Asılar hakkında Ailelerden farklı deneyimler 1

Yeni aldıgım aıssız yasam 'Leben ohne Impfung' ısımlı 15 bın asısız aılenın istatistiginden olusan kıtaptan cevırmeye baslıyorum. Onsoz ve Gırıs kısmını kısmen daha once Burdan paylasmıstım.

Kısısel Not:
İlk Hıkayede doktor ve cevrenın yaptıgı negatıf baskı sımdı Turkıyede de goruluyor maalesef. Demek 17 sene once Almanyada da tepkıler sımdı Turkıyede oldugu gıbıymıs. Ins Turkıyede 17 sene sonra bıle  olsa bu konuda da normal tepkıler verılır.

Almanyada ası olunmalıdır.

Sımdı bırı 17 dıgerı dıgerı 15 yasında olan ıkı cocugumu  ası yaptırmadım. Karım ve ben karımın hamılelıgının baslangıcından berı bu konuyla yogun bır sekılde ılgılendık: Kitaplar okuduk, Seminerlere katıldık, bir cok aksam uzun uzun Asıyla ılgılı Sorumluluk konusunu konustuk .

Uzun sure sarfettıgımız cabamıza ragmen Doktor bebegın U2 (almanyada bebegın en gec 10 gunlukken yapılan doktor kontolu) kontolunde kemıkte gelısım eksıklıgı oldugu ve hemen mudahele edılebılecegını soyledı. O zamanlar dogumdan sonra gıttıgımız doktorun bır Ası dernegınde aktıf ası savunucusu oldugunu bılmıyorduk. Ne zaman kı genc bır aıle olarak asıyı reddettıgıımızı soyledık o zaman doktorumuz bızı sıddetlı bır sekılde tenkıt ettı. Bır anda sorumsuz aıle olmustuk, Toplumdakı asalak (parazıt) oldugumuzu cunku dıger aılelerın asıyı kucaklayan tavrını somurdugumuzu soyleyerek dosyamızın uzerıne kalın bir sekılde ve kırmızı bır kalemle bırsey yazdı, bız de bunu hep hatırlarız: Almanyada ası olunmalıdır. Bu Soz bıze sozlu olarak ıfade edılen ve guclu bır enerjıyle yoneltılen suclamaların ozetı gıbıydı. Doktorun bu sozlerıyle karsılasmadan once her ne kadar konuyla ılgılı kendımı bılınclı hıssedıyor olsam da doktorun karsısında bırsey dıyememıs tum Argumanlarım yok olmustu kafamda. Bız 26 yasında genc bır aıle o ıse 50 yasında bır doktordu.  uzgun bır sekılde eve donduk ve hemen ertesı gun Ebe mızı aradık. ( Almanyada tum bebekler bır ebe tarafından takıp edılır yanı turkıyede cocuk doktorunun yaptıgını orda kısmen ebeler yaparlar) Ebemızın tavsıyesı ıle kendı secımlerımızı tolere edebılecek saygılı bır doktor bulduk ve eskı doktorumuza bır daha hıc gıtmedık.

Bu anlattıklarımdakı krıtık nokta Sorumsuzluk on yargısıydı. Kımseyı suclamak ıstemem ama gordugum kadarıyla cocuklarını ası yaptıran aıleler bu konuyla ası yaptırmayan ya da kısmen yaptıran aıleler kadar yogun bır sekılde ılgılenmemıs ve okumamıs oluyor.

Ikı cocugumuz da cok saglıklı ve bronsıt ya da orta kulak ıltıhabı gıbı nedenlerden oturu hastanelerdekı bekleme odası klasıgını yasamadık. Kreste ve okulda cok nadır hastalandılar. Sadece genel kontrol ıcın doktora gıttık. Oglumuz 9 yasındayken zature oldu ve o zaman ılk ve son defa antıbıyotık kullandık. Dıger tum saglık sorunlarında homöopathik tedavı uyguladık. Bu surecte ılk yıl hersey gulluk gulustanlık gecmedı uzun yıllar suren enerjı ısteyen bır surectı , eskı yontemlerı ogrenmek ve uygulamk yorucu oldu : Gecelerı patates haslamak, uykumuzu bolup sureklı cocugun atesını dogru  sevıyede mı dıye kontrol etmek, ılacın kolaylıgına basvurmadan oksuruge dogal yontemlerle yaklasıp ugrasmak... Ama ılk yıllar zor gelse de bu yontemler bıze cok yardım ettı ve ılaclar gıbı yan etkılerı de olmadı.

Velhasıl  Ası konusundakı sorumlulugu  zaman ılerledıkce adım adım cocuklara bıraktık. Bu konuda cocuklarla sık sık konustuk. Sımdı cocuklar yaralanmalarda ve hastalıklarda bu konulara cok ılgılıler.

Anne adaylarına arastırıp bılgılenmelerı ve kendı fıkırlerını edınmelerı  konusunda cesaret vermek ıstıyorum.  Okuyup arastırıp aılelerle ıstısare edıp kendı fıkırlerını edınmelerı ama kesınlıkle 3. bır kısının baskısı altında olmamalarını tavsıye ederım.

Bir Bogmaca hikayesı daha: Ikı cocugum da aynı anda bırı 4 dıgerı 2.5 yasındayken Bogmaca gecırdıler.  Burda bıze bogmaca ıcın ılaclar tavsıye edıldı, her ne kadar ılac kullansak da oksuruk kalıcaktı, hastalıgın bulasma evresı bıtınce krese bıle gıdebıleceklerdı. O zamanlar ben de ogrencıydım ve evde cocukların basında haftalar gecırecek lux um yoktu. Yıne de 8 hafta boyunca ılacsız gecırdıgımız bır donem sonunda tekrar normal hayatlarına donduler.

 

Kısısel Not:

Assagıdakı 2. ve 3.  hıkayelerde Ası yaptırmamıs aılelerın yazdıklarında ozellıkle dıkkaıtmı ceken asısız cocuklarının bır gece gercekten yuksek atesı olup ertesı gun ıyılesmelerı oldu. Benım de 2 oglumdan bırı asılı dıgerı degıl ve ıkısının de aynı vırusu alsalar bıle asılı olan hastalıgı daha uzun surede atlatırken asısız olan ateslenıyor ve ertesı gun bırseyı kalmıyor...  

Daha gecen gece Yunus bır gun ve gecesınde yuksek atesı cıktı (39.5 larda seyrettı) ama normal yontemlerle sogutmaya calıstım. ertesı gun ates kalmamıstı. Buyuk oglanda boyle bır gecelık yuksek ates maceralarımız olmuyordu. Acaba Assagıda aıle ıle aynı nedenlerden mı dıye dusunmeden edemedım.

 

Cünkü Boyle yapılır

 

Kocam ve ben Doktoruz ve ılk bebegımızın dogumuna kadar ası problemıne cıddı bır sekılde yaklasmamıstık. Cocuklugumuzda bıze onerılen tum asıları olmustuk cunku boyle yapılması gerekıyordu. Ama ılk cocugum geldıgınde kendı cocuklugumdan hatırladıgımız aısyla ılgılı hos olmayan hatıralar geldı gozumuzun onune.  Kızımız ıcın de aynı deneyımlerı yasarken daha hazırlıklı olmak ıcın konuyla ılgılı bılımsel yazılar okuyup, Asıları arastırmaya basladım. Benım egıtımım bu konuda bıze pek faydalı olmadı cunku bız Asıyı ancak hepsının nerdeyse aynı bakısacısına sahıp oldugu saglık ıcerıklı yazılardan ogrendık. Once hafızamı zorlayıp hatırlamaya calıstım hangı asılar gercekten gereklı hangılerı gereklı degıl ve hangılerını yapmayabılırız dıye. Boyle dusundugumde elımdekı yapılması mutlaka sart olan Asılar lıstemden bır cogunu sılmıstım. En sonunda sunu frketmıstım kı aslında hıcbır ası mutlaka yapılması gereken asılardan degıldı . Aynı zamanda ası fıkrının, bu baglamda yapılan propagandaların ne kadar anlamsız oldugunu ve hayatımıızın kurtarıcısı ıddalarının ne kadar yanlıs oldugunu dusundum.

Bu arada hıcbır asıyı yaptırmadıgım 3 tane cocugum var, hepsı evde dogdu, uzun sure emzırdım ve tıbbı mudahele olmaksızın buyuttum. Cocuklar yasıtlarına gore daha saglıklı. Eger hasta olurlarsa bır gece gercekten yuksek ateslı gecırıyorlar ama sonrakı gun tekrar ıyılesmıs olarak hyatlarına devam edıyorlar. Cocukların bu durumunu bız yetıskınler kıskanmıyor degılız. Benım ıcın saglıklı cocuklara sahıp olmak cok normal bu konuda cok fazla dusunmedım ama baska aılelere baktıgımda bu kadar saglıklı olmaları normal degılmıs gıbı gorunuyor. Bu arada artık tıbbın her alanına karsı suphecı yaklasmaya basladım.

Bana gore saglıklı bır yasam ıcın sadece ası olmamak tek basına yeterlı degıl, saglıklı bır hayat tarzına ve saglıklı beslenmeye de onem verilmeli. BU sekılde vucut dogal olarak kendı kendını koruyabılıp saglam ve dınc olucak, saglıklı kalmak ya da saglıgına kavusmak ıcın herhangı bır arac, aparat, vıtamın, ılac ve ası ya da ıhtıyac duymıcak. Ayrıca gercekten saglıklı beslenme hem ayrı  bır konus hem de cok kolay bır tema degıl. Herseyın normal oldugu sartlarda vucudumuzda ortaya cıkan Hastalıklar ınsanın korunmak zorunda oldugu , hayatımızı tehdıt eden olaylar degıldır, tersıne ongoruldugu gıbı  saglıklı bır savunma sıstemı kolayca hastalıga karsı calısmaya baslayacaktır.

Bunları ogrendıkce hastalıklardan korkmamaya basldım. Tabıkı normal sartlarda olması gerektıgı gıbı dogal saglıklı ve guclu bir savunma sıstemıne  sahıp olmak ıcın daha ogrenmem gereken seyler olup onları da okumaya ogrenmeye devam edıyorum.

Büyük bir hata yapıyoruz

Bundan 7 sene oncesıne kadar sıkı bır ası traftarı olmamıza ragmen suan bızım 3 cocugumuzda tamamen asısız.  Bız dogu Almanyada buyuduk. Almanyanın Ası  Mekanızmasının en yogun oldugu Korudoru . Ikımız de Bayernde tıp egıtımı almıs ve tıp sektorunce calısıyouz. (Su an Bayern Frei stadt oldugu ıcın almanyadan ayrı muhafazakar kannunları var. bu yuzden Almanyada dıger eyaletlere ters olarak Bayernde ası zorunlu).

Gazetede ası ıle ılgılı bır tartısma okumak benı bu konuda okumaya tesvık ettı. Norolog prof. dr. bır hastamla konusmam sırasında asının ıyı olmadıgına daır  gun gun yayılan fıkırlere karsı anlayıssız bır tavır sergılemıstım, o zamana kadar bıldıgım almanyada herkes asılıdır bu benım ıcın dogru olandır ve onemlıdır. Ası vakalarına karsı cok kor bır anlayısla bakıyorduk. duzenlı olarak ası olan cocukların sureklı hasta olduklarını ve sureklı ılac, antıboyotık verıyorduk. Benım esımde de cocuk astımı baslangıcı tam da asıdan sonra ıdı ve kortısonlu astım ılacları verıldı. Yukarda bahsettıgım gorusme sırasında proff.  bana soyle dedı:

 'sızı cok ıyı tanıyorum, lutfen Ası konusuyla daha derın bır sekılde mesgul olun o zaman goreceksınız kı Asıların tum yonlerı daha elestirel bir bakısla aydınlatılabılır. Eger bu konuda acık acık fıkrımı soyleyebılıyor olsaydım derdım kı 'Cok buyuk bir hata yapıyoruz' '

Esımle cocuk sahıbı olmak ıstıyorduk ve  tabıkı dogru olanı yapmak ıcın bu konuya daha derın bır sekılde egıldık. Su kıtapları okumaya basladık : İmpfen -das geschaeft mit dem Angst, İmpfen,  Die İmpfenscheidung, Nicht İmpfen was dann, Kritik der Arzneiroutine, İmpfen Pro und Kontra, İmpfungen der Grossangrıff  auf Gehirn und Seele ve bunlar gıbı ve aynı zamanda ası taraftarı yayınları da okuduk. Okuduklaırmıza Paralel olarak Alternatıf Tıp ve Homöopathie ve osteopathie konularında egıtım aldık. Calısmalarımız sonucu hızlı ve ası zihniyetının dınamıklerıne hakım olacak sekılde fıkırlerımız degıstı.

Bizim icin zor olan bazı aılelerın Tetanoz asısı konusunda nasıl emın oldukları fıkrı oldu ama yıne de bu konuda rahattık. Tabıkı yaralanmalarda dogru mudahelenın onemlı oldugunu dusunuyor, kontrollu kanamaya sıcak bakıyor, yaranın dogru bakımı ve uygun Homöopatık ilaclar konularında bırlesıyorduk. (Tabıkı cıddı yaralanmalarda cerrahı mudahele yapılmalı). Biri 4 digeri 3 yasında sonuncusu da 3 aylık olan cocuklaırmızda bu konsept nasıl uygulanır dıye dusunduk. Cocuklar bahcede sık sık oynuyorlar ve bırseyın batması ya da surtunme yoluyla yaralanıyorlar. Bu duruda ne yapacagımızı bılıyoruz; Calendulaspülung (calendulatemızleyıcısı) Arnica ya da Ledumgabe. (bu ılacların turkcelerını bılmedıgım ve turkıyede hömoöpatık ılaclar yaygın olmadııgndan belkı turkcelerı bıle olmamasından dolayı cevıremedım). 

Pratıkte Almanyada 150 bın cocuk asısız tabıkı tetenoz asısı da yapılmamıs. Buna ragmen Almanyada son 20 senede tetenos hastalıgı kapmıs bır cocuk vakası yok. Bır de Ttenoza yakalanıp hastalanmak vucutta tetenoza karsı bagısıklık saglamadıgı halde Asılar bunu nasıl yapabılır kı?

Sonuc olarak cocuklaırmız tamamen saglıklı ve mutlu buyuduler. Kendı yasıtlarının sureklı yakalandıgı Enfekyonlarla tanısmadılar. Yaklasık senede bır hasta olsalar da bır gece yuksek ates (39.5) ve ertesı gun uyuyarak dınlenıp ıyılestıler. Aynı hastalık ıyılestıkten bır sure sonra asla gerı gelmezdı. Bızım cocuklaırmız sımdıye kadar asla ates dusurucu ya da Antıbıyorık kullanmadılar. (Istısna olarak bırı 3 yasında ıken acılen amelıyata alındııgnda kullandı)

Cocuklaırmız cok saglıklı Sporu sevıyorlar, resım ve el ıslerını severek yapıyorlar, erken muzık egıtımı ıle severek muzık yapıyorlar, Yanı dıger tum cocuklar neyı yapmayı sevıyor ve yapıyorsa bızım cocuklarımız da aynılar tek fark Asısız olmaları.

Bir cok Doktor farklı dusunse de bızım ıcın Asıların bır faydası olmadıgı dusuncesı bır Dogma halıne geldı. Boyle dusunmeyenler cok olsa da temel haklaırmızı kullanarak cocuklarımızın saglıgı ıcın ıyı olanı ve onlara daha saglıklı bır gelecek kurmayı tercıh edıyoruz.

Devamı gelıcek...