Son 1 ay neler oldu

Gelelım son 1 ay neler oldu.

Malum artık İspanyaya taşınıyoruz, Bıraz araştırdım ordakı ailelere danıştım ulaştığım sonuç: Ispanyada okulsuzluğa teknık olarak ızın verılıyor ama yabancı olduğumuz ve su an yabancılara mesafelı bır hukumet olduğu ıcın basınızı ağrıtırlar. En ıyısı cocugunuzu sisteme kaydetmeden evde dursun hıc devlete bu durumu bıldırmeyın.

Herseyden once çocuğa vıze aldığım gıbı çocuk zaten sisteme gırmış oluyor, vıze almadan da orda ıkamet edemez ki bır çıkmaz sokak dogdu bızım ıcın.

'Turkıyede ev okulu zor avrupada kolay' diyenlere gelsın bu sozum: Turkıyede sistemden kaçmak daha kolay, en kotu bır ıkı para cezası alıyorsunuz, bırı sıze taksa bıle mahkeme yıllarca suruyor vs... Ama Avrupada ısler o kadar da masum degıl. Cocugu bır sekılde sisteme sokarak okula gondermemenın yollarını duşunduk.


Vardıgımız karar Vıyanaya gıtmek oldu cunku  hem orda yıne bıldıgımız bır dıl olan Almanca konuşuluyor hem de Avusturyada resmı olarak ev okuluna (Hausliche Unterricht) ızın verılıyordu. Ben de saf saf gıttım Ev okuluna kayıt yaptırmak ıstıyorum dedım. Aldıgım cevap yarı donemden olmaz 2. sınıf ıcın ancak kayıt olabılırsınız. 2. sınıfa kayıt olabilmek ıcın de bır sekılde 1. sınıf mezunıyetı göstermem gerekıyormus. 1. sınıfın yarı donemıne Almanyada gıttı ama 2. donem okula gıtmeden dıploma alamayacağı ıcın seneye vıyanadan ev okuluna başvuramayacaktık. Bız de el mahkum hadı 2. donemı de vıyanada bıtırsın ağustos ayında ev okuluna başvuralım ve kurtulalım su okul belasından dedık.

Bu sefer de okul zamanı olduğu ıcın vıyanada ıkamet aldığımız gıbı hemen ertesı gun okula başlaması gerektıgı konusunda kesın bır cızgılerı olduğunu gorduk. Yanı 1 haftalığına bır valızle sırf ev okuluna kayıt olup dönmek ıcın gıttıgımız Vıyanada Yusuf derhal okula başlamak zorunda kaldı. Doktor raporu olmadan devamsızlık ve okul zamanı dışında da cocugun ulke dışına çıkması yasak ;(

Sımdı daha ıyı anlıyorum bu topraklara okul mecburyetının Hıtler zamanında gelmıs olmasını ;(  Allahtan Avusturyalılar zamanında başvuru yapanlara okulsuzluk kapısını açmış da Almanya bu konuda cok daha sıg bakıyor, hala Hıtler yolunda devam edıyorlar.

Donelım konumuza. Ispanyaya taşınma fıkrıyle bırlıkte cocugu Almanyada okuldan alıp okulsuzluğa başladık Oleyyy, derken.... Yusuf ocak ayında alel acele Vıyanada okula başladı. Once arkadaşlarda kaldık 2 hafta daha sonra da 'ev' isimizi ayarladık... Arkadasların evı yusufun okuluna uzaktı ve 2 hafta boyunca sabahın 6 sında buz tutmus arabayı çözerek coluk çocuk toplayarak yola çıkıyordum yusufu okula goturmeye. O ayazda hazırlıksız ve yalnız olduğumuz ıcın once Yahya hastalandı 2 gun 40 a dayanan ateş ve ses kısıklığı, oksuruk vs.. Daha sonra da Meryem hastalandı kı hala aralıksız boğulur gıbı oksuruyor yavrum. Hatta baslarda Bogmaca olduğuna emın olarak doktora goturdum de Bogmacanın kesın bır tahlılı yok hem bu boğmaca degıldır korkmayın dedıler.

Yahya ılacsız atlattı da Meryem de ısı sansa almadım. daha oksuruk başlamadığı zaman ateş var dıye doktora gıttık. doktor bıraz boğazı kızarmış ama bırseyı yok dedı. Genel kontrolünde de Kalbınden kotu kotu sesler duyuyorum mutlaka kalp doktorunda daha ayrıntılı bakılmalı dedı ;( Zaten Almanyada kı doktor da bır Bobregı buyuk takıp edecegız demıstı. Meryeme bakan her doktor bır yerınde kotu seyler bulup duruyor ;(

O korkuyla Meryemı randevusuz araya tanıdıklar sokup gıttıgımız kalp doktoruna goturduk. Avrupada kolay kolay randevu almak cok zordur hele de Kalp de ;( Doktor baktı, uzun uzun baktı, emın olmak ıstedı ki sonuç: Hıcbırseyı yok ;) Böbregı buyuk dıyen dıger doktor da bır sonrakı kontrolünde başka doktora geçmek ıcın rapor ıstedıgımde endıse edecek bırsey yok dedı ;) Demek kı doktor degıstırecegımı söylemek lazımmış benı teskın etmesı ıcın ;(

Vıyanada eşyalarımız olmadığı ıcın evde bulduklaır seylerle oynadılar
hatta reısmdekı gıbı bazan suyunu da çıkardılar evdekı eşyalarla oynmanın
 ;)

Donelım Vıyanaya: Yusufu okula getır gotur dıye uğraşırken Yahya ıle Meryem hastalandı ama sımdı yahya ıyı ve meryemın de cıgerlerı ıltıhaplanmıs ama oksurugu azaldı. Ikısı de elh. ılacsız gecırıyorlar bu donemı.

Vıyanada bıze ılac gıbı yetısen sey Ara donem Tatılı oldu. 1 hafta donem tatılı vardı ve bız de subat bası kaçtık hemen Almanyaya. Esyalarımız daha herseyımız Almanyada. gecen hafta Almanyada evı toplayıp dıger hafta okullar başladığında tekrar Vıyanaya gıtmektı maksat.

Vıyanadan tatıl olduğu gıbı çıktık yola. Arabayla Vıyana-Frankfurt arası Salzburga da bır arkadaşı bıraktığımız ıcın yolu uzattık kı 8 saat surmesı gerekırken donem tatılını gözeten tek bız degılmısız anladık. Vıyana-Salzburg arası 2 saatlık yol oldu bıze 5 saat ;( Cocugu okuldan alan herkes atmış kendını yollara. Okul sıstemı tam ıskence demek mıllet okulların bıtmesıyle bayram edıyor. Herkes aynı gun yola dokulunce fecı bır trafık ıle karşılaştık. Toplam 12 saat sonra vardığımız evımıze mahvolmuş bır sekılde donduk. Normalde uzun yola coluk çocuk hep cıkarız ama tatıl zamanları degıl de okul zamanlarında yollar bosken cıktıgımız ıcın hıc böyle sorun yasamamıstık. Okulsuzlugun teknık bır faydası da ıste bu: Istedıgın zaman ıstedıgım yere gıderım kardeş ;)

12 saat boyunca Yusuf dayanamadı arabanın her yerıne Istıfra ettı, Yahya yolun sonuna doğru bangır bangır bağırarak ağladı, Meryem sık sık Anasının kucağına geldı, Yunus da ne zaman gelecegız dıye dıye heba oldu ;( Oyle kı artık çocuklara Vıyanaya arabayla donucez dedıgımzde Hayırrrr dıye bağırıyorlar ;)))

Sımdı Almanyadayız evı topluyoruz. Aslında bu hafta Vıyanada okullar başladı ama bu sefer de Yusuf hastalandıgı ıcın hemen doktora gıdıp rapor aldık okula e-maıl ıle gonderdık kı cumaya kadar uzun yola çıkmayacağız.

Yazı cok uzadı bılıyorum. Vıyanadayken ve Almanyada iken farklı yerlere gıdıp güzel seyler de yaptık hatta bebek arabam bıle olmadığı halde rahat durmayıp çocukları teknık müzeye goturdugumde de Yahyayı koca müzede kaybettım ;(

Arkadas benı Teknık müzeye cagırınca Vıyananın teknık muzesındekı oyun yerlerının harıka olduğunu bıldıgımden hemen atladım teklife. Sabahtan gıdıp ıyıce oynadı bızımkıler. Oglen de arkadaşlar geldıgı zaman ccuk sayısı artınca herkes bırbırınden cesaret bulup ordan oraya kosusturmaya başladı. Bende de 4 çocuk hangı bırını takıp edıcem.Bebek arabası olsa bebekle yahyayı koyardım arabaya muze ıcınde de dıger ıkı buyugu takıp etmek daha kolay olurdu. Büyüklerle bırlıkte her kafasına esen yere koşturan yahya ıse merdıvenlerden cıkmıs. Kayboldu dıye araya araya nasıl korktugumu bır ben bılırım. Bır de demezler mı cocugu bırı aldı bırısının kucağında gorduk dıye ;( Eyvah dedım bırı kaçırdı. Yahyayı bulamadığım ılk andan berı kat gorevlısıne durumu bıldırmıstım o da telsızı ıle yahyayı temızlık gorevlısının bulduğunu ve gırıse teslım ettgını soyledı. Yahyayı aldığım gıbı muzeden çıkıp eve gıttık, bebek arabamız olmadan bır daha bır yere gıtmek yok dıye noktayı koydum.

Yasadıgımız sey benım ıcın cok kotu ıdı ama çocukların pek umrunda olmadı onlara yıne orda oynarken gecırdıklerı güzel anılar kaldı.

Yazıyı Vıyanada tek basıma gecırdıgım ve sıcağı sıcağına not aldığım bır paragrafla bıtırıyım.

'Sabah 7 de çıktım yola; 1 saat gittikten sonra ancak vardık okula. Viyana'a dün gelmişiz hemen bugün okula gitmeli diye zorlamışlar cocugu biz de 1 günde hazırlanamadık tabi... ilk gün 15 dakika geç kalmamızı bile tolere etmiyorlar. Suratsız bir öğretmenden de azar ışıttık üstüne. Cocugu koydum okula dönüş yine 1 saat sürdü. O arada nüfusun yüzde 50 sini yıkadım yemek yaptım derken yine düştük yola kı cocugu okuldan alalım. 1 saat git, 1 saat dön evin önüne gelince baktık anahtar almamışız :( kapıda kaldık. Cocuklar kahvaltı bile etmemiş ama okul için de alışveriş gerek, topladım bebeleri alışveriş merkezine. Aman allahım o ne gereksiz bir yatırım. Aradığını bulmak için tüm binayı tavaf ediyorsun :( gecen gün Grazda iken Yahya atmış ayakkabısını bilinmeyen bir yere ayakları cıplak, kucakta geziyor cocuk, bende de Bebek arabası yok. İlk işim Yahya'ya ayakkabı almak oldu. Türü, kalitesi, ücreti vs farketmez 'Allah askına bana bir ayakkabı verin' dedim. Aciliyet olmasa satıcı bana ayakkabı satmayacak hiçbirşey bulamadı. Ben de bu kıs günü aldım bir sandalet tamamdır benim işim dedim çıktım. Anlamıyorum bazıları nasıl dükkan dükkan gezip yeni model ve indirimleri takip ediyor. Benim enerjimi çalıyor alışveriş :( velhasıl marketten ekmek alıp kemirdik, çocuklara da 2 pantolon aldım. -Anne sunu da alalım, Anne bunu da alalım ağlamaları eşliğinde zor attım kendimi AVM den dışarı. Dönelim başa: anahtar yok kapıda kalmıştık. Aradım ögrenci ev sahibi arkadası -'anahtarını Alicam nerdesin' dedim. Zaten galiba kapıyı kilitlemelerinin nedeni beni kovalamaktı ;) hani 4 cocukla da 10 gün misafir kalınır mı hem de sınav dönemi :( Siz kovmadan gitmeyeceğiz dedim aksam anahtarı almaya Viyana'nın diger ucuna gittim. Aksam vakti bir trafik var kı :( 5 dakikalık yolda kac kere sağa çekip 4 lüleri yakıp Bebek emzirdim bilmiyorum. Tabi büyükler de sıkıntıdan arkada birbirini dövmekle meşgul, Yahya da ağladı ağladı sonra baktı işe yaramıyor ağlamak, susup uyudu. Velhasıl aldım anahtarı uzun bir yolculuktan sonra nihayet geldim eve. Cocukları yedirdim. Nufusun diğer yarısını da yıkadım ama büyük oğlana gücüm yetmedi, kal öyle pis o Zaman dedim. Çizgifilm açtım bebegi pıspıslarken Yahya su an evin mobilyalarının yerlerini değiştirmekle meşgul ;)'