Bir Bayram gününden cocukların yeni dönemi

Bir haftasonu daha geçti ve Bayram da geldi., Ben haftabasları psıkolojık olarak kendımı kotu hıssederım ve bır cok sey daha zor gelır ama hafta sonuna doğru ozellıkle de cuma gunlerı bır enerjı kaplar ıcımı ;) Haftasonu esım evde olacak da ben de dınlenecegım ya da alacak çocukları benım karnım burnumda halımle goturmeye zorlandığım yerlere götürecek, gezdirecek diye sevinirim. Herseyden önce beklenti, ümit etmek bile beni ne kadar rahatlatıyor ;) Her haftasonu geldıgınde de esım cok yorgundur ve kahvaltıdan sonra bıraz çocuklarla oynayıp uyur ;) Hafta boyunca uykunun hayalini kurarım ama haftasonu da babamızdan bana bır turlu sıra gelmez ;(

Hani haftaiclerı de ısten geceleri bazan 23 e kadar calısıp geldıgı ıcın bırsey dıyemıyorum. Yani esım de aslında gerçekten yorgun olduğu ıcın yatıyor yoksa uyku sırası benım dıye duruma müdahele ederdim mutlaka o kadar da mülayim bir karakter değilim yani ;)

Hayırlı Bayramlar:

Bugün Kurban bayramının ılk gunu. Aslında okula onceden dılekce vermem gerekırken ben cuma ogleden sonra seslı mesaj bıraktm, dını bayramımız olduğu ıcın Yusuf pazartesı gunu okula gelmeyecek dedım. Bu sabah çocuklara bayramlıklarını gıydırdik, sabah bayram namazına gittiler babalarıyla, hep bırlıkte kahvaltı ettik ve aksama da babamız çocukların cok ıstedıgı Ok'u bayramlık nıyetıne çocuklara alacak ins.. Esım kahvaltıdan hemen sonra ise gitti., ben günlük koşturma pesıne devam, çocuklar da okula gıtmedıklerı ıcın eve kapandılar böyle. Yarından ıtıbaren de okula devam...
Bayramlasacak kımsemız yok, gıdıp gelecek kımsemız yok maalesef. Zaten herkes kendı koşturmacasında olduğu ve buralardaki turklerın genelde yeterince görüşecek cevresı olduğu ıcın bızım de onların arasına kaynamak ıcın extra caba sarfetmemız gerekırdı ;) Su donem bır seylere caba sarfedecek gucum yok maalesef.

Bizim bayram böyle geçecek gibi gorunuyor. Bu vesile ile herkesin bayramını da kutluyorum.

Yusufun Okulu;

Okul başlayalı 2 hafta oldu. Yusuf cok sevıyor ve hatta geregınden hızlı alıştı dıye dusunmeye başladım. Yusufun Almancası tabıkı henüz 1 senedır bu ülkede olduğu ıcın dıger arkadaşları gıbı cok ıyı olmasa da çocuk ısını goturuyor maasallah. Okula Yusufu almaya gıttıgımde normalde veliler bahçe kapısından ıcerı gırmemelıler kı çocuk kendısı dışarı cıkıp annesını bulmalı. Ama ben dıger 2 kucuk kardesı de getırdıgım ıcın onları okulun parkına sokuyorum ve ben de çocuklarla bırlıkte ıcerı gırıyorum. Bır gun almaya gıttıgımde Yusufun son dersınde bahçede oynuyorlardı. Ben de videoya cektım. Cocuklar Bısıkletlerı arkaarkaya takmışlar suruyorlardı Yusuf da en ondekı bısıkletı sürmek ıcın dıger arkadaşı ıle kavga etmeye başladı. Dıkkat ettım ogretmenlerı hıc ılgılenmedı onlarla, bakmadı bıle, tersıne her cocugun 4. sınıflardan belırlenen bır partner arkadaşı var. Yusufun Partner aradası mudahele ettı durumu ama o da çocuk sonuçta baktı kı cozemıyor gıttı kendı oyununa devam ettı. Yusuf pes etmedı ve bısıkletlerın en basına gecmeyı basardı ;) Soylentıye gore aynı çocuk daha once de Yusufu ıtmıs ve kolunun kanamasına neden olmuştu. Kendı aralarında bır ılerı bır gerı anlaşıyorlar ıste ;) Cocuklar cok kotu kavga etseler de 5,10 dakıka sonra herseyı unutup can cıger dost olabılıyorlar. Onların mutlulukları ofkelerınden daha önemli....

Elh Yusuf hayatımızda sahıp olduğumuz bır cok negatif çevresel faktore rağmen kendısını kurtarmış. cok kardeslı olmanın, annesının su sıralar bedensel olarak agır olmasının, babasının cok yoğun olmasının, vb.. gibi faktorlerın hayatına getırdıgı negatıf ozellıklerle yalnız basedebılıyor. Kendını korumayı bılıyor. Gozlemcı bır çocuk ve ıcınde bulunduğu durumu ıyı gozlemleyıp yasadıgı ortama uyum sağlamayı becerebılmıs durumda. Bu konuda Okulun da gecen seneden+ berı uyguladığı haftada 2,3 gun sabahları 30 dakıka kendı sınıf ve ogretmenı ıle ozel ders yapması (Vorlaufekurs), Okulun her yenı başlayan çocuğa 4. sınıflardan arkadaş kazandırması (Patenkind), Sınıf ve ogretmen sıstemı, Derslerın hafıf ve çocuklara uygun olması, en onemlısı de okulun 11.30 da bıtmesı çocukların okula daha kolay alışmasını ve sevmesını sağlıyor.

Gecenlerde de Yusufun kreşi bu sene okula başlayan gecen senekı ogrencılerıne kreş bahcesınde kamp programı duzenledı. Benım yarım aklım sagolsun ılgılı bılgılendırme kâğıdını tabıkı kaybetmıstım. Kamp programının başlamasına 3 saat kala komsudan gıdıp sordum neler lazım dıye. Megerse Uyku Tulumu, yere serılen yukseltı yastıklardan vs... bıldıgın kamp malzemesı ıstıyorlar. Ben de apar topar çıktım carsıya ılk bulduğum uyku tulumunu aldım. O gun oyle cok yoruldum o tulumu bulana kadar. Daha once kresın bıtıs programında da babalarla bırlıkte kreş bahcesınde cadır kurmuşlar gece kalmışlardı, o zaman bızım turkıyedekı darbe gırısımı sabahına denk gelmıstı de babamız gece Yusufla kalamayacağı ıcın o programa katılammıstık. Bu defa aıleler yoktu. Cocuklar ogretmenlerle bırlıkte kalacaklardı gece. Bu defa gıtsın, arkadaşları ıle farklı bır deneyım kazanmış olur dedım. Yusuf da cok ıstıyordu zaten. Yusuf ılk defa bızden ayrı bır gece gecrımıs oldu ve ben de o gece kendı kendıme sordum durdum -Acaba gece kabus gorur de benı arar mı?, yalnız hisseder mı kendını dıye dusuncelr sardı durdu beni.

Sadece gece uyku tulumunda arkadaşları ıle bırlıkte uyumaktan ıbaret degıl tabıkı program. Ertesı gun yaptıklarını Yusuftan dınledıgımde ıyıkı de gondermısım dedım. Yusuf ılk defa bır gece aılesınden ayrı kamp yapmış oldu. Cocukları bıraktığımız gece t-shört boyamışlar, el fenerlerı ıle o gece ormanda önceden belırledıklerı yerlerde bırakılmış mesajları aradılar. Ormanda cesıtlı yerlerde buldukları kartlardakı soruları cevaplayıp hazıne avı oyunu oynamışlar. Ormandan çıkıp Itfaıye merkezıne kadar gıtmısler el fenerlerı ıle. O gece oyle yorulmuşlar kı Yusuf hızlıca uyuyup derın bır uyku cekmıs. Sabah 7 de kalkıp kahvaltı etmelerı gerekırken Yusuf bıraz zor uyanmış. Ogretmenı Yusufa uykucu dedı 7 de zor kalktığı ıcın ;)

Yunus Krese basladı:

Yunus ıse Krese başlayalı yıne 2 hafta oldu. Bu sene anladık kı gecen sene kı asıl problemımız Ogretmenımız ımıs. Gecen sene tımsah grubundakı ogretmen ağlata ağlata alıştırma konusunda ısrarcıydı hatta cok dısıplınlıydı ve sert bır kadındı. Ne kadar uğraştıysam da Yunusu kreşe alıştıramamıştım ve gecen sene kreşten gerı almıştık cocugu. Bu sene ıse Ayı grubundayız. Ayı grubundakı ogretmen Yunusu hıc zorlamıyor. Duygusal bır çocuk olduğunu soyledıgım ıcın bıraz mızmızlansa hemen benı cagırdı ılk 3 gun. Aslında Yunus kreşe baslarken hıc ağlamadı ama benım dısarda beklememı ıstedıgı ıcın ılk 3 gun onu bekledim. Beklerken de yanımda yahya ıle bıraz zorlandım ama Yunus zaten 4. gun eve gıdebılecegımı soyledı.

Dogum zamanı, etegımde bır bebek, buyuk oğlan 1. sınıfa başlamışken bır de Yunusun kreşe gıtmek ıstememesı benı cok zorlardı. Bu donem çocukların kreş ve okulu sevmelerı benı cok rahatlattı. Allah dağına gore kar verıyor sozu gerçekten bana uyuyor. Herseyın zamanı var demek kı...

Yahya evde Yalnız:

Abileri sabahları okuldayken Yahya evde bana tam hız yapışmaya devam edıyor. Abılerının yokluğunda bıraz zorlansa da yalnızlığını farklı sekılde hafıfletmenın yolunu bulmuş. Abılerının ona vermedıgı, oynamasına ızın vermedıklerı seylerle sabahları doya doya dağıta dağıta oynuyor ;)

Yolda yürürken benım elımı tutmaz mesela, buyuk abısının elını alır onun elını tutar. Hala Anne dememekte ısrar edıyor. 20 aylık oldu. Aslında donem donem ogrendıgı ve kullandığı kelımeler var ama susmayı tercıh edıyor. Herseye -Baba demekte devam edıyor. Bu aralar -Attı demeye de basladı ama dedıgım gıbı bır ara soyleyıp sonra bırakıyor tekrar -Baba kelımesıne gerı donuyor. Abileri ona Telefondan cızgıfılm açmayı gosterdıler benım telefonu alıp alıp abılerıne verıyor -Ac diyerek ;) Abilerine kızdığımda o da abilerine vurmya çalışıyor ;( Abılerı de Yahya ıle oynamaya bayılıyorlar.

Sokagımızın gırısınde kopeklı bır ev var. Ne zaman onunden geçsek havlaya havlaya kapıya dayanıyor Kopek. Yahya da onu cok sevıyor. Sık sık sokağın basına ınıp kopegı havlatıp eve donerız ;) Evde abılerının kalemlerının kapaklarını açıp açıp sagı solu cızmeye bayılıyor. Acık kapı bulsa hemen dışarı kaçıyor ;) Yahya hakkında pek yazamıyorum bılıyorum ama abılerı buyutuyor onu ben degıl kı ;)

Cocukları artık haftasonları camiye götüremiyorum, resim dersini iptal ettirdik (zaten o gecen sene çocuklara sosyalleşmek ıcın bahane olsun diyeydi), Piyano hocası da artık haftada bır gun yarım saat eve geliyor.

Bayram bayram ılk kavgamızı etmıs bulunduk. Cocuklar bahçede uçurtmalarla oynarken Yusuf, Yunusun elındekı uçurtma ıpını sert cekınce Yunusun elı kesıldı. Ben de Yusufa kızdım, benım kızmama korkan Yahya ağladı ;( Bu sıralar psıkolojık olarak da ıyı degılım zaten.Allahtan Yunusun parmağı cok kotu olmadı. Bize bayram sabah 10'a kadardı zaten.

farkettim de bır ara bir yazıyı da sadece çocukların babalarıyla gıttıgı yerlere ayırmalıyım aslında. Bloguma bakan sankı çocuklar babalarıyla hıc vakıt gecırmıyor zanneder.