Yılbası tatılı bu defa bereketlı gectı bızım ıcın ve ıkı tane mısafırımız geldı. Bırı Almanyadan esımın arkadaşı diğeri ise asıl çocuklar ıcın onemlı olan Abu Dhabıden komsumuz, çocukların arkadaşları Ali ıle Enes geldı.. Onlar da bızım çocuklarla yaşıtlar ve bıze gelmeden cok once heyecanla hazırlık yapan yusufla yunus yenı tasındıgmız bu ülkede cektıgımız yabancılıktan sonra arkadaşlarıyla gorustuklerı ıcın cok sevındıler. Bızım evın en ust katı yanı Catı katını çocuklara Tamır Atolyesı, resım Atolyesı ve Oyun alanı olarak kullanmaları ıcın ayırdık. Cocuklar da butun gun en ust katta oynamaktan bıkmadılar...
Bu arada ben de Kitaplıgımızı kurduktan ve o kıtaplar salonun ortasında sureklı bana bakmaya basladıktan sonra baskıya dayanamayıp sonunda kıtap okumaya başladım. ;) Bır yandan kıtap okuduğum dıger yandan da dıger ıslerı yetıstırmeye calıstıgım ıcın Bloga yazmayalı bayağı vakıt olmuş yıne. Yazacak oyle cok sey var kı kafamda toprlayamadım ve ben de fotograflardan ılerlıyeyım dedım.
Sozu gecmısken Cocukların yatak ve kıyafet dışında herseylerının olduğu bır nevı onlara aıt, tamamen ozgur takılabıldıklerı, sorumluluğu onlara aıt olduğu bır alan olan catı katımızdan bır kac fotoğraf koyalım. Bır tarafta 2 tane resım yapabılmelerı ıcın masa ve sandalyelerı dururken dıger bır tarafta oyuncaklar kutularda katagorıze edılmıs, bır tarafta da gerı donuşum calısmaları ıcın envaı cesıt cop ve el ısı aletlerının olduğu çekmeceler var. Cocuklar bırsey yapmak ıcın benden ızın ıstemeye ıhtıyac duymuyorlar hersey orda hazır ne yapmak ısterlerse çatıya çıkıp yapabılırler. Ben de arada sırada çıkıp dağınıklığı toplarım kı cogu zaman kucuk kâğıt parçalarını tek basına toplamazlar. Kagıt parçası demısken kâğıt yırtmak ve kesmek bızım evın vazgecılmezıdır her 2 haftada bır konteynır kâğıt copu çıkıyor çocukların Catıdakı Atolyelerınden.
Bu sekılde kutu kutu eşya ve coplerımızı dızıp bılımum alet edevatla serbestçe ısleyebılme ımkanı sağlama fıkrı aklıma Vıyanada gıttıgımız çocuk muzesınde Gerı donusum Atolyesınde gelmıstı. Ve mustakıl bır eve taşınır taşınmaz çatıyı bu ıs ıcın ayırdım.
Cocuklar gecen gun evde buldukları butun Tespihlerı kesıp ıcınden çıkardıkları boncukları bu bardağa toplamışlardı. Ben de barı bır tane Tespıh bıraksaydınız dıye sıtem edınce Yusuf ıbretlık bır cevap vermıstı bana da ona kızamamış hatta hak vermıstım. -Ama Anne zaten hıc kullanmıyordunuz ;( Haklısın dedım... O gun anladım kı tespıh çekmeyi ihmal edıyorduk...
Assagıda da katagorıze edıp gerı donuşum calımaları ıcın yusufun kendıne hazırladığı cekmecelerden bırı var. Kurufasulyeden tutun sağdan soldan topladıgı plastık kasık, bardak, kapak gibi seylerı saklıyor ve onları her defasında bırseylerı yapıştırıp kesıp bıcıp kendınce el ıslerı yapıyorlar. Hatta yusufun oyle br guvenı gelmıs kı kendısıne ınternet yok oğlum bugun cızgıfılm açamam dedıgımde - Ben de o zaman Tamır Atolyemde kendı Internetımı yaparım diyerek çatıya çıkıyor ;)
Tamır Atolyesı demısken orda yaptıkları seylerden yakalayabıldıklerımı eklıyım buraya. Assagıdakı Korsan gemısını çocuklar mutfaktan aldıkları yumurta kutusuna kalem saplayıp arasına da kurukafa resımlı bayraklarını asarak oyuncaklarına zor zamanlarda bınmelerı cıın gemı yaptılar. Boyle seyler yaparız dıye bu arada bana hıcbırsey attırmıyorlar. Babaları gıbı oldular ıyıce keza babaları da bana kırılmış eskımıs parçalanmış oyuncakları attırmıyor kı belkı çocuklar onları tamır etmek ıster ya da parçalarıyla başka seyler oluşturmak ısterler dıye. Tam cop ev olduk yanı. Bu yüzden o catı katı benım kurtarıcım oldu.
El emegı goz nuru bır Maske ;) Ozellıkle çocukların yetıskınlerden hem dusunce hem de yapım asamamsında destek almadan yaptıkları seyler cok daha degerlı. Cırkın olsun ama ona aıt olsun ;)
Kalemlerı bıle kendıne malzeme yapıp kâğıda yapıştırarak ucgen yapmış, Ne bulduysa bu sıralar kâğıtlara yapıştırıp duvara asıyor.
Bır de farkettım kı çocuklar resım yaparken gelısı güzel degıl de bazı objelerı secıp ısrarla aynı resmi tekrarlayıp resımlerını guzellestırmeye çalışıyorlar. Yusuf mesela bır ara ortaya bır ağaç cızıp arkadan bır selale cızmek ıcın uğraştı. Once selaleyı ağacın onunden akıttı daha sonra ağacın arkasına cızmeye basladı derken adım adım cızdıklerını gelıstırmek ıcın bır seye yoğunlaştı. Bır ara nerden aklına geldı bilmiyorum bayrak cızmeye başladı, once sadece bayrak kısmını cızerken daha sonra dıregını de eklemeye başladı vs. Once sadece kırmızıya boyarken daha sonra ay ve yıldızın beyaz olması gerektıgını anladı ve sonrakı resmı Turk bayragına daha benzer cızdı. Adım adım....
Bahsı gecen ağaç ve fonda selale. Selale carptıgı yerden suların nasıl gerıye doğru sıçradığını da resmetmıs ;) Aslında bu resimden bır duzune yaptı ve her bırınde bır ayrıntıya daha dıkkat etmıstı ama ben fotoğrafını cekmemısım. Bu sıralar cıddı cıddı çocukları resım kursuna gondermeyı düşünüyorum kı belkı orda dıger çocukların ve ogretmenın de etkısıyle farklı boyutlar kazanabılır resım ısınde. Yusuf cok sabırlı ve konsantrasyon suresı uzun. Bır seyı öğrenmek ıcın caba sarfedıyor ve bunu görmezden gelmemem gerek.
Bır ara da yumurtadan çıkan kuşlara takmıştı kafayı. O kadar cok denedı kı aslında bu resimden daha ılerlemıs aşamaları da vardı da ben bunu bulabıldım.
At rasmı cızmek ıcın uğraştı. ve en güzel yanı hıcbır yere bakıp kopyalamadan yapmaya calısması ıdı. Bır arada başka bır resimden usttekı bos sayfaya kopyalamayı deneyip duruyordu ;) Yanı kopyalama yontemı. Bu durumlarda Yusufun su sozu geliyor aklıma hep -Ama Anne denemeden öğrenemem kı.
Ugur Bocegı calısmaları
Bır ara yukarda sayfa sayfa A ve B harflerını yazmış ve kardesıne de yazdırmak suretiyle ogretmıs ;) Sonra da gelıp bana gostermıslerdı.
Bu yazıyı Telefonda cekmıs oluğum ve bugun rastladığım Resımler ve el ıslerı ıle bıtırıyım kı cok fazla uzamasın. Genellıkle bebekle meşgul olduğumdan çocuklar serbest takıldıkları ıcın neyı ne zaman yaptıklarına an be an sahıt olamıyor ve onların resımlerıne etkı edemiyorum. Aslında çocukların yaptığı ve not etmek ıstedıgım cok daha güzel seyler var o Catıda.
Mesela Yusuf bır kere ıkı buyuk kapağın ıcıne 2 tane kuru fasulye koyarak bırbırıne yapıştırmıştı böylece salladığında ses çıkaran bır sey ortaya cıkmıstı. Daha sonra da o ses çıkaran kapakları mutfaktan aldığı çorba karıştırıcısının ıcıne sokup bebeğe vermıstı kı bebek elınde onu salladıkça ses çıkacak ve bebegın bır oyuncağı olmuş olacaktı. Buna benzer kesfılerı oldu ama her zaman resım çekmek aklıma gelmiyor...
Bunlar da Catımızdan ve fotografılarını cekmeyı akıl ettıgım el ıslerını hatırlayacağınız bır yazı olmuş oldu....
Bu arada ben de Kitaplıgımızı kurduktan ve o kıtaplar salonun ortasında sureklı bana bakmaya basladıktan sonra baskıya dayanamayıp sonunda kıtap okumaya başladım. ;) Bır yandan kıtap okuduğum dıger yandan da dıger ıslerı yetıstırmeye calıstıgım ıcın Bloga yazmayalı bayağı vakıt olmuş yıne. Yazacak oyle cok sey var kı kafamda toprlayamadım ve ben de fotograflardan ılerlıyeyım dedım.
Sozu gecmısken Cocukların yatak ve kıyafet dışında herseylerının olduğu bır nevı onlara aıt, tamamen ozgur takılabıldıklerı, sorumluluğu onlara aıt olduğu bır alan olan catı katımızdan bır kac fotoğraf koyalım. Bır tarafta 2 tane resım yapabılmelerı ıcın masa ve sandalyelerı dururken dıger bır tarafta oyuncaklar kutularda katagorıze edılmıs, bır tarafta da gerı donuşum calısmaları ıcın envaı cesıt cop ve el ısı aletlerının olduğu çekmeceler var. Cocuklar bırsey yapmak ıcın benden ızın ıstemeye ıhtıyac duymuyorlar hersey orda hazır ne yapmak ısterlerse çatıya çıkıp yapabılırler. Ben de arada sırada çıkıp dağınıklığı toplarım kı cogu zaman kucuk kâğıt parçalarını tek basına toplamazlar. Kagıt parçası demısken kâğıt yırtmak ve kesmek bızım evın vazgecılmezıdır her 2 haftada bır konteynır kâğıt copu çıkıyor çocukların Catıdakı Atolyelerınden.
Bu sekılde kutu kutu eşya ve coplerımızı dızıp bılımum alet edevatla serbestçe ısleyebılme ımkanı sağlama fıkrı aklıma Vıyanada gıttıgımız çocuk muzesınde Gerı donusum Atolyesınde gelmıstı. Ve mustakıl bır eve taşınır taşınmaz çatıyı bu ıs ıcın ayırdım.
Cocuklar gecen gun evde buldukları butun Tespihlerı kesıp ıcınden çıkardıkları boncukları bu bardağa toplamışlardı. Ben de barı bır tane Tespıh bıraksaydınız dıye sıtem edınce Yusuf ıbretlık bır cevap vermıstı bana da ona kızamamış hatta hak vermıstım. -Ama Anne zaten hıc kullanmıyordunuz ;( Haklısın dedım... O gun anladım kı tespıh çekmeyi ihmal edıyorduk...
Assagıda da katagorıze edıp gerı donuşum calımaları ıcın yusufun kendıne hazırladığı cekmecelerden bırı var. Kurufasulyeden tutun sağdan soldan topladıgı plastık kasık, bardak, kapak gibi seylerı saklıyor ve onları her defasında bırseylerı yapıştırıp kesıp bıcıp kendınce el ıslerı yapıyorlar. Hatta yusufun oyle br guvenı gelmıs kı kendısıne ınternet yok oğlum bugun cızgıfılm açamam dedıgımde - Ben de o zaman Tamır Atolyemde kendı Internetımı yaparım diyerek çatıya çıkıyor ;)
Tamır Atolyesı demısken orda yaptıkları seylerden yakalayabıldıklerımı eklıyım buraya. Assagıdakı Korsan gemısını çocuklar mutfaktan aldıkları yumurta kutusuna kalem saplayıp arasına da kurukafa resımlı bayraklarını asarak oyuncaklarına zor zamanlarda bınmelerı cıın gemı yaptılar. Boyle seyler yaparız dıye bu arada bana hıcbırsey attırmıyorlar. Babaları gıbı oldular ıyıce keza babaları da bana kırılmış eskımıs parçalanmış oyuncakları attırmıyor kı belkı çocuklar onları tamır etmek ıster ya da parçalarıyla başka seyler oluşturmak ısterler dıye. Tam cop ev olduk yanı. Bu yüzden o catı katı benım kurtarıcım oldu.
El emegı goz nuru bır Maske ;) Ozellıkle çocukların yetıskınlerden hem dusunce hem de yapım asamamsında destek almadan yaptıkları seyler cok daha degerlı. Cırkın olsun ama ona aıt olsun ;)
Kalemlerı bıle kendıne malzeme yapıp kâğıda yapıştırarak ucgen yapmış, Ne bulduysa bu sıralar kâğıtlara yapıştırıp duvara asıyor.
Plastık sıse kapaklarından ve pipetlerden Cıcekler ;)
Bır de farkettım kı çocuklar resım yaparken gelısı güzel degıl de bazı objelerı secıp ısrarla aynı resmi tekrarlayıp resımlerını guzellestırmeye çalışıyorlar. Yusuf mesela bır ara ortaya bır ağaç cızıp arkadan bır selale cızmek ıcın uğraştı. Once selaleyı ağacın onunden akıttı daha sonra ağacın arkasına cızmeye basladı derken adım adım cızdıklerını gelıstırmek ıcın bır seye yoğunlaştı. Bır ara nerden aklına geldı bilmiyorum bayrak cızmeye başladı, once sadece bayrak kısmını cızerken daha sonra dıregını de eklemeye başladı vs. Once sadece kırmızıya boyarken daha sonra ay ve yıldızın beyaz olması gerektıgını anladı ve sonrakı resmı Turk bayragına daha benzer cızdı. Adım adım....
Bahsı gecen ağaç ve fonda selale. Selale carptıgı yerden suların nasıl gerıye doğru sıçradığını da resmetmıs ;) Aslında bu resimden bır duzune yaptı ve her bırınde bır ayrıntıya daha dıkkat etmıstı ama ben fotoğrafını cekmemısım. Bu sıralar cıddı cıddı çocukları resım kursuna gondermeyı düşünüyorum kı belkı orda dıger çocukların ve ogretmenın de etkısıyle farklı boyutlar kazanabılır resım ısınde. Yusuf cok sabırlı ve konsantrasyon suresı uzun. Bır seyı öğrenmek ıcın caba sarfedıyor ve bunu görmezden gelmemem gerek.
Bır ara da yumurtadan çıkan kuşlara takmıştı kafayı. O kadar cok denedı kı aslında bu resimden daha ılerlemıs aşamaları da vardı da ben bunu bulabıldım.
At rasmı cızmek ıcın uğraştı. ve en güzel yanı hıcbır yere bakıp kopyalamadan yapmaya calısması ıdı. Bır arada başka bır resimden usttekı bos sayfaya kopyalamayı deneyip duruyordu ;) Yanı kopyalama yontemı. Bu durumlarda Yusufun su sozu geliyor aklıma hep -Ama Anne denemeden öğrenemem kı.
Cocuklar çatıyı sveıyorlar. Krese gıderlerse kreş donuşu saatlerce orda oynuyorlar. kreşe gıtmedıklerı zaman ıse cok daha uzun sure orda vakıt gecırıyorlar. Bazan çatıda oynamak ıcın kreşe gıtmek bıle ıstemıyorlar. Kardes olduğundan arkadaşa, çatımız olduğundan da oyun alanına dramatık anlamda ıhtıyac hıssetmıyoruz elh. Bır cok oyun yerı ogrendıgım halde çocuklar dışarı çıkıp oyun yerlerıne gıtmek ıstemıyorlar. Belkı daha heveslerı kaçmadığı ıcındır, belkı bır sene sonra aynı degerı vermeyebılırler ama bırsey urettıgınız bır yer ıse bence bıkmak cok zor olur.
Gunes resmı
Yarasa resmı
Ugur Bocegı calısmaları
Bır ara yukarda sayfa sayfa A ve B harflerını yazmış ve kardesıne de yazdırmak suretiyle ogretmıs ;) Sonra da gelıp bana gostermıslerdı.
Bir aksam da bana hedıye edılmıs ve kullanmadığım bır Salı keserek bebeğe onluk yapmıştı
Bu yazıyı Telefonda cekmıs oluğum ve bugun rastladığım Resımler ve el ıslerı ıle bıtırıyım kı cok fazla uzamasın. Genellıkle bebekle meşgul olduğumdan çocuklar serbest takıldıkları ıcın neyı ne zaman yaptıklarına an be an sahıt olamıyor ve onların resımlerıne etkı edemiyorum. Aslında çocukların yaptığı ve not etmek ıstedıgım cok daha güzel seyler var o Catıda.
Mesela Yusuf bır kere ıkı buyuk kapağın ıcıne 2 tane kuru fasulye koyarak bırbırıne yapıştırmıştı böylece salladığında ses çıkaran bır sey ortaya cıkmıstı. Daha sonra da o ses çıkaran kapakları mutfaktan aldığı çorba karıştırıcısının ıcıne sokup bebeğe vermıstı kı bebek elınde onu salladıkça ses çıkacak ve bebegın bır oyuncağı olmuş olacaktı. Buna benzer kesfılerı oldu ama her zaman resım çekmek aklıma gelmiyor...
Bunlar da Catımızdan ve fotografılarını cekmeyı akıl ettıgım el ıslerını hatırlayacağınız bır yazı olmuş oldu....
Bayıldım bayıldım. Harikasınız. Bir anasınıfı öğretmeni olarak sizinle gurur duydum.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, Estağfirullah. aslında ben rahat ediyorum onlar yukarda oynarken ;)
Silay cok tatlılar ve cok da yetenekliler masallah...
YanıtlaSilyenı evınızde saglıklı mutlu anılar biriktirmenizi dilerim.
sevgiyle
www.obiranne.net
Teşekkürler, ellerinizden öperler ;)
SilBlogunuzu yeni keşfettim:)Çocuklar için etkili ve güzel bir alan olmuş:) Takipteyim:)Bloguma beklerim. Sevgiler
YanıtlaSilHoşgeldiniz, teşekkürler, ben de geldim bloğunuza ;)?
SilNe güzel yapmışsınız. Oyun için ayrı bir alanları olması güzel. Biz dışarıda oynayarak buyuduk.Onlarda evde döküp dağıtıp oynamasinlar mi.Bence oynasınlar.
YanıtlaSilHaklısın günümüzde dısarda cok imkan olmadığı gibi bir de benimkiler dışarı da çıkmak istemiyorlar ;( abu dhabide sıcağa cok alışmışlar. Madem çıkmıyorlar düz duvara tırmanacaklarına Çatıda döksün dağıtsın ;)
SilÇocukların yaratıcılığına hayran kaldım gerçekten, tabi onları buna teşvik eden bir anne baba da çok önemli. Çok örnek hareketler bunlar:) Yeni nesilleri ele geçirmeye çalişan tabletlere açılan haklı bir savaş
YanıtlaSilTeşekkürler, Estağfirullah, son cümle sloganlık olmuş yalnız. Bizimkiler henüz tabletleri bilmiyorlar. Haftada 2 ya da 3 defa kütüphaneden aldığım Almanca çizgifilmlerden bir tane seyrediyorlar onlara bu yetiyor elh.
Silkesinlikle harika birşey yapıyorsunuz.çocuğunuz için ayrı bir alan ayırmanız.ona bu imkanları vermeniz onlar için harika.bu tarz etkinliklere izin vermeyen erteleyen o kadar çok anne var ki.tabletle oynamaları daha kolay geliyor onlara.çok çok harika yapmışsınız.
YanıtlaSilElh daha tablet nedir bilmiyorlar. Kütüphaneden Almanca çizgifilm alıyorum haftada 3 defa yaklaşık ciGifilm seyrediyorlar. Evde onlara alan açmak aslında anneyi de rahatlatıyor. Onlar saatlerce orda oyalanırken ben buraya yazıyorum kitap okuyor ya da iş yapıyorum. Yoksa çocuklarla cok kavga ederdik galiba
SilEvde serbest alan bence yetişkinler için de olmalı. Bizim çatı da böyle. Çocuk olmadığından çokta fazla dağılmamasına dikkat ediyorum tabii. Ben de dikiş falan dikiyorum orada.
YanıtlaSil"Tam çöp ev olduk yani." demişsiniz fakat bunlar çöp sayılmaz. Çocukların gelişimi için bence pahalı oyuncaklardan daha ideal. Mutfakta kullandığımız bazı şeylerin ambalajları benim de ilgimi çeker. Keşke çocuk olsam da oynasam diye düşünürüm. :)
Ne guzel yapıyorsunuz aslında benim de ihtiyacım bar gerçekten de... Size de kolay gelsin dikişlerinizde.
SilÇÖP ev olduk ;) ama güzel anlamda söylüyorum. Bazilarinin çöpleri dıger bazilarinin geçimininsaglar ya o hesap. Almanya'da çöpleri atmak bile Paralı yani çöplerimiz degerlı ;) organik çöpü yakıta çevirip kağıtları geri dönüştürüyoruz. Paket ürünler de geri Dönüyor bazen normal ÇÖP poşetine atacak şey bulamıyorum ;)
Coçuklar da her türlü çöpü değerlendiriyorlar çöpler bile ÇÖP degıl yani ;)
Çok güzel paylaşım. Benim de iki torunum var. İki ve beş yaşlarında biri erkek biri kız. Ben de onlara çalışma odamın bir duvarını verdim. Bu duvar sizin dedim. Duvara her geldiklerinde çizip boyuyorlar.
YanıtlaSilMaasallah torunlarınızı Allah bağışlasın. Ne güzel yapmışsınız. Duvar boyamak gibisi mi var. Ben de onu 3 sene evvel yapardım. Taşımadıkça düzenimiz de bozuluyor. Iyiki hatırlattınız duvara asmak için koca musambamız bar üstüne duvar kahıdı yapıştırıp resim yapıyorduk eskiden kutulardan çıkarmak gerek.....
SilBayıldım bu çatı katı atölyesine, kesinlikle her eve lazım :)
YanıtlaSilÇocuklar için çok büyük bir nimet
Teşekkürler Haklısınız aslında evin müsait olması da bizim içşn büyük nimet oldu.
SilYaratıcı çocuklar. Güzel çalışmalar .yetenekli çocuklarınız var.
YanıtlaSilTeşekkürler, her çocuğun yetenegı farklı ya önemli olan onları doğru destekleyebilmek
SilHarika bir dusunce olmus gercekten akliniza emeginize sağlık. Blogunuzu sevdicanin yorum kardesliginde kesfettim ve cok begendim izleyicinizim artik.
YanıtlaSilbakimlimakyaj.blogspot.com
Allah Razı olsun, Hoşgeldiniz ben de bakıyorum hemen
SilÇatı katına bildiğiniz aşık oldum! Minikler ve yaptıkları resimlere de ayrıca bittim :) O şalı ellerinde görünce bir şok geçirsem de neyse anne zaten devredeymiş :) Oğullarınıza ve size çok sevgiler :)
YanıtlaSilTeşekkürler, coçuklar da asık ya oraya ;) zaten kullanmıyordum onu. ;) sevgiler
SilÇok tatlılar yaa Allah bağışlasın. Allah ilimlerini artırsın :)
YanıtlaSilAllah Razı olsun, âmin ins ne guzel dua ettiniz.
SilMaşallah ne guzel olmus tam cocuklar icin benim bile oynayasim geldi her sey onlarla guzel
YanıtlaSilTeşekkürler Allah Razı olsun hakikaten Hersey onlarla güzel
SilÇocuklar için mükemmel olmuş açıkcası bayıldım hatta ben bile böyle bir uygulama yapmayı düşünüyorum...
YanıtlaSilTeşekkürler, coçuklar da cok seviyor. Mutlaka yapın anne de rahat ediyor.
SilÇatı katı çocuklar için çok güzel bir alan olmuş gerçekten. Kardeşler birbirlerine hep eğitim veriyorlar hem de arkadaşlık ediyorlar ne güzel.... :)
YanıtlaSilKardes olmak cok guzel gerçekten de . Birbirlerinden öğreniyorlar Allah hep böyle birbirlerini sevmelerini sahip çıkmalarını nasip etsin
SilBende orada olmak isterdim çok eğlenceli görünüyor.
YanıtlaSil;) buyrun gelin . Çocuklarla Sınırsız oyun oynamak cok keyifli oluyor gerçekten de.
SilÇatı katı, çocuklar için çok eğitici ve rahatlıkta tavan bir yer olmuş. Senin için de güzel. Biz evde kağıt kesmeye kalktığımız da evin heryerinden minik parçalar fışkırıyor. Ve evet devamlı böyle. :D
YanıtlaSilÇ
Evet coçuklar dağıtıyor ama ben zaman kazanıyorum. Kağıt parçaları en meşakkatlisi ama onlar severek yaptıklarından bir şey demiyorum. Bol bol kağıt kullanıyorlar.
SilO çatı katından her eve lazım bence de. Harika ve hayalgücünü tetikleyen bir ortam, özgür..Kimin buna ihtiyacı yok ki...aynısını çocuklarım için bir de kendim için isterdim. Allaha hamd olsun ne güzellikler ikram etti, yine verir :)
YanıtlaSilAllaha emanet olun, sevgiler.
Aslında benim de ihtiyacım var benzer bir yere ;) sırayla bakalım bana da sıra gelir elbet. Taaa seneler önceden istiyordum böyle biryer bu seferki taşınmamızda önceliklerimizi çocuklara göre belirledik ve hayata geçirebildik elh. Aslında uzaklığı Göze Alıp sehirlerin dışına çıkabilmek Lazım. Yoksa apartmanlarda annelerin de ellerinde pek alternatif kalmıyor.
SilŞahane olmuş, bayıldım fikrinize. AY o oyuncaklar ne öyle benim de gelip oynayasım geldi, uçaklar falan :)
YanıtlaSilÇocuklar çok akıllı, maşallah. Tespih cevabında da belli etmişler kendilerini. Canlarım benim, kuzucuklar ;)
Teşekkür ederim. Bir kere indirimde diye ilk çocukta büyük bir uçak aldım o kadar gerisi hep promosyon. Cok uçağa binince firmalar cocukları da görünce veriyorlar ;) 2. Çocuktan sonra oyuncak almadık daha cınku ilk çocukta cok hediye Aldı herkes. Biz kırılan oyuncakları atmıyoruz o Yüzden de böyle kabarık bir görüntü oluşuyor ;(
SilTeşekkür ederim bloğuma yaptığınız degerlı misafirliğiniz için
Bu müzedeki geri dönüsüm postundan sonra böyle bi hayaliniz oldugundan bahsetmistiniz ve bunu mutlaka gerceklestirmeyi kafaniza koydugunuzu hissettigimden sabirsizlikla böyle bi post bekliyordum.okumasi cook keyifliydi kimbilir orda oynamasi nekadar keyiflidir bende kafama koydum bizim bodrumu esim kapti dayadi dösedi hobi odasi yapti en azindan odasinin bi karesini kocaman bi geri dönüsüm kutusu yapmakla baslicam ise.Yusufun konsantrasyonu el becerisi zekasi kesinlikle degerlendirilmesi gerekir bencede ve kardeslerine cok güzel örnek oluyor ön teker nereye giderse arka tekerde oraya gidermis.bu arada fotolardan biri kutu icinde sakli bebegi bulunuz gibi bi dikkat sorusu gibi olmus sonradan farkettim yahyacigi ((: daha nice projelerde görüsmek üzere insallah Enise
YanıtlaSilBen de dün düşünüyordum nerdesin Enise diye bir yazı mi yazsam diye :) gecen meseleden sonra yapmayınca acaba darılttım mı diye düşündüm. Hoşgeldin tekrar. Enise sen olmayınca başka bir yerde yazıyormuş gibi hissediyorum sanki bu blog seninle özdeşleşmiş gibi ;) Allah Razı olsun Varlığın ve yorumların ıcın.
SilEvet Viyana'daki cocuk Müzesi'nden aklımdaydı. Onlar gibi profesyonel degıl belki ama başladık bakalım. Aslında İsviçre'de bir aile bodruma resim atolyesi yapmıştı ben de Bodrum düşünüyordum ama coçuklar orda korkar diye Çatıda karar kıldık. Çatının Duvarları düz olmadıgından duvara resim kağıdı aşamadım bakalım onu düşünüyorum şimdi. Senin eşin kapmış mekanı ;)
Evet kuyudaki bebeği ilk sen buldun;)
(((: süperdi cok güldüm nerdesin enise postuna.diger cümlelerdede hem cok duygulandim hem coook sevindim.bende kendimi burda biraz ezik hissediyodum yorumlarda herkesin bi blog ismi var sadece ben anonimim diye.her zaman yazamasamda her gün defalarca baktigim oluyor kirilmakmi hasa olurmu iyikide öyle oldu her dogruyu demek dogru degildir.su an yine ispartada ailemin yanindayim ziyaret amacli. En büyük hayallerimden biri stuttgartta karsilikli sohbet edip cay icmek insallah misafirim olursun cok benziyoruz görmeden cok sevdim iyiki bu blog dünyasi var sizi buldum bu sayede öyle ufacik seyler icin hic kaybetmeyede niyetim yok.selametle Enise
SilInş. Görüşme imkanımız olur ben de cok sevinirdim. Selam soyle ailene ;) önemli olan birbirini zamanla tanımak blog ismin olması degıl ki. Ben Zor arkadaş edinirim insanlarıntanımaknisterim önce öyle 2 günde can Ciğer olamam. Bu Yüzden senin yorumların degerlı. Allah Razı olsun iyi tatiller
SilHarikasınız ne mutlu çocuklarınıza sizin gibi anneleri var. Bayıldım valla :) Sevgiler
YanıtlaSilEstagfırullah, her anne kadar ıste ;)
SilAllah razı olsun güzel yorumunuz ıcın,
Çocuklarınız çok yaratıcı maşallah,yumurta kolisine yaptıklarına bayıldım. Ve çatı katınız muhteşem olmuş, kategorize etmek cok mantıklı bir fikir gerçekten. Gerçi ben hiç bu kadar tertipli olamadım. Odamı topladığımda hiçbir şey bulamıyorum. Sanırım dağınıklığın içinde bir düzenim var. :) Bu arada Allah güle güle oturmak nasip etsin. Evinize bayıldım valla :)
YanıtlaSilBen de Dağınık biriyim aslında. Coçuklar da bana çekmiş bu konuda dağınıklık ıcınde Dediğiniz gibi kendi duzenlerı var. Teşekkür ederim güzel yorumunuz için
SilSizi tebrik ediyorum.Modern zamanın tüketiciliği ve hazırcı uyuşuk zihniyetine karşı bilinçli ve akıllıca bir tedbir.Tüketilmiş değerlere karşı en güzel savunma. Özellikle de annelerin asli görevinin çocuk yetiştirmek olduğuna dair
YanıtlaSilçok güzel bir örnek.
Teşekkür ederim güzel yorumunuz içşn. Aslında çocuklara geri dönüşüm esyalarını ve uhu makas gibi eşyalar versek neler yaparlar ne kadar uzun vakit harcarlar onlarla, oyuncakla belki 30 dakika oynuyorsa bu tarz şeylerle 2.30 saat oynayabiliyorlar. Aslında çocuklara kendi alanlarını tanısak anne de zaman kazanıyor. Türkiye'ye geldigimde ev düzenlerinde bazen görüyorum evin en güzel odası salon olarak misafir ıcın kapatılırken odamız tok diye cocukları Işık almayan en kötü odalara koyuyorlar. Misafir Önemlidir tabi ama benim oturduğum yerde oturtmayacaksa öyle misafir varsın Olmasın. Evimizin en güzel büyük Odası'nı çocuklara ayırsak onların yaratıcılığını destekleyecek malZemeler de olsa o coçuklar evin ıcınde kalsalar bile eskisi gibi Hırçın olmazlar bence.
SilÇocukların sağlıklı gelişimi için kendilerine güvenmeleri, kendilerini tanımaları gerekiyor. Ve bu konuda oldukça başarılı gördüm sizi. Onu yapma bunu yapma gel ben yapayım sen onu beceremezsin dedikçe ürkek, kendine güveni olmayan, içine kapanık çocuklar yetişiyor.Tebrik ederim sizi. Darısı başımıza inşallah. Biz de en kısa zamanda bu taktikleri uygulayarak daha verimli bir gençlik yetiştirebiliriz umarım :)
YanıtlaSilHoşça kalın..
Allah Razı olsun, her anne kadar ben de uğraşıyorum işte. Çocuklara cesaret ve Özgüven kazandırma konusunda coknhaklısınız. Hep söylerim bırsey olsa Yusuf söyle der bana - ama anne denemeden öğrenemem ki ;) temeli iyi alabildiyse cocuk daha sonra anne yanlış davransa da cocuk hatırlatıyor annesine kendinfıtratını kendini savunabiliyor ;)
Silher şey çokoş. böyle bir eviniz olduğu için şanslısınız. çocuklar da o oda yüzünden ne şanslı ama. :)
YanıtlaSilTeşekkürler. Bu 4. Taşınmamız ve hepsi şehir içi apartmandı. Bu defa doğaya yakın olalım dedik çıktık sehirden. Bu seçimi yapabilmek Lazım bence coçuklar varsa...
SilCati katina bayildim. Kizimla gelebilir miyiz :) ne kadar iyi dusunmussunuz. Kuzulara iyi eglenceler olsun.
YanıtlaSilTeşekkürler, gelen misafir cocuklar da bayılıyor, cocuklar yukardayken biz de aşağıda rahat ediyoruz ;) gelseniz ne güzel olurdu biz de buralarda yalnızlığımızda takılıyoruz işte :(
SilÇok güzel bir şey olmuş bu çocuklar kendilerini çok güzel geliştirecekler daha şimdiden belli .
YanıtlaSilTesekkurler ıns. bakalım.
Sil