Bu sabah cocuklari okula gotururken her zamanki gibi aceleyle ustume siyah ferace ve basima yazma gecirip ciktim. Sabah erkenden 4 bebe hazirlarken kendimle ilgilenecek vakit olmuyor ben de insanlarin hakkimdaki dusuncelerini umursamiyorum. Benim dunyam yeterince zengin baskalarinin o dunyayi sinirlandirmasina izin vermiyorum.
Okulun onune vardigimizda biraz erken gittigimizi farkettik ve hemen yanina bir kadin yanasti. Yunusun annesi siz misiniz dedi? Cevredeki tek yabanci ve musluman ben oldugum icin beni bulmasi zor olmadi. Ben evet dedgim gibi kadin agresiv bir sekilde birseyler anlatmaya basladi. O konusurken birsey anlamadigim icin gayri ihtiyari kadinin yuzundeki asiri makyaj dikjatimi cekti. Ispanyolcam baslangic seviyesinde henuz ve ben soylediklerinden degil de beden dilinden kadinin derdini anladim. Demek istiyordu ki benim oglan (5) onun oglana tukurmus.
Kadin sozunu bitirince once cocugunun adini sorup onun cocuguna gulumseyip ortami yumusattim. Cocugunun adi valentinmis. Kadina kendi adimi soyleyip tanistim. Kadin once bir sasirdi. Selam vermeye layik gormedigi Yabanvi ona elini uzatiyordu.
Ispanyada yeni oldugumu ve benim de oglumun da dil bilmedigimizi ama nedemek istedigini anladigimi soyledim.
O sirada Valentin benim oglana vuruyordu.
Yunusa dondum gayet yumusak bir sekilde ona soyle sordum: oglum valentinle nasil oynuyorsunuz?
Yunus kadinin benim gibi ne dedigini anlamamis ama agresif uslubunu farketmisti ve bir seylerin kotu gittigini hissettgi belliydi ben de dusundum cocugu daha fazla korkutmaya gerek yok ve dedim ki valentin iyi bir arkadas onunla iyi arkadas olacaksiniz deyip abisinin yanina gonderdim.
Kadin o sira internette ispanyolca ogreten sayfalar, cizgifilmler ve bol bol tv acmami onermeye devam ederken evde zaten ispanyolca ogretmeni oldugunu ogretmeni uygun gorurse ondan fikir alacagimi soyledim ve uyarisi icin de tesekkur edip yanindan ayrildim.
Bunu neden yaziyorum: bu diyalogun ve davranis seklinin altinda oyle alt metinler yatiyor ki ama ben yine de alttan alip sinirimi duzgun bir sekilde cizdim.
Anlayamayacagim o kadar karmasik cunleler kurana kadar once selam verip tanismasi daha sik olurdu. Cocuklarin yaninda isaret parmagi ile yunusu gosterip tukurme taklidi yaparak degil de cocuklar iceri girdikten sonra derdini ankatarak cozum arayabilirdi.
Burda cocuklsrin degil annenin davranisindan bahsediyorum. Tabiki oglum iyi etmis demiyorum. Okuldan sonra eve geldigimizde yunusla uygun bir zamanda bu konuda konusacagim. Icinde bulundugu ortami ve ona hissettirdiklerini analamaya calisacagim. Eminim tukurmenin yanlis bir sey oldugunu kendisi bana soyleyecektir. Belki de kendisine vuran arkadasina dil bilmediginden birsey soyleyememis ve en ilkel savunma yollarindan biri olarak o an tukurmus olabilir. Bunun nedenini anlanaya calismadan valentinin annesi gibi isaret parmagimi sallayarak kizarsam sadece cocuk tukururken kimsenin gormemesi gerektigi sonucuna varir :)
Hani gecen gun de ballandira ballandira anlatmisti anne yeni bir arkadasim oldu adi valentin diye. Ben de Valentin diye erkek ismimi varmis demistim.
Hani pedegog, psikolog ya da uzman degilim ama cocuklari dinleyince neyin dogru alabilecegini hissedebilecek kadar canliyim daha.
O kadinin temel nezaket kurallarini kullanmaya ihtiyac duymayacagi kadar saygi duymadigi Yabanci insanlariz anladik, hadi ben yetiskinim cocuklar buyudukce yurtdisinda neler goruyorlar ya da hissediyorlar da bize anlatmiyorlar kimbilir....
Okulun onune vardigimizda biraz erken gittigimizi farkettik ve hemen yanina bir kadin yanasti. Yunusun annesi siz misiniz dedi? Cevredeki tek yabanci ve musluman ben oldugum icin beni bulmasi zor olmadi. Ben evet dedgim gibi kadin agresiv bir sekilde birseyler anlatmaya basladi. O konusurken birsey anlamadigim icin gayri ihtiyari kadinin yuzundeki asiri makyaj dikjatimi cekti. Ispanyolcam baslangic seviyesinde henuz ve ben soylediklerinden degil de beden dilinden kadinin derdini anladim. Demek istiyordu ki benim oglan (5) onun oglana tukurmus.
Kadin sozunu bitirince once cocugunun adini sorup onun cocuguna gulumseyip ortami yumusattim. Cocugunun adi valentinmis. Kadina kendi adimi soyleyip tanistim. Kadin once bir sasirdi. Selam vermeye layik gormedigi Yabanvi ona elini uzatiyordu.
Ispanyada yeni oldugumu ve benim de oglumun da dil bilmedigimizi ama nedemek istedigini anladigimi soyledim.
O sirada Valentin benim oglana vuruyordu.
Yunusa dondum gayet yumusak bir sekilde ona soyle sordum: oglum valentinle nasil oynuyorsunuz?
Yunus kadinin benim gibi ne dedigini anlamamis ama agresif uslubunu farketmisti ve bir seylerin kotu gittigini hissettgi belliydi ben de dusundum cocugu daha fazla korkutmaya gerek yok ve dedim ki valentin iyi bir arkadas onunla iyi arkadas olacaksiniz deyip abisinin yanina gonderdim.
Kadin o sira internette ispanyolca ogreten sayfalar, cizgifilmler ve bol bol tv acmami onermeye devam ederken evde zaten ispanyolca ogretmeni oldugunu ogretmeni uygun gorurse ondan fikir alacagimi soyledim ve uyarisi icin de tesekkur edip yanindan ayrildim.
Bunu neden yaziyorum: bu diyalogun ve davranis seklinin altinda oyle alt metinler yatiyor ki ama ben yine de alttan alip sinirimi duzgun bir sekilde cizdim.
Anlayamayacagim o kadar karmasik cunleler kurana kadar once selam verip tanismasi daha sik olurdu. Cocuklarin yaninda isaret parmagi ile yunusu gosterip tukurme taklidi yaparak degil de cocuklar iceri girdikten sonra derdini ankatarak cozum arayabilirdi.
Burda cocuklsrin degil annenin davranisindan bahsediyorum. Tabiki oglum iyi etmis demiyorum. Okuldan sonra eve geldigimizde yunusla uygun bir zamanda bu konuda konusacagim. Icinde bulundugu ortami ve ona hissettirdiklerini analamaya calisacagim. Eminim tukurmenin yanlis bir sey oldugunu kendisi bana soyleyecektir. Belki de kendisine vuran arkadasina dil bilmediginden birsey soyleyememis ve en ilkel savunma yollarindan biri olarak o an tukurmus olabilir. Bunun nedenini anlanaya calismadan valentinin annesi gibi isaret parmagimi sallayarak kizarsam sadece cocuk tukururken kimsenin gormemesi gerektigi sonucuna varir :)
Hani gecen gun de ballandira ballandira anlatmisti anne yeni bir arkadasim oldu adi valentin diye. Ben de Valentin diye erkek ismimi varmis demistim.
Hani pedegog, psikolog ya da uzman degilim ama cocuklari dinleyince neyin dogru alabilecegini hissedebilecek kadar canliyim daha.
O kadinin temel nezaket kurallarini kullanmaya ihtiyac duymayacagi kadar saygi duymadigi Yabanci insanlariz anladik, hadi ben yetiskinim cocuklar buyudukce yurtdisinda neler goruyorlar ya da hissediyorlar da bize anlatmiyorlar kimbilir....
