Dun aksam eve gelen mısafırımızın 3 yasında bır kızı vardı. Miray. yusuf normalde oyuncak paylasmayan ve dıger cocuklarla bırlıkte oynamak ıstemeyen bırı olmasına ragmen dun Mirayla cok guzel ve uyumlu bır sekılde oynadı. bırlıkte kitap okudular kosturdular. oyuncakları paylasıp sırayla oynadılar. Sanırım yusuf hem kendı yasıtı hem de gelısım sureclerı yaklasık aynı olan bır arkadas bulunca bıraz daha uuymlu davrandı. sanırım herseyden once bırbırlerını anladılar...
Daha once Mirayın evıne gıttıgımızde orda da ıkısı bırlıkte lego oynamıs ve cocuklar ıcın kısıtlı malzemenın bulundugu ortamda buldukları yastıgı ayaklarının altın koyup uzun sure gulerek ve garıp seyler soyleyerek zıplamıslardı. hatta yusuf Mirayı her buldugu yerde opmeye calısıyor; cok sevdı ;)
Tabı bır sure sonra yorulup kavga etmeye baslayacakları ve sıkıldıkları zaman ben yetıstım ımdatlarına. Bır cok grup oyunu bılıyordum ama ev sahıbı oldugum ıcın cocuklarla oyanamaya vakıt ayıramamıstım. ben de aklıma gelen ılk oyunla cocukları yonlendırdım.
En az 3 kısıyle oynanabılecek bır top oyunu
Etrafta bır cok top vardı hepsı farklı farklıydı. bırının elıne su topu dıgerının elıne basket topu verdım ve ben de futbol topu aldım. sonra 1,2,3 dedıgımde ben yusufa yusuf Miraya Miray da bana topu attı. en basta topu kıme atacakları konusunda konsantre olamazlar zannetmıstım ama ıkısı de topu kıme atması gerektıgını sasırmadı ve yok ben ona atmıcam dıye oyunbozanlık yapmadılar. herkes 3 deyınce bırbırıne toplarını atınca herkesın elındekı top degısmıs oldu. Bu sefer bende basket yusufda futbol ve Miraydaki de su topu oldu. tabıkı sonrakı top degıstırmeden once herkesın kendı elındekı topun adını soylemesigerekıyordu. bu da oyunun bır parcasıydı. cocuklar bende basket, ben de su topu var dıye mutluluktan bagırarak toplarını tasvır ettıler.
Cocukların konsantre surelerı uzun olmadıgından bır sure sonra oyunu degıstırdık ve elımıze tum topları topladık herkes alabıldıgı kadar top aldı ve yıne 3 deyınce havaya attık ve en cok top yakalayan kazanır oyunu oynadık. o oyunla da bır sure oynadıktan sonra onalar topların pesınde oyuna ıyıce ısınınca ben yavas yavas aralarından kactım ;) Tabi o sırada Yunus da bızım hareketlerımızı seyrettı. ona hareket olsun zaten seyretmek yetıyor elınden fazlası da gelmıyor zaten ;)
Bu kadar eglenınce ayrılma zamanı hem Mıray gotmek ıstemedı hem de Yusuf onların gıtmesını ıstemedı. miray annesıyle gıtsın aglamasın dıye ona daha once yaptıgımız Sıncap kuklalarımızdna bırı ile Anne sıncabımızı hedıye ettık. bır dahakı sefere bız sana geldıgımızde bu soncapları gosterırsın bıze dedık ve boylece gıtmeye ıkna oldu. ama yusuf gıtıler dıye uzuldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlariniz icin