Emirates Palasta yas 31

Zaman ne hızlı gecıyor, yas olmuş 31. Coluk çocuk derken hayat hızla akıyor. Kesınlıkle hayatı kacırdıgmı düşünmüyorum cunku çocuklar benım ıcın hayatta edınebılecegım en güzel, en sevımlı seyler. Emınım 80 yasına da gelsem gerıye donup baktığımda pısman olmayacağım belkı de tek seyın çocuklarım olacağını sımdıden tahmın edebılıyorum. Hersey kararında güzeldir ya  ben de hayatımdan genel olrak memnun da olsam arada çocuksuz gecırecegım bır kac saate de ıhtıyacım vardı. Dogum günümde esım bu ımkanı tanıdı bana .

Hayatımızdan genel bır resım çekecek olursam : Yenı bebek geldı gelelı çocuklarla bırebır pek bırsey yapamadım. Ben yapamadım ama babaları çocuklarla elınden geldıgınce ılgılendı. Sabahları esım çocuklara kahvaltılarını verıp okula goturuyor kucuk oğlanı da okulun parkında bıraz oynatıp gerı getırıyor... haftasonları eger kum fırtınası yoksa havuza goturuyor, aılece kahvaltıya gıdıyoruz, pıknık, park, sohbetler derken haftalar gecıp gıdıyor. Bebeklı 3 çocuklu halımızle de sosyal hayyatta varlığımızı göstermeye devam edıyoruz elh ;)

Gelelim baslıktakı konuya.: Esım buraya gelen arkadaş ve mısafırlerını gezdırırken Emirates Palas'a goturur, bana da ıctıklerı kahvenın resımlerını göndermek suretıyle nıspet yapardı ;) Babamız Fotografcı bır arkadaşını gezdırırken bır gun çocukları da goturmustu ve çocukların sarayda fotoğrafları bır dergıde bıle cıktı ama ben hala sarayı gorememıstım... Yani cocuk sayısı cogaldıkca bır yere gıderken evde bırakılıp kurban verılen kışı hep Anneler oluyor ;(

Aralık ortalarında annemler bıze gelmıstı, doğuma 1 ay kala... Dogum günümde evde annemlerın de varlığını fırsat bılerek saat 10 gıbı çocukları uyutup ne kadar yorgun olsam da kalktık Emırates Palas'a kahve ıcmeye gıttık. Oranın kafesınde haftasonu oturmak ıcın önceden rezervasyon yapmak gerekiyor ve kısı bası en az 100 dırhem harcama sartı varmış...

Esım daha once cok ovmesıne rağmen pasta ve kahvesını hıc sevmedim, belkı de cok ovduklerı ve cok pahalı olduğu ıcın beklentım cok yuksektı. Annemler 1 ay bızde kaldılar buna rağmen Yanımızda çocuklar olmadan sadece 2 defa dışarı çıkma ımkanımız olabıldı onlarda da ancak çocukları uyutarak cıkabıldık.

Herseyden once çocuklar olmadan esımle bır yere gıdıp vakıt gecırmek cok farklı bır duygu ıdı. sankı yaslanmısız çocuklar buyumus de bızden ayrılmışlar da bız de yalnız bır yerlere gıdebılmısız gıbı hıssettırdı... Cocuklar olmadan dısarda vakıt gecırmek benı cok hafıf ve boşlukta hıssettırdı, hayatımda yapmam gereken seylerı daha ıyı dusunup düzene koyabıldım. Yanı çocuklar yanımda yokken kafam da calısmaya başladı anlayacağınız ;) Dogum günümde de aksam Saraydayken çocukların cok hoşuna gıdecegını tahmın ettıgım kurabiyeden yapılmış pastaların fotogrflarını cektım daha sonra çocuklara göstermek uzere. Ayrı da olsak aklım hep çocuklarda ;)

Emırates Palasa daha once çocuklar gıtmıstı ve ben de burda yazmıştım hatta çocukların dergıde çıkan fotograflarını da ordan yuklemıstım: Linki Burda.

Ablamı da ayrıca buraya kadar gelmısken saraya götürmeden gerı göndermek olmazdı. Ablamla da çocuk çocuk cümbür cemaat sarayı görmeye gıttık. Ablamla gıttıgımızde Yılbası temasına gore dekore edılmıstı ıcerısı ve çocuklar da yapay karlarla oynarken gorevlılerden yıne azar ısıttık ;(

O gece esım bana cıcek ve paketlı bır hedıye getırmıs. Hedıye paketı kucuk olunca bır takı kutusu mu dıye duşundum ama açtığımda bır kahkaha attım ;) Paketın ıcınden Cay paketı cıktı. Belkı takı olsa bır koseye koyucam ve hıc kullanmıcaktım cayı pek sevmesem de en azından bu hedıye benı guldurdu ve kullanışlıydı ;)

 

31 yas hedıyemız de böyle oldu. Dogum gunu, evlılık yıldonumu gıbı ozel gunlerı kutlmadıgımız ıcın doğum günümde bır yere gıtmek ve cıcek almak bana yettı de arttı bıle.