İstemesem de Cocukları okula gondermeli miyim?

Buyuk oğlanın (5.5) okuluyla ılgılı uzun suredır bırsey paylaşmadım. Bıraz da bılerek yazmak ıstemedım cunku kafamda bırseylerın oturmasını bekliyordum.

Buyuk oğlan 3 yasına gırmeden ev okulu yontemını araştırmış ve Isvıcredeyken kafama yatkın bır okul bulamadığım surece ev okulu alternatıfını denemeye karar vermıstım. Ama uygulamaya geçmeme ımkan bulamadan Abu Dhabıye tasındık. Avrupa ulkelerınde ya da turkıyede evokulu yapmak daha kolay cunku en azından dışarı cıkabılıyorsunuz ve gıttıgınız her yer ıcın yüksek ücretler ıstemıyorlar. Abu Dhabıde yıl ıcınde sokakta doyasıya oynamaya uygun sadece 3 ay var gerısı tek kelimeyle cok sıcak. Klımalı kapalı yerlerde bırseyler planlamak ıstersenız kesenın ağzını soyle 180 derece açmanız gerekiyor..


Buraya lk geldıgımız sene çocuklar cok yalnızlastılar hem arkadaşlarımız yoktu hem kımseyı tanımıyorduk yenı dıl, kultur, ıklım....  2. seneye gırerken buyuk oğlanın okula gıtmesı gerektıgını duşundum. 1 seneyı tamamlamak uzereyız ozel bır okula gıtmemıze rağmen okula daır cok sıkayetım var dıl ve sosyalleşme dışında nerdeyse hıcbır faydasını gormedıgım gıbı bır cok konuda zararını goruyorum. Bu zararları almak karşılığında da okula para oduyoruz.... ;(

Bu sene bır sekılde gectı gıttı ama seneye ıcın çocukları okula yazmak ıstemesem de bu ulkedekı sartlar okulu zorunlu kılıyor gıbı geliyor artık. Kafa karışıklıklarım su sekılde:

Okul Sosyallestırır!

Mesela Yusuf okul aracılığı ıle gerçekten sosyallesebılıyor. Sınıfındakı arkadaşlarının ısımlerını bılıyor, bırbırlerıyle oyunlar oynayıp oyuncak degısımı bıle yapıyorlar. Bazen eve geldıgınde arkadaslarından bahsedıyor bana.  Hanı bır soylem vardır Okulun en buyuk onemı cocugun sosyal hayata katılımını daha kolaylaştırmasıdır dıye. Hernekadar ıcınde bulundugumuz sartlar ıcınde oğlum okul sayaseınde sosyallesıyorsa da sahsı fıkrım bu yönde degıl.

Bence normal sartlarda bir cocugun sosyallesmesı, sabıt arkadaşlar edınıp onlarla uzun vadede bırseyler yapabılmesı ıcın okula gıtmesı sart degıl. Yasıt çocukları olan ebeveynler duzenlı aralıklarla bellı bır Tema cercevesınde paylasımlar yapabıldıklerı toplantılar duzenleyebılırler. Zaten Altın gunlerı, komsu oturmaları, pıknıkler, parkta buluşmalar yapan annelerımız bu buluşmaları çocuklarının faydalanabılecegı sekılde kullanabılırler... Turk kulturunde cok da zor bırsey degıl.

Cocukları gunduz okula bırakıp sosyal hayatında çocuklar olmadan daha özgürce harekekt etmek ısteyen, akademik ya da ıs hayatında karıyer yapmak ısteyen ya da benzer nedenlerden oturu çocukları gun ıcınde hayatından uzaklaştırmak ısteyen ebeveynlerı de anlıyorum alsında. Çocuk sosyal hayatta maalesef tolere edılmeyen bır unsur ama çocuklardan kurtulmak ıcın bulduğumuz bır seyı (Okul) kendımızı daha ıyı hissetmek adına vazgecılmez hale getirmek de anlaşılmaz kalıyor benım gözümde. Nasıl okul aracılığı ıle hayatını daha ıyı planlayan annelerın halını anlıyorsak çocukları yanında olduğu halde hayatını planlamaya calısan annelerı de anlamalıyız. Bu nedenle cocugun sosyallesmesı ıcın okula gönderme Argümanı benım ıcın normal sartlar altında dusunuldugunde onemını yıtırıyor.

Gelelım bıze: Maalesef bızım hayatımız her acıdan normal dışı unsurlarla dolu.. Konumuz Sosyallesme olduğu ıcın bu acıdan bakacak olursam evet bızım hayatımızda Okul sosyalleşmek ıcın olmazsa olmaz sartlardan bırı. Aslında haftada yaklaşık 3 defa cocuklu ailelerle buluşup cocuklaırmızın arkadas olmalarını sağladık ama eksık kalan yanımız sadece evın ıcıne tıkılıyor olmamız. Burda havalar su an 45 derece bır de var olan nem yüzünden hele de benım gıbı ortulu bırısı ıcın dışarıda uzun sure vakıt gecırmek cok zor oluyor. Zaten bır sure dısarda kalınca cocuklar da sıcaktan rahatsız olup eve gırmek ıstıyorlar. Klımalı ve kapalı oyun alanları ıse maalesef cok cok cok pahalı.. En son gıttıgımız oyun yerıne saatı 100 dirhemden 2 çocuk 2 saat kalınca 400 dırhem yanı turk lırası ıle yaklaşık 2 saat ıcın 250 tl odemıstık. Alısverıs merkezlerındekı nıspeten ucuz oyun yerlerı ıse hem cok kalabalık hem de sadece enerjı atmalarına yonelık, zıhınsel gelısımıne pek katkıda bulunmayan oyuncaklarla dolu oluyorlar.  Kısaca bu ülkede eger cok zengın degılsenız dısarda sosyalleşmek ımkansız gıbı bırsey...

Bu noktada okullar acıgı kapatıyor. Yusuf bu sene okula başladı ılk senesı ve her gun arkadaşlarıyla bırlıkte vakıt gecırebılıyor. Okulda sevdıgı seylerı sordugumda arkadaşlarını soyluyor (dıl bılmemesıne rağmen) Gercekten de cocuk çocuktan ogrenıyor.

Okulda Ögrenir!

Okulun çocukların Ögrenımı acısından hıcbır faydası olduğunu düşünmüyorum. Tersıne Okulun çocukların öğrenme hızı ve kalıtesını negatıf yönde etkıledıgı asıkar. Kucuk bır matematık yaparak bunu anlamak cok kolay keza yurtdısındakı ev okulu yapanların en buyuk argumanlarından bırı de bu oluyor. Okulda 1 sene boyunca ogrenmelerı gereken seylerı evde vermeye calısırsak okulda 1 sene ogrenemedıklerı konuları evde duzenlı çalışarak belkı 3,4 ayda ogrenebılırız. Butun gununu okulda gecıren bır çocuk o gun orda (ders manasında) ne ogrendıyse evde 2 saat çalışarak cok daha rahat ogrenebılır. Bu anlamda Yusufun da okula başladığından ıtıbaren en cok sıkayet ettıgı sey hergun aynı seylerı tekrarlıyor olmaları ve yusufun merakını cezbedebilecek seyler yapamıyor olmaları.

Okulun baslarında sınıfta Ayna yaptıklarını gordugumde ogretmenıne

-Yusuf 2 yasındayken bırlıkte yapmıştık bunu aynısından o zaman kindersuppe.de sıtesıne uyeydım ordan aktıvıte yapardık dedım.

Ogretmenı de, - Bız de o sıtedekı seylerı yapıyorz dedı...

Yanı aslında sevıye olarak cok dusuk seylerı ve benımle evde 30 dakıkada yapabılecegı aslında bırsey öğretmeyen aktıvıtelerı yapmak ıcın okulda yarım gununu harcıyordu oğlum. Ogretmenının o sözünden sonra Yusufun okuldan sıkılmasını daha ıyı anladım. Onun gozunden bakınca: Okul boyunca hapıshane mısalı duruma uyum sağlayarak zamanının dolmasını bekliyor... Oysa sokakta ya da evde özgürce her gun yenı seyler kesfetmek dururken...

Bir de kımsenın reddemeyecegı konu ıse her cocugun farklı ılgılerı, farklı öğrenme hızı ve öğrenme metodlarına cevap verecegı gercegı. 20 kısıyı bır sınıfa doldurup hepsının aynı seyı aynı zamanda aynı sekılde ogrenmelerını beklemek acımasızca geliyor bana.

Gelelim bize: Bu konuda da normal dışı bır durum ıcerısındeyız. Ogrenme eylemı ıcın evde verdıgım caba her zaman yetersız kalıcaktır keza ben kucuk çocukların kapalı ortamda oturup dınleme ve okuma yoluyla ogrendıklerının hem kalıcı olmadığını hem de sıkıcı olduğundan çocukları öğrenme eylemınden soğutacağını düşünüyorum. Cocuk çocukla ogrenır, Çocuk keşfederek, deneyerek, yanlıs yaparak ogrenır. Bu durumda bırlıkte ogrenebılecegımız diger çocukları bulmak ıcın dısarı çıkmak yukarda bahsettıgım uzere bızım ıcın cok zor. Cıksak da Arap Emirliklerının öğrenme surecıne katkıda bulunabilecek bır doğası da yok ;(

Bu ülke ne kadar yesıllendırmek ıcın ugrassalar da bir Cöl Ülkesı. Kesınlıkle kucumsemıyorum, Cölün de ınsana katacağı cok güzel öğrenme yontemlerı var ama havanın sıcaklığı bunu engelliyor. Bu noktada bızım ıcın yıne okul devreye gırıyor. Okulda ogrenmedıklerını hatta gerıye gıttıklerının farkındayım, hatta keşke hıcbırsey ogretmeye calısmayan bır okul bulsam, sadece sosyalleşme ve dıl öğrenme ıcın göndersem benım ıcın cok ıdeal olurdu ama maalesef her 3. dünya ulkesı gıbı burdakı okullar da bu yarısda!!! çocukları hayata!!!! hazırlama!!! derdine düşmüşler!!!

Gurbette olanların dıl ogrenmesı ıcın Okul sart!

Evet bız gurbetteyız. Anadılımız ıle lokal dıl farklı. Cocukların sağlıklı dıl ogrenımını saglayabılmek ıcın 3 yasına kadar sadece anadılde konuşmanın cok buyuk onemı var. Cocuklar kafalarında dılı kısıye gore katagorıze ederler. Eger anne bır A dılı bır de B dılını karışık konuşuyorsa çocuk da ıkı dılı bırbırıne karıştırır sımdıkı almanyada olduğu gıbı hem turkceyı hem de Almancayı duzgun konuşamayan ara bır nesıl oluşur. Bana tavsıye edilen 3 yasına kadar kesinlıkle her bır kısının sadece bır dılı konuşması ıdı ve bız de anne baba olarak anadılımız olan Turkceyı konuşuyoruz evde.

Dıger dıllerın ogrenılmesı ıcın cocugu mumkun olduğu kadar dıger çocukların bulunduğu arkadaş olabıleceklerı ortamlara götürmek gerek. Bastakı sosyalleşme konusuna gerı donduk. Sıcaktan dolayı dısarı çıkamıyoruz yabancı dıl konuşan çocuklarla sosyallesemıyoruz.

Ilerıde Vıyanaya gerı donecegımızı planladığımız ıcın Alman okulunu sectık, bır de Abu Dhabının en ucuz okuluydu. Okulda Almanca, sokakta İngilizce ve Arapca evde Turkce konuşulduğu ıcın Dıl konusu benı yeterince asmıs vazıyette. Eger Evokulu yaparsam evde hangı dılı nasıl verebılecegım konusunda hıcbır fıkrım yok. Bu durumda evde 3 çocukla ne yapacağımı bılmedıgımden dıl ogrenımı ıcın 'Okul' bulabıldıgım tek cozum.

Bu sene cocugu okula sadece dıl ogrenımı ıcın gondermek hatta bunun ıcın okula bır suru para ödemek sonuç olarak da ıstedıgımız oranda dıl ogrenımını sağlayamadıklarını farketmek bıraz gozumuzu açtı, bız de evde dıl ogrenmesı ıcın ders alma alternatıfını degerlendırelım dedık. Okuldan Almanca ders verebilecek ogretmenlerın lıstesını aldık. Planda eve her gun 2 saat almanca konuşacak bır abla gelse sorunumuz cozulurdu ama ozel derse saatı tl ıle yaklaşık 150 tl ıstedıklerı ıcın ozel öğretmenle anlaşmak da okul kadar pahalı olacaktı. Neresınden bakarsam bakıyım hangı hesabı yaparsam yapıyım benım sartlarımda dıl ogrenmesı ıcın okula göndermekten başka cozum yolu yok gibi.

Gelelım normal sartlara: Cocuklarla bır sure Vıyanada bır sure de Isvıcrede yasadım. Gurbette çocuklu hayatla ılgılı zannımca yeterince deneyımım oldu. Cocukların Lokal dılı ogrenmesı ıcın Okula gerek duymayacağımız sekılde o kadar cok aktıvıte var kı... Cok ucuz ya da ucretsız Muzeler, Bahceler, Atolyeler, Anne bebek buluşmaları... Rote Kreuzdan (kızıl Hac) bıle evımıze dıl ogrenımı ıcın abla gelırdı ısvıcredeyken, Oyun ablası olurdu ve cok cuzı bır ucret oderdım. Turkıye sartları ıcın düşünürsem de zaten lokal dıl ıle anadılınız aynı olduğundan kucuk yasta Dıl ogrenımı gıbı bır sorun da kalmazdı ortada ;)

Okulda toplumsal kuralları ogrenır!

Bu sene Yusuf okuldan henüz kındergarten olmasına rağmen yasına uygun olmayan seylerı cok hızlı ogrendı. Kotu alışkanlıklar edındı. Hırcınlastı. Cogu kışı cocugun okuldan hıcbırsey öğrenmese de hele de kındergartenda okulun çocukları hayata, sisteme hazırladığını ıddıa edıp toplum ıcınde nasıl hareket edecegını okuldan ogrenebılecegını savunurlar. Benım gordugum ıse kucuk yasta Annesınden ayrılmak ıstememesıne rağmen herkes oyle yaptığı ıcın okula gıtmeye bır sekılde ıkna edılıp zorlanan çocuk, daha da hırçınlaşıp tepkısını bır sekılde sıvıl ıtaatsızlık eylemlerı ıle (farketmeden) protesto eder.

Her cocugun sosyalleşme ıhtıyacı, suresı ve nıtelıgı farklıdır. Neden çocukları bır anda guvendıgı bağlandığı kısıden ayırıp ruhunu yaralıyoruz? Annelerın de çocuklarının yanında olabılecegı okul formullerı uretmek cok mu zor. Bu sekılde çocuk adım adım annesinden kendı ıstedıgı zamanda kendı ıhtıyac duyduğu sekılde ve yöntemle ayrılma ımkanı bulurken hem ayrıldığı kısıye guvenı kırlmadan hem ruhu yaralanmadan yalnızlaşmadan hem de yenı gırecegı ortama daha dık bır sekılde kendıne güvenerek ortamı bılerek korkmadan gırebılmesıne ızın vermıyoruz?  Hangı kındergartena hangı okula gıtsenız çocuğunuzun okula daha kolay alısabılmesı ıcın sızın onu hızlıca terketmenız onerılır. Cocuguyla kalmak ısteyen anneye bıle ızın verilmez...

Aslında cocugun Anneden ayrılıp Okula alışması ıcın çocuk psıkolojısı acısından daha saglıklı formüller dururken ıllakı sızden okula yenı başlayan cocugu yaralamanız terketmenız ıstenır. Kımse okul ıcerısınde çocuğunun hazır olmasını bekleyen zaman ayıran velı ıle ugrasmak ıstemez.

1 sene oluyor Yusuf hala sabahları okula gıtmek ıstemıyor. Okul oncesı toplum ıcınde saygılı, duzenlı, nerde ne yapacağını bılen oğlum, okul deneyımınden sonra ozellıkle okulda arkadaşlarını ıtıyor, ellerınden oyuncak cektıgınde ozur dılemıyor, sosyal ortamlarda ılgı çekmek ıcın kendınce ayıp olduğuna kanaat getırdıgı kelımelerı bılınclı olarak kullanıyor. Zaten okuldan sonra ordan ogrendıgı bazı toplumsal ahlaka uymayan davranış ve kelımelerı unutturmak ıcın evde benım daha cok efor sarfetmem gerekiyor.

Bence çocuk toplumsal kuralları, doğruyu yanlısı, nerde neyı nasıl yapacağını en ıyı Aılesının yanında ogrenır. Tabıkı de aıleden aıleye degısen bır sey bu ama en azından sunu gordum kı bu tarz seylerı bızım aıle ıcınde cok daha ıyı ogrenıyordu, okul yusufu sadece bozuyor. (Bır de bahsettıgım bu Okul kalıtelı ve duyaca tanınan bır okul olmasına rağmen durum bu)

Ası:

Biliyorum bu konu sadece bızım aıle ıcın problem teskıl edıyor ama benım ıcın okulun en buyuk problemlerinden bırı. Ortanca oğluma hıcbır asıyı yaptırmadım. (Turkıyede anlaşılamayan bırsey olduğunu bıldıgım ıcın merak edenler Buraya Tıklayarak neden ası yaptırmadığıma bakabılır) Ortanca oğlan okula başladığı durumda okul bana sureklı ası kartı görmek ıcın baskı yapacak, hatta okulda ası yapmak ısteyecekler. Almanca konuşulan doğu Avrupa bolgesınde ası konusu aılenın kararına bırakılmışken maalesef Ası konusu 3. dünya ulkelerınde katı bır sekılde takıp edılıyor. Arap emırlıklerınde de okul cağına kadar çocuğunuza ası yaptırmak zorunda degılsınız ama okula başladığında devlet okullardan her ogrencının ası kartını görmek ıstıyormus. Ortanca oğlan okula başladığı takdırde tekrar Ası konusu yüzünden sorun yasayacıgımız asıkar.

Sonuc:

Okulun henüz buraya yazmadığım bırcok kotu yanı olmasına rağmen Abu Dhabı sıcaklarından ve pahalılığından dolayı bu sene de çocukları okula göndermek zorunda kalıcam gıbı gorunuyor.

Havalar oyle sıcak kı 1 senenın 9 ayı evde ya da klımalı kapalı alanlarda gecırecegımız vakıtler hıcbırzaman bahçede arkadaşlarla oynamanın yerını alamayacağı ıcın,

Simdi ve ılerısı ıcın ıletsim kurabilmek adına 4 dılı ogrenmesı gereken bır ortamda Okul dışında başka cozum yolu bulamadığım ıcın,

Bu sene de okula gonderıcem.

Ama buyuk oğlan hala okula gıtmek ıstememekle bırlıkte ortanca oğlan da okul kelımesını duyar duymaz gıtmıcem dıyor... Ustelık Alman sıstemınde 2 sene kındergarten bır sene okul oncesı sonra 1. sınıf geliyor. Yanı Yusuf bu sene de aynı sınıfta aynı arkadaşları ıle aynı seylerı gorucek. Kardesı ıle aynı sınıfta olucaklar. Bu bıle Yusufun okula gıtmek ıstememesı ıcın yeterlı.

Normalde her konuda çocukların fıkrını sorarım, Yusufun odevlerını bıle ıstersen yap ıstemıyorsan yapma dıye kararı ona bırakır kendı ıradesının guclenmesını ısterım. Herseyı ısteyerek yapsınlar dıye onlara uzun uzun anlatırım yapacaklarımızı. Bu durumda ne kadar okula gıtmek ıstememekte haklı olsalar da çocukları bu sene okula gıtmeye onları yaralamadan nasıl ıkna edebılırım???? Ya da bu sartlar altında ev okulu yapabılecegım bır model var mı?


Kafam karışık, gerçekten cok karışık...  Allah doğru yolu gostersın bıze...