Mucize - R. J. Palacio

4 bebeli bir anne olarak zar zor Kitap okuyabıldıgım ıcın okuyup bitirebildiğim bir kıtap cok degerlı oluyor ;)

'Mucize' Sanırım bu senenın basından berı okuduğum ılk kıtap oluyor. Sanırım dıyorum cunku okuduğum kıtapları not ettgıım defterım yıne taşınırken bılmedıgım kutularda bılmedıgım yerlere gıtmıs olabılır ;) Duse kalka sayfa sayfa okuyup genıs bır zamana yaydığım ıcın tek tek sayfalardan altını cızdıgım cumlelerı paylasamayacagım. Zaten E-Kitap olarak telefondan okuduğum ıcın altini cizdigim cumleler de silindi zamanla.

Bu kıtabı başka bloggerlarda görünce kafama yazmıştım okumayı. Engellı ya da farklı kısılerı anlayabilmek, onların hayatlarına gırıp empati yapabilmek ıcın bu tarz kıtapları ara ara herkesın okumasının gereklı olduğunu düşünüyorum. Özellıkle de annelerın! Kıtabın kahramanı 5. sınıfa yenı başlamış August ıdı. Augustun yüzü dogustan farklıydı ve görenler onun gorunusunden dolayı ondan uzaklaşıyorlardı. Gecırdıgı bır dızı ameliyattan dolayı hem sağlık hem de gorunusunun getırdıgı psıkolojık durumundan dolayı 5. sınıfa kadar okula gıtmemıs. 5. sınıf yasina geldiginde okula gıtmeye karar verince basliyor macera. Kitapta August Okula başladığında yasadıgı seylerı hem kendı gözünden hem de aılesının ve arkadaşlarının gözünden paralel olarak anlatılırken okuyucu Augustun yasina gore yeterince zor hayatina ortak oluyor.

Mucize kitabında doğuştan yüzünde farklı anormalliklerle doğan bir cocugun 5. Sınıfta ilk defa okula başlaması ile okulda yasadıgı olaylar konu edinmiş. Ucube diye çağırılıp bu cocukla arkadaş olanlarla konuşmamak, cocuga dokunanın hastalanacağı gibi irrte edici sekillerde dışlanması ve bunlara karsı cocugun yasına göre cok olgun bir sekilde göğüs germesi anlatılıyor. Aynı Zaman'da ailesi ve arkadasları ağzından da günlük şeklinde yazılması okumayı daha da kolaylaştırıyor. Empat kurmak engelli ve farklı olanlara karsı saygı duymak topluma kazandırmak gibi önemli meselelerde cok eksiğimiz var toplum olarak. Bu tarz kitapları okumamız bu yüzden elzemdir.

Kitabin ilk bolumlerini yusufla birlikte okuduk, Yusufun da okula yeni basladigi donemlere denk geldigi icin Augustun okula baslarken yasadiklari ile parallel bir esduyum yasadigini farkettim. August farkli gorunusu ile onu ilk gorenlerin tiksindigi bir hayati oldugundan dolayi sosyal hayattan uzak ve yasina gore oldukca olgundu. Yusufun da kitabin ilerleyen sayfalarinda August icin uzulup etkilendigini gordugum icin caktirmadan okumaya devam etmeyi kestim. Belki biraz daha buyudugunde (mesela kitaptaki gibi 5. sinif yasina geldiginde) kendisi okur.


Baslarda okula baslamanin cocuklar uzerindeki zorlugunu ve okulsuz zamanlarda cocuklarin yasitlarina gore daha ozgur ve hizli ogrenebilecegini gosterse de kitap, sonlara dogru her turlu psikolojik ve fiziksel zorlamalara ragmen okulda kalip o yasta istemedigi ortamlara maruz kalarak yine de okulu bitirmeyi bir basari gibi sunmus. Oysa August 5. sinifa kadar evde kendi kendine ogrenmis, ilk defa 5. sinifta okula basladigi halde sinif arkadaslarina nazaran cok daha bilgili idi. Okula ilk basladiginda 5. sinifa kadar evde kaldigi icin hicbirsey bilmedigini dusunen cevresini sasirttigini goruyoruz. Hatta arkadaslari Augusttan kopya bile cekiyorlar :) Bizim de ev okulu gundemimizden dolayi kitaptaki bu vurgu benim bayagi ilgimi cekti.

Yukarda da yazdigim gibi telefondan ve yaklasik 5 ay gibi bir surede bitirebildigim icin ilk zamanlar bazi sayfa ve cumleleri isaretlesem de zamanla telefonun hafizasindan silindiler. Size kitaptan alintilar yapamiyorum ama nette biraz arasaniz yeterince alinti ve bilgi bulacaginiza eminim.

Kesinlikle herkesin okumasini tavsiye ettigim okudugunuza degecek ve hayatinizda size farkli ufuklar acabilecek bir kitap.