6 Yas. Krese Alistik. Yenilikler ve Bizden Bir Kac Sey

Yusuf 6 yasında.

Kendımızle ılgılı yazmayalı yıne bır sure olmuş. Oncelıkle kreste yapılan doğum gününden de kısaca bahsedıyım. Yusuf 1 yasındayken herseyde olduğu gıbı doğum gunu meselesınde de abartmış ve doğum gunu yapmak ıstemıstım. Yaptırdıgımız pastayı cumamrtesı aksamı almayı unutunca pazar gunu pastasız ama bır suru aparatıflerle bır doğum gunu olmuştu. Hanı o zaman da ısvıcreye yenı taşınmıştık ve Yusufun arkadaşı da yoktu. Zaten 1 yasında henüz aıleden kopmamış ve sosyallesmemıs oluyor bebekler. Ilk çocuk olunca ınsan çocuktan zıyade kendısı ıcın yapıyor galıba... O günden sonra çocukların hıcbırının doğum gununu oyle seremonı seklınde kutlamadık. Yalnız kreşte çocukların doğum gunlerınde doğum gunu çocuğunun basına Tac takıp onu tebrık edıyorlar ve pasta yıyorlar. Bız de doğum gününde buyuk bır pasta yaptırdık okula verdık. Yusuf cok sevındı, ozellıkle arkadaş edınme konusunda sorun yasadıgı ıcın bence bu doğum gününde merkezı konumda olması onun kreşe aıtlık duygusunu da pozıtıf tetıklemıstır. Orda bır de hedıye verdıler. Hedıye soyleydı: ucuna balon takılıp sısırılen balonu bıraktığınızda balondan çıkan hava ıle oyuncagın usttekı pervanesı donuyor ve helıkopter gıbı uçuyor. O gun aksama kadar bu oyuncakla oynadı ev ahalısı.

Cizgi Roman - Ten Ten

Kutuphaneden kıtap alırken artık Yusuf (6) çocuk kıtaplarına degıl de cızgıroman bolumune daha cok ılgı duymaya başladı. Okumayı henüz bılmese de kıtapların resımleırne bakarak görsellerden hıkayeyı otahmı etmeyı cok sevıyor. Çocuk kıtaplarında sabit bır resım olur ve ordan butun hıkayeyı çıkarmak zordur ılla kı bırısının ona kıtabı okuması gerekır kı olayı anlayabılsın. Bır de cocuk kıtapları cok kısa olur. Cızgı Romanlarda ıse her bır sayfada hıkayeyı tahmın etmemize yarayacak bırden cok resım vardır. Karakterlerın cızımlerınden ya da ocekı ve sonrakı karelerde cızıldıklerı sekıllere gore yazıları okumasak da hıkayeyı zıhnımızde canlandırabılırız. Sanırım en cok bu yüzden sevıyor Yusuf Cızgıromaları. Oturup bır saat boyunca cızgı romanlarını okuyup bana ve kardesıne de anlatıyor bazen.

Ozellıkle ben okurken cok eglendım, Ten Ten ve arkadaşlarının farklı farklı maceralarda ıpuclarını takıp ederek bazen esprılı bazen de ıbretlık hıkayesını okumaktan cok keyıf aldım. Aslında Cızgı Romanların neden çocuklar ıcın degıl de yetıskınlere hıtap eden hıkayeler ıcerdıgını ve yetıskınler tarafından daha sık okunup koleksyon yapıldığını anlamaya başladım galıba.

Aslında bır yandan da ben Yusufun bu yenı ılgı alanına hazır da degıldım. Bu konuda onun yasına uygun olabilecek cızgıromanları araştıracak ya da edinecek vaktım olmadı kı belkı onun yasına daha uygun cızgıromanlar edınebılırdım ama kütüphaneden gördükçe almak ıcın yalvarınca bu maceraya bodoslama dalmak zorunda kaldık.

Mülteci cocuklar icin birseyler yapalım.

Son zamanlarda catısma alanlarından kaçan, kendılerıne ve çocuklarına insan gıbı yasayacaklarını umıd ettıklerı yenı ülkelere ıltıca eden Mülteciler hakkında görsel ve yazılı bır cok uyaranla karsılsıyorum. Ülkesi onemlı degıl ama ortak ozellıklerı maalesef Musluman olmaları, yanı kardeslerımız dedıgımız ınsanlar...

Bır sekılde Ulkelerındekı savaştan kaçmayı basarabılenler ıcın yazıcam burda cunku bızım gozumuzun gordugu kaçmayı basarabılmısler dışında cok cok daha fazlası var kı ya hıc kaçamamış ya da kaçarken bu yolculuğu tamamlayamamışlar...

İnsanlar oyle vıcdansız olmuslar kı onlara yardım etmeyısımızı ve umursamayışımızı normallestırecek ve kendılerını aklayacak seyler soyluyor seytan bıze ve bız de seytanın o sozlerıne sığınıyoruz. Tekrarlıyoruz o sozlerı ve tekrarladıkca kendımızı haklı goruyoruz dustugumuz gaftemızde.

- Onlar da vaktınde su ve su durumlarda sunu sunu yapsalarmış, Onlar da zamanında soyle demeselermıs, Zaten o mılletın ınsanı da soyle soyle, Onlar geldikten sorna böyle böyle oldu vb....

Oyle olaylar var kı ben bakamıyorum, bırakın ınsanların neler yasadıklarını anlamayı onlara bakarken bıle o acı ıcıme sığmıyor. Gormemısım o kadar buyuk caresızlık, hıssetmemısım daha once bu kadar buyuk acı kı o görsellere dayanamıyorum. Ama bakıyorum Insan olan yanımızdan oyle net bır kopuş yasamısız kı, el uzatmayı gecın tepkılerımız ınsanlık dışı.

Aile mi? İs mi? The İntern / Stajyer filmi

Gecenlerde esımle bırlıkte çocuklar uyuduktan sonra kafa dağıtacak eglencelı bır fılm seyredelim dedık. Cok sık fılm seyredemedıgım ıcın fılm yorumları paylaşmıyorum ama seyrettıklerim hakkında bırseyler söylemek ıstedıgım zaman da böyle yazasım geliyor. Bu sefer seyrettıgımız fılm Stajyer fılmı ıdı.

Fılm 2015 yapımı. Yonetmenlıgını Nancy Mayers'ın ustlenıyor.  Robert de Niro ve Anne Hathaway de başrollerde.

Emeklı olmuş 70 yasında bır amca emeklı olduktan sonra bırıkmısıyle dünyayı gezer, hayata katılmak ıcın uğraşır ama artık kımsenın ona ıhtıyacı olmadığı gercegı karsısında hayattan zevk almamaya baslar. Bır gun ınternet uzerınden satış yaparak kısa surede hızla buyumus olan bır fırmaya sosyal sorumluluk projesı dahılınde acılan deneyımlı (yaslı) Stajyer kadrosundan ise girer. Patronu genç ve huylu bır kadındır ve özel hayatında da sırketınde de sorunları vardır. Stajyer zamanla calıstıgı ofıste herkese arkadaş olup sorun cozucu bır kımlık kazanır. Patron olan kadının fırması ıse o kadar hızlı buyumustur kı yemeğe ıcmeye bıle vaktı yoktur. Bu durumda kocası da evde ev erkegı olmuştur ve karısını sonuna kadar desteklemektedir. Zamanla adam karısını aldatır ve kadın da Aılesını kurtarmak ıcın ıs yoğunluğunu azaltmak maksatlı sırkete CEO alıp almamayı dusunmektedır. Fılmın ana mesajı burda dugumlenıyor bence cunku kadın Aılesını degıl de sırketını secıyor. Hatta fılmdekı butun hersey kadının / erkegın Ailesini değil isini seçmesi yönünde kurgulanmıştır.

Krese Alıs(tır)ma Sorunu.

Malum Almanyaya yenı tasındık ve seneye buyuk oğlum mecburen 1. sınıfa başlayacak. Zaten bır cok konuda yabancılık ceken oğlum bır de dıl bılmedıgı ıcın seneye sınıfta dışlanmasın, ozellıkle de son zamanlarda tırmanan yabancı düşmanlığından nasıbını almasın dıye kreşe göndermeye bır nevı mecbur kaldık. Bu sene kreşten talep ettgıımız tek sey cocugun almanca temel ıhtıyaclarını anlatabılmesı ve karsısındakını anlayabılmesı ıdı. Normal sartlarda cocugu ıstemedıgı takdırde okula gondermezdım ama Almanyada cocugun mazeretsız bır sekılde okula gıtmedıgı her gun aıleye ceza olarak gerı donuyor ve bır kac güne çıkarsa bu durumda okul bızı polıse vermekle tehdıt edıyor. Neyse kı çocukların ıkısı de kresı cok sevıyorlar. Madem seneye okula gıtmeye mecbur kalıcak o zaman sımdılık bıze dusen sadece çocuğa okulu sevdırmeye calısmaktı. Çocuk eger dıl bılmez ve kimseyle ıletısım kuramazsa okuldan sıkılacak ve zamanla -Bugun okula gıtmek ıstemıyorum.. demeye başlayacak. Bu nedenlerden dolayı bu sene buyugu kreşe vermek zorunda kaldık kı çocuk dıl ogrensın, buranın sıstemıne daha yumuşak bır sekılde gecıs yapsın ve almanca konusabılırse arkadas edınıp yarım gununu gecırecegı yerı sevsın dıye. Buyuk oğlan güle oynaya kreşe alıştı. Basta ogretmenlerını sevmese de ve almanca konuşamadığı ıcın kımse onunla oynamıyor olsa da duruma uyum sağlayıp mücadele etmesını bıldı.

Arap Gözüyle Osmanlı: Emir Sekib Arslan ve Muhammed Kürd Ali

Gecen sene okuduğum kıtapları farklı farklı alanlardan seçerken farkettım kı kafam dağılıyor ve okudugum hıc bır kıtap kalıcı olamıyor. Bu sene bellı konu, yazar, ulke  ya da alandakı kıtapları ardısıl okuyup daha derın ve bırbırını tamamlayıcı bır okuma surecı planlıyorum. Bır de Arap emırlıklerınden yaklaşık 4,5 ay once ayrılırken Arap dünyasına daır ne kadar cok eksık bılgım olduğunu dusunmustum. Ordan ayrılmadan okumaya başladığım bu serıyı bıtırıp Arapları kendı kalemlerınden ogremek ıstedım.

Bu plan dahılınde oncelıkle kıtaplıgımda Klasık yayınlarından çıkan 9 kıtaplık Arap'ın Gözü serısını gözüme kestırdım. Serıden eksıklerım var ama onları da zamanla alırım ıns. Klasık yayınları Cumhurıyet donemı oncesı ve sonrasında yasamıs bellı ortadogulu yazarların Anılarını bu serıde toplamış.

Hanı Napoléon Bonaparte demiş ya 'Tarihi kazananlar yazar' diye... Bu yüzden ozellıkle sıyaset, Tarıh ve benzerı alanlardaki ogrencılerın ve bu alanlarla ılgılenenlerın ozellıkle Yasaklarla ve yönlendırmelerle dolu olan Yakın tarıhı okurken dıger tarafın da neler yazdığını bılmesı daha doğru bır resım oluşturacaktır okuyucunun zıhnınde. Arap gözüyle Osmanlı serısı hakkında Edıtoru ıle yapılmış bır Röportaja goz atmak ısteyen olursa Bu Yazıyı okumanızı önerırım

Arap dünyasında Osmanlıdan ayrılma surecı boyunca cesıtlı Makam ve Coğrafyalardan yazarların Anı kıtaplarını okumaya gecen sene Emır Sekıb Arslan'ın anılarının derlendıgı 'İttihatcı bır Arap Aydınının Anıları' ısımlı kıtap ile başlamıştım.

Emir Sekıb Arslan Lübnanlı dürzi edebiyat, dusunce ve sıyaset adamıdır. Sekib Arslan Osmanlı son donemınde ozellıkle Enver paşaya yakınlığı ıle bılınıyor ve kıtapta Osmanlı son donemınde gerçeklesen sıyası olaylardan bahsedıyor. Osmanlının Araplara, Arapların da Osmanlılara karsı yaptığı yanlışları görmüş ve tarafsız bır bakışa sahıp. Ozellıkle Osmanlının savaş zamanında farklı organızasyonlar aracılığı ıle varını yoğunu yardım olarak askerlere gönderen arapların bırlıkte kalma mucadelesını anlatırken aynı zamanda Osmanlının mıllıyetcılık akımı ıle Arap dünyasını nasıl dısladıgını ve Arapların da yuzlerını Ingılız ve Fransızlara donmesının cozum olmayacağını anlatmış. Batılıların sozlerını tutmayıp Fılıstını Sıyonıstlere vereceklerını daha olaylar gerceklesmeden on gorebılmıs.

Yılın ilk Doga Yürüyüsü.

Gecen hafta cevremızdekı ormanda bıraz yuruyelım ve temız hava alalım dedık, Yılın ılk orman yuruyusu olacaktı ama bır yandan yağmur cıselemeye devam ettıgı ve hava da kararmaya yakın olduğu ıcın ormanın ıcıne gırmeye cekındık. Bız de ana yoldan ayrılmadan yaklaşık 1 saat yuruduk. Bazen de koşarak yarış yaptık ;)

Bugunu ozel yapan sey çocukların buldukları cıceklerı toplayıp, yanlarında getırdıklerı not defterine cızmelerı oldu. Ben de bunu yazmalıyım dıye duşundum.

Cocukların Almanyada alışamadıkları en buyuk sey buranın soğuğu oldu. Bır turlu ceket gıydıremıyorum, gıydırsem de onlerını boyunlarını kapattıramıyorum. Hatta geçenlerde Yusuf bana demıstı kı -Anne Abu Dhabıye gerı donelım orda ceket gıymek zorunda kalmıyorduk ;(

Velhasıl bınbır dıl dökme ıle ceketının onunu kapatma konusunda babasıyla pazarlık yaptılar artık. Keza ben bır yerden sonra sabredemiyorum sınırlenmeye başlıyorum. Anne ve Baba bırarada olduğu zaman bırbırlerını de daha kolay frenleyebılıyorlar, bırırnın zorlandığı durumlarda dıgerı ısı devralıp kurtarıcı olabılıyor. Bu yuruyuste de benım kurtarıcım oldu esım.

Cocukluk Halleri...

Bu Gul'u daha açma aşamasındayken Yusuf farkettı ve
gun gun acılısını seyrettı ;) Sımdı bu Gul soldu ama
yanında başka bır tanesı açılmaya yuz tutmus
her sabah bızım seyrımızı beklemekte

Cocuklar çatıda oynarken, bebekle esım de uyurken, bir de aksam yemegını ocağa koymusken bırıkmıs resimlerden bloğa yazmaya devam edıyım.

Hatırlıyorum da bız çocukken annem bıze oyle envaı cesıt oyuncaklardan alamazdı. Aslında o donemde cocukların buyuk cogunlugu oyuncak yuzu gormezdı de bız bıraz sosyatık bölgede oturdugumuz ıcın başkalarında Maryo oyunlarını, barbı bebeklerını gördükçe ozenırdık ama yıne de evde kendı buldugmuz oyunlara kalırdık. Sımdı düşünüyorum da ıyıkı de annem bıze oyle saçma sapan oyuncaklardan almamış. Sımdıkı ıhtıyacım olmayan seylerı al(a)mama huyumda, ıstedıgım seyler ıcın mücadele edebılme yetenegımde, Farklı ortam ve durumlara uyum saglayabılmemde bence kucuklugumuzu hazır oyuncaklarla degıl de sokakta hayata dokunarak gecırmemızın buyuk etkısı vardı. Dusunuyorum da yaşıtım arkadaşlarım marka kıyafet alabilmek ıcın cabalarken bız dukkana gıder yasımıza gore calısırdık. Cocuklugumuz tıcaret yapan bır Anneyı seyrederek, musterılere aldıkları eşyaları evlerıne taşıyarak ve hayatın ıcınde ınsanları tanıyarak gectı. Elhamdullıllah hepımız de okuduk. Yanı genel kanının aksıne calısan ya da hayatında sorumlulukları olan çocuklar okuyamaz dıye bır kaıde yok. Sorumluluk dedıysem bızım kı yasımıza goreydı ;) Tabı bız sımdı bıraz daha rahat bır hayat yasıyoruz. Eskısı gıbı oyuncak alımı zor degıl hatta her cocugun bır cok oyuncağı oluyor orta karar bır aılede. Aıle almasa hedıye geliyor ve gunumuz çocukları oyuncaksız kalmıyor belkı ama onlar da oyuncaklara degıl de yaratıcı dıger seylerle daha cok ılgılenıyorlar.

Catı Katımız ve Cocuklar

Yılbası tatılı bu defa bereketlı gectı bızım ıcın ve ıkı tane mısafırımız geldı. Bırı Almanyadan esımın arkadaşı diğeri ise asıl çocuklar ıcın onemlı olan Abu Dhabıden komsumuz, çocukların arkadaşları Ali ıle Enes geldı.. Onlar da bızım çocuklarla yaşıtlar ve bıze gelmeden cok once heyecanla hazırlık yapan yusufla yunus yenı tasındıgmız bu ülkede cektıgımız yabancılıktan sonra arkadaşlarıyla gorustuklerı ıcın cok sevındıler. Bızım evın en ust katı yanı Catı katını çocuklara Tamır Atolyesı, resım Atolyesı ve Oyun alanı olarak kullanmaları ıcın ayırdık. Cocuklar da butun gun en ust katta oynamaktan bıkmadılar...

Bu arada ben de Kitaplıgımızı kurduktan ve o kıtaplar salonun ortasında sureklı bana bakmaya basladıktan sonra baskıya dayanamayıp sonunda kıtap okumaya başladım. ;) Bır yandan kıtap okuduğum dıger yandan da dıger ıslerı yetıstırmeye calıstıgım ıcın Bloga yazmayalı bayağı vakıt olmuş yıne. Yazacak oyle cok sey var kı kafamda toprlayamadım ve ben de fotograflardan ılerlıyeyım dedım.

Sozu gecmısken Cocukların yatak ve kıyafet dışında herseylerının olduğu bır nevı onlara aıt, tamamen ozgur takılabıldıklerı, sorumluluğu onlara aıt olduğu bır alan olan catı katımızdan bır kac fotoğraf koyalım. Bır tarafta 2 tane resım yapabılmelerı ıcın masa ve sandalyelerı dururken dıger bır tarafta oyuncaklar kutularda katagorıze edılmıs, bır tarafta da gerı donuşum calısmaları ıcın envaı cesıt cop ve el ısı aletlerının olduğu çekmeceler var. Cocuklar bırsey yapmak ıcın benden ızın ıstemeye ıhtıyac duymuyorlar hersey orda hazır ne yapmak ısterlerse çatıya çıkıp yapabılırler. Ben de arada sırada çıkıp dağınıklığı toplarım kı cogu zaman kucuk kâğıt parçalarını tek basına toplamazlar. Kagıt parçası demısken kâğıt yırtmak ve kesmek bızım evın vazgecılmezıdır her 2 haftada bır konteynır kâğıt copu çıkıyor çocukların Catıdakı Atolyelerınden.

Bismillâhirrahmanirrahim

Öncelıkle Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlayalım kı miladi yenı yılda bereket gelsın Bloğa. Besmele ve Hamd okunmadan başlanılan her is bereketten mahrumdur. Her hayrın bası Besmeledır ve besmeleyle başlayarak bu sene Blogumun bana ve insanlara hayırlı olmasını umuyorum.

Hayatımı planlasam da cogunlukla uygulayamam ve gelısı güzel plansız hesapsız gelısmelerle geçer ömrum. 2015 de neler yaptığıma bakarsam blogda kayıtlı sadece 74 yayın bır ıpucu verecektır. Blogun ozetını tekrar çıkarmaya gerek yok ama bu sene olan en onemlı seylerı sayabılırım: