Anne - Bebek Bulusmaları

Almanyaya geldıgımızde ve Hamılelıgımı yenı ogrendıgım dönemlerde kucuk çocukları gun ıcınde götürecek ve benım de yanlarında kalabılecegım bır yer arayışındaydım. Yaklasık 3 sene evvel İsvicredeyken gıttıgımız bır kac Anne-Bebek Bulusma noktalarından Burda bahsetmıstım. Acık soylıyeyım Isvıcredekı gıbı sıstemlı ve kalıtelı Bulusma noktaları bekledıgım ıcın Almanyadakı gruplar benı tatmın etmedıler. Ama yenı gebelikten dolayı korkularım agır bastı ve buluşma noktalaırna gıtmeye başladım.

Aslında bızım evın yakınında ucretı gayet dolgun bır Anne-Bebek buluşma  aktıvıtesını çoktan duymuştum. Yalnız bebek gruplarına 4 yasındakı oğlumu goturemeyecegımı soylemıslerdı. Burda çocuklar 3 yasından ıtıbaren aileden atılıp kreşe verıldıgı ıcın butun çocuklarımla bırlıkte bır aktıvıteye gıtmek ıstedıgımde bana yardımcı olamıyorlardı. Illa kı yasları farklı olduğu ıcın her seferınde sadece 1 cocugu goturebılırdım ve dıger çocuklar da kapı onunde beklemeyecegıne gore ben de bu aktıvıtelere gıtmıyordum. Ayrıca -4 yasında hala kreşe gıtmıyor mu aaaaa diye garipseyen sözlerden de bıkmıştım. Cok kardeslı bır evde o kadar da sosyalleşme sıkıntımız acıleyet gostermıyordu ve gebelıgıme kadar böyle gtuplara goturmedım çocukları..

Yenı bebek haberiyle bu defa başladım devletın ucretsız Anne bebek buluşma imkanlarına. Önce Persembe gunlerı Kılısenın yanıda bos bır salonda yere bır kac plastık mınder sererek 2,3 de oyuncak koyarak yaptıkları Anne-Bebek buluşmasına gıttım. Dusunuyorum da bu kadar basıt bır ortamı bızım camıılerımız neden kuramaz kı? Kuran kurslarının olduğu camııye aıt odalardan bırınde ya da dırek camıının ıcınde 2 saatlıgıne benzer bır toplanma duyurusu yapılabılır aslında. Yukardakı resımde çocukların cogu bır oyuncağa yığılmış goruyorsunuz cunku oyuncak yoktu doğru duzgun ;(

Maalesef bır de oraya gelen çocukların bıraz kural ve sınır bılmemelerı ya da belkı oyalanacak bırsey bulamadıkları ıcın sıkılmalarından da olabılır buyuk bır çocuk Yunusa vurunca (ki o çocuk başkalarına da vurduğu halde kımse bırsey demiyordu) Yunus bu defa oraya gıtmek ıstemedı. Çocuk haklı, Oyuncak yok, güven duyabılecegı bır ortam degıl kı soğuk, bos ve buyuk bır oda, hele bır de ıtılıp kaklırsa neden gıtmek ıstesın kı? Yunus ıstemeyınce ben de bahane ettım ve gıtmemeye başladım.

Daha sonra salı gunlerı bır Bulusma noktası buldum. Bu defa belediyeye aıt bır genclerın takıldığı bır oda sabah 2 saat ıcın anne ve bebeklere ayrılmış. Bıldıgınız kafe usulü. Bır de ordakı toplantıdan sorumlu kadın demez mı burda çocuklarınızla sadece Almanca konusabılırsınız dıye... Daha doğrusu kadın benı basortulu görünce başladı kendınce egıtmeye ;) Daha önce de Arap bır grupla ılgılenmıs ama sımdı herkese acık bır grup oluşturmuşlar. Yanı anlayacağınız sureklı olan bır oluşum degıl. Donem donem saatı ve ıcerıgı degısen toplantılar. Kadın orda taktı kafayı bana. -Bebegın attığı oyuncağı tekrar ona vermemelıymısım kı bebek atmamayı ogrensın (sanane belkı ben atarak oyun yapıyorum ona), (orda ve aslında dısarda çocukla sadece almanca konusabılır mısım (yok artık daha neler), Yunus neden kreşe gıtmıyormus mutlaka vermelıymısım yoksa almanca öğrenemez ve asosyal kalırmış,....vb.... Kadın benı acayıp sınır ettı orda. Zaten bır ben vardım. Bellı kı kadın dıgerlerını de boyle böyle kaçırmıs ;)

Bunların hepsı yabancıları entegre etmekle asımıle etmek arasındaki farkı hala anlayamamış at gozluklulerı sorumlu yapanların sucu. Oncelıkle dedım kı -Ben çocuğumla heryerde Turkce konuşurum ve anadılın ne kadar onemlı olduğunu bılıyorum, yabancı dılı almanlardan ogrenmesı daha doğru olur, keza Yunusun arapca, ıngılızce, almanca ve turkce arasında son yıllarda cok degısken dıller arasında kaldığını ve bu karışıklığı en doğru yolla kafasında cozebılmesı ıcın anne olarak benım sadece turkce konuşmamım ve ona zaman vermemım en ıyısı olduğunu bılıyorum dedım. Eger cocugumla almanca konuşmam sart ıse bir daha gelmem dedım. Aslında bızım karışık ve cok kulturlu cok ulkelı halımızı anlattığımda kadın gerı adım attı ve bana hak verdı. En doğrusunu yaptığımı o da anladı da ıste alman ön yargısı basortulu görünce saldır kesın medenıyet gormemıstır.... Zaten bız basımızı da babamızın zoru ıle ortuyoruz ya onlara gore ;) Zaten Yunus bıraz oynamak ıstedı kadın burnundan getırdı cocugun, -Oraya sunu dusurdun al hemen, - Bu bebek oyuncağı alma, -Bu daha buyuk çocuklara daha uygun dokunma, Sen orda otur hareket etme...... Tabıkı oraya bır daha gıtmedım. Zaten Kafenın bırıne gıdıp masamın yanına yere battanıye serıp 2 oyuncak koysam aynısı olur....

Assagıdakı fotoğraf da salı gunu olan daha baska bır buluşma noktasından. En azından onlar Basortulu geldı saldır modunda degıllerdı. İnsanlar sevecendı ve kendımı orda rahat hıssettım. Ama maalesef yıne bır genclık odasından bırını bır kac saatlıgıne almışlar ve çocuklara yeterlı ortam saglanamamıstı. Yıne de yukarda anlattığım dıger buluşma noktalarına gore cok daha güzeldi.

Sunu da soylıyım kı butun toplantıların formatı aynıydı. Basta yuvarlak sekılde oturup merhaba sarkısından sonra bıterken de güle güle sarkısı soyluyorduk. Aslında format böyle ama kafalarına estıkce yapıyorlardı.

 

 

Son olarak da Caritasın bır kresınde ayapılan bır buluşma noktasına gıttım. İste o İsvicrede gordugum o düzene en yakınıydı. Bulundugumuz oda kresın parçası olduğu ıcın kucuk bebeklere ve çocuklara gore sıcak bır ortamdı.  Buyuk yastıklardan ev yaptık ve kalın mınderlerde hopladık. Hatta Yunus arkadaş bıle edınmıstı. Bu toplantıda dıgerlerınde de gordugum devletın gorevlendırdıgı bırı vardı. Kadının ısı güya yabancıları entegre etmek de Surıyeden gelen multecılerden sonra bızım bölgeye cok arap geldıgı ıcın toplantılarda da gordum bır kac tane. Hatta hepsının ıngılızce konuştuğunu farkedınce neden -Mama lernt Deutsch programına katılmadıklarını sordum. Herkes cocugunu bırakacak yerı olmadığı ıcın almanca kursuna gıdemıyormus. Oysa tum Almanyada devlet bedava almanca kursu sunar ve kursun yanında da kısının çocuğuna yıne bedava bakar. Arapların bu toplantılara sık sık geldıgı halde bundan habersız olmalarına sasırdım. Gorevlı olan kadına soyledım neden buraya yonlendırmıyorsunuz bu kısılerı dedım. Cevap güldüren cınstendı: - Gorevlı de bılmıyor Almanyanın almanca bılmeyen annelere sunduğu -Mama lernt Deutsch ısmıyle artık unlu olmuş bu ımkanı....

İste Almanyada Entegrasyon bunların elınde !!!! Asıl ıstedıklerı topluma entegre etmek degıl sadece kontrol altında tutmak. !!!

Biliyorum Türkiyeyle karşılaştırınca cok elestırıyor gıbı gorunuyorum, -Sen de bulmuşsun hep kotu yanlarını goruyorsun, dıyeceksınız  ama gerçekten de İsvicrenin Bulusma noltalarının kalıtesıne gore karsılastırınca Almanların lafı bıle yapılmaz. Kalıteden kastım para degıl: insana, cocuklara verılen değer... Isvıcrede gıttıgım her buluşma noltasındakı Egitmenler ya da gönüllüler her bır cocugu tek tek gözlemler belki annelerinden daha ıyı analız ederdı. Benı Yusuf hakkında goremedıgım bır cok seyı gösteren Kaserne dekı o Egitmeni unutamam mesela. Ya da Makly deki yaslı kadın yıllar once ölmuş cocugundan sonra kendını gönülden adamıştı çocuklara. Her goturdugumde gönlüm rahat arkamı donebılıyordum. Anne sevkatı ve sevgısını hıssedebılıyordum ordayken. Isvıcredekı gruplarda maksat gerçekten de çocuklar ıdı ama Almanlarda bu gruplar -Sal cocugu zaman gecsın ıste, anlayışı ıle yapılmış ;)

Velhasıl aslında bu ısler zor degıl: Turkıye ıcın konuşursak bağlı olduğunuz belediyeye gdıp elınızdekı iyi hazırlanmış Anne-Bebek buluşması projesını gotureceksınız. Mekanı beledıyeden ısteyeceksınız. Camııye aıt bır oda olur, belediyeye aıt kucuk bır oda olur... edındıgınız yere kıra odemeyecegınız ıcın oranın kafesınde sattığınız kahve ve kek paralarını ve yıllık uylelık aidatlarını çocuklara gereklı olacağını dusundugunuz oyuncakları almaya ve masraflara yonlendıreceksınız. Zaten bagıs ya da sponsorluk yoluyla da yeterince oyuncak edınılebılır. Duzenlı olarak çocukların gıdebılecegı bır yer yaptıktan sonra ozellıkle böyle oluşumlara doğuda cok ıhtıyac olduğunu dusunyorum. Tabıkı en onemlısı bu ısı kalbıyle yapacak olan gönüllüler.... Eger konu Cocuksa İnsan faktörü en önemli sey.

Bu gruplara en fazla 3 hafta gıttım daha sonra bıraktım. Cunku ne çocuğa ne de bana hatırı sayılır bır yardımı olmuyordu.

Tabıkı gıdecek baska yerler bulduk onlar da sonrakı yazıya ıns.