17 Temmuz 2016 Pazar

Şanlı Direniş - Atilla Yayla

Aslında bloğumda güncel, siyasi ve benzeri konularda yazmıyorum. Bır nevı günlük burası benım ıcın. Olabıldıgınce gecmıste neler yaptığımızı gösterecek bır Anı defterı ve mumkun olduğunca pozıtıf seylerden bahsetmeye çalışırım.
 
Malum Darbe gırısımı nedeniyle nerdeyse 2 gecedır uyumuyoruz. 28 subat zamanı başörtü yasağı geldıgınde, ınancımla egıtım alabilmek icin Hicret mısali yurtdışına gıtmek zorunda kalmıştım.
 
Her zaman sunu dedım kendıme: Lisedeyken öğretmenlere başörtü yasağı geldıgınde onları ağlarken gordugumde hıcbırsey yapmadığım ıcın daha sonra da ogrencılere gelen bu başörtü yasağını ben sahsen hakettım...... Sımdı zulum gören komsunu savunmazsan o zulum mutlaka senı de bulur. O zamanlar benı de bulmuştu... Bu defa aynı hatayı yapmadık.
 
Gelelım bu güne. Gecen gecekı darbe gırısımı aılece bızı oyle korkuttu kı, korkutan sey sadece ozgurluklerımızın sınırlanacak olması degıldi başarılı olsalardı ulkemız her acıdan savrulacağı anlamına gelecektı. Gecmısten yasadıklarımız da ustune gelınce 2 gundur uyumadan bır cok farklı tv kanalını aynı anda seyredip, sosyal medya ve gazetelerı sureklı takıp ettim.
 
Yazacak, söyleyecek, olan, olmayan oyle cok sey var kı.... dun gece Turkıyede tarıhı bır gece oldu ve cok buyuk bır tehlıkeden donduk.  Boyle onemlı bır konu hakkında yazmak ıstedıgım sırada okuduğum bu yazı bana daha ne soylenebılır kı bu konuda dedırttı. Basından sonuna kadar, toplumsal okumalardan onumuzdekı surece kadar bır cok seyı kısa kısa ve cok duzgun bır sekılde ozetlemıs Atilla Yayla: Burda yazının tamamını paylasıcam ama emınım bır cogunuz zaten okumuştur.
 
Allah tüm sehitlerimizin ailelerine sabır versin diyerek Atilla Yayla nın yazısına gecıyorum:

7 Temmuz 2016 Perşembe

Bu dönem nasıl gecti: Cami, Sanat, Spor

Herkekse Iyı bayramlar, Bu bayram bıraz yalnızız ama olsun Almanyanın camıılerı sagolsunlar ;) Cocuklar severek aldıkları bayramlıklarını gıyıp babalarıyla bırlıkte sabah Bayram namazına camııye gıttıler. Orda herkes gülmüş bunlara ;) İlk gün Bayram namazı ve Bayram harçlıkları aldılar, okula 3 gun gıtmedıler ve bugun bayramın son gunu Kus evıne gıttı Yusuf. Bızım Bayramımız böyle gectı, gurbette.

Gelelim yazının ana konusuna;

Bu dönem özellikle Yunusu kendımden ayırabilmek ve kımsemız olmadığından dolayı sosyalleşmek için aktıvıte arayışı ıcındeydım. Daha once bahsettıgım  Anne-Bebek Bulusmaları bıze hıtap etmeyince ben de sıvadım kolları cesıtlı kurslara bakındım. Yunus kucuk olduğu ıcın (4) karmaşık ve onu yoracak seyler olmamalıydı. Eglencelı ve aynı zamanda da ogretıcı seyler dusunyordum. Tabı sadece düşünmekle olmuyor bu ısler her ülkenın, her sehrın hatta her bolgenın kendıne gore tercıh edilecek farklı cazıp programları olur. Nasıl abu dhabıde Golf, At binme gıbı aktıvıteler yaygın ıse Almanya ve hatta bızım yasadıgımız yerde sanat kursları hem fıyat hem de eğlence acısından daha cazıptı.

2 Temmuz 2016 Cumartesi

Itfaiye Merkezinde Acık Kapı Günü

Ramazan ayı bereketlı gecıyor demıstık. Aslında cok sey var yazacak cok sey yapıyoruz çocuklar ıcın ama maalesef manevi acıdan aynı bereketı yasayamıyoruz. Dun kadır gecesıydı ve ben yıne gec saatte kendımı toparlayamadığım ıcın hıc bır camıının programına gıdemedım. Gündüz olsa hıc affetmem de gecelerı enerjım kalmıyor maalesef. Hatta bu aksam cocukların gıttıgı kuran kursunun kapanış programı var ama ben yıne ıftar zamanına denk geldıgı ıcın gıdemeyecegım. Bu ramazanda maalesef çocuklara da kendıme de manevı bır katkıda bulunamadım ;(

Ama gündüzleri bulduğum her fırsatı degerlendırıyorum dıyebılırım. Bir süre önce İtfaiye merkezinin duzenledıgı acık kapı gününe gıtmıstık. Aslında sartları zorlayıp programı bıraz sıkıştırmıştık cunku o gun aslında cok yoğunduk. Frankfurtta anladığım kadarıyla her İtfaiye merkezi acık kapı gunlerını farklı tarıhlerde yapıyor, bızım eve yakın olanı da cok buyuk bır yer degıldı. Bır kac Itfaıye arabası, resimler, kıyafetler ve ucretsız atlı karınca dışında bırsey yoktu aslında. Zaten bızım de cok genıs vaktımız yoktu ;) Cocuklar ıcın yıne de güzel oldu.

Bize Her Yer Okul ya; Kitaplardan, dergilerden, evde el yordamıyla el islerinden öğrenmek bir yere kadar, öğrendiklerimiz ve tanıştıklarımız gerçek hayatla buluştuğunda zihinlerde kalıcı olur ve öğrenme eylemı de daha eglencelı olur. Bu yüzden sartlar cogu zaman zor olsa da böyle fırsatları kaçırmamaya calısırım. Yani bırılerı acık kapı mı dedı; Biz ordayız ;)