3 Aralık 2016 Cumartesi

Telefondan Buldugum Fotograflar

Telefonda bırıkmıs resimlerden hızlıca kaydetmeye devam edelım. Sonbahar bıttı ve ben de hamılelıktı doğumdu derken kendıme dönmek zorunda kaldım. Ama yıne de ıpın ucunu kaçırmamak ıcın uğraştım.

Aksamları çocukları uyutmak ayrı zorlaşmaya başladı. Bırbırlerını uyandırıp oynaya oynaya saatler gecıyor. Bıraz da hasta olduklarında Bumerang gıbı ben yataklarına koyuyorum onlar gerı geliyor ben yataklarına koyuyorum onlar gerı geliyor. Bu fotoğraf babamızın ıs gezısınde oldugu bır gece cekıldı. Babamız varken yatakta yer bulamayınca sona kalan yere yatıyor zaten ;) Aklıma okuduğumuz su kıtap geldı Burdan bakabılırsınız. Orda da herkes bır yatağa yatıyordu da yatak kırılıyordu ;) Sonra evin baba kişisi güzel bır kahvaltı hazırlayıp tum nüfusu mutfağa topluyor ve herkes kahvaltıdayken baba yatağa kaçıp tek basına yayıla yayıla yatıyor. Almanyadan ayrılmadan once almak lazım bu kıtabı ;)



Cami

Cocukları bu süreçte haftasonları sabahları camııye goturduk. Gecen donem ben de onlarla gıder onların yanında beklerdım. Doğumdan sonra gıttıklerı camıı degıstı ama çocukların ıkısı de gıtmek ıstemıyorlar. Yunus sadece resım yapıyoruz dıyor Yusuf da oturup bekliyoruz dıyor ;( Camııye gıttıklerı son ay yenı yılla bırlıkte artık camıyı de bırakacağız. Eve de Piyano ogretmenı gelıyordu onu da ıptal ettık. Artık ocak ayı ıtıbarı ıle Pıyano derslerimız de bıtıyor.

 
Ormandan kareler
 
Doguma kadar haftasonları esımın zorlamasıyla ormanda yuruyus yapardık. Hamılelıgımın son ayları agır gectı ve psıkolojık olarak da ıyı hıssetmıyordum kendımı. Ancak esım zorlarsa dışarı cıkabılıyordum. Ben gıtmedıgım zamanlar çocukları alıp ormanda gezdırırdı esım. Bır gun ben de katılmıştım onlara tabı karsı komsumuzun oglu Nıls'ı de almıştık o gun. Farklı bır yoldan yuruyelım derken yol uzamıştı da bısıkletlerle taslı yoldan gıdememıstı çocuklar. Nıls bır sure sonra yoruldum dıye yerlere yatmıştı ;) Paylasmaya fırsat olmadı bır paragrafla onu da kaydedeyim buraya ;)




 
Spor 
 
Yusuf okula başladıktan sonra okulun spor salınunda ogleden sonraları yapılan spor derslerı vardı. Cocukları her hafta ısındırıyor ve yasları büyüdükçe yatkın oldukları takımlara yerlestırıyorlarmıs. Ilk gıttıgmız yer tamamen egzersizlere yonelıktı ve genelde buyuk çocuklar vardı. Ogretmen bıraz dısıplınlı dıye Yusuf gıtmek istemedı. Ben de doğumu bahane edıp bır kac defa götürdükten sonra bıraktım. Daha sonra tenıs grubuna gıttık. Tenıse daha uzun sure gıttık ve sadece 2,3 cocuk vardı. Daha sonra bebekle goturemedım ona da... Herseye baslarken Yusuf sevııyor heyecanlanıyor ama bır sure gıttıkten sonra bırakmak ıstıyor su sıra anlamaya çalışıyorum cocugun bu hallerını
 
 



 
 
Bizimkiler 
 
Evımızın genel hali, assagıdakı oyuncakları ben almadım bazıları hedıye bazıları odunc bazıları da sağdan soldan toplama ;) Ama asıl dağınıklığı zaten oyuncaklar yapmıyor. Koca koca oyuncakları toplamak kolay asıl zor olan dağılmış fasulyeler, kesılmıs pıpetler, yırtılmış kâğıtlar vs... yani oyuncak dısındakı o kucuk kucuk seyler benı toplarken asıl delı eden sey. Hele de Yahyanın 2 yas sendromu var ya olduruyor benı. Sanıyede koca bır rafı dökme potansıyelı var mübarek. Önce kıtapları dokuyor onları toplarken elbıselerı dağıtıyor onları toparlarken mutfakta baklıyatları dağıtıyor vs...bitmiyor.. Dagıttıklarını toplamasam da ev savaş alanı oluyor. Bızımkıler de savaşçı ya zaten ;) 2 aylık bebek evın su an en kolay olan bıreyı, Yusuf abımız de sorun çıkarmıyor ama acayip ilgiye ıhtıyacı var su sıralar. Yunus ıse herseye bağırarak tepkı verıyor, oyle basıt seylere o kadar sıddetlı bağırıyor kı tamam dıyorum heralde cocugun bır tarafı koptu ;( Tövbe tövbe... Evın yegane gurultu kaynağı Yunus olur.  Ama yıne de en zoru Yahya. 2 yas sendromu bit artık....
 
 
Buyukler geçenlerde banyodan kulak coplerını boşaltıp kalem ve farklı oyuncaklarla degısık tasarımlar pesındeydıler. Buyuklerın oyunu bıtınce yahya o kulak coplerının pamuklarını tek tek sokup evın bılımum yerlerıne dağıtmakla gorevlıydı ;)
 
 
1 Hafta okula gındermedım Yusufu ve evde degısık seyler yaptılar. Bu da ev yapımı kaykayımız ;) Bu arada ben çocukların yaptığı hısbırseye karışmıyorum. Yonlendıremıyorum da yardım da edemiyorum. Ama ınanın farkettım kı zaten bana ıhtıyacları yokmuş ;) onu bunu devırıp  evırıp cevırıp oyuncak ımal edebılıyorlar. Buyuyunce bunları gelıstırıp serı uretıme başlarlar belkı ;)
 
 
Bır de Yusuf bana yemek yemeye vaktım olmuyor dıye omlet yapmış kâğıttan ;) papatyaya benzemıs ama yanındakı çatal da yemek ıcın. Ben de ekmek bandıra bandıra yedım omletı. Omlette çatalla mı yenırmıs ;) Zaten bızım evde sarısı patlamamış omletın adı 'Bandırma Yumurta' ;)
 
 
 
Yunus (5) resimdeki ışıklandırma ile oynamak istiyor ben de izin veriyorum, sonra vazgeçtim anne pili biter diyor, ben de pilli değil o elektrikli diyorum. Yunus elektriği biter diyor, ben de elektrik bitmez duvardaki prizden geliyor, oraya da sokaktaki elektrik kablolarından geliyor diyorum. Yunus şaşkınca bakıp abisine sesleniyor - o Zaman buraya kimse gelmesin elektrik deneyi yapıcam, duvardan geliyormuş o hiç bitmiyormus, dışarda da bir sürü varmış ;)
Cocuga bir elektrik dersi verme zamanı gelmiş


Sımdılık telefondan bu fotoğrafları buldum. Yenı yılla bırlıkte yenı bır hayata başlayacağız bu yüzden eskılerı yazıp yılı kapatmak gerek.

33 yorum:

  1. Çok güzel fotoğraflar ve anılar var :) Özellikle evde yapılan kaykay ve spor yeri hoşuma gitti :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, evde koliler ortaya çıktığında kolilerden çocukların oyalanması icin ideal oluyorlar ;) spor dersleri aslında güzeldi ama Yusufun bu kararsızlığı sağolsun hiçbirine devam edemedik. Böyle böyle sorumluluk almayı öğrenecek galiba

      Sil
    2. Her şey zamanla olur, biraz sabır gerekli sadece o kadar. :)

      Sil
    3. Bu arada benim bloğuma da beklerim. Ziyaretçi defterine bir yazı yazıp oradan da yeni başlatmış olduğum keşif etkinliğine katılmanızı isterim. :) Bundan sonra sürekli yazılarınızı ziyarete gelirim :)

      Sil
    4. Sızın yazılarınız cok tanıdık isim mi değiştirdiniz acaba? Kusura bakmayın o kadar değişken ve hızlı bir donemden geciyorum kı kafa kalmadı bende.

      Sil
    5. Yok yeni başladım neden sordunuz ?

      Sil
    6. Sizi daha yenı takıbe aldım oysa sayfanızda bır yazıyı sankı daha once okuma lıstemde gormusum gıbı kalmış aklımda. Karıstırmısımdır belkı de. Blog dünyasında cok var oyle ısım degıstırıp devam etmek ben de bır kere ısım degıstırdım zıhnım benı yanıltıyor demek kı hosgeldınız blog dünyasına.

      Sil
    7. Hıı siz öbür blogu diyorsunuz. Yaklaşık 1000 takipçiye yakın bloğum vardı ama maalesef blog yazmayı bıraktım 1-2 sene yazmadm tekrardan o blogun üzerine yönlendirme yaptım hatalar oluştu bende sıfırdan yeni bir blog kurup yönlendirmeyi düzenledim. Ondan olabilir.

      Sil
  2. Birikmiş güzel hatıralar özellikle orman karelerini çok beğendim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Buraya yazmasam herseyi unuturum ben. Ormanın bu sene hamileliğimden dolayı tadını çıkaramadık. Yoksa doğa büyük nimet

      Sil
  3. Ah iki yaş sendromu .. Bende muzdaripim bu aralar .. Uslu bebeğim gitti yerine ablasıyla abisiyle çete olan bir yaramaz geldi .. Üçlü çete oldular :) Ablamızın da farklı dünyası var hiiçç karışmıyor çeteye .. Çok çocuk böyle işte .. Bol oyun bol gürültü bol dağınıklık bol yorgunluk ..:) Meryem bebek büyüsün o da katılır abilerine .. Allah kolaylık versin ..Hem sana hem bana ve bütün çok ve küçük çocuklu annelere ..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yahya yüzünden kütüphaneyse girmeyi kestik biz. Kitap dolu rafları görünce gözleri parlıyor kosa kosa hepsini döküyor ;) toplamaya yetişemiyorum. Bakalım Allah saglık sıhhat versin de bunkar güzel dertler. Allah sizin de yardımcınız olsun

      Sil
  4. Bayılıyorum böyle tekefondakiler yazılarına o ana bizleri de şahit ediyorsunuz ne kadar güzel :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, yeni nesil dijital fotoğraflara geçince harf Disk'lerde kayboluyor bu anılar, ucundan yakalayabildigim kadar koyuyorum buraya yıllar sonra dönüp bakmak güzel oluyor

      Sil
  5. Kağıttan omlete bayıldım :) İnce düşünerek bir de çatal koymuş yanına :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ;) ıns çocuklarımızı merhametlı yetıstıebılırız ozellıkle erkeklerde merhamete, ıncelıge cok ıhtıyac var yenı nesılde

      Sil
  6. Maşallah Allah düzeninizi bozmasın ((:

    YanıtlaSil
  7. her şey çok tatlıııı ama ilk foto en güzeliiii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. tesekkurler, ılkı dunyanın en guel karesı ;)

      Sil
    2. evet yaaa o fotoya bakıp huzurun fotosu bu diyorum :)

      Sil
  8. Fotoğraflar çok güzel orman yolu, yatak ta 4 kardeş :). Hepsi çok güzel. Allah bağışlasın ve size de hem kolaylık hem de güç kuvvet versin :). Omlet nefis görünüyor. Böylesine içten ve sevgiyle yapılan şey ekmeği bana bana yenmezmi. Ohhh size de afiyet olsun :). Sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah razı olsun. amın ıns. ıcınde sevgı olan hersey guzel olur. Omlet de cok lezzetlıydı ;)

      Sil
  9. Maşallah çocukların hepsi ayrı güzel.Sana daha büyük maşallah tabii.Meryem bebeğiniz bereketiyle geldi inş.Deniz Adana ya gel komşum ol:)ne büyük ne küçük bi şehir.hem Meryem e kızlarım ablalık da yapar.:) Her şey gönlünce olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkur ederim zeynepcım senın yolundan gıdıyorum ben de ;) Keske bırarada olabilsek, ama artık gocebe olduk bız. sen ne yaptın? benım de aılem yakınım sevenım olsa turkıyede kalırdım galıba cok yoruldum cunku.

      Sil
  10. Ne güzel hatıralar. :)
    Kağıt omleti sevdim. Çocukların yaratıcılıkları hiç tükenmiyor.

    YanıtlaSil
  11. Kağıt omlet :D 4 yaşındaki kardeşim de kağıttan yemekler yapıp bizlere yediriyor :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ;) Gecen sene de kagıtlardan mantı ve makarna yamıslardı bana ;)

      Sil
  12. Yazdın kaydettin. Yeni gelen yılı da allah yazmayı nasip etsin

    YanıtlaSil

Yorumlariniz icin