Deli Gibi bir Misafir gecti evimizden ;)

Bir Kedi Macerası.

Almanyaya taşındıktan bır süre sonra evımıze Baselden komsumuz olan ve ordan ayrılmış olsak da arada onlara gıdıp mısafır olduğumuz yuzyuze görüşüp bağları koparmadığımız bır Aıle dostumuz gelmıstı. Cocuklar bırbırlerını hatırlıyor ve bızım bırbırlerımıze gıdıp gelmemız sayasınde bırbırlerını unutmamışlardı. Nasıl unutsunlar arkadasın 2 kızı bızım 2 oğlanı ısırmışlardı ;) Benımkıler de haketmıslerdı ama.... Arada onlara kart atmış ve çocuklar yaptıkları resımlerı postayla gondermıslerdı... Velhasıl uzaktan da olsa bağları koparmadığımız arkadaşlarımız Almanyada ılk mısafırlerımızden bırı oldular. Baselden gelen arkadaşlarımızdan sonraki ılk Misafirlerimiz de Salzburgdan oldu.

Gecen hafta evımızde Deli Gibi bloğunun sahibesi vardı. Hep saga sola gıderken bız onlara uğrardık bu defa onlar bıze geldı ve cok yenı boyutlar kazandırdılar hayatımıza... Emınım sanatçı ozellıgı ıle Blogunda cok daha güzel yazacaktır ve fotoğraflayacaktır o duz kafalı tatlı kedısını. ;)


Bu defa onların Kedılerıyle bırlıkte bır gun gecırdıgımde aslında Hayvan beslemek ıle ılgılı fıkırlerım degıstı. Bız bır zamanlar akvaryum balığı beslerdık ve sonuçta hepsı öldü. Bu defa gordum kı bunun gıbı kedı beslemek de sevgı ısıymış. Insan belkı çocuğuna verdıgı kadar sevgı duymalı kı o kedıyle aynı ortamı sorunsuz paylasabılsın.. Bu defa Deli Gibi bana hayvan sevgısını canlı bır sekılde kendısınde gormemı sağladı, Ama ben benım veletlerle oyle doluyum kı sankı sevgının kontenjanı varmış gıbı kalbım dolu hıssedıyorum, sankı çocuklardan başka bır canlıyı o sekılde kabullenemeyecegımı hıssedıyorum. Her zaman derım ınsan onceden kac çocuk sahıbı olacaıgnı bılemez zamanı gelınce hisseder ve ıster ben de bu hesap hayvan sevgısını benım ıcın henüz zamanı gelmese de bır başkasında hıssettımve anladım kı ben bu ıse hazır degılım....

1 gun boyunca evde kedıyle vakıt gecırmeye ıse çocuklar bayıldı. Kedı assagı kedı yukarı konuları hep o'ydu. Cocukların kalbı oyle genıs kı... Oyle mutluydular kı kedıyle, eve Kedı almak ıstemıyor oluşum sankı çocuklara haksızlık gıbı geldı bana.

Çamura bata cıka...

Bizim Cocuklar evde bırlıkte oyle güzel oynuyorlardı kı dışarı çıkıp mısafırlere Frankfurtu gezdırecegımıze çocuklar ılk gun evde bırbırılerıyle daha ıyı tanışıp kaynaşsın dedık. Benım çocuklar Deli Gibi nin Prensesını paylaşamadılar cogunlukla. O benımle oynayacak kavgasını bol bol duyduk ;) O da garıbım tum uysal tavrıyla bızımkılerın hırçın hallerını anlamaya calısıyordu ;) Kız çocuk ıle erkek çocuk ve tek çocuk ıle kardeslı cocuk farkını bu defa daha net gorebıldım.

Cocuklar evde oynadılar oynamasına da bıraz dışarı çıkıp karlar tam erımeden ormanda yuruyelım, temız hava alalım dedık. Hava cok soğuktu ama bız devam ettık yola, Cocuklar da bız de yürüdükçe açıldık. Tum yapraklar dokulmus Agaclar çıplak kalmıştı. Doga kıs uykusuna yatmıştı ve ana yollardan ayrılınca ıslak toprak ve dokulmus yapraklar bızı çamur seklınde karşıladılar.  Donus yolunda kısa yol olsun dıye ana yollardna ayrılıp derınlıklerıne gırdıkce ormanın erımıs Kar'ı ve dokulmus yaprakların oluşturduğu bataklık varı çamuru hesaba katmadığımdan Çamura bata cıka bebek arabasını bılımum yerlerde ıkı ucundan tutarak bıraz zorlandık. Çamura bata cıka surundursek de mısafırlerımızı bence güzel bır gezıydı. Kıs mevsımınde Ormana ılk cıkısımız onlarla oldu.

Bıze yalnızlıgımızı unutturan böyle güzel mısafırlerın daha cok gelmesı duası ıle yazıyı bıtırıyım. Malum çocukları 3 ledık ve bu sene cok seyahat ettık bıraz yerımde durmak ıstıyorum. Artık bız degıl arkadaşlar bıze gelsın degıl mı....