Bayramda Akraba Ziyareti (Biraz da icimi dokiyim)

Malum Arap memleketinde olunca ramazan bayraminda uzun bir tatil yapabildik. Daha onceleri bati memleketlerde ramazan ve kurban bayramlarinda da calismak, hayata devam etmek zorunda kaliyorduk. Bayramlardan dini gunlerden birsey anlamiyorduk o zamanlar. Bu nedenle bu sene bayramin bizim icin ayri bir anlami oldu.  Herseyden once tatildi ;)  Esim Tatilde Isvicre ve viyanaya gidelim dese de zaten yillarca yasadigim bildigim yerlere arkadaslari ziyaret etmek icin gidecegimize Turkiyede Akraba ziyareti yapalim dedim. Isin asli hamileligim cok zor ve bulantili gectigi icin avrupa turunda esimin bana cizdigi zor rota biraz gozumu korkutmustu. Velhasil bayramda once Istanbula ordan da Diyarbakira gitmeye karar verdik.

Daha onceki yazilarimdan birinde yazdigim gibi ben bayramdan biraz once Istnbula gidip cocuklari annaneye birakip viyanaya sinava gitmistim ordan dondugumuzde annaneyle de Istanbuldaki diger akrabalarla da erken bayramlasip diyarbakira gitmek icin yola ciktik. Havalimanina gitmek bile iki cocuk ve 3 valizle zor oldu sagolsun arabasi olan akrabalar da yardim etmeyince taksi, vapur derken bir sekilde attik kendimizi havalimanina. Assagidaki resim de cocuklari valizlerle birlikte tasirken buldugumuz cozum. Bu cozumu daha sonra da sik kullanicaktik :)

 

Bayramdan bu yana bayagi vakit gecitigi icin yolculuk ayrintilarini atliyorum cunku hatirlamiyorum. 28 temuz bayramin ilk gunu idi.  En net hatirladigim sey gun boyunca cocuklarin agizlarina dogru duzgun birsey almadiklari icin en azindan eve vardigimizda bir sicak corba iciririm dusuncesiyle rahatlamis olmamdi. AMA

bayramin ilk gunu gittigimiz kaynimlarda bizi 17 kisi karsiladi. bizimle birlikte 21 kisi kucucuk eve sigamiyorduk. Zaten butun gun yolda gecirdik ben de bulantili ve sorunlu bir hamilelik geciriyorum o kadar kalabalikta kotulestim. Daha once de yazmistim bir kere iftar cadirina gitmis ordaki kalabaliktan fenalasmis orada istifra etmistim. Diyarbakirda da cok kalabalik oldugunu kendimi kotu hissettigimi soyledim. Cocuklara bir sicak corba varsa iciriyim bugun hicbirsey yemediler dedigimde ancak yemek yapmak icin kalktilar. Yani bayramin ilk gunu ikram ve misafirperverlik bekledigim gibi degildi. Bir dogu ailesinde ustelik yakin akrabada gordugum hizmet sadece bir kuru hosgeldinden ibaretti.

 

Cocuklar konusunda israrci olunca apartopar corba diye onumuze haslanmis tavugun suyunu koydular ben de ekmek bandira bandira cocuklari bir sekilde doyurdum elh. altli ustlu 2 kaynim oturdugu halde kaynanam gece illaki bizimle yatmak istedi hani ev olmasa tamam da kucucuk evde tikis tikis 40 dereceyi gecmis bir sicaklikta....  Bir de zaten midem kotu gece gece bir de kim nerde yatacak kavgasi cikti. Kaynanam sagolsun boyle kucucuk seyleri buyutur buyutur de hakkini helal etmeme noktasina hemen getirirverir.

 

Diyarbakira gittigimizin ertesi gunu aksama kadar evde oturduk bir sonraki gunu de aksama dogru esimin ablasina gidip bayramlastik. Tabiki orasi da cok kalabalikdi. Oyle ki kimseyle iki laf edemeyecek kadar... Oysa benim Diyarbakira giderken ordaki tarihi yerleri gezer halis taze dogal seyler bulabilecegimiz yerlerde koy yemek ve kahvaltilari yeriz diye dusunmustum. Cografyanin tadini cikaririz diye dusunuyorudm. Bunlari esime soyleyip biraz surat yapinca ancak 3. gun Sabah kahvaltiya park ormanda bir yerde goturdu esim bizi. Bizi derken ben ve cocuklar degil ben cocuklar ve tabiki de ANNESI ile birlikte.

 

 

Diyarbakirda Parkormanda acilan yer guzeldi 20den fazla cesit kahvaltiligi azar azar getirmisler ve biz 5 kisi bir kahvaltiyla doymustuk. Tuvalet ve cevre temizligini her ne kadar begenmesem de 3. gunun sonunda artik disari cikmis basbasa olamasa da bir yerlerde diyarbakira ozel bir iki kahvaltilik yemek iyi gelmisti. Keza evde bayram olmasina ragmen kimse bizimle ilgilenmemisti hatta dusnun ki yemek bile yapilmiyordu kaynimlarda kendimi gectim cocuklarin surekli aburcuburla beslenmesi beni gun gun sinirlendirmeye baslamisti artik.

 

Daha yazamadigim bir cok sey daha var sadece yazilabilir aklimda kalanlari yaziyorum bunlara ragmen birsey dememeye calistim son gune kadar siktim disimi. Ben onlara karsi hicbirsey soylememe ragmen aksam yemegi diye ekmege nutelle surup yemege razi olmusum eltim tutmus diyor ki cocuklarin yemeklerinin uzerine cok dusuyorsun acikinca yer zaten diyor. onlarin cocuklari da ben ordayken hep aburcuburla beslendigi icin onlara cok garip geldi benim en azindan haftada bir kez tencere yemegi yemelerini istemem ya da haftada bir kez de olsa sicak bir corba girsin midelerine diye ugrasmam. Bir de bu sekilde tepki aldim :(  Tabi ben susmaya devam... Tek dedigim gunlerdir yollardayiz bayram diye surekli seker yiyorlar haftada bir kere de olsa bir sicak corba girsin midesine diye ugrasmam cok mu garip. o kadar da ugrasmicaksam ben nasil anne olucam onlara arada sirada da olsa saglikli yicekler hazirlamak benim gorevim dedim sadece. Oysa kendi evimizde durum cok daha siki her yedigimizin saglikli olmasi icin ugrasirim ama akraba yaninda birsey diyemiyorsun da yapamiyorsun da... Akraba yani mayinli tarla gibi her adimina dikkat etmek gerek. Dusunun eltime ogrenciyken telefon parasi gitmesin diye annemi aramazdim dedim aldigim cevap -hmmm demek sen cok Paragozsun :) Icimden heeee paragozum  sen de tek basina yurtdisinda ogrenci olup elindeki her bir kurusun hesabini yapsaydin gecinebilmek icin sen de telefona para harcamazdin hele de yurtdisi aramasinda...  Ama birsey demedim tabi sadece icimden guldum. En iyisi akraba yaninda konusmamak gerek  :)

 

Dogudaki haremlik selamliga sinir oldum bu gidisimde. Esim alt katta diger abisinde maximum hizmet gorurken ben cocuklarla ust katta oturup bekledim. ev sahibinin hanimi her gun bir yere gitti ve zaten evde ne yemek vardi ne temizlik. Zaten hamilelikten dolayi midem almiyor herseyi butun gun ac kaliyordum. alt kata esimin yanina biraz iniyim dedim ama kimse yuzume bile bakmadi. evde varolan kalabaligi her an doyurabilmek icin cirpinan bir kadin ve evin her bir m2 sinde yere yemek yiyebilmek icin tabak koymus tanimadigim bir suru insan....  onlara sinirimi cogu zaman cocuklardan da cikardim maalesef. 

 

Daha sonra yaninda kaldigim eltime de soyle soyledim:

-cok farkli beklentilerle gelmistim doguda geleneksel bir bayram umidiyle gelmistim ama hepinizde bir bikkinlik gordum, herkes kalabaliktan, isten, cocuktan daha dogrusu hayattan bikmis gibi. Is yapanlarin yuzunu goremiyorsun bir ev makinesi muamelesi goruyorlar, is yapmayanlar ise herseyi birakmis bir depresyon bir bikkinlik hali hakim.

Boyle dedim de analayana simdi bunu dedigim icin de ben kotu olmusumdur mutlaka. Ama bildigim birsey var bir daha oraya gidersem kesinlikle ama kesinlikle otelde kalicam.

 

Oyle ya da boyle bir sekilde 3. gun parkormandaki kahvaltidan sonra tabiki kaynanamla birlikte Urfaya hz. Eyup camiini ve balikli golu gormeye gittik. Bu yazimda biraz icimi doktugumden gezdigimiz o guzel yerleri boyle kotu anilarla kirletmeden ayri temiz bir sayfada yazmayi dusnuyorum. Urfada ve gidis ve donuslerde arabada onde outran kaynanamla esim muhabbet ettiler hep ben kendimi cocuklara bakmak icin geziye katilmis bir bakici gibi hissettim cunku kaynanam her durumda beni susturup konusturmamayi gorev edinmisti. Belki benim abarttigimi dusuneceksiniz ama dusunun balikli gol ve Eyup camiinde benim ya da cocuklarin ya da ailecek bizim fotografimiz yok Kaynanamin fotograflari var :) esim sagolsun bizi degil annesini her firsatta cekti. Aman onun gonlu olsun.  Kaynanam gelmek icin o kadar can attigi balikli golde hadi gel golu gezelim dedigimde napiyim bu kacinci gelisim biliyorum ben zaten buralari demesi ve mescitte buldugu ilk kadinla dedikoduya dalmasi da ayri bir Ironi/

 

Urfadan dondugumuzde esimin diyarbakirda bir arkadasina ugradik. Bir kac saat evin hanimi ile yanyana oturdugumuz halde evin hanimi ile tanisamadim cunku kaynanam sagolsun hiiccc susmadi ev hanimi bana bir sey sordugunda da lafi agzima tikadi beni konusturmadi. Kaynanam evin hanimini cok sevdiginden degil daha arabada oturduklari evleri kredi ile aldiklarini ogrendiginde  gidecegimiz arkadaslarin cayini bile icmem haram diye fetvalar atmisti ki elinden gelse ev sahiplerini coktan seytan ilan etmisti zaten.

 

Neyse esim bunlari okuyunca bana kizicak ama ben orda da birsey demedim ve cocuklarla oynayip durumu hic bozmadim. Kaynanam sagolsun ogullarinin yaninda cocuklari cok sever ama evden cikarken Yusuf gitmek istemedigini aglayarak ifade edince asansorde yalniz kaldigimiz bir ara yusufa vuracak oldu ben onu engelledim. Neymis evin 2 yasindaki kiz cocugu assagi kadar erkek cocugu olan yusufu ugurlamaya gelmesi ve gitmeyin ben de gelicem demesinden dolayi ne ahlaksiz cocuklar bunlar Allah islah etsin diyerek cocuklara kizginligini ifade etmis daha sonra tabiki asansorde vurmaya calistigni inkar etti ama orda bile cevap vermedim ve bu konulari anlayacaginiz uzere evde esimle de konusamiyorum.

 

Ertesi gun Diyarbakirda Egil isminde peygamberlerin kabirlerinin bulundugu bir tepeye gittik. Oraya giderken kaynanami zorla da olsa getirmemeyi basarmis kaynim. Tabi o bir daha elimi opturmem hakkimi helal etmem gibi seyler soylemis ama ben bu konularda her zamanki gibi fikrimi bile soylemiyorum. Agzimi acsam sonra esimle arami acmayi cok iyi bildikleri icin talimliyim :)  Kaynanam gelmese de kayinlarim cocuklari cumbur cemaat gittigimiz icin bu sefer de o kadar guzel bir gezi olmadi. gittigimiz yerler cok guzeldi ama kalabaliktik. Bir arabada 10 kisiydik dusunun....  Egili de daha sonraki bir yazi da paylasicam ins. Bu kadar icimi dokme adina gunaha girdim madem peygamber kabirlerini de ayni yazida paylasmiyim :( 

 

Ertesi gun evimize donmek icin istanbuldan aktarmali Abu Dhabiye vardik ama bir gunumuzu de bu yolculuk aldi. Iki yere yarim yamalak gidebilmis olsam da 40 derecenin ustunde bu sartlarda gecirdigim 1 haftanin yorgunluguyla kamyon carpmisa dondum desem yeridir heralde. Cevresel sartlar disinda yasayip da esinle paylasamadigim seyler insani daha da yalnizlastirip yormus oluyor o da isin ayri bir boyutu....

 

Her defasinda Diyarbakira bir daha gitmicem diyorum ve her defasinda herseyi unutup oraya gitmeyi ben teklif eder hale geliyorum...  Bu sefer yazdim ki ilerde bayramda nereye gidelim diye dusunurken en azindan diyarbakira gitmeyi ben kendi agzimla esimin aklina sokmus olmiyim.