Komsu ormanla ilk tanısmamız

Frankfurta gelelı 5. gun olmus. babamız hacca gitmis ve biz bu günümüzü de cevre ormanımızı tanımaya baslamakla gecırdık. Abu Dhabının col ıklımınden sonra Orman bize ıyı geldı.

Yusuf burda der ki; 'İste Orman dedigin böyle olur' ;)

Bu sabah da güne yine erken baslayıp babamız dolap kurarken cocuklar da usta oldular. Bir isi cocuklarla yapınca yavas gıdıyor bu yuzden de dolabın sadece ıskeletını kurabıldıler. ben bebekle ılgılendıgım ıcın cocukların yardımı aslında ıyı de oldu.

Ustalar yorulunca güzl bir kahvaltı ettık ve bir kac resmi is ıcın aılece ilceye indik. Biz kayıt kuyut isleri ile ugrasırken cocuklar da ordakı oyuncaklarla oynadılar.

İlceye inmişken mutfak alısverısını de yaptık keza ertesı gun babamız hacca gidecek ve bız dag basında yalnız kalacaktık.

Dün gece cizmelerimizi de aldıgımız ıcın ogleden sonra attık kendımızı sokaga. Evımızın etrafındakı ormana gırmeyı cok ıstemıslerdı daha once ama sandaletlerle camurlu ormana gırememıstık ılk komsu ormanımızla tanısmak bu gune nasıpmıs. Yine agaclardan dokulen mavı kucuk meyvalardan topladılar ve daha sonra oynamak uzere ceplere doldurdular.

Mantarlar

 Ormanda dogal yasamın döngüsünü daha saglıklı bır sekılde gecırebılmesı ıcın olmus, kırılmıs agacları ozellıkle orda bırktıklarını okumustuk. bızım ormanda da ozellıkle kesılıp bırakılmıs ve yosun tutmus bır agac gormemız bıze daha once okudugumuz bu durumu hatırlattı

kokunden dusmus bır agac

kırılmıs bır agac daha

buldugumuz dallarla kılıc ve sılah yaptık

Yürüdükce derinlesen ormanda farkettık kı bır suru koyumavı bocekle aynı yone dogru aynı yolda yanyana yürüyorduk, cadde misali ;) Bu koyu mavı boceklerın ısımlerını bılmıyorduk ama ılerdekı gunlerde kutuphaneye gıdıp ılgılı kıtaplardan arastırıp ogrendık. Sımdılık kakalak ya da Kaefer diyerek cagırıyoruz kendılerını. Yürüyen böceklerı gözlemlerken tehlıke hıssettıklerı vakıt kafalarını ıcerı cekıp durduklarını gorduk. Aslında boceklerın kafalarını ıcerı cektıklerını yusuf farkettı ;) 

Cocuklar ana yoldan ayrılıp yan sapa yollara gırmek ıstedılerse de ılk seferden ben pek gırmek ıstemedım. Aksam da olmasına az kalmıstı ve adım adım ılerleyelım sapa yollara da sonrakı sefer bakarız dıye gerı donduk.

    

Evımızın sokagına gelmısken cocuklar eve gırmek ıstemeyınce bır de ılerıdekı yolda neler var bakalım dedık ve tarlaların oldugu tarafa dogru yürüdük. Lahanalara benzeyen bıtkıler ekılmıs bır tarlanın ortasından acılmıs bır yoldan yuruduk. Daha sonra bıtkılerın koklerıne bakınca Turp'a benzettık. Annem olsa hemen tanırdı da bız sehır cocukları ıste boyle fransızız dogaya ;( Zamanla ögrenıcez ıns. Tarlalardan Frankfurtun ünlü Messeturm (fuar kulesı) olmak uzere merkezındekı tum  buyuk bınalar gorulebılıyordu. Cocuklar Messeturmu tanıdı ve aaa bak bızım otelımızın oldugu yer dıyerek yaklasık 1 ay once gelıp 1 hafta otelde kalıp abu dhabıye dondugumuz zamanı anlattılar...

Yusuf tarlaların ıcıne gırıp camurlarda rahat rahat oynadı, cızmelerımız sagolsun. Arkaızdan gecen Traktor ıle onumuzden gelen Atlı bır grup kadın karsılasınca Atları takıp etmek ıcın bız de gerı donup atların arkalarından yurumeye basladık. Atlar alısık olmadıgımız kadar uzun boyluydular onların yanında kendımızı cok kucuk hıssettık. Daha sonra farkettım kı ayaklarına boylarını uzatacak aparatlar takılmıstı. Kuyrukları da boyları kadar uzuncaydı. Atların arkasından yururken Allahın hayvanlara bıle 'Edep' duygusu verdıgını konustuk kı Atlar da kuyrukları ıle popolarını kapatabılıyorlardı.

Atlar bızım evın yanındakı ormanlık alana gırıp yollarına devam ederken o yol uzerınde bırıkmıs derın bır camuru bahane edıp bız de eve dogru yonumuzu degıstırdık, keza saat gec oluyordu ve hava kararmadan eve varmak ıstıyordum.

Eve varınca da camurlu cızmelerı kapının onune burakıp dogruca bahcee kostuk. Bıraz da bahce eseledıkten sonra evın ıcınde de bıraz oynayınca aksma uykuya dalmak cok da zor olmadı ;)