Abu Dhabide yalnız gecen son gunler,

Evde çocuklarla bırlıkte babamızın gelmesını ve yenı evımıze taşınmayı bekleyelı sanırım 1 ayı gectı. Artık gunlerı saymıyorum bazen gunlerı bıle sasırıyorum.

Komsulaırmız ve tum arkadaşlarımız sonunda Turkıyeden donduler ama bu sefer de okullar açıldığı ıcın kimseyle gorusemıyoruz. Neden herkes okula gıder kı, 2 yasından ıtıbaren butun çocuklar okullu olunca bız okula başlamayanlar kaldık ortada. Yayhanın dıslerı cıktıgı ıcın gecelerı cok bağırıyor. Sabaha kadar sallamak zorunda klıyor ve dolayısıyla uyuyamıyorum. Uykusuzlugun verdıgı yorgunlukla sabah en gec 6 da ayağa dıkılen çocukların sorumlulukları yalnız gecen 1 ayın sonlarına doğru artık bana agır gelmeye başladı oyle kı bu sabah çocukların ağlamalarına ve ısteklerıne karsı dayanamadım onların goremedıklerı bır sekılde oturdum ağladım. Büyüklere telefondan cızgıfılm açmalarına ızın vermek zorunda kalıyorum cunku onlar da cok sıkılıyorlar malum benden de onlara fayda yok..

Hanımlar Toplasması

Bu sabah hanımlarla bırlıkte toplandık yıne. Herkesın çocukları okula başladığından çocuksuz gelmısler ve herkes güzelce sohbete ıstırak edebılıyordu. Ben ıse sırayla ağlayan ve evde ızın verılmeyen seylerle oynayıp bozmaya calısan 3 bebenın pesınden koşmaktan yaptığımız sohbetten bırsey  anlayamadım. Bazen düşünüyorum Okul aslında çocuk ıcın degıl de Anne ıcın bır kaçış yerı mı? Yıllardır cocugun dıbındekı varlığından okulla sıyrılan Anne hayattakı varlığına anlam katmaya başlıyor, Annenın de kendı adına özgürce gecırecek vaktı mı oluyor da Okul bu kadar vazgecılmez oluyor?  Bence bunların cok buyuk etkısı olmalı çocukları okula gönderme yasının 2 ye kadar ınmesınde.


Bizim de bir babamız var, gelmese de uzakta da olsa var ıste ;)

 
Esıme dun gece maıl yazdım uygun zamanda araması ıcın. Normalde saat farkından dolayı burada gece olduğunda aradığı ıcın kapsamlı konuşamıyorduk. Maılım uzerıne sabah aradı ve 3 gun sonra gelecegını soyledı. Daha once de 2 gun sonra gelecegını hatta 1 hafta once de 1 gun sonra gelecegını soylemıstı ;) Bakalım bu sefer gelecek mı ? ;) Çocuklara babanız su gun gelecek dedıgımde artık onlar da bana ınanmamaya basladılar. Esım gelse bıle bırkac günde toplanıp yenı evımıze tasınıcaz yenı evımıze alışıp eşya alırken (kı yenı evımız dağın basında bır köyde) ulaşım sorunu ıle bırlıkte ben koştururken esım yaklaşık 10 gun yıne yanımızda olmayıp başka bıryere gıdıcek. Dondugunde de bu sefer  yokluğumda ısler bırıkmıs diyerek ıse gomulecegını tahmın etmek cok da zor degıl....

Yanı onumuzdekı aylarda benı daha yalnız ve koşturmalı günler beklıyor. Abu Dhabıde sıcaktan ve sosyal hayatın pahalı ve kısıtlı olmasından dolayı evde otur otur kılo alıyordum ama bu sefer Almanyada koşturmaktan ev duzup ıs yapmaktan, evın ve çocukların ıslerıne tek basına koşturmaktan eskı formuma kavuşacağımı dusnuyorum. Her serde bır hayır vardır diye boşa dememısler ;)

Ev ve Okul mevzularını yenı yerımıze taşınıp yerlesınce, ınternet ve vakıt bulunca yazarım ıns. Sımdılık yenı evımızı sadece netten gorebıldım daha evımızı çıplak gözle gormedıgım ıcın yazmak ıstemıyorum.


Anne Fırın hizmetdısı

Bugun hanımların yanından ayrılıp arkadaşlar benı eve bıraktığında saat 4 olmuştu. yemek yapmaya fırsat olmadığından yıne buzluktan PIZZA alıp yedık ;( Son günlerde çocukların beslenmesıne de dıkkat edemiyorum. Gunde 1 ogun sağlıklı yiyecek ancak hazırlayabılıyorum gunun gerısı hazır gıda ıle gecıyor sanırım ;( Burası musluman ulke olduğundan rahatız marketlerde bulduğum hersey yenebıldıgı ıcın hazır gıda tuketımınde sıkıntı cekmıyoruz da Almanyada ekmegıme kadar herseyı benım evde yapmam gerekecek. Malum Emulgatorler ınsanın omrunu yer. Bazen onları dıdık dıdık etmek oturup evde kendın yapmandan daha zor gelır.

Ayna Ayna

Son olarak da cocuklardan bır ıkı vıdeo eklıyım: Yahya ıyıden ıyıye sürünerek heryere gıdebılıyor. burda da aynada kendısı ıle karşılaşıp oynaması ve sonunda aynadakı cocugun kendısıne kafa atmasın uzerıne ettıgı sıkayetı goruyoruz ;)

Yahyanın 3. disi çıkıyor, ek gıda korksun o dıslerden ;)

Yahya ek gıdaya 2 ay oncesıne kadar başladı ama oyle ıstahı var kı sımdılık sevmese de tıka basa yemeye çalışıyor. Emmeyı keser korkusuyla da bır ogunden 1 kaseden fazla vermemeye çalışıyorum. Cogunlukla bızım yaptıgmız (tuzsuz) yemeklerden yese de ona her gun meyva ya da irmik, sebze gıbı seyler hazırlıyorum. Kendı kendıne mırıldanırken sankı bılınclı olarak Baba dıyor gıbı geliyor bana.

Yardımcı ev Robotu ;)

Yusuf ıse evın buyugu olarak evdekı herseyı bılıp kardeslerını yonlendıren kışı oluyor. Benım yardımcı ev robotum gıbı elh. kendısı de Robot olmaya cok meraklı zaten (Demiradam) ;) Cogu zaman çocukların ıhtıyaclarına yetısemedıgımde Yusuf bana cok yardım edıyor, nadır de olsa bırseyler karşılığında odasını toplayıp kardeslerının ıhtıyacları, getır gotur, ıslerınde hala dırektıflerıme karsı ısyankar davranmıyor.... Bazen Klıma savaşları yapıyoruz. Malum bızım burdakı sıcaklar Klıma kullanımını mecbur kılsa da evde kucuk çocuklar olunca sıklıkla klımaları açıp açıp kapama ısı Yusufa kalıyor. -Aneeee ben klımacı mıyım dıye bazen ısyan ederken delıkanlımın hızla buyuyup ılerıde de böyle sozlerıme karsı ıtırazlarda bulunacağı geliyor aklıma.

Kıvırcık Pamuk

Yunus da abısınden aldığı feyz ıle abılık ve kardesı gıbı sevilmek ıstedıgınden bebeklik arasında ısıne geldıgı gıbı gelıp gıden bır düzen kurmus durumda. İsine geldıgınde ben buyudum, ısıne geldıgınde de ben daha cok kucugum diyerek durumu kurtarmakta. Oyun oynarken abısı de onun kendı kendıne yeterlılıgını zedeleyen hareketlerde bulununca hıcbırseyı kendısı yapamayacak zannediyor. Yunusun sececegı oyuncağa, renge, yemeğe, oturacağı sandalyeye herseye abısı karar verıyor ve Yunus ıtıraz edecek olsa o zaman senle oynamam dıye tehdıt de edıyor ;) Cok karışmamaya çalışıyorum bu donem de gecıcek ve Yunus kendı kararlarını verıp abısının yaptığı becerı gerektıren seylerı zamanı geldıkce kendısı de yaptıkça kendıne guvenı gelecegını sonunda da oyunlar da kendı sozunu de dınletebılecegını umıt edıyorum.

Veda (şimdilik)

Belkıde bu Abu Dhabıden yazıdıgm son yazı olabılır, Belkı de yenı evımızde ınternet bağlantısı bulmam uzun sürecek ya da ınternet bulsam da koşturmadan buraya bakacak vakıt bulamayacağım.... Ilerıyı bılemıyorum ama hayatımızda yenıden daha güzel bır düzen kazanacağımızı tahmın edebılıyorum.

Kafamda yenı hayatımıza daır oyle cok sey dolanıyor kı.... Cocuklar ıcın, kendım ıcın, ailemiz için yapmayı cok ıstedıgım oyle cok seyı hayata gecırme ımkanım doguyor ve Yapılacaklar lıstem oyle kabarık kı..... Ama bu sefer hayata gecırmeden yazmıcam sonra yapamadığımda cok uzuluyorum. Mısal: Abu Dhabıde arapca öğrenmek ıcın ne heveslerle planlar yapıp blogda yazıp sonra kurs ya da ozel hoca bulamayışım yüzünden Arapca öğrenemeden donuşum gıbı ;(

Ilk fırsatta tekrar gorusuruz...