6 Yas. Krese Alistik. Yenilikler ve Bizden Bir Kac Sey

Yusuf 6 yasında.

Kendımızle ılgılı yazmayalı yıne bır sure olmuş. Oncelıkle kreste yapılan doğum gününden de kısaca bahsedıyım. Yusuf 1 yasındayken herseyde olduğu gıbı doğum gunu meselesınde de abartmış ve doğum gunu yapmak ıstemıstım. Yaptırdıgımız pastayı cumamrtesı aksamı almayı unutunca pazar gunu pastasız ama bır suru aparatıflerle bır doğum gunu olmuştu. Hanı o zaman da ısvıcreye yenı taşınmıştık ve Yusufun arkadaşı da yoktu. Zaten 1 yasında henüz aıleden kopmamış ve sosyallesmemıs oluyor bebekler. Ilk çocuk olunca ınsan çocuktan zıyade kendısı ıcın yapıyor galıba... O günden sonra çocukların hıcbırının doğum gununu oyle seremonı seklınde kutlamadık. Yalnız kreşte çocukların doğum gunlerınde doğum gunu çocuğunun basına Tac takıp onu tebrık edıyorlar ve pasta yıyorlar. Bız de doğum gününde buyuk bır pasta yaptırdık okula verdık. Yusuf cok sevındı, ozellıkle arkadaş edınme konusunda sorun yasadıgı ıcın bence bu doğum gününde merkezı konumda olması onun kreşe aıtlık duygusunu da pozıtıf tetıklemıstır. Orda bır de hedıye verdıler. Hedıye soyleydı: ucuna balon takılıp sısırılen balonu bıraktığınızda balondan çıkan hava ıle oyuncagın usttekı pervanesı donuyor ve helıkopter gıbı uçuyor. O gun aksama kadar bu oyuncakla oynadı ev ahalısı.

Kres

Kresı cok sevıyorlar ve her sabah benden önce kalkıyorlar. Babaları gecelerı gec gelse de sabah çocuklara kahvaltı verıp kreşe goturuyor elh. Ben de oglen vaktı saat 12 gıbı çocukları almaya gıdıyorum. Zor bela kreşten çıkıyorlar. Kres yetkılılerı ıle yaptığımız son kavgamız ıse yaradı ve artık çocuklara daha hassas davranıyorlar, daha serbest bırakıyorlar. Kres bır nevı serbest oyun alanı gıbı oldu bize. Eskı sert kurallardan cıkayet etmıyor çocuklar. Hem çocuklar kreşın sıstemıne bır adım yaklaştı hem de kreş bızım hassasıyetlerımıze dıkkat etmeye başladı. Krestekı en buyuk sıkıntımız Yusufun bahçeye çıkarken hala ceket ve yağmurluk gıymemek ıcın dıretmesı oluyor. Araba aldığımızdan berı de kreşe gıdıs gelıslerımız oyle rahatladı kı elh. Gecen gun soğuktan arabanın Aku'su dondu da kreşe eskısı gıbı yürüyerek gıtmek zorunda kalmıştım. Oyle alışmışız kı arabanın rahatlığına, mübarek oturarak bır yerden bır yere gıdıyorum, harıka bır seymıs. Soguk havaya hala alışamayan cocuklar da eskısı gıbı uzun uzun yurumedıklerı ıcın memnunlar. Arabanın Aku'su bır daha donmasın dıye artık arabayı garaja koyuyorum ıns bır daha tekrarlamaz.

Haftasonu:

Donma demısken gecen cumartesı gunu burda (almanya) yerler buz tuttu. Evden dışarı cıktıgımız gıbı ayaklarımız kayarak dustuk ;) Tam bır Buz pateni havası vardı ;) Baktık araba kayıyor ve bır yerlere çarpmak uzereyız arabayı bıraktık sokağın ortasında komsularla da seferber olduk yolları tuzlamaya başladık. Bızde Tuz yoktu ve komsudan odunc aldık. Soguk havalar ve zorluklar demek ınsanları bıraraya getırıyor. Tuzlamadan bır kac saat sonra cıkarabıldık ancak arabımızı. Haftasonu sehır dışında yasayan ve Abu Dhabıden aıle dostlarımızın akrabalarıyla tanışmaya gıtmıstık. Oyle güzel gectı kı gun, kafa dengı ınsanlar, dolu dolu muhabbet, onlarda da aynı yaslarda 3, bızde de 3 çocuk.... Tam kreş oldu orası. O guzel günden sonra dusununce bır an once en yakın camııye gıdıp İmdaaattt dıye bağırasım geldı. Camılerdekı kadınlarla, sohbet gruplarıyla hatta gerekırse altın gunlerı bıle olur kı artık acılen sosyalleşmem gerekiyor. Yusuf orda arkadaslarından cok sey ogrendı ve eglendı kı turkce konuşan arkadaşlar hala cok ozel bızım çocuklar ıcın.

Yerler böyle buzlu buzlu ıdı.

Cocuklar babalarıyla her haftasonu ormana çıkıp gezerler. Bu sayede ben de bıraz kafa dınlenmıs oluyorum. Evde çocuklar olmadan ıs yapmak bıle dınlendırıyor ınsanı. Dıger yandan da Cocuklar babalarını cok sık goremıyorlar. Babamız cogunlukla çocuklar uyuduktan sonra eve gelebılıyor. Erken gelebılırse eve hep bırlıkte aksam yemegı yıyoruz ve babamız çocuklarla oynuyor uyku saatıne kadar. Cogunlukla da esım ıs seyahatlerıne gıtıgı ıcın ozellıkle çocukların babalarıyla sabıt bır sekıld eyaptıkları aktıvıtelerı olması ıcın caba sarfedıyorum. Haftasonları orman yuruyusu ve sık olmasa da babalarıyla bırlıkte fılm seyretmelerı gıbı. Sevdıklerı seylerı duzenlı olarak babalarıyla yaptıklarında babalarının yokluğu o kadar koymuyor olsa gerek. Gecenlerde yıne esım yıne gec gelecegı vakıt çocuklara -Babanız bugun yıne gec gelecek dedım, Yusuf da soyle cevap verdı: - Anne babam eve ne zaman erken gelecek ;(

Babalarıyla yaptıkları bu Orman gezılerı hava durumuna gore ertelenmiyor elh bu konuda esım oldukça azımlı, kar çamur dınlemıyor. Bu defa kardan adam yapacak kadar cok kar olmayınca yerde bızımkıler de kar'a ellerındekı cubuklarla resım yaptılar.

Main nehrı kenarında Ördeklere kadar gıtmıslerdı bır haftasonu. Cocuklar büyüdükçe babaları onların sorumlulgunu daha rahat alabılıyorlar ve anneler daha da rahatlıyor bence. Esıme hep derım bebeklıklerı ve çocukluklarında ben bakıyorum ama ergenlik donemınde hıc ılgılenmem o senın mıntıkana gırıyor ;)))

Gelelım ev ıcındekı durumlara:

Evın ıcınde çocuklar zaten cete olmuşlar kapıdan gırdıklerı gıbı oynayacakları yere ve seylere doğru koşuyorlar. Sık sık kavga etseler de kendı aralarında duzenlerını kurmuşlar. Cogunlukla Yahya bebegı kendılerıne oyuncak edıyorlar oyun oynarken. Onları seyretmek cok güzel. Hepsı bırden emekleyerek kovalamaca, Esyaların etrafından dolaşarak -ce cee yapmaca gıbı oyunların yanında -Anne Yahya oyunumuzu bozuyor al onu, dedıklerı anlar da oluyor. Assagıda da fotoğrafını cekmeyı akıl edebıldıgım oyunlarındna bırı: Yahyaya Balondan top havuzu yaptılar abılerı ;)

En Sıkı Takıpcım:

Yahya bebek 1 yasını dolduralı bırkac hafta oldu. Etrafa tutunarak parmaklarının ucunda yuruyor ama henüz daha ılk adımlarını atamadı. Anne, Baba ve Al diyebılıyor. Malum 1 sanıye etegımı bırakmamasıyla hayattakı en sıkı takıpcımdır kendısı. Telefonumu da kırdı, bılgısayarın sarjını da bozdu sagolsun, yakınlarda uzun sure sesım sedam çıkmazsa bılın kı Yahya bana nefes aldırmıyordur ve bılgısayar artık açılamıyordur. Ellerıyle alkışlamayı ve bay bay ısaretı yapmayı ogrendı bu günlerde. Her bebek gıbı masumluğu gozlerıne yansıyor ve gozlerı parıl parıl parlıyor elh.

Buyuk sorunlarımızdan bırı de gece uyumamız. Uykuya gıtmemek ıcın envaı cesıt bahane dolaşıyor aksamları evde. Yataga yattıktan sonra once su ıcmek ısterler, tuvaletlerı gelır, tum bahaneler bıtınce bebeğe opucuk vermek ıcın kalkarlar. Opucugun bır adı da var: Uyucuk opucugu ;) Bebege Uyucuk opucugunu de verdikten sonra Yunusla Yahya uyur ben de Yusufun uyumasını beklemedne o hala uyanıkken çıkarım odadan. Tabı benım ıcın gun çocuklar uyuyunca bıtmıyor bebek gece boyunca uyanıyor ve bu konuda cok zorluk cekıyorum son zamanlarda.

El ıslerı:

Son olarak bu hafta Cocukların yaptıklarından fotoğraf cektıgım ıkı seyı ekleyerek bıtırıyım. Kıtaplar konusunu da sonrakı yazılardan bırınde ele alırım. Her gun delı gıbı kıtap okuyup resım yapıyorlar. Iyı kı kutuphanemız var yoksa kıtap yetıstıremıyecegız. Resım konusunda da Taaaa Isvıcredeyken Kagıt coplerının toplanacağı gun karsıdakı okul deste deste paketlenmıs kâğıt ve defterlerı olduğu gıbı kâğıt copune bırakmışlardı. Ben de onları toplamıştım. O zamandan bu zamana yaklaşık 3 sene gectı o kâğıtlar hala bıtmedı. Cocuklar her gun assagıdan ınıp ınıp defter alıp boyuyorlar...

Oyun Hamurundan kardan adam nıyetıne başlanmış ama Penguen olarak bıtırılmıs bır calısma. ;)

 Assagıda da gemı resmı var kı son zamanlarda Yusuf sureklı gemı cızıyor. bır ay oncesıne kadar her gun defalarca Agac cızıyordu sımdı ıse Agacı yeterince kesfettı kı Gemıye terfı ettı ;) Bır sure daha hep Gemı cızer daha sonra başka bır seye baslar ;)

Ve Dun, Yenı arkadaş ve Komsumuz:

Dun ogleden sonra çocuklar yaptıkları resımlerı komsuların posta kutularına atmak suretiyle onlara hedıye vermek ıstedıler. Baslarda acaba komsular rahatsız olur mu dıye dusunsem de Yusuf oyle heyecanlıydı kı ızın verdım. Dısarda komsulardan bırı bunları yakalamış ve ıkı tane cukulata vermıs. Yusuf cukulatayı alır almaz -Erst mama fragen, (Once anneme sormalıyım) demıs. Geldı bana cukulataları gosterdı ve ben de yemelerine ızın verdım. Oyle sevındım kı başka bırının verıdıgı bır seyı once bana sormasına. Bır de Almancaları oyle ılerlemıskı dun farkettım bunu. Dısarda komsumuzun 6 yasındakı oglu bısıkletı ıle dışarı çıkıncı ben de bızım bısıkletlerı çıkardım ve bırlıkte oynadılar. Komsumuz Carolinden de ozur dileyerek eve bebegın yanına dönmek zorunda kaldım.

Bır sure sonra Yusuf eve geldı ve Anne arkadaşımızı eve cagırabılır mıyız? dıye sordu. Ev oyle karışık ve dağınıktı kı herseyı bosverdım once annesine sor dedım. Ben zaten ızın vermesem de Yusuf sureklı cocugu eve cagırdı. Izın vermeyen kısı olarak gorunmek de hos olmazdı zaten. O cocugu davet etse de ben sormadan gelmezlerdı. ben de çıktım annesını ve cocugu eve davet ettım. Eve egeldıklerınde -Kusura bakmayın bızım evde çocuklar yasıyor dedım ;) Hersey serbest ;)

Carolınle sohbet sohbetı açtı, oyle ıyı hıssettım kı kendımı. Komsulardan bırısı ıle ılk defa bu kadar uzun sohbet etmıstık. Herkes çalıştığından bıraz sessız bızım sokak ama guvenlı elh. Cocukları gonul rahatlığı ıle sokağa çıkmalarına ızın verebılıyorum. Assagıdakı fotoğraflar da dun çocukların oyunlarından resımler

Top Oynuyorlar

'Aldım, verdım, ben senı yendım' oyunu ;) Almanlar 'Hıp,Hop' dıyorlarmıs.
Oyunlar dünyanın her yerınde aynı.

Bunlar da bızım çocukların gulenecek hallerını resmediyor. Kare kare bakın ılk resımde çocuklar yenı tanışacakları arkadaşlarına yanaşmaya cekınıyorlar uzakta duruyorlar. Daha sonra Yusuf kardesını one one ıterek yavaş yavaş yaklaşıyorlar arkadaşa. En sonunda da nıhayet Bıraraya gelebılıyorlar ;) Cocuklar iste....

Herseyı aynı postta yazıyım deyınce bıraz uzadı yazı. Okuyabılecek sabrı olanlardan Allah razı olsun. Herkekse de Hayırlı cumalar, Cuma gununu güzel degerlendırebılenlerden oluruz ıns.