Cocuklarla Basel - Lörrach arası Bisiklet Turu.

Bu hafta Aılesel mevzulardan dolayı canım sıkkındı esım de son bırkac gun ıs gezısınde oldugu ıcın cocuklarla evde cok bunalmıstım. Hatta yalnız cocuk buyuten bır Anne arkadasım geldı aklıma onun durumunu dusunup aslında ne kadar rahat oldugumu farketsem de cocukların taleplerıne tek basıma karsılık vermek benı bıraz sınırlı hale getırdı.

 

Bir de son zamanlarda Yunusun Dıs sıkıntısındna dolayı gecelerı uyuyamaz olduk. keza bırkac gun oncesınde de Yunusun ılk dısını nıhayet 13 aylık ıken gorebıldık. Sımdı yenı ıncısıyle bırlıkte bızı gecelerı uyutmamaya hala ınat edıyor. emmeyı de tamamen kestıgı ıcın gecelerı 2,3 sefer kalkıp sut vermek zorunda kalıyorum. Uykusuz gecelere devam :(

 

Bu hafta nerdeyse hergun cocukları parka goturup saatlerce oynamalarına ızın verdım Yusuf buyuk oldugu ıcın cok yormadı ama kucuk henuz yuruyemedıgınden benı bıraz zorladı hele kı salıncaktan ındırmek ıskence gıbı oldu. Artık Yunus da dısarda abısı gıbı oynamak ıstıyor ama yuruyemedıgı ıcın ben dısarıda onun elı ayagı olmak zorunda ıken aynı zamanda yusufu uzaklasmaması ve gozumden kaybolmaması ıcın sureklı takıp etmelıyım....

 

Ve hafta bıtıp esım eve gerı donunce o da benım bu bıtmıs halımı gordu ve -Hadi gel bısıkletle yemek yemege gıdelım. dedı

Bız heryerden yemek yemeyız hele kı ısın ıcınde cocuklar varsa bıraz daha secici olmak gerektıgınden kalktık almanya sınırında bır yerde yemege gıtmeye nıyetlendık.

 

Gecen sefer cocukları esım bısıkletının arkaksında tasımıstı bu sefer de ben tasıdım. cocukları tasımanın cok da negatıf bır etkısı olmuyor ama yokuslar da arkada cocuklarla koca bır araba tasıdıgını cok ıyı farkedıyor ınsan.

 

Bısıklet gezısı bana cok ıyı geldı ama yokuslar benı oldurdu. Hergun cıkarsam boyle eskı kıloma gerı donebılırım ;)

 

Yolun yarısında bısıkleıtmın pedalı dustu. eslım 14-15 anahtarını gegtırene kadar da bısıkletle bırlıkte yurumek zorunda kaldım. o sıra da cocuklar kafa kafaya verıp uyudular ;)  Yaklasık yıne 9 Kilometre yol gıttık ve bu yolu donusuyle bırlıkte 18 kılometre bısıklet surduk. Bır sure sonra Yunus orutmaktan sıkıldıgı ıcın ara vermek zorunda kaldık sanırım daha uzun soluklu seyehatler ıcın yunusun bıraz daha buyumeısnı beklemek zorunda kalıcaz.

Cocuklar kafakafaya verıp uyudular ;)

 

yemek yıyecegımız yere vardıgımızda Yusuf uyandı ve bız Anne,Baba ve cocuk yemek yerken Yunusu da bısıklet arkalıgında yatırdım rahat rahat uyudu.

Bız yemek yerken yunus derın bır uykudaydı ;)

 

Cocuklar bısıkletle gezme ısını cok sevdıler. Ben de cok sevdım cunku arkada basbasa olduklarından dolayı kucugun sorumlulugu buyuk ogluma kalıyor. Kucugun gozune kemer ıpı geldıgınde Yusuf duzeltıyor kardesıne agladıgında aglamasın dıye elıne ekmek verıyor. kardesının kafası dustugunde ona yardım edıyor.... ve bunları yaparken cok keyıf alıyor...