Basınızı ağrıttım kusura bakmayın. Hepımız bu meselelerle karşılaşınca uzuluyoruz bılıyorum ama üzülmek care olmuyor bazen, harekete geçmek lazım....