Bir SSVD (Sezeryan Sonrası Vajinal Dogum) Hikayesi daha..

Sızınle bır kac tane SSVD (Sezeryan sonrası vajinal doğum) hıkayesı paylasmak ıstıyorum.

 

 

Daha once Facebook dakı SSVD isimli grupta bu konuda cok genıs bılgı ve deneyımler paylaşıldığından bahsetmıstım. Orda bır cok ssvd doğumu hıkayesı var, normalde ınternette merak edıp aradığımızda bulamayacağımız bır cok hıkaye ssvd ısımlı facebook grubunda dosyalanmış halde. Eger bu hıkayelerden bır kac tanesını Dogum yapan Annelerımızın ve Grup kurucusunun da ıznıyle paylaşırsam hem gruptan haberı olmayanlara net ortamında facebook grubuna bır yonlendırme yapmış olurum hem de ssvd den haberı olmayan okuyuculara da facebook dışında bır kac ssvd hıkayesı sunabılmıs  olurum dıye duşundum.

 

Gelelim ilk Hikayemıze:

 

SSVD HİKAYESİ ( MAYIS 2011 )



Muayene için KTÜ tıp fak.de doç. dr. Süleyman GÜVEN'e gidiyordum. ...

 

23 Mayıs 2011’de 40 haftam doluyordu, 12 Mayıs perşembe günü 38+3 iken gittiğim muayenede doktorum ertesi hafta kongrede olacağını bu nedenle daha sonraki pazartesi (yani 23 mayısta) gelmemi söyledi. Ben de tedirgin oldum biraz, hocam benim işlerim aksidir, kesin siz burda yokken doğururum ben dedim, o da merak etme arkadaşlar beni haberdar ederler, gerekeni de yaparlar dedi,

 

Ertesi hafta hem okulda derslere devam ettim, hem de süleyman bey dönmeden doğum başlamasın diye dua ettim, evde yatmak istemedim çünkü hareketli olursam daha kolay doğum yapacağıma inanıyordum, aslına bakarsanız doğurabileceğime ben bile inanmıyordum, çünkü en başından beri dr pelvis yapımın dar olabileceğini söylüyordu, 20 mayıs günü okuldan döndükten sonra sarımtırak bir akıntım oldu, bu cumartesi de devam etti, cumartesi belimde de ağrılar oldu, pazar sabahı saat dörtte hafif hafif sancılarla uyandım, saat altıya kadar ara ara yattım ara ara kalktım, altıbuçuk civarı annemi aradım evdeki işlerini bitir saat sekiz gibi gel gidelim dedim, daha sonra banyo yaptım sıcak suyun etkisinden olacak banyodan sonra pembe renkte akıntılar gördüm, annem gelince de eşimle beraber kalktık hastaneye gittik, acile gittik ordan giriş yapıp bizi kadın doğum servisine gönderdiler,

 

Servise çıktıktan sonra gözüme daha önce poliklinikte gördüğüm dr ipek hanım ilişti, nöbetçi dr o imiş ona gittim ben süleyman beyin hastasıyım eski sezeryanlıyım ama normal doğum istiyorum dr'umla deneyeceğimize dair anlaşmıştık dedim, o da dosyamı inceledi, sizi bir muayene edelim ona göre bakarız dediler beni doğumhanenin olduğu kısma aldılar, annemi ve eşimi almadılar, dışarı gönderdiler, doktor hanım önce bir muayene etti 2-3 cm açıklığın var dedi, bu arada evden beri sancılarım sürekli devam ediyordu, bu arada Doktor hanım süleyman beyi aramış bilgi veriyordu.

 

Onunla konuştuktan sonra yanıma geldi normal doğumu deneyeceğiz dedi, sonra bana bir oda verdiler lavman yaptılar tahlil için kan ve idrar aldılar nst ye bağladılar, bir hemşire geldi her ihtimale karşı bir sezaryen formu imzalamanız lazım acil bir durumda imzalamaya vaktiniz olmaz dedi, hemşireye baktım, normalde çok çekingenimdir kolay kolay kimseye yüzüne karşı itiraz edemem ama o an beni imzaladım diye sormadan sezaryene alırlar korkusuyla hayır imzalamıycam dedim odada başka bir hastayı muayene ile meşgul genç bir erkek dr vardı kafasını kaldırdı bana ters bir bakış attı, heyecan mı yaratmaya çalışıyorsun sen dedi, yok dedim bakın form da burda kalem de bir komplikasyon anında hemen imzalarım ama şimdi imzalamıycam, fazla üstelemedi işini bitirip çıktı.

 

Ondan sonra zamanımın %90 ı nst ye bağlı geçti, Doktor hanım ara ara gelip açıklığıma bakıyordu, Doktor hanımdan sonra daha once bana heyecan yaratmaya mı çalışıyorsun dıyen dıger dr bey geldi, eyvah dedim bunla gerilmiştik biraz ya kızdı diye sonum sezaryen olursa diye dusundum, dönüşümlü gidip gidip geliyorlardı, sancılar da gittikçe şiddetlenmeye başlamıştı,

 

Öğleden sonra 2-3 gibi açıklığım 6 cm gibi olmuştu, ondan sonraki son 2 ölçümde de 6 cm civarında çıkınca ben eyvah dedim yine ilk doğumdaki gibi oldu ilerlemeyecek artık, sancılarım da çok şiddetli idi, sezeryan dikişlerimin etrafı ağrımaya başlamıştı, iyice panikledim, o ara dr lar servise vizite gitmişler annem gelmiş kapıdan beni sormuş odam giriş kapısına yakındı bana ordan kızım doğuramıyorsun işte çok zorlama dikişlerin patlayacak diye seslendi, iyice korktum, başımdaki ebeye dikişlerim çok ağıyor dayanamıyorum beni alsınlar sezaryene dedim, annem de Doktor beye gitmiş dr bey o deli, siz ne bakıyorsunuz ona, zaten o da vazgeçti doğurmaktan alın onu sezaryene demiş.

 

Allahtan kendisi annemi dinlememiş, vizit bitince beni tekrar muayeneye geldi saat 4-5 gibiydi galiba, sordum kaç cm diye 6 dan biraz fazla dedi, dr bey dedim ilerlemiyorsa beni boşuna uğraştırmayın sancılarım çok şiddetli, dikişlerimde ağrıyor, korkuyorum açılacaklar diye, bana nst yi gösterdi dikişlerin açılsa bebeğin kalp atışları hemen düşer, makineye bak, her şey yolunda, sadece açılman biraz yavaş ilerliyor dedi onun için de serumuma bir ilaç enjekte etti, sordum ne için (şu an tam hatırlamıyorum ama) rahim ağzının kolay açılması içinmiş (muhtemelen kas gevşetici), bana istiyorsan alırım seni sezaryene ama bu kadar uğraştın az kaldı dedi, ben de zaten sezaryen olursam pişman olacağım biliyorum, 3 yıldır bunun için uğraşıyorum dedim, eğer dikişlerimde bir sorun yoksa dayanırım dedim tek sorun vardı, sürekli nst ye bağlı olduğumdan yatar pozisyonda idim bu nedenle sancıları daha şiddeti hissediyordum, birkaç defa yalvardım ebeye 5 dk yürüyeyim diye dr a sordu 2-3 kez 5 dk gibi kısa süreli yürüyüş yaptım, açıklık 8 cm civarına geldiğinde ıkınacaksın dediler, 10 cm tamamlanıncaya kadar her sancıda ıkındım, sancılar o kadar şiddetliydi ki ebeler nst çıktısına bakıp suni sancı verilmiş kadar şiddetli ve sıklar diyorlardı

 

Benim ilk doğumda da sancılarım çok şiddetliydi, bilmiyorum kişinin vücuduyla alakalı bir şey mi, sonra doktor bey tekrar muayene etti, bebeğin başı tam inmemiş sancı geldikçe ıkınmaya devam et baş da inince doğum odasına gideceğiz dedi, yataktan indirdiler, yatağa tutunmuş bir şekilde yere çömel ıkın dediler, bir süre sonra tekrar muayene ve ardında doğum odasına aldılar, ben orda da bir kaç saat kalırım diyordum ki 10 dk sürdü, ipek hanım ıkın ıkın diye bağırıyordu, doktor bey de bebeği tutmak için bekliyordu, 2-3 ıkınmanın ardından 22 mayıs 2011 saat 23:10 gibi kızım doğdu, inanamıyorum doğurdum dediğimi hatırlıyorum, sonra plesentayı kestiler, bebeği alıp sildi temizleyip tarttılar.

 

3 kg dediler, onlar bebeği giydirirken doktor bey de plesantanının ayrılması ve ardından dikişlerin dikimiyle ilgilendi, hangi ara kesmişse hiç fark etmemiş ve hissetmemişim. O arada şaşkınlıktan ve hala doğurduğuma inanamadığımdan mıdır bilmem ‘Allahım yaptım’ kelimeleri döküldü ağzımdan, herkes bana baktı güldü, doktor bey ‘yaptım ha, bu da güzel’ dedi. Sonra kızımı kucağıma verdiler, dikişlerin dikimi bitene kadar kucağımda kaldı, sonra bizi servise aldılar,

 

Unutmadan söyleyeyim internetten kolay doğum için dua ve sureler indirmiştim sancılar sıklaşana kadar sürekli onları okudum, Allahın ve dr ların yardımıyla benim bile yapacağıma inanmadığım bir doğum gerçekleştirdim. Süleyman bey ertesi gün serviste vizite geldi, bak emine hanım başardın dedi, evet hocam ama ben bir ara vazgeçmiştim Doktor bey sağolsun sakinleştirdi ve ikna etti beni dedim, süleyman bey de zaten sezaryende ısrar etseydin ben atlayıp gelir vazgeçirirdim dedi.

 

Aklıma gelmişken ilk doğumu özel hastanede yapmıştım cümbür cemaat tüm aile sancı aşamasında yanımdaydı, yanlarında rahat değildim stresliydim, kendimi rahat bırakamıyordum, burda eşimi ve annemi içeri almayıp dışarıya yolladıklarında önce canım sıkılmıştı, o kadar sancıya ben tek başıma nasıl dayanırım diye, ama şimdi iyi ki almamışlar diyorum, annem yanımda olsaydı ben kesin ikinci kez sezaryen olurdum, çünkü insan o sancı zamanları herkesten etkilenebiliyor, onun kapıdan iki kelime etmesi bile beni caydırmaya yetmişti.

 

Evet benim hikayem böyle, zor da olsa SSVD’yi başarabildiğim için çok mutluyum...

Unutmadan bu açıklık muayeneleri sırasında doktor beye sordum çatım dar mı diye hayır dedi demek ki dış görünüş yanıltıcı olabiliyor bu nedenle siz de kendi vücutlarınıza güvenin. Herkesin bu duyguyu yaşayabilmesi dileğiyle...

 

Hatırlatma: Facebook dakı ssvd grubunun lınkı : https://www.facebook.com/groups/ssvd1/

Blogu ılk açtığımda tamamen acemıce ve acelece yazmak zorunda kaldığım benım SSVD Hikayem http://sudagidan.blogspot.ae/2012/08/ssvd-sezeryan-sonrasi-vaginal-dogum.html

 

Not: Yayınlamama ızın verdıgı ıcın SSVD yapan annemize ve Grup kurucusu olan Nılay Guler hanıma teşekkür ederım.